Mission: Impossible II (2000)

Ik ben bezig met de Bluray herziening van de gehele reeks, maar deze tweede film opnieuw bekijken voelde wel heel erg als een ''moetje''. Het is het lelijke eendje van de reeks en daar blijf ik ook nu bij. Spectaculair gefilmd, maar ook enorm leeg en langdradig. Inhoudelijk is het een hoop actie achter elkaar geplakt. Het is dat er een paar beste achtervolgingen in zitten die me nog een beetje vermaakten, want er blijft verder weinig over. Tom Cruise, een meer dan uitstekend acteur en iemand die erg sterk in het origineel was, is hier ook wel erg veel neergezet als een mooiboy. Veel te veel close-ups en stoere koppen. Telkens weer die wapperende haren in de wind op clichématige muziek. Bleh. Acteren, stunten en vechten kan hij gelukkig wel, maar hij is met de jaren wel een stuk overtuigender geworden in de latere M:I delen. Wel echt petje af dat hij alles zelf is blijven doen, zonder al te veel CGI of stunt doubles.

Kleine voldoende, meer echt niet.

3* blijven staan.

Ik ben dus voor het eerst begonnen met het kijken van de M:I franchise op aanraden van een vriend, maar de eerste 2 delen vallen me tot nu toe erg tegen. Vooral dit deel slaat de plank echt volledig mis. Dit blijkt ook het aller slechtste deel uit de reeks te zijn als ik de reviews zo lees dus ik hoop dat dat ook zo is, want dit was wel echt tenenkrommend. Die truc met die maskers werd me in het eerste deel al te veel, maar in dit deel is het nog veel erger, de bad guy is ook absoluut niet interessant en die constante slow motion maak het ook absoluut niet beter. Het ziet er ook allemaal vrij gedateerd uit voor een film uit 2000. Dus wederom is dit voor mij weer geen succes, hopen dat deel 3 mij wel weet te overtuigen.

Ik trek de smugness van Cruise erg slecht in deze films. Dit was mijn tweede M:I en waarschijnlijk de laatste.

Goeie actiefilm, spijtig door de maskers weet je niet wie won

Bespaar je de moeite; het is allemaal rotzooi, en nog wel zonder knipoog. Dat doodserieuze maakt het samen met de knullig ingewikkeld lijkende plots tot de grootste draken uit de filmgeschiedenis. Zonde, want Cruise is een goeie acteur. Meest bespottelijke sequence is de pas de deux van Porsche en Audi TT nabij de ravijnrand. Jammer dat er geen Austin Powers 4 is die daar nog eens de draak mee kan steken.

Dramatisch.

Grappig om te zien hoe een reeks al na deel 2 in elkaar kan vallen door een andere regiestijl. Hier regisseert een regisseur die een heel ander soort regie gebruikt dan De Palma. De Palma is doorgaans niet mijn favoriete regisseur, maar na gezien te hebben wat Woo ervan bakt snakte ik weer naar De Palma zijn inbreng.

Vooraf vond ik het vreemd dat deel 3 meer stemmen heeft dan deel 2. Maar na het zien van deel 2 en deel 3 kan ik het alleen maar toejuichen. Wat een puinhoop is deze film geworden, zeker in vergelijking met het vorige deel en deel 3 (die ik jaren geleden zag). Erg logisch dan ook dat Woo de enige regisseur was die niet opnieuw werd gevraagd om nog een deel te regisseren.

Dit deel van de beroemde spionage-reeks valt simpelweg niet doorheen te komen. Het eerste uur is echt dramatisch om naar te kijken, in alle opzichten. Je hebt het als regisseur ook knap voor elkaar gekregen als de beste scene uit 60 minuten tijd een scene is waar Cruise een berg beklimt. Voornamelijk omdat Cruise daadwerkelijk een berg beklom.

Veel meer dan een letterlijke James Bond-kloon tracht dit deel van de reeks niet te zijn. In de eerste minuten wordt dit al duidelijk gemaakt. Alleen slaat Cruise een veel lompere James Bond en is de romantiek tussen Ethan Bond/Hunt en Newton zo lomp en karig opgebouwd dat ik er alleen maar om kan lachen.

Cruise lijkt wel een midlife-crisis te hebben. Zijn acteren slaat nergens op en lijkt nergens op. Newton is nog erger. Had je haar gebruikt als marionet dan was er een soortgelijk resultaat qua houding uitgekomen. Bijkarakters zijn ook compleet onzichtbaar en inwisselbaar.

