
Silence (2016)
Verenigde Staten / Taiwan / Mexico
Drama / Historisch
161 minuten
geregisseerd door Martin Scorsese
met Andrew Garfield, Adam Driver en Liam Neeson
Twee jezuïten, Sebastião Rodrigues en Francis Garupe, reizen in de zeventiende eeuw af naar Japan, dat onder het Tokugawa-shogunaat het katholicisme en alle andere buitenlandse contacten verbood. Daar zijn ze getuige van de vervolging van Japanse christenen door hun eigen regering die Japan wil zuiveren van elke westerse invloed. Uiteindelijk scheiden de wegen van de priesters en reist Rodrigues naar het platteland, waar hij zich afvraagt waarom God zwijgt terwijl zijn kinderen lijden.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=mdcAQ8QV11s
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

TornadoEF5 dan zou ik je het fantastische Hugo aanraden. Ook een aparte Scorsese, maar veel behapbaarder dan deze film. Vooral visueel echt schitterend. Silence is inderdaad geen film die ik snel aan iemand zou aanraden

staat nog op het programma.
Hugo is de beste van Scorcese. M.i.
Top 5 voor mij. Maar goed, ik heb ook pas 14 films van Scorsese gezien

Maar deze is me totaal niet bevallen, kon me op geen enkel moment boeien.
Té lang, té saai...
Teleurstelling over de ganse lijn.
Eén ster voor de cast..
De film doet je wel even stilstaan over religie of het groeiproces ervan. De houvast in het geloof is bij sommigen echt misselijkmakend (al respecteer ik hun keuze wel). Maar waarom? Zoals het ook in de film werd gezegd zou zelfs Jezus aan zichzelf verzaken indien hij het lijden van de mens kon verhelpen. De setting is eens iets anders. Het moet niet steeds over de Romeinen, ketters of de missionarissen uit de 'Congo' gaan. Origineel en onderbelicht onderwerp, goede strakke regie en mooi decor, maar dat is het dan ook.
Wat zou Jezus doen? Zichzelf verloochenen om de lijdenslast rondom hem te reduceren? Misschien. Hoewel, eigenlijk is de vraag of men zich als diepgelovige überhaupt kàn afkeren? Of is elke geste in die richting slechts een moment van tijdelijke zwakte, zoals het religieuze en judasachtige personage van Kichijiro lijkt te suggereren?
Rodrigues laat zien dat in het diepste innerlijk, daar waar oorverdovende stilte heerst, God altijd gehuisvest blijft. Precies in de geluidsloze leegte van de volslagen vertwijfeling verheft Hij zijn stem – voorbij hoop, voorbij rede, voorbij elk perspectief is het in de pure radeloosheid dat Christus zijn oorspronkelijke offer herhaalt, door zich uit liefde te laten loochenen door diegenen die hem lief hebben.
Hoopgevend is dat hoe ver men ook gaat in martelingen, pesterijen en chantage, de katholieke leer blijft woekeren en echoën in de kamers waarvan de buitenwereld de taal niet kan horen: die van het hart. Die zogezegd “vreemde” God, die lichaam en geest naar verluidt heeft afgezworen, blijft “onze” God, zoals de Freudiaanse verspreking van Ferreira duidelijk maakt. Eens priester, altijd vurige tong?
‘Silence’ neemt epische proporties aan. Martin Scorsese begrijpt dat tijd een belangrijke parameter is om de filmische ervaring te versterken, dus bouwt hij geduldig op naar de onvermijdelijke ontmoeting tussen Ferreira en Rodrigues, waarin de grote vragen over missiewerking en over de persoonlijke verhouding tot het hogere samen komen. De finale is ontroerend, de aanloop echter nogal kabbelend.
Cinematografisch is de film evenwel fenomenaal, vooral dan voor wat de duizelingwekkende landschapsfotografie betreft. De afwezigheid van een soundtrack is overigens een schitterende metafoor voor God’s zwijgen. Het feit dat atmosferen niet muzikaal worden onderstreept, verhindert dat ‘Silence’ escapistische cinema wordt, of met andere woorden: de inhoudelijke worsteling van de karakters komt door deze ingreep echt op de voorgrond te staan.
Geen meesterwerk. Niet uitzonderlijk meeslepend. Wel interessant en bij momenten hartroerend.
3*
Heerlijk Japanse film...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteurs Andrew Garfield en Liam Neeson spelen goed, maar
dit zijn geen Japanse acteurs...
Prima camerabeweging...
Super mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Een moeilijk op het scherm te brengen verhaal dat evenwel, ondanks een stevige lengte, niet verveelt, veel afwisseling brengt, ons een weinig gekend aspect van de Japanse geschiedenis brengt en overwegingsstof over het geloof en tot hoever een mens kan gaan om dit geloof in stand te houden.
Enkele merkwaardige scènes. Keurige vertolkingen.


Silence sleept zich voort met zoals gezegd vele dialogen. Vooral ook vaak in een vertelsfeer. Dat kan langdradig overkomen. Sowieso is de speelduur best wel (te) lang. We zien geen echte spanning en het geheel blijft zeer serieus. Hoe breng ik het geloof over in Japan dat er niets van wil weten. Ondertussen is er een kleine zoektocht naar Ferreira (Liam), maar dat mag geen betekenis hebben in deze film.
Silence is prachtig mooi gemaakt, maar heeft geen spanningsboog. Het geloof overbrengen vergt vele opofferingen, terwijl de Japanners er nog best een uitweg in zien. Het valt echter niet mee om Christus te vertrappen.
Film 3 (English subtitles) goed te doen overigens.
Beeld 5
Geluid 4
Extra's 3,5