
Manglehorn (2014)
Verenigde Staten
Drama
97 minuten
geregisseerd door David Gordon Green
met Al Pacino, Holly Hunter en Harmony Korine
AJ Manglehorn is een wat oudere, gewone man die in een klein dorpje woont. Hij verzorgt zijn zieke kat, maakt elke vrijdag een praatje met de lokale bankbediende en eet elke dag in hetzelfde restaurant. Maar er is meer aan de hand met Manglehorn: hij is een ex-misdadiger die, 40 jaar geleden, de vrouw van zijn dromen opgaf voor die ene grote "klus". Nu denkt hij dagelijks obsessief na over de keuzes die hij gemaakt heeft.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=RwbxbiNel3c
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (5,6 / 7204)trailer (YouTube, ondertiteld)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 4,99 / huur € 2,99Google Play: € 4,99 / huur € 2,99kijk op Cinemember
Ik kan niet wachten totdat deze film uit komt...
Hij kwam met zijn vorige film Danny Collins goed terug maat met dit misbaksel gooit hij alles weer weg. Zeer jammer.
EDIT: verplaatst naar 14 juli 2016

Ingetogen, rustig voortkabbelend drama met toch wel een somber tintje.
Een kijk in het dagelijks leven van een in en door het leven teleurgestelde sleutelmaker.
Ondanks het lage tempo, eigenlijk een niet echte verhaallijn is de film toch plezierig om naar te kijken.
Zeker dankzij het puike acteerwerk van Al Pacino en een degelijke bijrol van Holly Hunter.
Maar ook door de manier van filmen en geluiden op de achtergrond.
Apart.
3.5*
Het verhaal an sich is niet bijster interessant of spannend. De losse scenes zijn dat echter wel. Sommige scenes zijn filmpjes op zich.
De overgang tussen scenes (en tussen gebeurtenissen en shots) is soms warrig. De hoofdpersoon hangt (met z'n hoofd) nog in de ene scene terwijl de andere scene al is begonnen. Die manier van monteren creëert verwarring. Het lijkt een poging om de haperende gemoedstoestand van Pacino weer te geven. Leuk bedacht en soms werkt het.
Doordar er veel werk is gemaakt van de losse scenes, is de grote lijn is niet altijd even helder en komt het verhaal onevenwichtig over.
Bijzonder goed spel van Pacino en Hunter.
Maar wat een zwaarmoedige film!
Manglehorn lijkt ook in dat rijtje te zijn beland: een opbrengst van $125.000 op een budget van 4 miljoen dollar. En niet onterecht, want hoewel er op Al Pacino weinig aan te merken valt, rammelt de film aan heel veel kanten.
Ik vroeg me regelmatig af waar ik in godsnaam naar zat te kijken. De droomachtige montage en vele crossfades zorgden voor weinig samenhang en gingen bovendien gepaard met ellenlange voice-over monologen. De film ging totaal niet over drugs, maar het kwam over alsof de hoofdpersoon constant onder invloed was. Het leek soms wel een LSD-trip montage-experiment van filmstudenten, zo slecht waren sommige scènes in elkaar gefrutseld. Veel te veel onnodige, pretentieuze opschmuk.
De scenes die wél 'normaal' geschoten werden en waarin wel wat substantie werd getoond, waren wel oké om te zien, omdat personages daarin daadwerkelijk werden uitgediept. Twee scenes die mij aanspraken waren de restaurantscène met de vrouw en de slotscène, die vooral symbolisch goed in elkaar zat.
Maar dat is verre van voldoende wat deze film betreft. Zonde van Pacino's acteertalent, wasted on yet another sub-par low budget movie. Hij mag zijn rollen wel weer eens wat beter gaan uitzoeken. Waarschijnlijk hoeft hij het niet meer voor het geld te doen, maar hier word je als acteur toch ook niet gelukkig van?
I'm going there tomorrow. See the old guys.
I like hangin' out with folks worse off than me.”
Dat Pacino een magistrale acteur is met een palmares om u tegen te zeggen, wordt door niemand in twijfel getrokken. Zijn unieke karakterkop heeft al op vele filmposters van welgekende films geprijkt. Van Michael Corleone, via Tony Montana naar Willy Bank. Telkens speelde hij een imposant figuur met charismatische karaktertrekken. Gelukkig dat David Gordon Green hem kon strikken voor de hoofdrol in “Manglehorn”. Niet dat het een episch maffiaverhaal of misdaadfilm met een corrupt politieapparaat is. Het is eerder een melancholische karakterstudie waarbij Pacino alle registers kan opentrekken en nogmaals demonstreert wat een klasse acteur hij in feite is. Maar dat is dan ook de enige conclusie die we kunnen trekken na het bekijken van dit langdradig en actiearm verhaal : Pacino is en blijft ongeziene klasse.
Hij vertolkt de rol van Manglehorn , een vereenzaamde melancholicus die het beroep van sleutelmaker uitoefent, een beperkte vriendenkring heeft, gehecht is aan zijn kat en een platonische verhouding heeft met een bankbediende. Maar over het algemeen zit hij in het midden van een levensstrijd waarbij hij zich wentelt in zelfmedelijden omdat hij de liefde van zijn leven heeft laten schieten. Een verbitterd man met een onheilspellend klinkende naam vol liefdesverdriet voor Clara : “I’m a wounded man… I got real pain in my heart.”
De film is een verzameling van gebeurtenissen. Het verhaal van een oude man die zich doorheen het leven sleept. Het verhaal verloopt traag en wordt gedrapeerd met subtiele symboliek en is overladen met de steeds weerkerende menselijke gevoelens van spijt en weltschmerz. Manglehorn is een chagrijnige vent die de kunst van omgang met andere personen verleert heeft. Zijn demonstratie tijdens het etentje met Dawn (Holly Hunter) spreekt boekdelen. Een momentum dat indruk maakt. Een smeltkroes van emoties samengevat in enkele momenten. Uiteindelijk vond ik dit een sleutelmoment en het meest magistrale acteerwerk uit de gehele film.
Buiten de soms artistiek aandoende beelden (die me soms wat deden denken aan “Only God forgives”) en het sombere karakter van de film, is “Manglehorn” uiteindelijk niet meer dan een aaneenschakeling van gebeurtenissen over iemand die zich afvraagt of hij wel het uiterste uit zijn leven heeft gehaald. Schitterende vertolkingen van Pacino en Hunter. Maar als het eindresultaat gewoon een bewijs is dat Pacino een exquise acteur is, dan is dit wel een enorme teleurstelling. Want van die stelling was ik al overtuigd sowieso !
2.5*


Alleen die poster al

Mischien in Danny Collins (2015)?
Mischien in Danny Collins (2015)?
Nee, dat is hem niet (imo). Hoop dat Scorsese het ooit eens aandurft, dan kan die Leo ook eindelijk een keer afgelost worden. Is alleen ijdele hoop ben ik bang.

Nee, dat is hem niet (imo). Hoop dat Scorsese het ooit eens aandurft, dan kan die Leo ook eindelijk een keer afgelost worden. Is alleen ijdele hoop ben ik bang.
The Irishman zou nog in ontwikkeling zijn, dus dat maar even afwachten. Ik ben ook wel beetje Leonardo moe, snap dat wel...
Ik zie hem op IMDb niet in de (future) filmography van Scorsese staan. Fingers crossed dat Marty het gaat doen.. Zie wel dat De Niro waarschijnlijk acte de presence gaat geven; hopelijk wordt dat hetzelfde vuurwerk als in Heat. Beter dan dat gedrocht dat Righteous Kill heet.