Maar waar het grandioos misgaat is bij de editing van de actiescènes. Woo had 25 films volgens MovieMeter gemaakt voordat hij hieraan begon, en het lijkt erop dat dit gewoon zijn eerste of tweede film was als ik dit zo zie. Ik frons niet snel tijdens een film, maar hier deed ik het meerdere keren. Compleet ridicule manier van actie regisseren dit. Het herhalen van close-ups, de dramatisch oversentimentele muziek door scenes heen en overdreven manier van filmen doen mij alleen vermoeden dat Woo nog in de jaren 80 leefde tijdens het maken van deze film.

Qua actie heeft het nogal weinig te bieden dus. Maar ook de aanstellerige toon van de film doet mij verbazen. Op een bepaald moment had de film zowat 5 minuten nodig om Newton 15 meter naar een kerel te laten lopen. Dat komt door de lompe manier van editen en monteren. Het sloeg echt volkomen nergens op.

Maar ook de buitengewoon suffe romantiek doen de film de das om. Er hangt vaker weleens een kloof tussen karakters wat betreft romantiek en chemie, maar wat Mission: Impossible II betreft kon die kloof me niet groot genoeg zijn. Ik heb me constant lopen ergeren aan de bijdehante dialogen van Newton en de aanstellerige manier van romantiek. En het eerste uur zit vol met die onzin.

Wel moet ik toegeven dat de film nog een aantal aardige stunts kent in de slotfase, waar ik plots weer wat talent en ervaring zag in de regie van Woo. Waarom hij dit niet deed in de overige 120 minuten vraag ik me dan ook behoorlijk af. Vond dit in ieder geval zeldzaam slecht.

Vandaag herzien.blijf bij mijn vorige mening.zeker de minste van de hele reeks.maar heb me weer prima vermaakt.heb ze nu op bluray vandaar dat ik ze weer even.

Een zeer arrogante Tom Cruise. In de jaren '90 was hij nog wel te doen met de eerste MI en films als Magnolia en Eyes Wide Shut. Cruise in de '00s is een veel minder sympathieke acteur. De serie neemt hier ook een bocht te vergelijken met eerste sequels van de Fast & Furious reeks die ook gaandeweg het racen wat zouden lossen om heist-films vol actie te worden. Mission Impossible lost ook het spionage om te kunnen uitpakken met grote stunts. Cruise is dan ook niet meer de spion in een spannende thriller, maar een overjaarse puber met wat langer haar die de adrenaline graag opzoekt. Weinig goeie tegenspelers ook.

Wat overblijft zijn enkele actiescènes, maar de franchise zou hierin gaandeweg toch een beter evenwicht in vinden. Anthony Hopkins is even te zien vanop de zijlijn, denkelijk om zo het spotlicht van Cruise niet weg te nemen. Cruise acteert helaas gewoon naast iedereen. Misschien wel het minste deel uit de franchise.

Ik blijf bij mijn mening, heerlijk kijkvoer.

Duidelijk anders dan deel 1. Dat romantische was er in deel 1 niet, wel een beetje een femme fatale al vind ik Thandie Newton hier geen femme fatale. De typische noirelementen van De Palma alsook de regiestijl is compleet anders. Woo lijkt ook wat zichzelf te kopiëren met die afneembare maskers lijkt het wel Face Off 2. Het heeft een paar zotte scènes zoals Cruise die aan de rotsen hangt. Dat was nogal vergezocht wel maar zoiets blijft wel bij. De eerste film had een interessanter plot en was misschien ook wel wat ingewikkelder. Ik had deze film ook al eens gezien maar dat wist ik pas bij het kijken. Benieuwd of ik deel 3 al eens gezien heb.

Ja het is geen topper, maar toch blijf ik hem na enige tijd weer kijken. Het verhaal is simpel maar juist daarom ook leuk om naar te kijken (als de avond daar voor is). Als je een goed doordachte film wilt kijken moet je sowieso geen MI film opzetten. Absoluut geen pareltje maar voor mij wel het kijken waard.

Wat ik overigens wel leuk vind aan de film reeks is dat de stunt steeds wat realistischer worden.

