
The 33 (2015)
Alternatieve titel: Los 33
Verenigde Staten / Chili
Drama
120 minuten
geregisseerd door Patricia Riggen
met Cote de Pablo, Rodrigo Santoro en Antonio Banderas
Bijna vijf jaar geleden stort een goud- en kopermijn in Chili in. 33 Chileense mijnwerkers zitten 800 meter onder de grond gevangen. Vele mensen zitten gekluisterd aan de tv wanneer er een reddingsoperatie wordt opgezet. Uiteindelijk lukt het de reddingswerkers na 69 dagen om de mijnwerkers te bevrijden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=hOoIBOYqHyw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,9 / 35935)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)koop op iTunes voor € 7,99Google Play: € 7,99 / huur € 2,99
Omdat dit in dit geval natuurlijk niet ging moet het boeiende dan komen van de karakterontwikkelingen. Maar dit is direct het grootste makke van de film, alle karakters zijn flinterdun en een karikatuur qua opzet. Op typische hollywood wijze zitten alle cliche's erin. De man die bijna met pensioen mag, de man die op het punt staat vader te worden, de man die de demonen van zijn verleden moet verwerken. Maar dan wel allemaal op zo'n opzichte wijze in het verhaal gestopt dat het bij mij bij tijd en wijle op mijn lachspieren werkte.
Wat mij ook nodeloos stoort is dat er door de hoofdpersonen Engels wordt gesproken, zeker omdat het niet consequent is en we soms in de film wel mensen in het Spaans horen praten. Enige pluspuntjes zijn de soms mooie beelden van Atacama woestijn en de acteerprestaties die over het algemeen ruim voldoende zijn (alleen Banderas verslikt zich in een paar scenes)
2*
Het was in 2010, in een wereld die wij niet kennen (mijnbouw, Chili). Na ruim 100 jaar mijnbouw werd de berg moe en storte in. Dan blijkt dat niet alles in de mijn klopt (een ladder is nooit afgemaakt, er is niet genoeg noodvoedsel). Ik leefde toen mee met de mijnwerkers en nu, 5 jaar later, zie je het mooi in beeld gebracht.
Dat met die zonnebrillen kon ik me nog goed herinneren, wat attent dat iemand die gratis (als gratis reclame) had geschonken.
De film begint met de tekst dat er per jaar zo'n 12.000 mijnwerkers overlijden. Deze niet.
3*
Niet meer of minder.
Men ziet de familie rondom het terrein, de politiek die zich er mee bemoeit, de media en natuurlijk de 32 chileense mijnwerkers en een Boliviaan.
Degelijke rol van Antonio Banderas als "gedwongen" leider van de gestrande groep.
3.5*

mooie beelden, claustrofobisch, maar spreekt heel Chili Amerikaans ?
waarom hebben ze in godsnaam alle Chileense acteurs Amerikaans laten praten de hele film.
het speelt zich toch daar af met die bevolking.
Alleen om het commercieler te maken?
had beter in eigen taal gehouden kunnen worden zoals het ook in t echt gebeurd was.
want op het eind komen de overlevende weer in beeld.
Ondanks dat het drama nog redelijk vers in mijn geheugen zat is het spannend genoeg en leef je mee met de mijnwerkers. Aangename cast trouwens ook. Leuk om de echte 33 op het end te zien.
Enige minpunt: de panfluit soundtrack begon wel enigszins op mijn zenuwen te werken.
Kende de hele geschiedenis niet.
Jij keek 5 jaar geleden geen nieuws?
Maar over zoiets een film maken hoeft echt niet, een docu is meer dan voldoende vind ik en zou zelfs boeiender zijn om eens te bekijken.
Al bij al nog redelijk vermakelijk en je leeft wel wat mee met die mijnwerkers en die familieleden.
En de imposante nasleep voor dat men zich weer in vrijheid mocht wanen.
Het ligt voor veel mensen nog vers in het geheugen,het was destijds een soort "soap"die bijna dagelijks in het nieuws was.dat maakt het bijzonder om naar te kijken.
Enig minpuntje was het engels spreken met spaans accent .Maar dat was niet super storend en ook wel begrijpelijk .
