- Home
- richiedoom
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten richiedoom als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Andrey Rublev (1966)
Alternatieve titel: Andrei Rublev
Gisterenavond ging er maar eens goed voor zitten. De setting was ideaal, buiten regende en onweerde het, ik schonk een lekkere whisky in, vriendin was pleite en ik ging er (toch stiekem dankzij Moviemeter) met hoge verwachtingen in. Na een half uurtje had ik toch even van: 'hmmm, vind ik dit wel wat?' Echter vanaf het moment met de heksen in het bos greep de film me. Een aantal prachtige shots die ook de volgende dag nog blijven hangen. Dit had ik bij Ivan's Childhood ook, dat de beelden nog dagenlang door je hoofd spoken. Dan weet je dat je met een goede film te maken hebt. Al is deze Andrei Rublev wel een grote stap voorwaarts qua regie.
De inval van de Tartaren was zeker een hoogtepuntje, lekker rauw in beeld gebracht. Vervolgens laten we de actie een beetje los en wordt er gefocust op het bouwen van een bel. Die omschakeling kon ik in eerste instantie even niet plaatsen en ik werd heel even uit de film gehaald. Echter werden er weer prachtige beelden voorgeschoteld en aan het eind van de film kon ik deze omschakeling wel plaatsen.
Ik lees dat veel mensen de dialogen moeilijk vonden om te volgen, maar ik had daar over het algemeen eigenlijk weinig moeite mee. Ik kan me zeker voorstellen dat je het maar een hoop vaag gelul vindt, maar ik heb me er gelukkig niet aan gestoord. Wel heb ik mij af en toe gestoord aan de nasynchronisatie. Monden en geluid lopen vaak niet gelijk, en zeker wanneer personages huilen of schreeuwen klinkt dit wel erg nep en overdreven. Maar goed, over het algemeen kon ik dat ook wel weer plaatsen in de tijd waarin het gemaakt is.
Tot nu toe is de aanschaf van mijn Bluray Tarkovsky box absoluut geen miskoop gebleken. Op naar de volgende: Solyaris!
Meglio Gioventù, La (2003)
Alternatieve titel: The Best of Youth
Een prachtig epos welke ik in twee etappes heb gekeken.
Deze stond al heel lang op mijn lijstje om te kijken, vanwege de notering in de top 250. Het eerste half uur begreep ik deze notering nog niet zo goed, het voelde een beetje soaperig aan en het verhaal met Giorgia vond ik in eerste instantie niet zo interessant. Pas vanaf het moment dat de broers afscheid van elkaar nemen begint het verhaal zich langzaamaan te ontvouwen. Vanaf dat moment had de film me te pakken.
Een groot compliment aan de acteerprestaties in dit epos, en dan vooral de broers. Continu weten ze een geloofwaardige prestatie neer te zetten en je leeft daardoor met ze mee. Het moment dat Matteo van het balkon springt was even een wtf momentje, hakte er aardig in. Ook een prachtig einde trouwens.
Minpunten? Het is misschien iets te lang, want je kunt dit eigenlijk niet lekker in 1 zit helemaal uitkijken. En dat is jammer, want eigenlijk haat ik het om films in etappes te bekijken. Aan de andere kant weet ik ook niet zo goed waar ze hadden moeten knippen. De film kijkt weg alsof je een goed boek leest. Je wil het niet wegleggen maar je kan het nou eenmaal niet in 1 ruk uitlezen.
Ook Giulia kon mij als personage niet zo bekoren. Kan ook deels komen omdat ik het een ontzettend lelijk wijf vond, maar ik kon er weinig mee dat ze haar gezin zo kon achterlaten. Ook het feit dat de dochter van Nicola en Giulia haar moeder aan het eind zo amicaal opzocht vond ik een beetje misplaatst. Kon ik me niet zo goed voorstellen.
Ik ben blij dat ik eindelijk deze prachtige film heb gezien, geen spijt van gehad!
Nostalghia (1983)
Alternatieve titel: Nostalgia
Wat een prachtige film! Eentje die je echt moet ondergaan zonder al te veel herrie om je heen. Als je te veel afleiding hebt kan ik me voorstellen dat je deze film helemaal niks vindt...
