The Book Thief (2013)

Vanaf de eerste scenes was al te zien dat we hier met een dure productie te maken hadden. Nog geen garantie voor een goede film weliswaar, maar het helpt wel. En inderdaad, de film bouwde langzaam maar mooi op. Het verhaal over een meisje dat geadopteerd werd in het Duitsland van vlak voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Een oorlogsfilm dat wel, maar nu eens verteld vanuit het standpunt van de gewone Duitser die geen soldaat was of direct met het leger te maken had. En dat was uiteraard vele vele jaren na de oorlog een taboe. Goede Duitsers bestonden immers niet. Dus wat dat betreft is het goed dat deze kant van het verhaal ook eens belicht wordt in een mooie en goed geacteerde film. Al had de film wel iets korter mogen zijn. En had ik ook liever gezien dat de Duitsers Duits praatten.

zeer mooie film / setting.

De cast is goed, de decors zijn zeer mooi.

Maar zoals ik vaker las, begrijp ik niet waarom er engels, Duits word gesproken, engels met een Duits accent, Duits met een engels accent...

Waar komen al die engelstalige vandaag ( eind jaren 30 notabene ) in Duitsland? het hele dorp spreekt Engels, maar hebben Duitse namen.

De gehele Duitse school is engels... zelfs de bejaarden in het Nazi dorpje spreken engels met een dan onnodig Duits accent.

Voor dit soort films is dat echt niet nodig , het maakt het juist nog realistischer .

Degelijke film, met mooie setting en beelden.

Een vrij originele aanpak met een god als de verteller.

En met de drie hoofdacteurs die een fijne uitstraling hebben; de rest van de cast die aan het woord komt, doet het imho iets minder goed.

Waar ik het enigszins moeilijk mee had, maar probeer te ontzien bij het uitdelen van de sterren, is het feit dat in de eerste plaats toch een familiefilm is; leerrijk en met een belangrijke boodschap voor het jongere publiek. Maar dat is dus helaas niet waar ik aan dacht bij de drama/oorlog aankondiging die ik hier zag staan.

Een irritatie die me richting 2,5* deed gaan, maar ik probeer toch om vanuit een ander standpunt te oordelen. Ook de producent en regisseur hadden misschien liever wat anders zien staan bij 'genre' op MM en IMDb.

En:

Nee, natuurlijk hoeven die acteurs geen multi-linguisten te zijn; en nee, niet alleen Duisters mogen zo'n film maken of er in acteren. Maar als je 't niet spreekt, doe dan toch ook niet alsof. Het Duitse accent vond ik al totaal overbodig, maar die enkele steeds weerkerende Duitse woorden geven toch gewoon een heel fout beeld ? Het gaat gewoon om mensen die in één bepaald land één bepaalde taal spreken. Nu lijkt het of iedereen in de film buitenlander is die net de eerste woordjes - dank u, tot ziens, goeie morgen - in een andere taal aan het leren is.

Het bevestigt nog meer het idee dat dit in de eerste plaats toch een familie/jeugdfilm is; voor een publiek dat daar niet bij stilstaat.

Goed, toch 3,5*. Voor de god, en voor de mensen.

Degelijke nazifilm over een Duits gezin die de NSDAP niet zo goed gezind is en zelfs onderdak biedt aan een Joodse vluchteling. Een film waar de scherpe kantjes zijn van afgevijld en die ik gerust samen bekeken zou kunnen of willen hebben met mijn 10-11 jarige dochter.

Ik ben alleen niet zo overtuigd van enkele passages. Herinner ik me het nu slecht, maar ik ben het even kwijt in welke periodes we de levensgang van Liesel zagen in de film. Ik zag Kristallnacht passeren, maar dat was in 1938 en dé boekenverbranding (in Berlijn) was in 1933. Er zullen heus nog wat andere historische momenten geweest zijn ter herhaling van deze beroemde passages, maar toch. Het bewust fabriceren van tijdsbeelden om foute suggesties te creëren bij kijkers, daar hou ik niet zo van. Het deed me denken aan de film Pearl Harbor en de slotscènes met de atoombom. Het één lijkt het gevolg van het andere, maar in werkelijkheid zat er bijna 4 jaar tussen beide gebeurtenissen.

Los daarvan wel een aandoenlijk plot waarbij Liesel centraal staat. Ook van Geoffrey Rush heb ik genoten als zorgzame vader. De film is wat verhaal betreft evenwichtig en geeft ook aan dat niet iedere Duitser zomaar blindelings Hitler of zijn partij volgde. Er zijn voor- en tegenstanders, maar ik hoorde ook liever het Duits dan het Engels in dergelijke producties. Qua beleving en authenticiteit scheelt dat toch, voor mij althans. Ook de voice-over hoefde voor mij niet perse, al is die niet overheersend.