3*

Dit is duidelijk de minste uit de reeks lang niet zo goed als de eerste maar ondanks dat heb ik me er erg mee vermaakt,met de actie zit het ook wel snor

Ethan Hunt krijgt deze keer de opdracht om te ontdekken wie verantwoordelijk is voor de ontvoering van Dr. Nekhorvich [Rade Serbedzija], een wetenschapper die het dodelijke Chamera Virus vervoerde. Daarvoor moet hij Nyah Hall [Thandiwe Newton] recruteren. Ethan beklimt een bergwand zonder bescherming en blijkt een geweldige acrobaat te zijn die zelfs in de meest penibele omstandigheden een gevatte opmerking uit de mouw weet te schudden. Een egotrip voor Cruise en een stijloefening voor John Woo, wiens camera geen moment stil lijkt te willen staan. Maar al dat stoere machogedrag en visuele pracht onderstreept alleen maar de leegheid van het verhaal waardoor dit nooit spannend wordt.

Teruggekeken hoewel MI2 zeker de minste is, vind ik de John Woo actie toch wel lekker. Wel is deze film de opmaat voor de weg die reeks in zou slaan, namelijk pure actie. MI 1 blijft echter een heerlijke spy thriller van DePalma en ik zou het niet verkeerd vinden als er nog eens eentje komt die weer op die tour gaat.

Na het destijds spectaculaire en leuke Mission Impossible hoefde ik er niet lang over na te denken om ook deze in de bios mee te pakken, en wat een deceptie was deze film destijds. Het ontnam me de verdere interesse voor de andere delen. Maar met een trilogie box die me letterlijk in de schoot geworpen werd was er toch weer de interesse en dan met name voor de volgende delen, en tja...dan moet je toch even door de zure 'tweede' appel heen bijten, en dat viel nog niet mee.

En van het begin af aan is het eigenlijk al mis met een overhysterische mix van de MI tune. Verschrikkelijk! Net als de zogenaamde klimscene van Cruise, tja...dan wil je gewoon graag indruk maken. Lukt dat? Nee. Net als met die achterlijk gadget van een bril. In vier jaar van zelfontbrandende cassettebandjes naar een zonnebril met projectie, geluid en een selfdestruct. Je moet dit ook niet serieus nemen, het is een spionagefilm met gadgets, zal een ander zeggen. Opnieuw, tja...de film is nog geen vijf minuten onderweg maar staat al bijna op onoverbrugbare achterstand. Woo slaagt er vervolgens in om er echt niéts van te maken. De film lijkt ontzettend vlot, hip en gelikt te willen zijn maar mist werkelijk als. Langdradig, saai en inhoudsloos zijn enkele woorden, zo is de film op een gegeven moment 45 minuten onderweg en is er praktisch niets belangrijks gebeurt. De romance tussen Hunt en Nyah is het gewoon niet, net als de meeste vechtpartijen met die rare salto's van Hunt. Dan die achtervolging op het einde, toch wonderlijk dat een heli en motor zoveel kogels kan hebben en het gewoon blijven doen, dat zien we meestal wel anders. Dan zijn er kluns en kluns in de helikopter en een werkelijk dom eindgevecht tussen Hunt en de bad guy. Nogmaals, tja....ook verschrikkelijk slecht is de scène op de paardenrenbaan waar Hunt contact zoekt met Nyah en praktisch onder de ogen van de bad guy en handlangers Hunt gaat staan bekijken door de verrekijker. Spionenles één lijkt mij, zoek nooit oogcontact, kijk niet naar iemand, vestig niet de aandacht op iemand die de bad guy in dit geval kent en de hele zaak kan verraden. Hoe ongelooflijk dom is dat....

Aardig is op zijn minst de mooie Thandi Newton die er wat verloren bij loopt. Rhames is leuk als terugkerend karakter en is Roxburgh niet gek als bad guy Stamp. Ook nog wel aardig is de wijze waarop McCloy erin geluisd wordt. Maar verder is deze Tom Cruise show, die weer even lekker wat stunts uit kan voeren en op een motor racen, echt wel slecht te noemen en duidelijk is dat aan dit deel de klasse van bijvoorbeeld De Palma ontbreekt. Het is hopen op beterschap met de volgende delen wat dat betreft.

Heel erg matig tot slechte sequel. Weg zijn alle spy en thriller elementen. Vreselijk over de top slow mo actie scenes, maar ik ben dan ook geen John Woo fan. De gimmick met de maskers was ook snel oud. Veruit de slechtste uit de hele serie.

