He Never Died (2015)

Verrassend leuk filmpje. Aan de ene kant verwachtte ik hier toch niet heel veel van, als Netflix-productie en dan ook nog in het horrorgenre (soort van), maar toch hoorde ik hier wel goede verhalen over. En, hoewel het meer zijn muziek betreft: Henry Rollins is een baas.

De globale strekking van het verhaal wordt al redelijk snel duidelijk, de precieze details kwamen voor mij pas later, maar alsnog wordt dit best leuk uitgewerkt. Henry Rollins doet het erg fijn als de vermoeide, cynische tough guy Jack die (zoals de samenvatting al verklapt) het eeuwige leven heeft, al is dat meer als straf van God. De ontwikkelingen qua actie vond ik allemaal wat minder interessant, maar ik hoefde me niet te vervelen met deze hele fatsoenlijke speelduur, de prima sfeer en zwarte humor, en een toch wel aparte toon.

Heel erg lollig.

Vooraf leek mij deze film echt niets te worden. Verhaal sprak me in het algemeen niet erg aan en de speelduur van bijna 100 minuten leken ook even een opgaven te worden. Maar in de eerste minuten was het al duidelijk dat dit een leuke zit ging worden.

Film die gedragen wordt door een magistrale Rollins. Ik kende de man als acteur nog niet erg goed. Ik herinner me hem nog vaag van Wrong Turn 2. Maar hier overklast hij zichzelf in ieder geval in vergelijking met die film. Het is een zeer lollig personage die regelmatig voor een komische noot zorgt maar ook een vermakelijke toon.

Buiten Rollins is er wat minder te zien. Alles komt echt van Rollins af dat deze film zo kijkbaar maakt. Want op andere vlakken schiet deze film iets te kort. Zeker op het gebied van gore is het allemaal te braaf. Bovendien is de CGI van het bloed brak. Zodra ze gewoon met fake blood werken, ziet het er beter uit.

Maar de bruutheid blijft uit. Ergens heeft zo'n film als deze dat juist nodig. Daar is Rollins dan ook ideaal voor. Voor de rest soms interessant camerawerk en prima locaties. Het stadje is genoeg gedetailleerd vormgegeven om te voldoen aan de film zelf.

Loop is erg leuk. Regelmatig zijn de grappen raak. Het droge karakter van Rollins zorgt regelmatig voor een lach. Bovendien ook gewoon een erg leuk karakter die je bijna zonder moeite mee weet te krijgen. Ik heb dit soort karakters lang gemist.

Voor de rest geinige wendingen, al begint de film zichzelf soms iets te veel herhalen. Dat Rollins constant geslagen of geschoten wordt zonder neer te vallen is na een tijdje iets te veel gedaan. Maar het hoort erbij, en het blijft wel vermaken, dus veel heb ik er niet over te klagen.

Ik mis wel de brute horror die deze film nodig heeft, maar voor de rest een erg vlotte, vermakelijke film.

Het zal wel aan mij liggen, maar ik zie absoluut geen humor in deze prent. Horror is er dan gelukkig wel, maar wat een saai hoofdpersonage en het verhaal stelt ook al niet veel voor. Op het einde wordt het waarom wel allemaal duidelijk, maar ik vond het een zit van bijna 100 minuten niet waard.

Daar ben ik heilig van overtuigd!

Wat een heerlijke droge horror film. Fijnin beeld gebracht, heerlijke soundtrack en een fantastische rol van Henry Rollins.

Origineel en geestig. Top vermaak. Nu op Netflix.

4*

Als je dat vond, heb je volgens mij nooit door gehad waar je naar zat te kijken. Als jij al 2000 jaar hier rondloopt, wordt je ook puur en to the point. Prachtige en originele insteek juist.

Wel als ik misschien ook 2000 jaar had rondgelopen hier had ik het misschien wel begrepen. Helaas zal dat niet kunnen en ik denk niet dat ik het zou zien zitten. En frankly I don't care or give a damn.

“Could you just not look at me? It's just uh, you know with uh - the blood and the holes in your head - Oh, God! Just don't look at me! “

Best een vage film en op het eerste gezicht leek dit ook niet echt een interessante film maar eigenlijk ben ik er tijdens het kijken aardig door verrast en was het nog best een leuke aangename zit die nergens te lang duurde en eigenlijk met een aardig tempo door rolde. De film lag al wel een aardig tijdje op mijn pad, de trailer heb ik altijd leuk gevonden maar nooit de motivatie gevonden hem aan te zetten. Tot ik hem tegen kwam op Netflix, dan kon ik hem toch niet meer laten liggen.

De film kent een hoge dosis humor waar het wel even duurde voordat ik dat door had. En de humor moet je wel vallen want de droogste en zwartste (mag ik dat nog zeggen?) humor komt voorbij, en daar houdt ik nou net erg van: niet serieus maar ook niet over de top met veel geschreeuw, lekker neutraal en vlot.

Het verhaal was wat onduidelijk, hoe en wat precies kon ik niet ontcijferen (hoe Jack zo is geworden) al vond ik dat er niet direct meer toe doen. Het doel was dan wel duidelijk, hij moest zijn dochter vinden die door een bepaalde groepering gegijzeld is en deze terug zien te krijgen met de nodige actie momenten van dien, hij kan namelijk niet dood en leeft al sowieso een eeuw lang want hij heeft de eerste wereldoorlog meegemaakt.

De neutrale karakter staat ‘Rollins’ erg goed. Overigens nooit geweten dat de beste man een filmcarrière heeft en überhaupt mee speelt in de film, notabene de hoofdrol. Ik ken hem voornamelijk van het nummer ‘Low Self Opinion’ waar hij in zingt, overigens ook met zijn band ‘Rollins Band’ waar ik een tijd veel aan had toen het met mij persoonlijk niet heel goed ging. Toffe band en leuke muziek maakt hij met zijn bandje, geen idee of het nu nog actief is of bestaat zelfs.

3.0*