Earth: One Amazing Day (2017)

Sequel van Earth (2007)

Vanaf 18 januari 2018 in de bioscoop (The Searchers)

Gekeken bij Pathé. Het is meer een samenvatting van Planeten Earth 2 wat op zich erg goed is tenzij je het al gezien hebt.

Wat ik wel slecht aan vond was trouwens de beeldkwaliteit. Belachelijk slecht als je de scene bekijkt die gnoes bovenaf filmen (wat aardige idee kan geven mbt beeld kwaliteit).

Ik heb zelf de documentaire op blu-ray kwaliteit bekeken op mijn niet al te dure ips TV(van €650) op 1080p en was negatief verrast van de bioscoop kwaliteit.

Mocht je al op fatsoenlijk kwaliteit Planet Earth 2 hebben gekeken, dan zou ik de bioscoop versie overslaan.

Van het ochtendgloren tot de bloedrode zonsondergang – One Amazing Day toont één etmaal uit de natuurlijke cyclus van leven en dood, van eten of gegeten worden. Deze prachtige natuurdocumentaire is het vervolg op het veelgeprezen Earth (2007), een film die de standaard werd voor tal van naderhand gemaakte BBC-reeksen.

Waar Earth gestructureerd werd aan de hand van een geografische beweging (Noordpool->Antartica), is in One Amazing Day de chronologie leidend. Het belangrijkste gevolg van die keuze is dat de locaties in deze sequel sterk variëren. De Afrikaanse steppe wordt zonder veel omhaal omgeruild voor de zinderende kou van het zuidelijk halfrond. Een échte opbouw mag daardoor gevoelsmatig soms wat ontbreken, we krijgen wel een diverse en steeds verrassende kijk op de bewoners van het dierenrijk. Sommige keuzes liggen misschien voor de hand (de leeuw, de pinguïn), maar regisseurs Richard Dale en Lixin Fan weten ook de kleinste organismen een prachtige plaats te geven in de vertelling. Zo zien we in One Amazing Day hoe een bij uit evenwicht raakt door een regendruppel en hoe dwergmuizen tussen het koren schuilen voor roofzuchtige kerkuilen.

Visueel is deze documentaire werkelijk verbluffend. Vandaag de dag zijn we soms zo gewend aan de algemene kwaliteit van beeld dat alleen de echte uitschieters ons nog verrassen. Deze ode aan de schoonheid van onze planeet oogt zo verfijnd dat de inhoudelijk vlakke en routineuze aanpak snel vergeven is. Ja, de inmiddels jammerlijk uitgekauwde cliché (‘’we moeten voor onze planeet zorgen als we van al dat mooie willen blijven genieten’’) passeert de revue, maar dan in een oogwenk, en bovendien ontdaan van verdere politieke statements.

One Amazing Day eindigt op een onverwachte plaats: in de stad, onder de bescherming van de nachtelijke schaduwen. Een groep wasberen struint stelstelmatig vuilpunten af, zoekende naar dat beetje voeding dat hun voortbestaan garandeert. Als mensen mogen we het contact met de natuur dan een beetje zijn verloren, het leven daar gaat gewoon door – zelfs, als we niet goed kijken, recht onder onze neus.

web

Heb deze nog niet gezien, maar de laatste jaren zie ik vaak beelden uit de lucht van matige kwaliteit. Mijn vermoeden is dat deze dan met behulp van een drone zijn gemaakt en dat een betere camera te zwaar is om aan een drone te hangen. (Maar dat is dus een vermoeden.)

Prachtig, helaas had ik vrijwel alles al op de BBC gezien.

Behoorlijk al gezien doordat ik graag natuur docu’s kijk. De ned voice over vond ik matig. De film zelf streelt het netvlies.

Thom Hoffman wees eens stil, ik kan Robert Redford niet meer horen?
Vermakelijke documentaire en zeker in de bioscoop de moeite waard! Toch kon de film mij niet altijd even veel blijven boeien, het gepraat had wat minder gemogen en wat meer muziek die passend was bij de beelden misschien? De scenes van de dieren zijn mooi, begrijp mij niet verkeerd! Maar persoonlijk vond ik de hoogtepunten toch echt de beelden van de gebieden eromheen, hoe je bijvoorbeeld kan zien hoe het ijs heel langzaam smelt was een lust voor het oog en ook de scenes in de nacht waren prachtig.
Er zaten 4 vrouwen achter mij van amper een jaar of 20 die mij nog eens extra voice overs gaven. (Bedankt dames, zonder jullie had ik er maar weinig van begrepen!)

Maar nee even serieus, het is zeker de moeite van het zien waard hoor.
3*

"Planet Earth 2: All Stars" David Attenborough kom er maar in....

....oh er zat Nederlands commentaar bij

Had Planet Earth 2 al gezien en dan is dit vrij overbodig. Was wel leuk om sommige scenes zoals de slangen en baby zeeleguanen scene op groot doek te zien.

