Genre: Muziek / Drama
Speelduur: 123 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Bob Fosse
Met onder meer: Roy Scheider, Jessica Lange en Leland Palmer
IMDb beoordeling: 7,8 (35.205)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 4 september 1980
On Demand:
- Bekijk via Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot All That Jazz
"All that work. All that glitter. All that pain. All that love. All that crazy rhythm. All that jazz."
Joe Gideon is een succesvolle regisseur en choreograaf. Joe is een geobsedeerde workaholic, bijna dag en nacht met zijn werk bezig. Hij verwacht topprestaties van allen die met hem werken. Hij verwaarloost zijn vrouw en dochter. Joe is zowel fysiek als emotioneel bijna uitgeput, maar pept zich elke ochtend voor de spiegel weer op met de woorden 'it's showtime'. Hij houdt zich op de been met het slikken van pillen, sigaretten, alcohol en vreemd gaan en negeert de eerste signalen van angina pectoris (hartverkramping). Joe is als regisseur bezig met de montage van zijn nieuwe film en is tegelijkertijd als choreograaf en regisseur ook bezig met de voorbereidingen van een nieuwe grote Broadway musical. Als Joe wordt getroffen door een hartaanval, ziet hij in flashbacks zijn hele leven voorbij gaan.
Externe links
Acteurs en actrices
Joe Gideon
Angelique
Kate Jagger
Audrey Paris
Michelle
Victoria
Paul Dann
O'Connor Flood
Joshua Penn
Larry Goldie
Video's en trailers
Reviews & comments
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Redelijke film. Leuke liedjes en tevens goeie choreografie. Alleen het verhaal had hier en daar zo z'n storende saaie momenten. 2,5*
Richard1189
-
- 153 berichten
- 485 stemmen
Min of meer autobiografische film van regisseur-choreograaf Bob Fosse die gelukkig zelf de choreografie verzorgde. De dansnummers spetteren er vanaf.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Er zijn veel films die het onderwerp 'de dood' behandelen. Sommige films proberen te verklaren waarom we sterven, andere willen een idee geven wat er gebeurd als we dood gaan, terwijl er ook films zijn die juist laten zien hoe iemand omgaat met de dood van een geliefde. Hoe dan ook, de dood is altijd aanwezig geweest in films en dat zal ook altijd zo zijn. Maar All That Jazz brengt wel een heel bijzondere kijk op het onderwerp: door middel van deze film lijkt regisseur Bob Fosse zich voor te bereiden op de dood, die snel lijkt te naderen.
Veel meer dan zijn naam wist ik niet van Fosse voor ik aan deze film begon, maar ik raadde op de een of andere manier al snel dat de film autobiografische trekjes had. Zo voelde de film gewoon aan. Naar mijn gevoel kon alleen iemand die echt zo werkt als de hoofdrolspeler en ook echt de dood voelde naderen deze film gemaakt hebben. En ja, uit wat onderzoek blijkt dat de film heel dicht bij Fosse zelf stond. Veel dingen die hoofdfiguur Gidean in deze film deed, heeft Fosse echt gedaan. Zo zien we Gideon een film maken over een controversiële stand-up komiek. Fosse maakte inderdaad zo'n film gemaakt Lenny. Ook de bezetenheid met zijn werk, de rivaliteit met andere beroepsgenoten en een levenswijze die zo losbandig is dat hij gevaarlijk wordt (kettingroken, veel drank, drugs en seks met iedere aantrekkelijke vrouw die er rondloopt); al deze dingen zijn schinbaar terug te leiden naar Fosse. Maar ook mijn belangrijkste vermoeden werd bevestigd: Fosse had voor hij het idee voor deze film kreeg een hartaanval gehad. Uiteraard als gevolg van zijn levensstijl. Fosse had blijkbaar het gevoel dat eens een hartaanval hem fataal zou worden en dat is uiteindelijk ook gebeurt, al zou het nog aardig wat jaren duren.
