Genre: Drama / Biografie
Speelduur: 116 minuten
Oorsprong:
Australië / Verenigd Koninkrijk / Zwitserland
Geregisseerd door: Jonathan Teplitzky
Met onder meer: Colin Firth, Jeremy Irvine en Nicole Kidman
IMDb beoordeling: 7,1 (42.555)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 1 mei 2014
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot The Railway Man
"Revenge is never a straight line."
Dit is het waargebeurde verhaal van een Schotse luitenant die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Japanners in Singapore gevangen werd genomen. Hij werd naar een kamp in Thailand gestuurd waar hij werd onderworpen aan verschrikkelijke folteringen en gedwongen werd om mee te bouwen aan de beruchte brug over de rivier de Kwai. Jaren later lijdt hij nog steeds aan posttraumatische stressstoornis tot zijn tweede vrouw, Patricia Wallace, hem helpt zijn verleden te verwerken.
Externe links
Acteurs en actrices
Eric
Patti
Finlay
Young Eric
Nagase
Young Nagase
Sutton
Burton
Withins
Major York
Video's en trailers
Reviews & comments
sdr
-
- 106 berichten
- 47 stemmen
L'histoire se répète. De geschiedenis herhaalt zich.
Jammer genoeg leert de mens niet van het verleden.
Er zijn ook docu's over die tijd zoals.
Buitenkampers Documentaire over Nederlanders die tijdens de Tweede Wereldoorlog in buiten de jappenkampen verbleven. Meestal waren dit Indische Nederlanders.
En The Bridge on the River Kwai, maar die ken je natuurlijk al.
Ik heb verschillende docu's wel gezien ja, die spreken mij veel meer aan dan deze film.
Waku
-
- 5155 berichten
- 6262 stemmen
Film die nogal suf begint in een trein maar vervolgens ijzersterk ontwikkelt naar een boeiend oorlogsdrama. Aangrijpend verhaal die een beetje doet denken aan "Marry Christmas Mr Lawrence".
Met name het einde grijpt je bij de strot.
4*
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Begint erg sterk, als een soort keerzijde van Bridge On The River Kwai, met fraai spel van Colin Firth. De flashbacks bezitten ook de nodige stootkracht. Jammer dat de film ongeveer halverwege steeds meer conventioneel en dus voorspelbaar wordt, toewerkend naar een emotionele finale die nu niet bepaald memorabel is. Visueel zeer verzorgd in elkaar gezet en met degelijk spel van de hele cast, maar uiteindelijk net iets te netjes en gewoontjes.
filmkul
-
- 1870 berichten
- 1872 stemmen
Sterk drama. Het verhaal wordt rustig verteld en daarmee zorgvuldig uitgewerkt. Het continue werken met flashbacks zorgt voor een mooie afwisseling zodat de film niet saai wordt. Colin Firth en Nicole Kidman zetten een zeer goede acteerprestatie neer. Met name Firth tilt de film naar een nog hoger niveau. Het bijna niet voor te stellen einde is fraai, zeker omdat je weet dat het waargebeurd is.
Topper. 4.0
blurp194
-
- 4479 berichten
- 3567 stemmen
Verrassend.
Het wat makke begin ontspint zich in een sterk drama. Zoals al vaker genoemd, de achterkant van Bridge On The River Kwai. Nicole Kidman verrast met een kleine maar wel goede bijrol - haar karakter had misschien wat meer uitgediept kunnen worden. Colin Firth vooral is sterk en geloofwaardig, en zijn jongere versie Jeremy Irvine past daar goed bij - ze lijken genoeg op elkaar ook om te laten overkomen dat ze dezelfde persoon zijn.
Leo1954
-
- 2073 berichten
- 2544 stemmen
Indrukwekkende film. Eind was imo over de top. Dat vergeving de boodschap was, dat straalde de hele film uit. Maar ondanks dat zwakke einde, vond ik het een goede film. Met heel goede acteurs.
clubsport
-
- 3175 berichten
- 6559 stemmen
ik was zeer onder de indruk van dit verhaal mede ook door het zeer goede acteerwerk van firth
en het eind was mooi en emotioneel .
