Malgré la Nuit (2015)
Genre: Drama / Experimenteel
Speelduur: 156 minuten
Alternatieve titel: Despite the Night
Oorsprong:
Frankrijk / Canada
Geregisseerd door: Philippe Grandrieux
Met onder meer: Ariane Labed, Kristian Marr en Roxane Mesquida
IMDb beoordeling: 5,8 (555)
Gesproken taal: Frans en Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Malgré la Nuit
Lenz verlaat Engeland en keert terug naar Parijs op zoek naar zijn geliefde Madeleine, die onder onzekere omstandigheden verdween. Hij ontmoet Helena, een verpleegster die nog steeds worstelt met het verlies van haar zoontje. Zo begint een koortsig liefdesverhaal dat zich afspeelt tegen een achtergrond van verdriet, passie, jaloezie en zelfvernietiging.
Externe links
Acteurs en actrices
Hélène
Lenz
Lena
Louis
Vitali
L'homme à la voix métallique
Paul
Dandy
L'infirmière
Video's en trailers
Reviews & comments
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Dvd? We leven toch in de tijd van HD en Blu Ray?
Grandrieux jammer genoeg nog niet volgens mij. De rest van zijn oeuvre is helaas ook alleen op dvd verkrijgbaar. Al ben ik allang blij dat-ie een Engelse release krijgt.
Richardus
-
- 1800 berichten
- 912 stemmen
Dvd? We leven toch in de tijd van HD en Blu Ray?
Allemaal overschat en onnodig m.i. maar ik heb ook niet zo'n asolap quadruplet 14k ofzo scherm (noch nodig)
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Dan is het inderdaad (voor jou) onnodig. Niets mis mee.
Maar net zoals je een nieuwe videokaart moet kopen als je nu een topmodel monitor koopt (als je erop wilt kunnen gamen tenminste), zien veel dvd'tjes er suboptimaal uit op een echt groot scherm. Laat staan 4k. Overschat is het dus allerminst.
128 kbps mp3'tjes uit de Napstertijd klinken misschien ook bijna even goed als cd's uit de knaak oortjes die je destijds bij een of ander mobieltje kreeg. Maar luister die bestanden met een goede koptelefoon en je mond zakt open. Zelfde strekking wat mij betreft.
Heb je het nodig? Nee. Kan het merkbaar beter, oh hell yes.
(Had je nou gezegd dat het verschil tussen een behoorlijk 720p rip en 1080p verwaarloosbaar is, of tussen 1080 en 4K op meters afstand, dan zou ik zeggen ja. Maar mijn legale dvd's kijk ik echt alleen als het niet anders kan. De gemiddelde pindakaas met slechts de halve bestandsgrootte ziet er beter uit op mijn tv. En dat is ook maar een 51 inch Samsung plasma uit 2012, bepaald geen 4K oled monster)
Los daarvan: als dat het beste is wat er is, dan moet het maar. Maar dan nog roept er een stemmetje in mijn hoofd: 'amateur hour!'. Er zijn genoeg platformen waar je je film in HD kwaliteit aan kunt bieden, desnoods verkoop je hem drm free op je eigen site. Dat is zo geregeld voor een schappelijk bedrag. Maar je film in 2017 in maximaal 480p aanbieden, is inderdaad ergerlijk. Doe er dan gelijk een scart kabel bij. Dat op die manier doen is bewust, onwetendheid, onmacht, onkunde of desinteresse. Ik weet niet wat van die mogelijkheden erger is, maar ik vind het soms zeer ergerlijk hoelang het duurt, en hoe beperkt films verkrijgbaar zijn op de moderne platformen.
Maar goed, ik ben ook wel echt genezen van de fysieke dragers. Al wordt dat volgens mij iedere dag meer de regel, en minder de uitzondering. Op MM zal dat wellicht nog iets anders liggen. Maar ik snap Basto wel.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Allemaal overschat en onnodig m.i. maar ik heb ook niet zo'n asolap quadruplet 14k ofzo scherm (noch nodig)
Als jij alle films in de bios bekijkt niet, maar ik zie, hoor en voel toch een enorm verschil tussen dvd en blu ray. Er zijn inderdaad ook mensen die film kijken op een laptop, maar dat lijkt mij echt helemaal niks.of nog erger...