Hoe verwerk je je ervaring met een hartaanval in een film? Als je dat wilt weten moet je All That Jazz zeker eens bekijken, want zo'n bijzondere film zie je zelden. In het eerste uur introduceert Fosse ons in het leven van Joe Gideon. We zien hoe hij werkt, constant de vrouwen in zijn leven vernedert en hoe hij telkens zijn dag begint met het slikken van pillen, hoe hij een paar tabletten in een glas water doet en deze opdrinkt, hoe hij zijn ogen watert, hoe hij douchet en zichzelf voor de spiegel energie in lijkt te spreken met de uitspraak: "It's showtime". Deze korte elementen worden telkens snel achter elkaar gemonteerd getoond en vaak herhaald. Het doet sterk denken aan de verschillende beelden uit Requiem for a Dream die na elkaar getoond worden na druginname. RfaD bleek hierin niet zo origineel te zijn als ik dacht. Al snel merken we dat Gideon aan de rand van een hartaanval leeft. De film is constant in beweging. Scènes worden snel afgewisseld en Gideon kan duidelijk geen minuut rust hebben. Een workaholic van het extreemste soort. Hij ziet er vaak afgemat uit en we snappen nauwelijks nog hoe hij kan staan. Voor mij als kijker kwam het heel goed over hoe slopend het leven van Gideon moet zijn. Zelfs ik voelde me na een uur bijna vermoeid; en dat bedoel ik dit keer niet negatief! In deze eerste helft zitten een aantal dansscènes, maar opvallend genoeg voor een musical geen liedjes die door de hoofdpersonen zelf gezongen worden. De liedjes die we horen worden op de achtergrond gespeeld en versterken het steeds vermoeiender worden gevoel. De dansnummers lijken ook iets te zeggen over hoe Gideon in elkaar zit.
In de tweede helft komt de onvermijdelijke hartaanval. In het ziekenhuis valt Gideon logischerwijs in een zwart gat. Zijn hele leven lijkt hij niet stilgezeten te hebben, maar nu wordt hij gedwongen rustig te blijven. Hier zakt de film heel eventjes in, maar ook dat draagt eigenlijk bij aan het gevoel dat de film wil overbrengen. Gideon's leven zakt hier immers ook in. Langzaam maar zeker komt Gideon tot de conclusie dat het wel eens snel gedaan kan zijn met zijn leven. Dan volgen er twee heel bijzondere en ijzersterke scènes.
In de eerste overdenkt Gideon of zijn leven wat waard was. Niet door erover te praten of zijn diepe overpijnzingen met de kijker te delen, nee Gideon doet het met zijn eigen stijl. We zien de belangrijkste vrouwen uit zijn leven hier verschillende musicalnummers opvoeren die hem niet bepaald in een positief daglicht stellen. Gideon's carriére was bijzonder succesvol, maar sociaal gezien waardeloos. Deze scène krijgt wat humor, doordat naast Gideon nog een tweede Gideon staat die als regisseur Gideon zelf bekritiseerd. Zien is geloven hier.
De finale is zoals je mag verwachten bij een deze film: groots. Gideon legt zich neer bij zijn dood en droomt een spectaculaire musicalscène, waarin hij zelf zingt over zijn eigen dood. Dit is het moment waarop All That Jazz zichzelf echt weet te ontwikkelen tot een waar meesterwerk. Ergens vind ik het ook erg dapper van Fosse om dit zo te filmen. Ik vraag me af of er ooit een regisseur was die zoiets op deze manier gedaan heeft.
Wat Fosse hier presteert is dus zeer bijzonder: hij wist mij echt mee te sleuren in zijn leven; via dat van zijn alter ego. Dit bereikt hij ook door zijn geweldige gebruik van montage, muziek en cinematografie. Ik heb niks met het wereldje waarin Gideon leeft en al helemaal niet met de theatervoorstellingen die hij maakt (bij zoiets zul je mij nooit aantreffen), maar deze film krijgt het voor elkaar om mij het voor even wel te laten waarderen. De nummers blijven me niet echt goed bij, maar zijn tijdens het kijken van de film geweldig.
Een extra vermelding verdient Roy Scheider, want zonder hem zou de film misschien lang niet zo meeslepend zijn. Scheider ken ik vooral als een degelijke, maar wat kleurloze acteur. Maar in deze film gaat hij volledig against-type los. Hij ís hier gewoon Joe Gideon. Geweldig om naar te kijken. En ook geen kwaad woord over de bijrolacteurs! Uitstekend acteerwerk!
Mijn vraag is dus waarom deze film hier zo'n lage waardering krijgt. Een onvoldoende? Dit is een van de meest complete films die ik in tijden zag. De dvd ruilde ik hier volledig op de gok en eigenlijk verwachte ik min of meer een film die me niet zou bevallen. Verrassingen als deze krijg je zelden. Zwaar aanbevolen!
4,5*
Norma
-
- 3463 berichten
- 5088 stemmen
De dvd ruilde ik hier volledig op de gok en eigenlijk verwachte ik min of meer een film die me niet zou bevallen. Verrassingen als deze krijg je zelden.
