- Home
- Films
- Stardust Memories
- Filtered
Genre: Komedie / Drama
Speelduur: 89 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Woody Allen
Met onder meer: Woody Allen, Charlotte Rampling en Jessica Harper
IMDb beoordeling: 7,2 (23.929)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 18 december 1980
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Stardust Memories
Een succesvolle filmmaker wil geen komedies meer maken en gaat ter ontspanning naar strandhotel 'Stardust' in New Jersey, waar een retrospectief van zijn oeuvre wordt vertoond. Tijdens het turbulente weekend wordt hij achtervolgd door fans, denkt hij na over zijn chaotische liefdesleven en begint hij zelfs aan zichzelf te twijfelen.
Externe links
Acteurs en actrices
Sandy Bates
Dorrie
Daisy
Isobel
Tony
Actor
Shelley
Vivian Orkin
Jack Abel
Old Man
Video's en trailers
Reviews & comments
Paalhaas
-
- 1569 berichten
- 2444 stemmen
Werkelijk ongelooflijk. Allen flikt 't weer. Dit is de 17e film die ik van hem zag en de 14e die ik met een 4/5 of hoger waardeer. 14 stuks, daar komt geen enkele andere regisseur in de buurt volgens mij. Deze man kan echt weinig fout doen bij mij, zo lijkt het. En wat een grandioze film is ook dit weer zeg. Een ode aan Fellini's 8½ die het origineel bijna overtreft. Net zo chaotisch, even stuurloos en daarin even doeltreffend. De subtiele grapjes en verwijzingen vliegen je om de oren. Nu eens hilarisch en vol zelfspot (De alien die Sandy vertelt dat-ie z'n films wel leuk vindt, "especially your early funny ones"), dan weer diep ontroerend (De scène waarin Sandy aan de ontbijttafel minutenlang naar Dorrie kijkt terwijl ze de krant leest, prachtig ondersteund door Louis Armstrongs Stardust). Een film met ballen, een film met heel erg veel verbeeldingskracht, en een film die geen moment verveelt. Dit is nog eens cinema. Puur genieten!
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Opnieuw een uitstekende Allen, die echter net niet kan tippen aan zijn beste werk. Toch opnieuw mooi gedraaid door Allen's huisfilmer Gordon Willis en zoals gebruikelijk zit de film vol met kleine koddige grapjes. Helaas is het plot net niet altijd even consistent en zakt het op enkele momenten eventjes in.
Niet altijd even scherp bij vlagen weer een weergaloze Allen die heerlijk neurotisch kan zeuren over duiven met nazi vlaggen onder hun vleugels, om ze daarna met een brandblusser kapot proberen te spuiten omdat het 'ratten met vleugels' zijn.
Dik 3,5*
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Afgelopen jaar heb ik Woody Allens jaren '70-films in chronologische volgorde bekeken en toevallig komt dat mooi uit met het zien van Stardust Memories. Ik dacht namelijk dat dit een hoog autobiografisch gehalte had: de beste man begon met (slapstick)komedies en eindigde de jaren '70 met serieuzere drama's. Allen ontkent overigens gek genoeg dat dit met hem te doen heeft, maar vindt het wel een van zijn beste films. Ikzelf vond het één van de zwakkere.
Wellicht komt dat doordat ik ook niet zo'n fan ben van de vage loszanderige Italiaanse films. Het had wel zijn aardige momenten desondanks, maar ik zou dit alleen aanraden aan de diehard-Woody-fans.
Zandkuiken
-
- 1696 berichten
- 1360 stemmen
Toch minder komisch dan ik me meende te herinneren, hoewel ie me dan wel weer een pak meer kon ontroeren dan bij een eerste visie. Stardust Memories vind ik, visueel eveneens, dan ook een stuk poëtischer in vergelijking met het gros van de Woody Allens.
Begrijp me niet verkeerd, er passeren best een aantal grappige momenten de revue, maar ze zijn dunner gezaaid in vergelijking met bijvoorbeeld een Annie Hall.
Net daarom misschien iets minder dan ik had gedacht, maar niettemin één van de sterkhouders uit Allens oeuvre.
kappeuter (crew films)
-
- 72623 berichten
- 5779 stemmen
Na 5 jaar herzien, en wat voor een herziening!