Na een lange tussenpauze ga ik eindelijk eens verder met het bekijken van de Mission: Impossible-reeks. De eerste film vond ik uiterst degelijk en leuk, wat voornamelijk kwam door een prima regie van De Palma. Die wist toch wel enkele vakkundig opgebouwde, spannende sequenties uit zijn mouw te schudden, iets wat helaas overduidelijk ontbreekt in dit tweede deel. John Woo vind ik echt een vreselijk matige actieregisseur; het is vooral zijn stijl die me niet ligt. Zo hyper-kinetisch, druk, onoverzichtelijk. De choreografie van de vechtscènes is ook gewoon slecht uitgevoerd. Die slow-motions, bah. Alsof je naar een MTV-clip uit begin jaren 2000 zit te kijken. Dan heb je als actiefilm de wind al tegen natuurlijk. Niet alles op dit vlak is slecht uiteraard, maar vooral in het eindstuk ontspoort de film toch wel volledig. De melodramatische muziek daar ook nog eens bij, de zoom-ins op die oh zo heroïsche Tom Cruise.. het werkt allemaal niet. Vind Ethan Hunt vooralsnog niet zo'n boeiend personage, al vermoed ik dat dat nog wel zal komen in de volgende delen. Ook zijn teamgenoten zijn wat vergetelijk.

Het plot zelf is geeneens zo slecht echter. Een vrij simpel verhaaltje dat ook niet onnodig vermoeilijkt wordt, dat is wel verfrissend in een spionnenfilm. Weinig tot geen vermoeiende twisten. Met een kleine 2 uurtjes blijft het qua speelduur ook aangenaam binnen de lijntjes, en Woo weet er op zich wel een snel en vlot geheel van te maken. Met een betere actie-choreografie was hier misschien een kleine voldoende uitgevloeid. Misschien, want hoe dan ook zat er geen enkele spannende topsequentie in zoals in deel 1. Beide delen voelen sowieso als heel verschillende films aan, dus ik ben benieuwd welke weg het derde deel (en de rest van de reeks) gaat inslaan. Al heb ik van die films wel hogere verwachtingen.

2.5*.

Dit is toch wel het afvoerputje van de reeks.

Waar het eerste deel een vermakelijke actiefilm was, is dit echt niet om aan te zien.

Een ondergewaardeerde Mission impossible vervolg film.

Een prima aktie film, met ook een aantal fantastische aktie momenten, het is wel de minste, van de vervolgen.

Maar verdient meer credits, als hij krijgt

Oi oi oi, wat is dit een aanfluiting na deel 1. De eerste helft gaat nog wel, maar als de actie losbarst is het ironisch genoeg tergend langdradig en gewoonweg saai. Door de overdaad raak je compleet ongevoelig voor de zoveelste kickflipsaltoetc. Het is ook gewoon echt niet spannend op een of andere manier. De zogenaamde plottwist is totaal geen verrassing en de romance wekt ook geen medeleven. Echt armetierig. Ik heb alle andere delen gezien en me mee vermaakt en dacht: ook een matige MI zal toch wel onderhouden. Nee dus, dit deel is prut, niks anders.

Vanwege het warme weer dit meest warmbloedige deel van de reeks maar weer eens opgezet. Samen met deel 4, die ik gister zag mijn favoriet.

De film verschilt enorm van deel 4. Het neemt veel meer de tijd om zaken uit te leggen. Het internet was toen nog vrij nieuw en cgi was ook nog minder ingeburgerd. Tom Cruise was natuurlijk ook 11 jaar jonger en waar ik in deel 4 het personage Hunt vrij saai en seksloos noemde is hij hier juist een enorme hunk en last hij zich veel meer leiden door emotie.

Het is grotendeels ook meer een thriller dan een actiefilm en het gedoe rondom een virus is natuurlijk alleen maar actueler geworden.

Waar deel 4 en verder dus non stop actiefilms zijn, waar je als kijker geen seconde adempauze wordt gegund, is Woo juist een regisseur die de tijd oprekt het is meer een soort opera die bij tijd en wijken overloopt van melodrama. Normaal ben ik daar geen fan van, maar bij Woo kan ik er juist enorm van genieten. Vooral omdat hij het zodanig gebruikt dat de helden echt supercool overkomen en wat dat betreft is het shot van Cruise die op z’n zwarte motor door een vuurbal rijdt en aansluitend een pirouette op z’n voorwiel maakt er eentje om je vingers bij af te likken.

Door velen verguisd, maar ik vind dit echt heerlijk entertainment.

