Fifty Shades of Grey (2015)

aangename film met wat inhoud

Woman rescued by cops after trying to recreate Fifty Shades scene in Tenerife - thesun.co.uk

Alle boeken uit de serie had ik al veel eerder gelezen, waarbij ik 'Grey' (verteld vanuit Christian gezien) het meest interessante deel vond. De film valt wel tegen t.o.v. het boek. Het meest goede deel van de film vind ik de eerste helft waarbij ze om elkaar heen draaien zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurd. Die negotiation aan tafel slaat echt alles, je bent maagd en zit met een staalhard gezicht over details te onderhandelen, dat is niet geloofwaardig. En die eerste keer is een lachertje, ze loopt heel vlot mee, niks zenuwachtig, 1 minuutje voorspel en daarna hupsakee, vreselijk Hollywoods! En ik vind Dakota Johnson echt suf overkomen. Maar ja, blijkbaar vallen perverse miljardairs op leeghoofdige mutsen!

Deze film deed mij een beetje denken aan Batman & Robin (1997). Soms zo slecht dat het lijkt alsof het de bedoeling is. En juist daardoor is het eigenlijk nog best goed door te komen.

Ondanks dat ik natuurlijk van tevoren wist dat de film door critici volledig neergesabeld is, was ik toch wel nieuwsgierig naar de hype achter deze reeks. Ik heb me niet verveeld, eerder nogal wat keren verbaasd, maar dit is inderdaad niet best. Een van de voornaamste problemen is dat Christian Grey de uitstraling van een zak aardappelen heeft. Een creep pur sang, dus het is compleet ongeloofwaardig dat Anastasia überhaupt iets met hem te maken wil hebben. Tegelijkertijd is het al even bizar dat Grey, die via zijn bedrijf vast en zeker de nodige connecties heeft, zo gefixeerd is op deze ene dame.

Er is dus geen sprake van onderlinge chemie. De verhouding tussen de twee wordt je als kijker letterlijk opgelegd, maar ik geloofde er niks van. Grey benadrukt de hele tijd dat hij niet aan relaties doet, maar de manier waarop hij zijn tijd neemt met twijfelkont Anastasia lijkt dan weer te suggereren dat hij hier wél op uit is. Die hele verhouding is dus nogal vaag. Lichtpuntjes zijn er nog wel te vinden: ook mij viel op dat de film er bij vlagen vrij stijlvol uitziet qua kleurgebruik en camerawerk en al met al vond ik dat Dakota Johnson zich goed staande wist te houden met dit materiaal. Ze heeft haar uitstraling mee, maar wanneer haar personage op het einde (eindelijk!) erachter komt dat het niet haar ding is, leefde ik ook wel oprecht met haar mee.

Ik heb niet zo’n grote hekel aan de film als sommige anderen, maar ik ben het ermee eens dat deze verfilming weinig te bieden heeft . Randpersonages als Kate en José zijn wandelende stereotypen die niks toevoegen en de twee hoofdpersonages hebben zo weinig gemeen dat ik maar niet snapte waarom ze om elkaar heen bleven draaien. Ongetwijfeld dat het bronmateriaal ook niet erg hoogstaand is, maar deze Fifty Shades of Grey is vooral een erg vreemde, ietwat ongemakkelijke zit. En dat laatste heeft helemaal niets met het SM-gebeuren te maken.

2*

Het is bijna funny dat deze film een ongelofelijke lage score heeft. Is het denial dat deze film zo streng wordt beoordeeld? Is het herkenning waar je bang van wordt en dan maar een lage score geeft omdat je dan zogenaamd vindt dat het acteerwerk niet goed is?

Ik vind het een heerlijke film en Dakota en Jamie zijn prima gecast. En ik vind het ook een verrijking voor de seksualiteit voor menigeen. En daarom een 5 van mij.