Julie
-
- 574 berichten
- 318 stemmen
Mooie drama die de grenzen opzoekt van goed en slecht, met mooie acteerprestaties, cinematografie en subtiel gebruik van geluid. De sobere opbouw zorgt voor een realistische dramatiek, mooie chemie tussen de acteurs onderling en wordt er niet overbodig gegooid met nutteloze woorden: enkel diegene die er echt toe doen worden in de mond genomen. Zelfs het einde bleef binnen de beperkingen van melo-drama (die bij vele andere regisseurs zou worden uitgebuit tot het het uiterste), vrij simpel zelfs waardoor de emoties nog meer oplaaien. Over het algemeen raakt de film vele gevoelige snaren en zet aan tot discussie: In welke mate kunnen we vergeven, in welke mate kunnen we vergeven worden.
4*
filmoloog
-
- 163 berichten
- 0 stemmen
Aangrijpende drama film over oorlogs trauma's , haat en tenslotte verzoening en vergiffenis met uitstekende acteer prestaties. Na deze film gezien te hebben besef je hoe onzinnig en medogenloos een oorlog kan zijn, ook in het nu. De marteling scenes gaan door merg en been. Zeer de moeite waard.
Nomi
-
- 12 berichten
- 14 stemmen
Prachtige film, die onder je huid kruipt en daar ook blijft zitten. Geeft heel aangrijpend weer hoe verschillende mensen met trauma's uit het verleden om gaan en daar dan ook weer heel verschillend mee om gaan. Alhoewel het natuurlijk een heel triest verhaal is, heb ik genoten van deze film. Ik heb hem in de videotheek aan een volslagen onbekende aanbevolen. Het feit dat deze film is gebaseerd op ware gebeurtenissen versterkt de lading.
Boneka
-
- 2381 berichten
- 1266 stemmen
Uitstekend drama die zeker als tegenhanger van the Bridge on the river Kwai genoemd mag worden. Hadden we daar te maken met een mooi avonturenfilm met te lieve Japanners in deze film blijkt maar weer hoe gemeen ze konden zijn. De film is gebaseerd op ware feiten en dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Voordeel dat het zeer realistisch in beeld is gebracht met een dit keer een zeer serieuze rol voor Nicole Kidman! Ook Colin Firth speelt een uitstekende rol. De beelden zijn mooi en fraai en de flashbacks zien er goed uit. Er is "helaas" wel gekozen voor heden en verleden daar waar je het verleden soms iets meer wil zien. Ik hoopte nog op een spannend relaas na de ontdekking dat de "tolk" nog in leven was, maar hierin helaas geen spannend vervolg, maar een kabbelend vervolg en een logische ontmoeting. Tja dat is het nadeel van de feiten, maar het zij zo. Wat ik wel boeiend vond is dat haat en verzoening soms dicht bij elkaar zitten. Je zou bijna kunnen spreken van een Hollywood einde. Neemt niet weg dat het leed voor beiden erg groot is geweest.
Rodger
-
- 1680 berichten
- 1645 stemmen
prima film, heeft even een langzame start,.. maar dan loopt de film lekker door..
Echt genoten van deze film.
ipman-99
-
- 1251 berichten
- 0 stemmen
"I've never kissed a man with a moustache before." ... " !!!
Fantastisch Drama !!! 'The Railway Man' is een aangrijpend drama
vol met dramatische en emotionele momenten.
Het verhaal gaat heen en weer door middel van flashbacks ...in de
flashbacks zien we de lijdensweg van een Schotse luitenant die tijdens
de Tweede Wereldoorlog in een Japans krijgsgevangen kamp vreselijke
toestanden over zich heen te verduren kreeg.
Prachtige acteer performance van Colin Firth alias de Schotse Luitenant.