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Ik heb dat waardeloze pokkeding toch maar besteld. Bedankt Verhoeven!
Zal eens kijken of ik na aanschouwing ervan het de moeite vind om er een reisje naar Heerlen aan te wagen (ca. 2 x 2,5 uur schat ik)
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Overigens vreemd dat Grandieuz niet voor blu ray gaat. Op het IFFR is hij altijd zeer bezig met de perfecte screening. Hij beoordeeld de instellingen vooraf persoonlijk en wilde 3 jaar geleden zelfs zijn jas over het nooduitgang lampje hangen, omdat dat de perfecte kijkervaring in de weg stond (wat ik overigens met hem eens ben).
Richardus
-
- 1800 berichten
- 912 stemmen
@ John Milton: ik ben nogal archaisch ingesteld en stream helemaal niks. Download wel muziek (dat ik daarna soms op fysieke drager koop (lp) maar de meeste fysieke dragers staan ook zinloos in mn kast wegens te weinig tijd) maar films niet; das bios of dvd kopen... Ik loop gewoon altijd achter en ben mr simpleton in deze digital age. Ik geloof heel vest dat op zo'n giga 52" scherm er verschil is tussen dvd en bluray maar nodig...m.i. gaat het om de inhoud, de film, niet de scherpte. Dat vond ik bij de 32mm Tarr vertoningen in Eye bv ook geen enkel punt.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Nog even geduld, staat nu voor 14 augustus. Wel jammer dat ik hem niet heb kunnen zien voor de top 1000, al heb ik nog steeds geen idee of dit iets voor mij is. Wel heel benieuwd na al die lijstjes waarin hij terug blijft komen....
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Overigens vreemd dat Grandieuz niet voor blu ray gaat. Op het IFFR is hij altijd zeer bezig met de perfecte screening. Hij beoordeeld de instellingen vooraf persoonlijk en wilde 3 jaar geleden zelfs zijn jas over het nooduitgang lampje hangen, omdat dat de perfecte kijkervaring in de weg stond (wat ik overigens met hem eens ben).
Hihi, aan zulke dingen kan ik mij ook mateloos ergeren. Ik snap niet dat bioscopen een heel nieuw complex laten neerzetten en dan het nooduitgang lampje zo plaatsen dat de helft van een doek continue beschenen wordt. Of een metaalframe achter een gaatjes doek niet even mat zwart lakken, ook zon 10,- euro misser, waarbij je gelijk weet dat kosten en moeite gespaard zijn.
Seam
-
- 700 berichten
- 1938 stemmen
Voor de kenners van Grandieux: Is deze film een geschikte instapper?
Wil deze als eerst proberen vanwege het hoge gemiddelde tot nu toe.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Voor de kenners van Grandieux: Is deze film een geschikte instapper?
Wil deze als eerst proberen vanwege het hoge gemiddelde tot nu toe.
Op zich wel, al is Un Lac wel iets toegankelijker. En wees gewaarschuwd, dat hoge gemiddelde scoorde deze film niet op het IFFR waar de film bijna onderaan eindigde. Het is niet ieders theekopje.
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Zondagmiddag 12 november eenmalig te zien in de filmclub. Ik neem dan ook zijn drie eerste films mee op DVD. Zou ze graag willen uitlenen.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Dit is nou echt een film waar het gaat om de ervaring. Film ontstaat volgens Grandrieux pas in de bioscoop, gezien door de ogen en verwerkt in de hoofden van het publiek.
Dat proces beviel me persoonlijk bij Sombre en Un Lac een stuk beter dan bij deze, moet ik zeggen. Ik heb hier de neiging om achteraf de film te gaan ‘verzinnen’, verbanden te leggen tussen scènes en identiteiten, zonder dat de kiem voor die neiging al op het moment suprême was gelegd. Dat is geen goed teken. Komt op mij dus minder organisch, meer geconstrueerd, over dan eerdergenoemde films.