En het werd af en toe wel heel erg gedramatiseerd,maar ach, bij 69 dagen is dat logisch.
goede 3,5 *
In deze Drama film draait het om de 69 dagen waarbij de 33 mijnwerkers zitten opgesloten onder de grond met maar eigenlijk 3 dagen voorraad aan eten en drinken. Omdat je al weet hoe de film zal eindigen en ook omdat je weet dat iedereen het zal overleven, is deze film wel niet spannend. Wel zit het verhaal zeer mooi in elkaar en is het op bepaalde momenten ook best emotioneel (i.v.m. de band met sommige personen onder de grond en boven de grond) en aandoenlijk. Het verhaal weet ook te vermaken en te interesseren (m.b.t. de reddingsoperatie) en ondanks dat de film precies twee uren duurt, werd het nergens saai of langdradig. Het was wel pijnlijk om te zien dat mijnwerkers in Chili niet belangrijk zijn (wel geld), want veiligheidsvoorziening waren niet of nauwelijks (zoals medicatiemiddelen) aanwezig en dat werd regelmatig benadrukt (o.a. met de ladders) in het verhaal. Ondanks dat je weet hoe de film zal eindigen, vond ik het einde heel mooi en was het ook mooi om te zien dat na het einde alle echte mijnwerkers (leken overigens totaal niet op de hoofdrolspelers in het verhaal en waren ook niet moeders mooiste) in beeld kwamen en dat ze nog steeds met zijn alle 33 zeer bevriend zijn.
De cast met een paar bekende acteurs zoals Antonio Banderas (in de rol van mijnwerker Mario Sepúlveda die een belangrijke rol heeft m.b.t. het overleven van de mijnwerkers en die ook min of meer de leiding op zich neemt) en Lou Diamond Phillips (in de rol van Don Lucho die de leidinggevende is van de mijnwerkers en die ook min of meer weet dat de mijn op instorten staat, hij meldt dit overigens netjes aan zijn bazen, die er dan niets mee doen omdat ze alleen maar aan geld denken en mensenlevens voor hun niet belangrijk zijn) deed het overigens goed en tilden deze film zelfs naar een hoog niveau. De beelden in de mijn zagen er overigens visueel fraai uit en zeker de beginbeelden waarbij je min of meer rijdend op een vrachtauto (waarop de mijnwerkers zitten) een rondrit krijgt te zien door de mijn.
Al met al gewoon een mooi verfilmd waargebeurt drama m.b.t. de Chili mijnramp in 2010, die misschien wel door de filmmakers iets is geromantiseerd t.o.v. de werkelijkheid.
Dit moet ik zien...
That's not a rock.
That's the heart of the mountain.
She finally broke.”
“The 33” is indrukwekkend, zenuwslopend, claustrofobisch en ontroerend tegelijkertijd. Het waar gebeurd verhaal van de mijnramp in Chili in 2010 dat zoveel media-aandacht kreeg en waarbij de hele wereld getuige was van de reddingsoperatie waarbij al de onfortuinlijke mijnwerkers naar boven werden gehaald. Daarmee is dan al één aspect van een film teniet gedaan. En dat is namelijk de verrassende ontknoping. Iedereen die de media een beetje volgt, weet dus ook al hoe het afloopt. Ik was alleen maar over één feit verwonderd uiteindelijk. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat juist in deze groep, die dit drama meemaakten, zulke voor de hand liggende archetypes zaten. Het leek wel alsof de groep opzettelijk samengesteld was zodanig dat het geheel ideaal was om een verfilming te maken indien het fout loopt.
Het allegaartje bestond dus uit een groepje arme drommels die dagelijks hun leven op het spel zetten voor een hongerloon, zodanig dat de eigenaars steenrijk worden van de opbrengst. Vanzelfsprekend waren de volgende types aanwezig. Allereerst hebben we een ancien die op het punt staat op pensioen te gaan. Een alcoholist die de meest rigoureuze ontwenningskuur gaat ervaren. Een priester is er dan ook weer toevallig tussen, op wiens schouders hij kan steunen. Een aanstaande vader natuurlijk. En dan heb je twee personen die qua karakter totaal verschillend zijn. Mario (Antonio Banderas) is het toonbeeld van positivisme en gelooft in een redding vanaf de eerste minuut. En Don Lucho (Lou Diamond Phillips) die vanaf het moment dat ze ontdekken dat alle nooduitgangen nep zijn en ze daar als ratten in de val zitten, de hoop opgeeft. Ik verwachte dat deze laatste elk moment een ondergrondse versie van de “La Bamba” zou brengen om op die manier het moreel hoog te houden.