Stardust Memories is min of meer Woody Allen's eigen vrije bewerking van Fellini's 8½, met veel humor en Bergman invloeden.
Het verhaal mag dan vrij eenvoudig zijn, maar elke scène is een juweel.
De scenes zijn met zeer veel contrast gefilmd en doen bijna surrealistisch aan.
De werkelijkheid lijkt een lange droom die niet op houdt, waaraan niet te ontsnappen is en waar haast geen invloed op uit te oefenen is.
Bijzonder mooi gestileerd. Niet toevallig ook dankzij de cameraman die ook Annie Hall en met name Manhattan fraai in beeld bracht.
De openingsscene is prachtig. Woody Allen die in de trein zit met alleen maar bedroefde en gedeprimeerde mensen, ziet dat hij in de verkeerde trein zit. Hij wil naar de trein met lachende en plezier makende mensen. Deze scene is zwanger van de symboliek en meesterlijk in beeld gebracht.
Erg mooie rol van Charlotte Rampling; mysterieus en ongrijpbaar.
Films over mensen die aan zichzelf, aan hun relaties en het bestaan twijfelen zijn er veel - en Woody Allen heeft er patent op - maar deze is toch heel bijzonder.
De vorm en de inhoud zijn hier complementair. Luchtige scenes worden afgewisseld met scenes die filosofische diepgang hebben, zonder al te zwaar op de hand te worden.
Het einde is van grote schoonheid; Woody Allen die na afloop van het festival in de immense lege zaal zijn zonnebril ophaalt die hij vergeten was en nog een tijdje staart naar het witte filmdoek. Vervolgens loopt hij de zaal uit en doven langzaam de lichten.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Inderdaad Woody Allen's 8½ en dat pakt prima uit, al geef ik toe dat het casten van Italianen in veel kleine rolletjes net teveel van het goede was.
Het is wel een bijzondere film in zijn oeuvre. Kappeuter legt eigenlijk al goed uit waarom. Het zit er voor een deel in dat het meer gestileerd is dan gewoonlijk, als een zwart-wit cartoon. Maar ik vond de toon ook wat duisterder, wanhopiger bijna. Meer nog dan pak 'm beet Crimes and Misdemeanors. Ja, er zit veel humor in, maar die is vaak zwartgallig of op zijn minst sarcastisch. Kappeuter noemt het een droom, ik meer een nachtmerrie van een erg neurotisch iemand. Over een artiest die kwaad is op de wereld en iets zoekt om van te houden. "Sympathiek" is niet het woord dat ik hier voor zou gebruiken, maar het is wel een hele boeiende, grappige, creatieve en zelfs aangrijpende film. De openingsscène is één van de beste uit Allens oeuvre.
Prima film, al heb ik het gevoel dat een herziening nog wel meer zou kunnen opleveren. En het zijn nu al vier sterren!
Mr_Mephisto
-
- 142 berichten
- 1334 stemmen
Woody Allens metafilm pakt bijzonder succesvol uit. De manier waarop hij met mensen, maar vooral met zichzelf omgaat, hoe hij zijn bestaan als regisseur in vraag stelt. Dit alles gebeurt vaak op een chaotische manier - een scène waarin het ene personage na het andere in beeld verschijnt - maar dat maakt het zo boeiend om naar te kijken. Levensvragen & liefdesperikelen, da's vintage Allen; hier doet hij er nog een schepje bovenop door ook het medium te beschouwen. Het einde is, om de een of andere reden, ontroerend mooi.
Goede films zijn zeldzaam.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Woody Allen zijn ode aan Fellini is een genietbare film geworden en lijkt ook een soort van autobiografie te zijn.
Stardust Memories is erg chaotisch, maar tevens lekker sfeervol en oogt in alles erg Italiaans. De keuze voor zwart-wit is erg goed, omdat het alles iets nostalgisch geeft en dat probeert Allen ook op andere manieren uit te dragen. Allen speelt zelf weer eens zijn vertrouwde hoofdrol. De praatzieke neuroot, die met de nodige humor alles van de nodige schwung wil voorzien, wat hem ook grotendeels lukt.