Ik hou toch wel erg van deze manier van filmen, en er zijn veel op zichzelf prachtige scènes te bewonderen. Maar dat leidt nog niet automatisch tot een goede film. Misschien zit er teveel opgelegde emotie in, die maar niet wil resoneren in mijn ‘hoofd’.
Deze keer niet, althans. Bij een volgende gelegenheid er misschien een pijpje bij roken. Mag je met zo’n ding de bioscoop in, -fal?
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Dit was voor mij juist een film die ik echt helemaal voelde in de bioscoop, maar waar ik achteraf niet inhoudelijk op kon of ben gaan reflecteren.
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
Zoiets doe je niet! maar als je er eentje hebt, zoekwoord: "stealth vapen"
Die uitspraak van Grandrieux in eRCee's quote geldt wat mij betreft voor alles/alle kunst. En kunst valt ook altijd binnen een biografie.
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Inland Empire meets A Serbian Film.
Gisteren eindelijk de DVD uit Engeland (Matchbox) ontvangen.
Ondanks ik vrij teleurgesteld was met Sombre en La Vie Nouvelle... en me absoluut niet kon bekoren met White Epilepsy heb ik toch nog een poging gedaan om deze een kans te geven. Ja... De vorige films waren toch echt niet mijn ding... Veel te afstandelijk en te onduidelijk. Het zal wel de kunst zijn van Grandieux... maar als het mij niet lukt om er een touw aan vast te knopen dan begin ik me er toch wel een beetje aan te ergeren.
Bij Malgre la Nuit dreigde hetzelfde te gebeuren in het begin en zat ik al met mijn handen in mijn haar. Die uiterst trage wazige scenes wat ronduit draaide om seks en andere dingen die voor mij maar onduidelijk waren. Hoe ga ik dit in godsnaam 156 minuten volhouden? Maar wanneer Grandieux dan plotseling omslaat en verkiest om er toch nog wat vlottere scene's van een groep Parijse jongeren erin te zetten.... met zo'n typische zomerse soundtrack (al was het best wel grauw) was mijn enthousiasme gewekt...
Vooralsnog heb ik nog wel moeite gehad met dat afstandelijke manier van vertellen, maar het lijkt erop alsof Grandieux hier plotseling wel een stuk creatiever is in vergelijking met zijn vorige werken. Toch zit hier nog wel een beetje overzicht in en is het wat duidelijker waar de film daadwerkelijk over gaat, waardoor de desbetreffende trippy shots toch wel een stuk interessanter en voelbaarder waren.
Lenz werd hier op een keurige manier neergezet door iemand die nog geen film-cv op zijn naam heeft... Iemand die naar Parijs vertrekt om zijn vermiste geliefde Madeline te zoeken. Ook verrassend is dat de vrouw die Helene speelt, de echtgenote van Yorgos Lanthimos is... en iemand is die ik in Alps en The Lobster over het hoofd gezien heb. Ze speelt hier wel de rol van haar leven als een moeder die is getraumatiseerd door de vermissing van zijn zoon. Of de vermissing van Madeline (verwijzing naar de echte Madeline) er een verband mee heeft is vooralsnog niet duidelijk... maar dat de vermissing vaak leidt naar plekken of situaties waar je liever niks van wilt weten... is onvermijdelijk.
De film weet een kunstige nachtmerrieachtige (zeg maar gerust koortsdroomachtige) trip te worden dat zich voornamelijk focust op Lenz en Helene. Twee lotgenoten die allerlei escapades verrichten om de rouw te verzachten.... maar daardoor niet verder komen. Sterker nog... ze dalen zelfs dieper in de afgrond. En hoe langer is dan toch naar de film kijk, hoe meer ik kan zeggen dat ik nu toch wel echt zeer te spreken ben over Grandieux. De onduidelijkheid, de wartaal, de beelden... alles is niks meer dan een associatie. Ook de verwijzingen naar de snuffporno is de ultieme uitschieter. En zoals ik daarnet al de vergelijking maakte... Sommige scene's lijken echt op die sessies van Milos uit A Serbian Film.... alleen dan nu iets subtieler en onderhuidser.