Als we niet in de flashbacks zitten ..., krijgen we het hedendaagse verhaal
van de Luitenant die een nieuwe liefde leert kennen !
Zijn nieuwe relatie Patricia Wallace (Nicole Kidman) ondervindt al snel
wat de gevolgen zijn van wat haar man allemaal te verduren kreeg in de Tweede Wereld
oorlog. Dit gaat gepaard met heel wat pijnlijke en emotionele momenten die
me echt bij de keel grepen. Prachtig aangrijpend Drama dat gebaseerd is op
waar gebeurde feiten !!!
P.S Hiroyuki Sanada ('The Last Samurai') laat ook hier zijn DNA sporen achter !
Toontje35
-
- 424 berichten
- 815 stemmen
Indrukwekkende film. Trage start. Maar prachtige vertelling. En het einde is prachtig. Maakt je stil.
cantforgetyou
-
- 1699 berichten
- 1495 stemmen
Best een goede film. Maar toch ook soms wat saai. Er wordt wel goed geacteerd. Wat het precies is weet ik niet. Maar ik mis iets.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een goede drama/oorlog film...
Mooi verhaal...
Een waargebeurd verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteurs Colin Firth, Stellan Skarsgård en
Hiroyuki Sanada...
Bekende actrice Nicole Kidman...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Perfect achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
chiel1971
-
- 620 berichten
- 2009 stemmen
Indrukwekkend verhaal...
Mooie indrukwekkende film met een top cast
sean-penn
-
- 159 berichten
- 110 stemmen
"You are a soldier, Lomax. You never surrendered."
Er zijn al onnoemelijk veel films gemaakt over de 2de Wereldoorlog waarbij de wreedheden van het Nazi regime en de Holocaust belicht werden. Alle belangrijke veldslagen en wetenswaardigheden uit deze donkere periode zijn al eens gebruikt. Films over de levensomstandigheden van krijgsgevangenen in Japan en de dagdagelijkse folteringen en mensonwaardige behandelingen die zij ondergingen in de door Japan bezette gebieden, zijn maar dun gezaaid. Er waren meer dan 140.000 gevangenen in deze periode in Japan. Hiervan stierven er één op de drie door de honger, het werk , geselingen en ziektes. De ergste condities waren voor diegenen die werkten aan de spoorweg die aangelegd werd tussen Birma en Thailand. De zogenaamde Dodenspoorlijn (Death Railway) die 415 kilometer lang was en doorheen onherbergzaam land aangelegd werd. Japanse ingenieurs berekende dat het 5 jaar zou duren om deze aan te leggen, maar met behulp van militaire krijgsgevangenen en burgers werd deze klus geklaard in 16 maanden. Dagelijks stierven er gemiddeld 200 arbeiders. 15.000 Krijgsgevangenen, waaronder 7000 Britten, lieten het leven. Ook stierven er ongeveer een 100.000 Thaise en Indonesische burgers.
“The railway man” is een emotioneel en prachtig in beeld gebracht verhaal over Eric Lomax, een Schotse officier die in Singapore gevangen genomen werd en aan het werk werd gezet als ingenieur bij de aanleg van deze spoorlijn. Gezien de omstandigheden kwam hij er dus nog goed vanaf, totdat de Japanners ontdekten dat het groepje ingenieurs een radio hadden geconstrueerd zodanig dat ze de ontwikkelingen aan het front konden volgen. De Japanners dachten echter dat ze het gebruikten om berichten te verzenden. Eric neemt de moedige beslissing om alle verantwoordelijkheid op zich te nemen waarna een lange periode aanbreekt van opeenvolgende martelingen en vernederingen. Tot aan de bevrijding.
