Jumanji: Welcome to the Jungle (2017)

Blijkbaar. Thx. Alsnog gedaan!

“Why am I wearing half a shirt and short shorts in the JUNGLE?’

Topentertainment. Jumanji: Welcome to the Jungle is één van de meest verrassende hits van de afgelopen jaren, en ik kan wel begrijpen waarom. Het concept is interessant, en de regie en cinematografie is goed verzorgt. Maar het zijn de acteurs die er echt bovenuit stijgen.

Met de verkeerde acteurs had dit allemaal desastreus kunnen uitpakken, maar Johnson, Hart, Gillan en Black zijn briljant. De komische timing van deze acteurs is geweldig, en ik zou zo nog tien sequels naar deze acteurs kunnen kijken. Vooral in een bepaalde scene met Black en Gillan komt alles wat Welcome to the Jungle zo vermakelijk maakt samen. De avontuurlijke sfeer, de game opzet, de chemie tussen de acteurs, het plezier dat er vanaf spat etc. Soms heb je een komedie waarbij alles klopt.

Prima vervolg op deel 1.
Met actie, humor en spektakel.
Ik ben van menig, vind je deel 1 goed, dan vind je deze ook goed.

3.5 ***

Erg mee vermaakt!

Ben absoluut geen fan van Dwayne Johnson, bah. Was ook de reden dat ik niet zo nodig hier naar toe wou. Toch gedaan, en sjongejonge wat een leuke film. Niks ingewikkelds, ontspannen onderuit gezakt, af en toe puntje van de stoel, en vooral gelachen.

Een hele slechte verfilming van het origineel uit 1995. Moderner jasje, maar zeer zeker niet zo boeiend als destijds de film met Robin Williams.

Genoten van deze film, persoonlijk vind ik dit deel beter dan zijn voorganger Jumanji (1995). Het vernieuwde concept is erg leuk bedacht. Ik heb mijzelf geen moment verveeld tijdens de film, voldoende actie. De humor zat er gelukkig ook goed in. De film ziet er voor de rest ook uitstekend uit.

Aardige film niet bijzonder. 3.0

Ruim anderhalf uur leuk en gemakkelijk vermaak. Beetje actie, humor, vleugje romantiek. Een prima familie-avonturenfilm.

“I think we got, like,
sucked into the game.
And we've become the avatars
that we chose.”

Op voorhand had ik al een oordeel geveld. Een remake van “Jumanji” maken, is hetzelfde als de Mona Lisa naschilderen en deze tentoonstellen. Belachelijk, roemloos en overbodig. Ik vreesde dat de film zou weggehoond worden. En dan betrekken ze daar ook nog eens Dwayne Johnson bij. Niet bepaald een acteur die zijn medewerking verleend aan de “betere” films. Ik dacht dat het zoiets zou worden als “Journey 2 : The mysterious Island” en dat ik daarna de makers zou verwensen omdat ze het waagden zicht te vergrijpen aan een mijlpaal waar wijlen Robin Williams nog in schitterde. Voor één keer moet ik echter toegeven dat ik me schromelijk heb vergist. Het is al lang geleden dat ik me zo geamuseerd heb met het bekijken van een film.

In de originele film was Williams natuurlijk diegene die voor een vrolijke noot zorgde. En ook de slecht getrukeerde inwoners van de jungle die het stadje op stelten zette. Hier is er niemand die er echt uitspringt. Ze zijn stuk voor stuk hilarisch. En dit vanwege het feit dat de vier hoofdpersonages die opnieuw in het spel gezogen worden, totaal het tegenovergestelde zijn qua karakter als hun spelfiguur die ze hebben uitgekozen. Tijdens een strafstudie zijn het vier totaal van elkaar verschillende studenten die het Jumanji-spel onder het stof uithalen. Een spel dat plots is gemuteerd in een oldskool gameconsole spel (tja, we moeten met de tijd meegaan). Spencer (Alex Wolff) is een spichtig ventje, geplaagd door allerhande allergieën, die nogal klunzig en timide overkomt. Fridge (Ser’Darius Blain) is een immense atleet. Bethany (Madison Iseman) is zo’n typische lellebel die het bewijs dat de aarde rond de zon draait rustig langs zich neerlegt en vol overtuiging zal beweren dat alles rond haar draait. Martha (Morgan Turner) is dan weer het schuwere type. Het zijn dus weer die typetjes die telkens weer terugkeren als de film over een high-school gaat.