Daarbij ook de bizarre personages die we mogen treffen. Voornamelijk die twee overjarige pooiers waarbij die typische donkere Franse rokersstemmen het plaatje compleet doen maken... Die bejaarde man die gewassen wordt... Die man die op zijn knieën gaat en smeekt om vernederd te worden... De masochisme aan zich wordt hier op het uiterst en toch op een haast onbereikbare manier verwerkt onder de personages waarin al overduidelijk is dat iedereen in deze film zwaar beschadigt is.
Ik moet nu ook weer even terugkomen bij de montage... Want nogmaals... Het wist me aan te trekken. De afwisseling tussen een duistere nachtmerrie, geflits, close ups, in combinatie met enkele fraaie schemerige plaatjes van Parijs. En ik mag het bijna niet zeggen maar ook die snuff-scenes waren ronduit kunst... De locaties, de sfeer, de angst die voelbaar is... dat masker, en vooral... geen greintje genade... Of wat te zeggen van de muziek-scenes... Vooral die scene waarbij Helene, nadat ze enkele tranen heeft losgelaten, een fraaie postpunk song weet te verwerken is onvergetelijk en bezorgde mij kippenvel. Waar ik echter nog wel mee zit: Heb ik die desbetreffende Madeline nou wel of niet voorbij zien komen in de film?
En dan het einde, waarbij Helene een vlucht zoekt in herinneringen met haar zoon, en dat die shots in een zonnige, dromerige sfeer zijn gegoten is toch wel een flinke stomp in de maag en bezorgde me wel een brok in mijn keel. Alsof Grandieux dit alles expres doet. Het zou als een warme douche moeten zijn na zo'n nachtmerrie.... Maar de hoop is allang al gevaren.
Toch een film die, na een nachtje slapen, nu wel goed is doorgekomen en waarover ik de steevaste conclusie kan trekken. Dit is gewoon waar ik van hou. Hopelijk houdt Grandieux zijn creativiteit die hij hiervoor gebruikte, voor de toekomst in zijn achterhoofd.
5,0*
Richardus
-
- 1800 berichten
- 912 stemmen
Nou, dat was zeker niet erg conventioneel, maar zo experimenteel, duister en schokkend als ik verwacht had ook weer niet.
Qua stijl was het vaak zeker duister. De belichting varieerde van onder- tot overbelicht en natuurlijk niet zonder betekenis. De camerahantering deed me veel aan Malick denken; dicht op de huid, bewegend, soms spelend met focus. Dit zorgde zeker voor wat heel mooie en beklemmende scenes, vooral gecombineerd met een teerputdikke soundtrack. Opvallend, en jammer m.i., dat het opvallendste experiment bij de twee muzikale intermezzo's voorkwam. Dat werkte prachtig en ik had meer van die gelaagde visuele vaagheid verwacht.
Thematisch...donkere kanten van de liefde? Het leven? Zoeken van licht en volheid via de duisternis? Bekend thema en niet heel veel aan diepte gewonnen, behalve in sfeer en vorm.
Want qua vorm zou dit kunnen shockeren. Ja, er zitten een drietal redelijk heftige scenes in en het is bewonderenswaardig hoe realistisch dit werd vertolkt. Ik moest aan Du Welz denken. Flink heftig an sich maar ik gruwde er niet van. Mij kennende...ik bedoel; ik weet helaas hoe gruwelijke dingen mensen elkaar aandoen (leve internet enzo blegh) maar een simpele vernedering of trauma, fysiek of psychisch kan mij flink van mn stuk brengen. Dus moet het toch liggen aan hóe Grandrieux het in beeld bracht, want ook aan de acteurs (hail Labed!) was het niet te wijten. Rationeel heel mooi gefilmd...waarom dan niet de emotie? Ik ben er nog niet achter. Te direct? Neuh, ik heb erger gezien.