Ik heb zelden een ruiler zo blij gemaakt geloof ik
Mooi beschreven trouwens! Ik kan me er wel in vinden, alleen vond ik persoonlijk het "vermoeiende", wat jij zo treffend omschrijft het geheel een wat onrustige film maken, wat ik zelf niet als prettig heb ervaren. Vandaar mijn toch beduidend lagere score. Maar waar je helemaal gelijk in hebt: de film zit sterk in elkaar!
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
alleen vond ik persoonlijk het "vermoeiende", wat jij zo treffend omschrijft het geheel een wat onrustige film maken, wat ik zelf niet als prettig heb ervaren.
Het is ook een erg onrustige film en ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat evenveel aanspreekt. Maar voor mij is het een essentieel onderdeel van de film om echt mee te leven met de hoofdpersoon en de gebeurtenissen.
Maar je hebt me inderdaad blij gemaakt met de ruil
Pure
-
- 770 berichten
- 0 stemmen
De tweede film die ik van Fosse gezien heb (na het prachtige sobere 'Lenny').Lastig om deze film te beoordelen: 'All that Jazz' is uitermate wispelturig wat betreft het tempo, de stijl maar ook zeker in kwaliteit. Prachtige post hierboven van Rob over de inhoud en thematiek van het verhaal. Dat zijn dan ook gelijk de twee sterkste punten van de film. De uitwerking en montage daarentegen was veel te onrustig, chaotisch en er leek geen lijn in te zitten. Nu snap ik dat deze chaotische stijl ook symbool staat voor de periodes die Gideon zelf meemaakt, maar naar mijn mening draaft Fosse hierin door.
Bovendien mist 'All that Jazz' de klasse die 'Lenny' wél uitstraalt. Verder zie ik meer gelijkenissen met 'Lenny' (de interviews in 'Lenny' zijn vergelijkbaar met de dromen van Gideon) maar keer op keer zijn deze in Lenny beter uitgewerkt.
Deze film had een absolute klassieker kunnen zijn met een iets andere benadering en uitwerking, maar Fosse breekt de inhoud en thematiek af met een zeer matige uitwerking. 2.5* tot herziening
kappeuter (crew films)
-
- 72626 berichten
- 5779 stemmen
Wat mij vooral aan deze film stoorde is Roy Scheiders volstrekt onsympathieke rol. Ik had de hele film een hekel aan die man.
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Het minste wat je van 'All That Jazz' kan zeggen is dat hij hoogst interessant ineen steekt. De snelle montage, ook aanwezig in 'Cabaret' - en dus waarschijnlijk een handelsmerk van Bob Fosse-, houden de kijker bij de les; en voor het eerst wisten dansstukken uit een musical me daadwerkelijk te ontroeren ('Air Rotica' ). Ook het feit dat tijd en ruimte volledig als bijzaak worden beschouwd hebben een merkwaardig, maar hoogst prikkelend effect.
Toch is 'All That Jazz' verre van ideaal: Fosse plaatst soms heel wat cabaret na elkaar, en vooral het laatste kwartier is oersaai. Bovendien verliest Fosse zichzelf in zijn ontelbare eindes (in datzelfde laatste stuk), waardoor de aanvankelijke ontroering (bij het afscheid voor de operatie) plaats ruimt voor irritatie (na de operatie)...
Wat de film in summa precies mist kan ik moelijk onder woorden brengen, maar volgens mij is het coherentie. Uiteindelijk krijg je helemaal geen hoogte van Gideon, noch van wat Fosse precies kwijt wil over zichzelf/de dood...
Een gemiste kans, wat mij betreft.
2,5*
Querelle
-
- 6548 berichten
- 4894 stemmen
Net gezien. Na Sweet Charity, Cabaret en Lenny weer een klein meesterwerk van Fosse die wat mij betreft een genie was in zijn vakgebied.
En dat er een film tussen hoort te zitten waarin hij alle registers opentrekt is niet meer dan logisch. Heerlijk overdreven en bombastisch. Een egotrip van jewelste, die op het einde wat valse noten heeft (letterlijk en figuurlijk). maar waar hij mij mee weg komt omdat het gewoon klasse is wat hij laat zien.
Het Air Rotica nummer halverwege de film is een van de beste dansscenes ooit.
TerryA
-
- 358 berichten
- 1376 stemmen
Wat mij vooral aan deze film stoorde is Roy Scheiders volstrekt onsympathieke rol. Ik had de hele film een hekel aan die man.
ik denk dat dit ook de bedoeling was van Fosse - en Roy Scheider legde hiermee echt een top rol neer!