Het is een verfilming van het indrukwekkend verhaal dat door Eric Lomax zelf werd neergeschreven in een autobiografie. Een verhaal van een getekend en een aan PTSS (Posttraumatische Stress Stoornis) lijdende man die geobsedeerd is door de spoorwegen en probeert in het reine te komen met het verleden. Het is tijdens een treinreis dat hij Patricia Wallace, een recent gescheiden en belezen vrouw, ontmoet. Tijdens hun huwelijk ontdekt Patricia algauw dat hij nog steeds gebukt gaat onder zijn traumatisch verleden en dat Eric nog steeds achtervolgd wordt door zijn Japanse beulen.
Een aangrijpend verhaal dat op een subtiele manier en met respect verfilmd werd. Er werd geen gebruik gemaakt van actierijke of vreselijke huiveringwekkende beelden over martelingen. Het is eerder het bijna ontbreken hiervan dat er voor zorgt dat een beklemmend gevoel zich meester van je maakt en dat je een beeld geeft van de verschrikkelijke omstandigheden waarin deze krijgsgevangenen zich bevonden. De nachtmerries die Eric soms had en de comateuze gemoedstoestand waarin hij zich soms bevond, zijn indrukwekkend vertolkt. Het verhaalt springt heen en weer tussen het verleden en het heden en leveren soms echte postkaart-beelden op : het verliefde koppel op het strand met een wegwaaiende paraplu en beelden op het einde met de afgewerkte spoorlijn in Birma.
Deze prachtige beelden staan in schril contrast met de smerige en mensonterende beelden van de Japanse kampen die we voorgeschoteld krijgen. De uitzichtloze situatie, de uitgemergelde lichamen , de doodvermoeide arbeiders die bezwijken tijdens de loodzware dwangarbeid, de onmenselijke omstandigheden en continue martelingen en straffen die ze ondergingen. Een ontluisterend beeld van de Japanners : wreed, gevoelloos, meedogenloos, ongemeen hard en sadistisch. Een zwarte pagina in hun geschiedenis waar ze toch lichtjes vanaf zijn gekomen. Alsof ze die pagina hebben uitgescheurd,verbrand en liefst van al zo snel mogelijk achter zich hebben gelaten en vergeten.
Zowel Jeremy “War Horse” Irvine als Colin “Love Actually” Firth spelen op een overtuigende manier de rol van Eric Lomax. Irvine ondergaat de fysieke terreur en marteling als jonge officier door de Kempeitai (een soort Japanse Gestapo). Het zijn sporadisch vreselijke beelden om aan te zien en om aan te horen. De regelmaat waarmee hij in elkaar geslagen wordt met een hardhouten steel. Het moment dat er een bot breekt na het toedienen van hardhandige slagen is iets dat door merg en been gaat. Het gejammer en geschreeuw. De angstige blik als hij weer afgevoerd wordt naar een geïsoleerde kamer om een speciale behandeling te krijgen. Firth ondergaat nog altijd de psychische marteling van zijn traumatische ervaring. Hij keert regelmatig in zichzelf terug,spreekt geen woord meer en heeft zelfs ronduit agressieve reacties. Hij woont regelmatig een samenkomst bij met lotgenoten om daar stilzwijgend een uurrooster voor treinen te bestuderen. Voor eens vond ik dat Nicole Kidman een degelijk rol speelde. Ze is niet direct mijn favoriete actrice, en misschien kwam ze hier wel overdreven koel en gereserveerd over, maar het paste wonderwel bij haar en af en toe zag je die figuurlijke gletsjer ook wel eens ontdooien. En tevens vond ik de jonge Takeshi Nagase (Tanroh Ishida) meesterlijk. Zijn gezichtsuitdrukking varieerde van sadistische kalmte naar gemeend medelijden. Een sterk staaltje van acteertalent.
Uiteindelijk zal er weer iemand klagen over het voorspelbaar (als je het boek gelezen hebt is dit natuurlijk nogal wiedes) en het flauw einde. Maar uiteindelijk vond ik dit een passend en waardig einde. Een einde dat door zijn eenvoud grootser werd dan elk ander denkbaar einde. En ondanks dat de film op een gezapig tempo vooruitgaat, waren de 116 minuten zo voorbij. Het is geen “Bridge on the River KWai” maar in mijn ogen toch een gedenkwaardige film die redelijk wat indruk op me maakte.