Tja, toch maar eens aan gewaagd maar de film heeft heel weinig te bieden. Heel de opzet rond hun sekscontract en de seksuele belevingen hierbij wisten mij niet echt te boeien. Je kunt je afvragen waarom deze rijke stinkerd zoveel energie in deze relatie steekt als er zoveel andere vrouwen zijn want Anastasia is vanaf het begin al terughoudend tegenover zijn ideeën. Houden van hoort er voor hem niet bij. Toch voelt ze zich op de één of andere manier tot hem aangetrokken om het toch te proberen en te kijken hoe ver Christian Grey wel wil gaan. Natuurlijk is het ook een voordeel en gemakkelijk als je heel rijk bent en zowat alles kan veroorloven.
Maar echte liefde ? Op het einde beseft Anastasia dat het ook echt niks voor haar is.
Gelukkig weet de twee protagonisten de film toch een beetje interessant te houden door hun spel. Vooral Dakota Johnson vond ik wel overtuigend spelen. Camerawerk is goed en het ziet er allemaal stijlvol uit. Dus helemaal negatief is het ook niet, maar de film heeft echt weinig inhoud en ondanks het gegeven wist de film mij ook niet te raken op het erotische of romantische aspect. 4/10

Ook ik moest er aan geloven, het zien van de gehele 'Fifty Shades' reeks. Ik schrijf dit nadat ik de hele trilogie al heb gezien, dus ik kan alvast vermelden dat het eerste deel het beste deel is.

Tenminste, zo ver je van 'beste' film kan spreken, want het is nog gewoon een onvoldoende. Toch is dit de minst slechte van de drie, laat ik het zo maar noemen dan.

Dakota Johnson is lang zo slecht nog niet, het grote probleem ligt vooral bij Jamie Dornan. Niet alleen is hij totaal ongeloofwaardig als multi-miljardair, ook z'n acteerwerk is erg matig. Nu is het wel zo dat de kwaliteit van de dialogen ook nogal te wensen over laat.

Sowieso is dit allemaal heel matig en het kan alleen de doelgroep waar het voor gemaakt is waarschijnlijk bekoren. Mij niet in ieder geval.

2.5*

Maagdelijke studente Anastasia Steele [Dakota Johnson] krijgt rode oortjes wanneer ze tijdens een interview voor een studentenblad ontdekt dat de aantrekkelijke miljardair Christian Grey [Jamie Dornan] zo zijn eigen ideeën over liefde en seks heeft. Al gauw verzandt dit in een serie SM-scènes waar verlichte kijkers nauwelijks warm of koud van worden en die geen enkele aanwijsbare betekenis lijken te hebben. Volstrekt hypocriet: Johnson is wél volledig naakt te zien maar Dornan niet en de suggestie dat Christians voorkeur voor SM een teken is van een psychologisch trauma getuigt van naïviteit. Een treurig niemendalletje dat echter voldoende geld in het laatje bracht om twee sequels te rechtvaardigen.

Waarom deze film en boekenreeks zo populair zijn begrijp ik totaal niet. Ik heb hem een keer gekeken toen hij nieuw was maar dat was dan ook meteen de laatste keer.

Een onzekere meid die valt voor een excentrieke man die op een bepaalde manier behoorlijk dominant is. En de rest is te voorzien.

Hij is voor mij nog niet eens een halve ster waard.

Als dit alles is, komt Armie Hammer hier toch zeker moeiteloos mee weg.

Het grappige is dat met name vrouwen deze film ( s) gaan kijken Vrouwen zijn nieuwsgierig, mannen niet. Mannen laten de film links liggen. Die "'doen het liever zelf"..Vrouwen kijken en praten er graag over....

Alleen vrouwen vinden deze shit goed. Mannen mijden het....geen tijd....die zijn aan het vrijen..

Heel veel aannames in één bericht.

Niks hoor, ik spreek uit ervaring.. In die tijd zat ik op nogal wat datingsites De dames waren er vol van Mannen keken niet / meden het..

Met zo'n pakweg 220 vrouwen in mijn leven...( jij ook??) heb ik er een betere kijk op, en weet ik waarover ik praat. ( jij ook???)

Misschien dé meest geziene film door vrouwen in het jaar 2015 of 2016 maar hij kon mij niet écht bekoren. Ben met mijn zus en vrienden naar bioscoop geweest maar vond deel 2 en 3 beter(der) dan dit deel waar ik géén echt verhaal in vond zitten...Helaas...