Drs. DAJA
-
- 4344 berichten
- 4442 stemmen
Roy Scheider’s beste rol, Bob Fosse’s beste film en wat mij betreft de allerbeste musical ooit. Het fascinerende verhaal van een regisseur/choreograaf (openhartig gemodelleerd naar Fosse’s eigen leven) is uitbundig en we worden meesterlijk meegesleurd in diens passie. Het hoogtepunt is toch echt het poëtische einde van de film. De vijf fases, de dans, de muziek, montage, vormgeving; alles werkt perfect en het is een zeer intense kijkervaring. All That Jazz weet op meesterlijke wijze gebruik te maken van het musical genre en is een magistrale film.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ah gelukkig! Ik dacht al dat ik de enige op MovieMeter was die hier een meesterwerk in herkende
Drs. DAJA
-
- 4344 berichten
- 4442 stemmen
Ja vreemd hoor, het lage gemiddelde weerhield me er een paar jaar geleden van hem te bekijken. Toch zonde.
Fortune
-
- 4088 berichten
- 2536 stemmen
Best wel goed.
Inderdaad een heel fris en origineel verhaal waar naar de dood toe gewerkt wordt.
Choreografie en de muziek zijn erg goed en het acteerwerk is ook wel goed van Roy Schneider.
Maar ik vind het eerste deel het beste om hem elke ochtend It's Showtime, folks te horen zeggen en dan continue paffend en gorgelend aan het werk te zien.
3.5
timmienoelie
-
- 1518 berichten
- 4265 stemmen
Vreemde film die goed begint maar dan een beetje inzakt naar het einde toe. Ik wist hier voor vandaag niets over en ben toch wel zeer blij dat ik hem heb gezien.
Een leerrijke kijkervaring.
Uzza_Sparta
-
- 1195 berichten
- 2138 stemmen
Ah gelukkig! Ik dacht al dat ik de enige op MovieMeter was die hier een meesterwerk in herkende
voor mij ook een 5 uit 5 film
had ook niet voor niks oscars gewonnen. een aanrader
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Hmm.. typisch zo'n film die alleen in de jaren '70 gemaakt had kunnen worden.
Op z'n minst uiterst bijzonder, ook voor mensen als ik die op zich weinig met dat showwereldje hebben. De hele opzet en hoe de film in elkaar steekt is toch wel bijzonder knap en de film bevat naast een zeer goede Scheider (toch wel een veelzijdig acteur eigenlijk) 1 van de beste musicalstukjes die ik ooit gezien heb (Air Rotica). Ann Reinking heeft ook wel een geweldige uitstraling.
Blijft toch wel memorabel op de 1 of andere manier, hoewel ik hem echt niet nog eens hoef te zien.
timmienoelie
-
- 1518 berichten
- 4265 stemmen
Bij een tweede kijkbeurt is gebleken dat deze film gewoon geweldig is!
Roy Schneider vertolkt Bob Fosse op een fantastische wijze in deze zeg maar 8½ van Fosse. De eigen karakterschets van Bob Fosse levert een geweldig leuke film op waarin het thema 'de dood' op een zeer originele manier wordt behandeld. Ook de dansscènes in de film zijn zeer leuk om naar te kijken en vervelen nooit. Iets wat me deed denken aan The Company van Altman die spijtig genoeg buiten de leuke dansscènes geen boeiend verhaal biedt. Dit is dus duidelijk niet het geval bij All That Jazz! Ook het einde is geweldig en doet je terugdenken aan de hele film en wekt zelfs een verlangen op om 'm meteen weer te bekijken.
BIj een eerste kijkbeurt wist ik niet goed wat ik met deze film moest. Maar nu meer dan een jaar verder (een jaar waarin ik ver ben vooruitgegaan in mijn filmkennis) wisten Bob Fosse en Roy Schneider mij erg te bekoren!
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Musicals zijn lang niet altijd aan mij besteed, maar zo af en toe pak ik er toch nog wel eens eentje mee. Het verhaal van All that Jazz klonk vooraf in ieder geval interessant genoeg, om dit een kans te geven. En ik moet achteraf toegeven dat dit een van de betere musicals is, die ik gezien heb.
Vooral hoofrolspeler Roy Scheider is enorm goed op dreef. De manier waarop hij zijn haast verslavende gedrag en passie voor het vak weet over te brengen is erg goed. Daarnaast vond ik er musicalstukjes tussen zitten, die erg goed waren en soms zelfs ook echt leuk waren om te zien. Halverwege zakt het verhaal een beetje in, maar richting het einde herstelt dat weer, om af te sluiten met een geweldig eind lied.