Het wordt pas echt grappig nadat ze getransformeerd zijn naar de personages uit het computerspel. Misschien iets te voorspelbaar maar toch hilarisch op sommige momenten. Zo ziet het sulletje ineens hoezeer zijn biceps zijn uitgegroeid. De ik-zuchtige, smartphone verslaafde instagram troela ziet tot haar afgrijzen dat haar perfect gestroomlijnde tienerlijfje gevangen zit in een door overgewicht geteisterd lichaam. Het schuchtere meisje is ineens een duplicaat van Lara Croft en kan tot haar verbazing redelijk overweg met bepaalde gevechtstechnieken. De forsgebouwde sportfanaat krijgt eerder een onderdanige rol als dwergachtig mannetje met de rugzak. Schrik niet, maar de meest hilarische rol is weggelegd voor Dwayne Johnson. Dat was nu echt het laatste wat ik verwachtte. En natuurlijk zorgt Jack Black ook voor enkele humoristische momenten. Ook al is het voor de hand liggende onderwerp de mannelijke genitaliën. En bij het gedeelte waar Karen Gillian zich de kunst van het verleiden eigen moest maken, kreeg ik zowaar de slappe lach. En nog een kleine randopmerking. De dienstdoende piloot in het spel (ook wel de verloren gewaande tiener) lijkt verrekt veel op stervoetballer Eden Hazard !

Maar niet alleen het samenspel en geestige interacties overtuigden me. Ook het snugger in elkaar gestoken concept van een videogame vond ik na een tijdje toch wel meesterlijk bedacht. De NPC’s die hier en daar opdoken, het principe van cut scenes en de manier waarop de deelnemers terugkeren in het spel (waarna een soortement tatoeage ineens verandert) zijn stuk voor stuk elementen die men ook terugvindt in een game. Met andere woorden deze film scoort enorm hoog op gebied van originaliteit.

“Jumanji : Welcome to the jungle” is een film die in het verlengde ligt van de originele film, maar anderzijds ook een op zichzelf staande film is (met alleen maar één slinks verwerkte verwijzing). Ik moet dus wel degelijk toegeven dat ik aangenaam verrast ben door deze film. En dat zelfs met Dwayne Johnson in de hoofdrol. Er zijn geen zekerheden meer in dit leven !

3.5*

erg leuke film, met een gezonde boodschap op het eind

Leuk.

Niet veel nieuws te (her)ontdekken, maar als tussendoor is dit voor mij ideaal. Het concept is leuk, al is het game-gegeven vrij vlak uitgewerkt.
Niet dat dat veel verder had moeten gaan voor mij. Jumanji vermaakt en daarmee doet het perfect wat het moet doen.

De cast is daarbij uitstekend gekozen. Dwayne Johnson is een redelijk komisch actie-acteur geworden. Niet de Arnold Schwarzenegger van zijn generatie, maar toch wel een geslaagd karikatuur zolang de zelfspot ervan af druipt. Een nichterige Jack Black steelt m.i. de show.

3

Zeer geslaagde familiekomedie dat vooral zijn kracht put uit een rollercoaster aan hilarishe toestanden en grappen. Jack Black als tienertrut is hoofdattractie.

Leuker dan de eerste wat mij betreft, al heeft het allemaal niet zoveel om het lijf. Over lijf gesproken trouwens, ho-ly shit. Karen Gillan. Zelfs Ms John Milton zat er wat dromerig naar te kijken...

Maar de film wordt vooral gedragen door de rollen, The Rock en Jack Black (meestal niet zo dol op) deden het allebei prima. Goed filmpje voor als je van het terras afkomt, zeg maar.

3*

Oef, ja. Ik volg Karens artistieke ontwikkeling ook al een tijdje op de voet via Insta.