Dikke 4*

Hoe vaker ik deze film zie, hoe minder goed het me bevalt. Ik ben dol op de Mission Impossible films, maar dit is echt het zwarte schaap van de reeks.

Het ligt voor een groot gedeelte ook aan de stijl van John Woo. Veel nutteloze close-ups en slow motions zijn eerder regel dan uitzondering en dat gaat op een gegeven moment gewoon irriteren.

Ook is het knap dat in het eerste uur niets gebeurt en alles maar een beetje voortkabbelt zonder precies te weten waarheen. De gehele film heeft weinig met een onmogelijke spionagemissie te maken, het is eerder een standaard actiethriller zoals er al zoveel zijn. Ook het gedoe met die maskers is too much.

Tom Cruise kan hier ook niet veel van maken, zeker niet als de rest van de cast ook niet echt op dreef is. De enige die ik altijd wel kan pruimen in deze film is Richard Roxburgh.

Verder is dit in z'n totaliteit gewoon een zeer matige film en is het een worsteling om er doorheen te komen.

Halfje eraf, 2*

+Het haar van Cruise!!!!

+Relatie met Nyah

+Auto langs afgrond chase

+Visuele stijl John Woo waardoor je bepaalde momenten goed mee krijgt, emotioneel

+Hans Zimmer muziek

+Lab scene

+Boris the Blade

+Redelijk (geloofwaardig) verhaal

+Kijk toch wel makkelijk weg, tot de helft

-Bad guy: hoewel goede kop voor bad guy, komt niet echt uit de verf

-Teveel slow motion

-Actie scene aan eind is te lang. Blijkbaar vonden ze 2 motoren over elkaar springen heel bijzonder, maar voelt nu niet meer speciaal aan

Dit was de laatste van alle Mission Impossibles die ik nog moest kijken (op Dead Reckoning na dan). Ik heb ze echt allemaal kris kras door elkaar gekeken door de jaren heen, maar goed.

Maar jeetje, dit was echt veruit de zwakste van allemaal. In de verte is het plot nog wel oke met dat virus en die anti-dote (voor die tijd dan) maar hoe alles verteld wordt maakt het echt strontvervelend. Nu worden alle M:I films qua plot wel nodeloos ingewikkeld gemaakt, maar bij deze was het gewoon heel vervelend kijken. Zeker het eerste half uur is heel erg slecht (ook door die romance) en kijkt heel erg stroef weg. En natuurlijk weer die maskers, die zijn en blijven gewoon heel erg irritant.

De actiemomenten zijn af en toe natuurlijk wel aardig, hoewel ze wel allemaal ellenlang doorgaan. Op een gegeven moment konden die het ook niet meer echt redden en was ik er wel klaar mee.

Eigenlijk vind ik de hele M:I reeks vrij weinig aan, het hele sfeertje en het DNA van de films ligt me helemaal niet, maar puur door de stunts van Tom Cruise zit zelfs ik binnenkort gewoon weer in de bioscoop. Op dat vlak doet hij zeker iets goeds en unieks.

2*

Ik wil bij deze de filmmaker aanklagen... ik heb geprobeerd om te skiën op mijn schoenen naast mijn motor, maar ben daarbij in het ziekenhuis beland.

Ook een opmerking naar de makers van de maskers, mijn lichaamslengte veranderde niet, terwijl mini-man Cruise er toch echt minimaal 20cm langer door werd.

Goh ja.

Best nog oké, al hou je maar beter in het achterhoofd dat het geenszins een meesterwerk betreft. M:I II is als sequel wel een serieuze afwisseling. Het is flitsender, actiegerichter, zelfbewuster ook. Met John Woo aan het roer haalt men het grof geschut boven. Niet alleen in pure actiescènes, ook in stunts.

Maar Woo is ook meligheid troef. Meer dan eens krijg je slomo's met het perfecte haar van Tom Cruise of de ondeugende oogjes van Thandie Newton in de hoofdrol. Het is allemaal belachelijk afgelikt en lijkt vaak een reclamespot voor cosmeticaproducten.

Trucjes zoals de gezichtsmakers werken voor maximaal twee keer, maar niet voor 5 of 6 keer. Komt daarbij nog eens een slordige montage - de pacing is soms ronduit bizar. Dan mag het wel duidelijk zijn dat deze film z'n gebreken heeft. Maar al bij al nog net amusant genoeg voor een keertje.

2,5