De regie is goed en sommige shots zijn zelfs heel erg mooi. Het begin en einde is ronduit sterk, maar daar tussenin zitten er soms ook momenten dat het iets te flauw is of gewoon net wat minder leuk. Toch weet Allen er wel iets bijzonders van te maken en laat hij ook hier zien dat hij in een paar jaar tijd is veranderd in een veelzijdig regisseur, die veel meer kan dan slapstick komedies maken, zoals hij in het begin van zijn carrière deed. Overigens waren sommige daarvan ook erg leuk.
3,5*
Mescaline
-
- 6989 berichten
- 2736 stemmen
Ook bij een herziening blijft dit met vlagen best een chaotische film van Woody, de knipogen die hij maakt aan Fellini zijn voor mij helaas niet bekend omdat ik zijn werk nog niet ken.
Het personage en de serieuze sfeer die Woody hier neerzet kon ik erg van genieten, en er zijn weer genoeg goede dialogen en leuke vondsten te vinden.
De openingsscène is bijvoorbeeld erg sterk!
De film is over het algemeen serieuzer maar hier en daar verraste Woody mij toch weer met een paar erg komische scenes. Een leuke film zonder meer maar de reden waarom ik hier als een Woody Allen fan geen 4 sterren aan kwijt kan is omdat de film tegen het einde aan toch wel wat verwarrend begint te worden en zoals ik eerder al aangaf chaotisch.
1 ding mag duidelijk zijn, het personage wat Woody Allen hier neerzet is zoals ik Woody Allen het liefst zie.
3,5 blijven ook na herziening 3,5.
Metalfist
-
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
To you, I'm an atheist; to God, I'm the loyal opposition
Ik heb wat een haat/liefde verhouding met 8½ van Fellini. Het was mijn eerste film van de regisseur en eerlijk gezegd? Ik kon er niet enorm veel mee. Ik twijfel al jaren om die eens in de herziening te gooien, maar dat is nog steeds niet gelukt. Vooral vanwege het feit dat ik me nu probeer te concentreren op nieuwe films en een aantal jaar geleden was er daar opeens Nine, een soort van remake van 8½ en dat kon ik wel enorm waarderen. Afgaande op het plot leek deze Stardust Memories wat in die lijn verder te gaan dus mijn interesse was gewekt.
Alleen is dit uiteindelijk uitgedraaid op één van de mindere films van Woody Allen. De neurotische regisseur blijft na al die jaren volhouden dat dit geen autobiografisch werk is, maar ik kan me niet voorstellen dat er geen elementen van zijn leven tussen de scènes zijn geslopen. Het probleem aan Stardust Memories is echter dat het een nogal fragmentarische film is die nooit echt een mooi geheel wordt. Een aantal leuke ideeën (de openingsscène, inclusief het debuut van Sharon Stone die in de passerende trein een kus in de richting van Allen werpt, en die continue interventies van fans die op eender welk moment een handtekening willen vond ik erg leuk), maar naar het einde zakt het allemaal nogal in. Wat op zich toch vreemd is voor een film van nog geen anderhalf uur.
Een film waar Woody Allen de ietwat autobiografische toer opgaat? Dat kan praktisch niet zonder de regisseur zelf in de hoofdrol. Allen is weer zijn neurotische zelve en dat blijft leuk om te zien. Hij heeft zoals gewoonlijk weer last van de nodige romantische escapades en haalt daar een hoop schoon vrouwvolk voor de camera. Charlotte Rampling is fabelachtig mooi als Dorrie, de ongrijpbare liefde, Jessica Harper is goed als Daisy, de liefde die niet goed voor hem was, en Marie-Christine Barrault is degelijk als Isobel, de liefde die wel goed voor hem was. Verder de gebruikelijke Allen bijrollen zoals bijvoorbeeld Daniel Stern in een kleine bijrol/cameo.
Nee, ik kon hier niet zo veel mee. Naar het schijnt heeft Allen dit is één van zijn favoriete films genoemd, maar dat deed hij ook met onder andere Match Point en The Purple Rose of Cairo en laat ik dat nu ook net de zwakste films uit zijn oeuvre vinden. Blijft een degelijke regisseur, maar in zijn grote oeuvre zit toch eens af en toe een misstap.