Uiteindelijk voelde ik me grondig vermaakt maar geen ander mens danwel verrijkt met een filmervaring als nooit tevoren. Misschien heb ik teveel gezien, te nuchter, dat ik niet overweldigd werd? Kijk, begrijp me goed, als je op een filmfestival tussen de bejaardenbrolen tampondrama's dit tegenkomt ben je lyrisch blij verrast dat er iets donkerdwingend creatiefs tussen zit, dus 4* verdient het wel. Maar uitzonderlijk...?
Ik ben vooral benieuwd naar de rest van Grandrieux. Als ik lees dat die minder verbaal en soms abstracter zijn, stemt dat me hoopvol want een creatieve (en verwrongen) geest is hij zeker.
Nu de trailer die hiervoor werd vertoond weer naspeuren, want die zag er wtf uit!
Bélon
-
- 1795 berichten
- 0 stemmen
Als iets het meeste is blijven hangen van deze film is het de scene met de vis over instinct -> de vis beweegt gracieus, is compleet zichzelf, instinctief omdat hij niet weet dat hij zal sterven als de mens naar die toestand van onwetendheid zou kunnen terugkeren zou hij het meteen doen.
Verder laat ik 'm nog even bezinken en ga ik Sombre (1998) nog eens herzien. Misschien is die toch minder abstract en meer dialoogrijk dan ik dacht.
misterwhite
-
- 4726 berichten
- 656 stemmen
Herziening van een film die een zeer specifieke indruk heeft achtergelaten 2 jaar geleden. Een herziening die dus ook gevaarlijk was, want stel dat het nu eens niet die indruk meer zou nalaten. Maar ook het is cinema die inspeelt op gevoel, ervaring, het ondergaan en meeleven van emoties. Iets waarbij je meestal in een bepaalde stemming moet zitten.
Ik was eerst wel blij om te zien dat Verhoeven hem zou draaien in zijn filmclub. Op groot doek zag ik de herziening meer zitten dan thuis op het kleine scherm. Grandrieux maakt dan ook vooral films die het beste werken met goed sterke audio en op een groot scherm. Zijn manier van filmmaken berust dan ook op sfeer, op de huid filmen en auditief versterkt het geheel door een mysterieuze soundtrack of toevoegingen van atmosferische achtergrond muziek.
Maar genoeg over het objectieve, nu over naar het subjectief gedeelte van mijn ervaring. Malgré la nuit ervoer ik 2 jaar geleden zijnde als een meesterwerk, een film dat blijft spoken in je hoofd en zelfs doet wakker liggen bij nacht. Een film waarbij ik soms mijn adem moest inhouden, waar ik kippenvel kreeg en vooral stil van werd na afloop. Dus een ervaring om nooit te vergeten. Een 2de keer is dan natuurlijk gevaarlijk maar eigenlijk verliep dat zeer goed. Want Malgré la nuit blijft een zeer desoriënterende film. Beelden zijn zeer intiem op de huid gefilmd, ruimtes worden bijna nooit in zijn geheel getoond. Het verhaal wordt vrij fragmentarisch verteld, het onthuld nooit een geheel. Iets wat ik denk dat Grandrieux doet om onze fantasie aan het werken te zetten. Wij die zelf aanvullingen doen op wat ontbreekt en dat draagt ook mee aan de beleving. Het is een film die we allemaal op een eigen manier ervaren. Er is dan ook bijna geen houvast, het is een storm die op je af komt van 2 uur en half, een storm van intimiteit, pijn, verlies. Maar ook van liefde, seksualiteit en soms zelfs sprankjes van hoop.