Beetje zeurderig einde helaas, de standaard "laten we goed voor onze planeet zorgen" riedel met wat kinderen in beeld: Ik hou niet van mensen in mijn natuurfilms.

Gelukkig niet slechts een compilatie van spectaculaire scenes uit de BBC serie Planet Earth II. Hier en daar is indrukwekkend aanvullend materiaal toegevoegd, zodat de documentaire ook interessant is voor die mensen die de serie reeds kennen. De voice-over van Robert Redford is helaas erg vlak en saai; waarom men niet wederom David Attenborough heeft gebruikt is een raadsel. De overweldigende beeldenpracht maakt echter veel goed.

Opnieuw een fraaie filmversie van de natuurdocumentaire van de BBC. We zien uiteraard weer veel mooie beelden (waarbij de vele close-ups vaak onvoorstelbaar mooi zijn) en o.a. van een hongerige babypanda, een verliefde luiaard en een angstig zebrajong. Ingesproken door Thom Hoffman. Kortom een mooie en zeker ook een kindvriendelijke Documentaire / Familie film.

Knokkende kolibrie.

Tien jaar na de indrukwekkende natuurdocumentaire Earth verschijnt dit langverwachte vervolg. Wederom samengesteld uit de voorafgaande serie. En hoe prachtig het ook allemaal is, hier geldt eveneens het advies dat de complete serie niet alleen allesomvattend is, maar tevens nóg mooier. Dat zit hem met name in het simpele feit dat die een flink stuk langer duurt.

De krenten uit de pap van de serie worden in Earth: One Amazing Day uiteraard gepresenteerd. Van de springende serval via de kletsnatte luiaard naar een wasbeer in de stad. Alles maakt indruk, zelfs de ijskoude beelden van de narwallen en passerende potvissen. De beelden weten zelf spanning op te roepen als twee giraffen elkaar te lijf gaan of een zebra bijna verdrinkt. Gelukkig loopt het gros goed af.

De film is verplichte kost - als de serie een te lange zit wordt - vanwege de waanzinnige beelden. Een close-up shot van een wandelende tak met op de achtergrond een muis die wordt gevolgd, of een kleine kolibrie die met een bij knokt, je moet het zien om te geloven. Hier ligt engelengeduld aan ten grondslag. En heel veel kennis en kwaliteit. Het heeft te lang geduurd sinds 2007, maar geduld wordt beloond.

****

Met dank aan The Searchers voor het recensie-exemplaar.

Prachtige natuurdocumentaire die zich voornamelijk richt op de schoonheid en het bijzondere van de natuur. Prachtig mooi gefilmd en je ziet dan eigenlijks wel wat weinig je als mens in rijtjeshuis daarvan mee krijgt haha. Gelukkig zijn er daarom deze docu’s die je laten zien hoe geweldig mooi de wereld ook kan zijn. Ik heb genoten en zie uit naar de 4K UHD als deze in Nederland zou uitkomen!

Knappe documentaite die ons, bevoorrechte wezens in het heelal, laat zien wat voor wonderen van de natuur zich binnen een bestek van 24 uur op deze planeet afspelen.

Meerdere verbluffende opnames.

Het woord "opwarming" valt niet in de film, maar bij het zien van al dat natuurlijk moois, is het als vanzelfsprekend dat we in geen geval dit kostbaar bezit mogen laten teleurgaan.

Indrukwekkende documentaire. Schitterende beelden. Wat een engelengeduld moeten de filmers hebben gehad. Enige minpunt vond ik de Nederlandse voice-over.

De scène met de luiaard was hilarisch. Eerst zie je het dier in zijn natuurlijke habitat; Aan het slapen. Dan wordt hij wakker door het geluid van een vrouwtje. Hij gaat met zijn niet-zwem-lichaam door het water op zoek naar het geluid. Uiteindelijk vindt hij haar: Ze is een alleenstaande moeder, afknapper dus.

De natuur is mooi in beeld gebracht. Het was een fijne zit. Alleen jammer van het Nederlandse commentaar. Had toch liever die Engelse gast, maar dat is vast wel te regelen.

Niet dat ik ooit heel veel natuurdocumentaires heb gekeken, maar ik heb het idee dat Earth alles wel naar een hoger niveau heeft getild. Ongelooflijk mooie beelden deze keer van bijvoorbeeld de kolibrie en de bij, maar ook het gedeelte over licht en lichtgevende organismen is prachtig.

Vanaf zonsopgang volgt deze natuurdocumentaire een etmaal uit het leven een aantal dieren op onze mooie blauwe planeet. Een simpel concept dat reden is voor de makers om flink wat oogstrelend en uniek ongebruikt, maar ook eerder vertoond beeldmateriaal uit de archieven tevoorschijn te halen. De verhaallijnen zijn losjes met elkaar verbonden maar de variatie aan diersoorten en locaties is een groot pluspunt. Dat geldt ook voor het goed geschreven, niet belerende commentaar dat Robert Redford zonder opsmuk insprak.