Na de vele berichten die ik over deze film heb gelezen, sommige lovend anderen de film neersabelend, heb ik mij er ook eens aan gewaagd. En wat kan ik zeggen? Dit is inderdaad zeer matig! Niets geen erotische spanningsopbouw, en ook geen romantiek. Een creepy rijke yuppie die een muurbloempje verleidt en in zijn erotische BDSM fantasieën wil betrekken. En het naïeve muurbloempje die samen met haar kamergenote zwijmelt zodra ze de knappe maar oh zo creepy rijkaard ontmoet. De dialogen zijn oerdom en onrealistisch en er is geen enkele chemie tussen de twee hoofdrolspelers. De seksbeelden zijn saai en niet erg gewaagd. Natuurlijk is het blote lichaam van Dakota Johnson wel de moeite waard, maar dat kan deze film niet redden. Het enige bijzondere aan deze film is het BDSM gegeven, en daar wordt op creatief gebied weinig mee gedaan. Het open einde van de film maakt dat de kijker verplicht wordt om het tweede (en derde) deel ook te bekijken. Het is een erg goedkope truc om meer films te kunnen slijten, en het heeft de kijker een ongelooflijk gevoel van in de zak gezet te worden.

Grappig dat er mensen zijn die deze film werkelijk bekijken...

Ik had totaal geen interesse in het kijken van de film, maar na het lezen van meerdere hilarische recensies wilde ik de film alleen maar zien om die grappige referenties te kunnen snappen. De film vond ik verder niks bijzonders en Jamie Dornan vond ik leuker toen hij nog een rolletje in Once Upon a Time had.

Met die lage rating hier had ik zo weinig verwacht dat het allemaal best mee viel.

Aardig filmpje voor een keertje.

Unseen version gezien.

Het boek was een ongekende huisvrouwensensatie en werd door menigeen giechelend aan elkaar cadeau gedaan. Voor de luie lezer zoals ik is er het medium film, dus heb ik 10 jaar na de hype maar eens gekeken waar het destijds nou allemaal om te doen was.

Zonder enige vooringenomenheid kan ik zeggen dat voor een film gebaseerd op een boek, de personages onverwacht bagger zijn. Bovendien zijn de dialogen stom en alle handelingen vaag en ondoordacht.

En dan moeten we ook nog geloven dat een goed uitziende dame van 21 maagd is? Houd toch op. In het echt zou zij al meer lullen gezien hebben dan een gepensioneerd uroloog. En die Grey, een soort Twilight-versie van Gordon Gekko maar dan slechts 27 jaar oud, wist ook totaal niet te overtuigen. Juist door die leeftijd is hij ongeloofwaardig als zowel business tycoon als BDSM-meester.

Maar wat hier echt niet goed gaat, is dat het een gemiste kans is om BDSM in een ander daglicht te stellen. Het is iets waar iedereen wel eens over nadenkt, in welke rol of gradatie dan ook. Maar de samenleving vraagt van ons dat we op kringverjaardagen vooral benadrukken dat het "echt niets voor mij" is. Want als we het taboe doorbreken en praten over seks, dan moeten we toch echt de schijn ophouden dat we zoveel mogelijk "vanilla" zijn, om maar niet als freak gezien te worden.

En daar zit het grote manco van 50 Shades of Grey: de hoofdpersonen zijn gemankeerde freaks en bevestigen het vooroordeel in plaats van ons te trakteren op een nieuwe invalshoek, die de simpelen van geest een frisse blik op ietwat "afwijkende" slaapkameravonturen zou kunnen bieden.

Daarnaast is de "actie" voor een film over BDSM ook wel héél erg tam. Ik snap best dat je een nietsvermoedende kijker niet moet choqueren met een dildo ter grootte van een lantaarnpaal, maar kom op... In dialogen wordt gesproken over anaal fisten, maar in de praktijk zitten we op driekwart in de film nog te ouwehoeren met een veer van een pauw.

1,5 ster.