2.5*
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Goeie film over een filmmaker die geen komedies meer wil maken, dit tegen de zin in van zijn publiek. Het geheel is meer dan de som der delen gaat hier niet op. Het zijn de afzonderlijke scenes die grappig en spits zijn en de grote vragen des levens behandelen. Maar de film als geheel werkt wat minder goed (wellicht door de vertelwijze). Als je niet bekend bent met de films van Woody Allen, kun je deze beter links laten liggen.
memorable
-
- 173 berichten
- 1492 stemmen
Deze film kun je hekelen of gewoon nemen zoals hij komt. Wat mij betreft rechtvaardigt de korte speelduur de bijna krankzinnig fragmentarische aard van de film. Hallucinaties, mozaïekvertellingen, lucide dromen, verschillende liefdes, verschillende tijden; het loopt allemaal kriskras door elkaar dat het een aard heeft, waardoor de aard van de film soms moeilijk te ontdekken valt. En dat kun je voor lief nemen of niet. Roger Ebert, waar ik het normaliter zo grondig mee eens ben, mist 'some organizing force'. Ik denk dat Allen in een film die meer een opeenstapeling van sketches en hersenscheten, grotendeels briljante weliswaar, er mee weg mag komen, puur vanwege het hoge gehalte aan cinematografische vaardigheid, komische vondsten en scherpe dialogen.
Dit is een hommage aan Fellini, en de vorige keer dat Allen een onvervalste hommage maakte - Interiors naar het voorbeeld van Bergman - pakte dat ook al goed uit. We zien de invloeden glashelder, maar doordat er af en toe een Alleneske grol aan toegevoegd wordt, is het geen plagiaat. Niet in de laatste plaats omdat Allen een gratuite wisecrack over de hommage in de film zelf debiteert.
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8096 stemmen
Een tweede visie van een film van Woody Allen doet u altijd nog wat meer ontdekken aan gevat-grappige gezegden, replieken, formuleringen, dialogen, oneliners, én, al is het misschien niet de allerbeste Allen-film, de stempel van de man staat vet afgedrukt.
Satire, fantasie en symboliek eisen ook hun plaats op en van deze laatste is de openingsscène op de "slecht gekozen" trein een schitterend voorbeeld en wat voor mij altijd een absoluut pluspunt is, zijn de jazzy-evergreens als knappe soundtrack.
Een dwarrelende film met vele voorbeelden hoe Allen primaire gevoelens uitdrukt in verrassend-absurde scènes. Ge moet als kijker aandachtig blijven om er de volle pot uit te halen.
Een jonge Charlotte Rampling, - recentelijk nog in de belangstelling met "Hannah" - reeds met haar gekende afstandelijke look. Men noemde haar trouwens "The look" en er is een lange scène naar het einde toe waarin ze dat waarmaakt.
De fans van onze cineast zijn fantastisch karikaturaal weergegeven. Ook al een sterk punt in de film.
pjmj
-
- 277 berichten
- 266 stemmen
Nieuwsgierig gemaakt door de vele hoge beoordelingen keek ik deze film. En ja hoor.... Adembenemend mooi. Lekker langzaam. Net een kostbaar fotoalbum met bewegende beelden. Ik vraag me alleen af hoe deze film in kleur zou zijn geweest. Charlotte Rampling was weer eens betoverend als enigszins koel personage. Zo jong als dit keer zag ik haar nog niet eerder. Ik zag een aantal malen "8½" van Fellini genoemd worden. Die moet ik nu dus ergens op de kop zien te tikken, want ik ben daar erg benieuwd naar.
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Een typisch Woody Allen, deze droogkomische mengeling van zelfbeklag, navelstaren en pretentie. Ik moest er even inkomen, maar al snel werd ik gepakt door de weemoedige toon van de film, de grappige dialogen en de prachtige zwartwit-fotografie. En na ruim veertig jaar oogt en voelt de film niet gedateerd. Let overigens in de openingsscene even op Sharon Stone, hier in haar filmdebuut.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Annie Hall
Romantiek / Komedie, 1977
233 reacties
Manhattan
Drama / Komedie, 1979
247 reacties
Crimes and Misdemeanors
Komedie / Drama, 1989
63 reacties
Hannah and Her Sisters
Drama / Komedie, 1986
63 reacties
Manhattan Murder Mystery
Komedie / Mystery, 1993
54 reacties
Play It Again, Sam
Komedie / Romantiek, 1972
46 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.