Fosse heeft deze karakterschets van zijn eigen leven goed uitgewerkt, en van All that Jazz een vlotte, enthousiaste en goede musical gemaakt. Vol energie, vol overtuiging en ook vol emotie. Voor de liefhebbers van het genre zeer een aanrader.
3,5*
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Leuker en interessanter dan ik had verwacht, maar ik was erg moe en tweede deel zat ik wat te knikkebollen, verhoging bij herziening is dus zeker een optie.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Zelden zo'n mooi persoonlijk document gezien. Medogeloos eerlijk. Pijnlijk geestig en schrijnend en vooral dus heel persoonlijk. Prachtig. 4 sterren.
gauke
-
- 9852 berichten
- 13069 stemmen
Kunst werd vertaald in choreografie in deze egotrip (genotzuchtig, zelfverwijzing, zelfafschuw) van de regisseur. Gestileerd, narcistisch, vunzig en een beetje pervers. De dansen leken vervuld van ironie te zijn. Voor mij had het meer uitgelaten mogen zijn.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Een van de betere musicals jawel! Roy Scheiders leven komt in flarden voorbij. In deze karakterschets komt ie er niet al te best van af. Ik vind hem geen grote klootzak, maar toch zeker een sufferd met al dat gerook, verschillende vrouwen en zijn maniakale instelling tijdens zijn werk. De musicalnummers passen er prima bij en ondersteunen het beeld hoe hij neergezet wordt. Was ook gewoon leuk om te zien en te horen.
93.9
-
- 3122 berichten
- 4195 stemmen
Prachtige film die me deed denken aan het al net zo schitterende Showgirls van Paul Verhoeven.
adso
-
- 472 berichten
- 9390 stemmen
The One Ring schreef:
Puike prestatie van Roy Scheider, maar ook mijn dvd is in de aanbieding
Flavio
-
- 4478 berichten
- 4740 stemmen
Ik ging geheel blanco deze film in, wist alleen dat het een musical was en ik verwachtte een jazzy score- soms neem ik titels wat te letterlijk.
Het is ook eigenlijk geen musical, of in elk geval een atypische. Geen blije mensen die om het kwartier in gezang en dans uitbarsten, eerder een vrij serieuze film over een Broadway regisseur die zich letterlijk doodwerkt.. Er is nog een tweede niveau als de regisseur terugkijkt op zijn leven via gesprekjes met Jessica Lange (die wel erg prominent bij de cast staat, haar rol was klein en weinig bijzonder).
De muziek vormt niet eens zo’n belangrijk bestanddeel, al zijn er uiteraard wel lange muziekscenes. De focus ligt eerder op dans, een kunstgebied dat ik lastig te beoordelen vind, maar hier toch goed wordt gebruikt. Best een zware film ondanks de ironische ondertoon en de humor, en een knappe prestatie van Scheider, toch vaak wat ondergewaardeerd.
K. V.
-
- 4106 berichten
- 3595 stemmen
Eens deze musical geprobeerd, maar wist eigenlijk niet wat te verwachten. Het verhaal is wel niet altijd even boeiend en heeft een serieus thema voor een musical, maar de muziek was wel nog goed, niet echt jazz, wat de titel doet verwachten. Ook de choreografieën waren erg goed.
Wel een opmerkelijke rol voor Roy Scheider, die ik alleen van Jaws kende, dus hier wel eens iets totaal anders
Een beetje een verrassende film, maar hij was niet mis. Misschien dat ik me er binnen een paar jaar nog eens aan waag.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Redelijke film over een regisseur op Broadway die te hard werkt waardoor zijn gezondheid eronder lijdt. De vele dansnummers zien er mooi uit (vooral de opening), maar dit komt niet ten goede van het portret dat hier van de regisseur wordt neergezet. Soms wat langdradig ook. Wel goed gemonteerd en Roy Scheider zet een prima rol neer.
Bekijk ook
Voskhozhdenie
Drama / Oorlog, 1977
55 reacties
Secrets & Lies
Drama, 1996
118 reacties
They Shoot Horses, Don't They?
Drama, 1969
46 reacties
Shine
Drama / Biografie, 1996
73 reacties
Being There
Drama / Komedie, 1979
168 reacties
L'Albero degli Zoccoli
Drama, 1978
56 reacties
Gerelateerde tags
show businessfilm bedrijftap dancingmuziekfilm in filmscheidenstand-up comedianbroadwayrainstormsurgeryeditingrestroomscreening roomamphetamine prescription drug abuseangel of death
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.