Het blijft dus een unieke ervaring en nog steeds dat gevoel van 2 jaar geleden. Iets wat ik niet durfde te verwachten. En dat maakt dat deze film nog een stijgt in kwaliteit voor mijn gevoel. Het is geen film voor iedereen. Het is geen luchtig escapisme voor te ondergaan. Ik durf hem zelfs nauwelijks aan te raden, zo fragiel vind ik het allemaal.
En toch ga ik hier de volle mep 5* aan geven. Zo'n unieke filmbeleving als dit maak ik niet snel mee.
Cikx
-
- 2106 berichten
- 1008 stemmen
Mnee, dit was hem niet voor mij. Ondanks dat er inderdaad erg dicht op de huid gefilmd werd kon ik me maar moeilijk laten meeslepen wat deze lange zit er niet makkelijker op maakte. We krijgen vooral veel vrijpartijen en dik aangezet drama voorgeschoteld met hier en daar wat narigheid. Hoewel ik bepaald geen fan ben van La Vie Nouvelle (1.0*), begon ik hier toch met goede hoop aan vanwege het hoge gemiddelde en de vergelijking met Lynch's Inland Empire. Waar het voor mij angstaanjagende Inland Empire me echter totaal in zijn greep had was dat hier helaas niet het geval. Ik weet alleen niet precies waardoor dit komt. Misschien vanwege het feit dat Malgré la Nuit meer op het plot leunt en minder surrealistisch is waardoor de angst voor het onbekende minder naar voren komt. Het bleef voor mijn gevoel maar wat voortkabbelen op een aantal sfeervolle scènes na, zoals die met Nela's pa en de muzikale intermezzo's.
Ik ben bang dat de filmervaring bij mij niet lang na zal zinderen ook al was die 2.5x beter dan La Vie Nouvelle.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Het plot van Inland Empire is inderdaad meer surrealistisch, maar vormt op die manier volgens mij wel een belangrijker drijvende kracht dan wat we in Malgré la Nuit krijgen voorgeschoteld. Daarbij laat Lynch zijn film ook meer ontwikkelen via het plot.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Voor mij was IE een film die, ondanks de ongrijpbaarheid van een flinke hoeveelheid scènes, eenheid uitstraalde. Heeft deze Mln dat ook?
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Vooral wat eRCee zegt inderdaad. Hoe vaag en surrealistisch een film als Inland Empire ook is, het is wel vrij duidelijk wat voor een richting Lynch precies op wilt met z'n film. Wat betreft zou je kunnen stellen dat deze film dan nog wat ontoegankelijker is als geheel, al is het ook al weer even geleden dat ik hem gezien heb.
Cikx
-
- 2106 berichten
- 1008 stemmen
Zelf vond ik hem toegankelijker aanvoelen dan IE. Qua toon is de film vrij consistent.
Richardus
-
- 1800 berichten
- 912 stemmen
Ik vond dit qua plot(verloop) veel toegankelijker dan IE, al helemaal rechtlijniger. Niet alles wordt even uitgesproken gebracht, wat wat meer duidingsvermogen van de kijker vergt maar nooit in die mate als Lynch doet. Soms is een sfeer door belichting even vergelijkbaar maar verder vind ik het 2 compleet verschillende regisseurs.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Oke, de ervaringen verschillen dus. Voor mij is Inland Empire weliswaar moeilijk te duiden maar bevat het wel een duidelijke drive, een narratieve voortgang, terwijl ik Malgre la Nuit meer heb ervaren als een nauwelijks lineaire collage van scenes rondom dezelfde hoofdpersonen.
Ik sloeg trouwens ook een beetje aan op de formulering 'het feit dat' van Cikx.
Gerelateerd nieuws
De best beoordeelde films op MovieMeter van de afgelopen vijf jaar
Bekijk ook
Anchiporuno
Drama, 2016
30 reacties
El Club
Drama, 2015
30 reacties
Laissez Bronzer les Cadavres
Thriller, 2017
28 reacties
O Que Arde
Drama, 2019
35 reacties
Un Lac
Drama, 2008
75 reacties
Red White & Blue
Drama / Thriller, 2010
31 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.