Vanaf het moment dat de ramp zicht voltrekt, speelt de film zich af op twee locaties, waar ieder zijn eigen strijd levert. Allereerst is er de bovengrond waar de achtergeblevenen strijd leveren tegen de verantwoordelijken van de mijn die eigenlijk niet van plan zijn om een reddingspoging te ondernemen. Tevens proberen ze deze mijnramp op de politieke agenda te krijgen van de Chileense regering. Een afgevaardigde van de regering Laurence Golborne (Rodrigo Santoro) trekt zich het lot van deze arme mijnwerkers aan en start een internationale reddingsoperatie. En vervolgens zijn het diegenen die vast zitten in de mijn en een strijd voeren tegen ontberingen, hun lotgenoten en vervolgens zichzelf.
De film slaagt er in om op een degelijk manier de situatie waarin de mijnwerkers zich bevonden te schetsen. De hoop om een uitweg te vinden en de wanhoop die toeslaat als blijkt dat de zogenaamde nooduitgangen van “The refuge” onbruikbaar zijn, de voedselvoorraad beperkt blijkt te zijn en een communicatiemiddel niet functioneert. Een intrigerend beeld over de ontberingen die deze 33 mijnwerkers moesten doorstaan. Spijtig genoeg werd het nogal oppervlakkig zo gauw de situatie duidelijk werd. Een gemiste kans, vond ik. Ze hadden dieper kunnen graven (Tja) in de persoonlijke levens van deze goudgravers. Wie waren ze? Hoe zag hun familiaal leven er uit? Wat wordt getoond zijn 33 dappere volhouders in erbarmelijke omstandigheden. En aan het oppervlak een wedren door verscheidene firma’s die hopen op een publicitaire stunt als ze de eerste zijn die voor een uitweg kunnen zorgen.
“The 33” lijkt wel een spannende documentaire. Een rampenfilm die zich afspeelt diep onder de grond. Maar ondanks de klinkende namen en het wonderbaarlijke van deze redding (twee maanden overleven op een rantsoen van een paar dagen) blijft het een doorsnee rampenfilm. Overdreven speciale effecten werden gemeden en het “we-geven-niet-op” gevoel was alomtegenwoordig. Op de uiteindelijke bevrijding volgde dan ook een uitbundige ontlading. Maar er zat meer in. De diepte waar de 33 onfortuinlijke mannen gevangen zaten als een muis was aanzienlijk (ongeveer 700 meter). De diepgang van de film was dit echter niet.
3*

Maar over het algemeen zeer genietbaar.
Het recente van het gebeuren neemt misschien wel wat spanning weg maar toch voldoende boeiend om de redding stap bij stap en het verhaal rond sommige van de mijnwerkers in een niet-documentaire te zien. Enkele bekende namen onder de acteurs, zoals Banderas, James Brolin en (verrassend) Julitte Binoche.
Verder zag de film er prima uit.
Ondanks de langere speelduur verveelde de film ook niet.
Een prima film en de moeite om gezien te hebben.
Ik vond dat alles wel heel erg meezat in deze film, ook redelijk voorspelbaar.
De cast was prima, einde was ook goed en de film was ook niet langdradig ofzo, heb mij er wel mee vermaakt, alleen had wat meer tegenslagen verwacht en ook ergers voorgesteld wat de personen zouden meemaken bij deze film.
Opmerkelijk ook dat iedereen het overleefd, had zelf verwacht dat de 1e mijnwerker die naar boven heen ging het niet zou halen en ergens tussen overlijd, maar iedereen overleefde het en alles zat ook mee, ook apart dat ze in de mijn bedden, nieuwe kleding, ipads en kranten hadden, kon dit allemaal door die koker?