De beelden zijn vanaf minuut 1 al prachtig te noemen. De shots zijn lang, maar voelen nooit té lang. Dat komt vooral door de mooie locaties die zijn uitgekozen. Of het nu de scenes in het hotel zijn, het dorp of in vervallen gebouwen, je zit ademloos te kijken. Hoe er bijvoorbeeld met de camera wordt bewogen rondom het 'bad' in het dorp, echt fenomenaal.
Echt een soort kunstwerk, een schilderij waar je naar zit te kijken. En je hoeft echt niet per se het verhaal te begrijpen om hiervan te kunnen genieten, de beelden spreken in dit geval voor zich.
Samen met Andrei Rublev tot nu toe mijn favoriete Tarkovsky film. Ik moet nu alleen zijn laatste, Sacrifice, nog zien en daar ben ik razend benieuwd naar.
Pianist, The (2002)
Ik heb deze film gisteren voor de derde maal bekeken en hij blijft indrukwekkend. De rol die Adrien Brody hier neerzet is er één van wereldklasse. Dat kan helaas niet van de hele cast gezegd worden. Vooral de familieleden van Szpilman vond ik niet altijd overtuigend. De gesprekjes tussen de familieleden leken, zeker in het eerste half uur, af en toe op amateurtoneel. Het kwam een beetje knullig over. Over knulligheid gesproken, dat geldt ook voor sommige executies. De scene waarin een commandant willekeurig acht mensen op de grond door het hoofd schiet, was helaas niet zo indrukwekkend als het had moeten zijn. De acteurs reageerden veel te traag op de pistoolschoten, waardoor het er erg nep uitzag. Dit verwacht je bij een film uit de jaren 60, niet bij een film uit 2002...
Tot zover de kritiekpuntjes, want de overlevingstocht van Szpilman is enorm boeiend om te volgen. De eerste helft van de film is al indrukwekkend (in de getto, de deportatie en dwangarbeid), maar stiekem vind ik de tweede helft van de film nog sterker. Puur overleven en uit handen blijven van de Duitsers. Met minimale tekst weet Adrien Brody een wereldprestatie neer te zetten. De scene met de Duitse officier en de piano ontroert zelfs.
Ook hoe alles in beeld is gebracht verdient complimenten. Geen fratsen, geen Hollywood opsmuk, gewoon de rauwe realiteit. Geen heldhaftige muziek, voornamelijk stiltes en dat draagt alleen maar bij aan de sfeer van de film.
Dit is toch wel één van de betere oorlogsfilms ooit wat mij betreft.
Tenet (2020)
Een nieuwe Christopher Nolan is voor mij altijd iets waar ik naar uitkijk. Ik moet zeggen dat ik groot fan ben van zijn films en ik heb nog nooit een lagere score dan 3,5* gegeven (Following).
Gezien de scores hier kon het voor mij alle kanten op gaan, gelukkig vond ik dit wederom een steengoede film. Echter niet helemaal zonder zijn gebreken...
Want na anderhalf uur had ik eigenlijk een teleurgesteld gevoel. Het pakte me niet, de film ging veel te snel (we vliegen van Oekraïne naar India, vervolgens naar Londen en weer terug naar India, en dat alles binnen een kwartier) en je kreeg totaal geen gevoel bij de personages. Nu is dat laatste iets wat je nauwelijks bij een Nolan film zult aantreffen, maar waar me dat bij Dunkirk niet uitmaakte vond ik het hier op één of andere manier toch storend.
Hoe anders werd de film nadat de hoofdpersonen in de geïnverteerde wereld (zeg ik dat goed?) terecht komen in Tallinn. Vanaf dat moment gaat de trucendoos van Nolan weer volledig open waardoor ik het laatste uur met een big smile heb zitten kijken. Briljant hoe die man toch telkens dit soort dingen weet te verzinnen. Een aantal zaken vielen voor mij op zijn plaats en de grote lijnen begrijp ik wel, maar om echt alle details te snappen zul je de film 2 keer of vaker moeten bekijken.
Trouwens ik lees nergens iets over de acteerprestaties, maar wat vinden we van John David Washington? Ik vond het werkelijk een houten klaas die zijn teksten aan het oplepelen was. Ik begrijp niet op basis waarvan deze man is gecast. Zeker in de eerste helft van de film stoorde ik me er aan. Dan vond ik Robert Pattinson een stuk beter acteren.
Na 1 kijkbeurt 4*.