4.5*
Wilde iets schrijven over The Railway man omdat het een goede film is. Alvorens ik dat doe lees ik meestal de recensies van anderen om niet in herhaling te vallen of plagiaat te plegen. Ik las jou stuk(je) en dacht, perfect verwoord. Een indrukwekkende film verdient een prachtige recensie. Bij deze. Nu staat het twee keer
Nicole Kidman is natuurlijk wel een fantastische actrice.
ikkegoemikke
-
- 2873 berichten
- 4251 stemmen
Wilde iets schrijven over The Railway man omdat het een goede film is. Alvorens ik dat doe lees ik meestal de recensies van anderen om niet in herhaling te vallen of plagiaat te plegen. Ik las jou stuk(je) en dacht, perfect verwoord. Een indrukwekkende film verdient een prachtige recensie. Bij deze. Nu staat het twee keer
Nicole Kidman is natuurlijk wel een fantastische actrice.
Thanks voor het compliment
Leno
-
- 5891 berichten
- 4209 stemmen
Firth speelt een aardige hoofdrol, maar het karakter dat hij speelt weet nooit echt te overtuigen. De nuance is zijn geestestoestand is niet echt aanwezig; wat ziet zijn latere vrouw in hem in die trein? Waarom merkt zijn vrouw vervolgens niets aan hem? Alsof de verhaallijn met zijn vrouw er even ingefietst moest worden zonder al te veel moeite. Het verhaal lijkt mede hierdoor ook pas te beginnen wanneer de film bijna afgelopen is.
carla007
-
- 55 berichten
- 15 stemmen
Prachtige film, prima geacteerd, indrukwekkend drama zeker omdat je weet dat het waar is gebeurd!!
dvdfreak123
-
- 1126 berichten
- 1700 stemmen
Sterke film toch wel!! Begint traag maar komt erna zeer goed op gang acteerprestaties waren ook zeer goed vooral van Firth. Meeslepend einde grijpt je naar de keel. Van genoten verdient een dikke 8/10
Tarkus
-
- 6409 berichten
- 5314 stemmen
Prachtige, weliswaar dramatische film.
Naar een waar gebeurt verhaal, en de vertolkingen zijn zo goed, dat het verhaal ook zo goed wordt gebracht dat het geloofwaardig overkomt.
De vertolkingen, vooral door Colin Firth, maar ook Kidman zijn steengoed.
Maar dat geldt zowat een beetje voor de ganse cast.
Indrukwekkend historisch verhaal, dat me wat betreft inhoud niet echt verbaasde, heb al meer zulke verhalen van de Japanse folteringen op gevangenen gehoord, maar het blijft toch steeds weer op je netvlies hangen.
Voor wie interesse heeft in oorlogsgeschiedenis, meer bepaald Wereldoorlog 2, dan raad ik deze film ten sterkste aan.
Verwacht geen actie, en vechtscènes.
Het is een ingetogen relaas van het wedervaren van een gevangene tijdens en na zijn gevangenschap, met een onverwacht einde.
La royaal
-
- 22 berichten
- 202 stemmen
"You are a soldier, Lomax. You never surrendered."
Er zijn al onnoemelijk veel films gemaakt over de 2de Wereldoorlog waarbij de wreedheden van het Nazi regime en de Holocaust belicht werden. Alle belangrijke veldslagen en wetenswaardigheden uit deze donkere periode zijn al eens gebruikt. Films over de levensomstandigheden van krijgsgevangenen in Japan en de dagdagelijkse folteringen en mensonwaardige behandelingen die zij ondergingen in de door Japan bezette gebieden, zijn maar dun gezaaid. Er waren meer dan 140.000 gevangenen in deze periode in Japan. Hiervan stierven er één op de drie door de honger, het werk , geselingen en ziektes. De ergste condities waren voor diegenen die werkten aan de spoorweg die aangelegd werd tussen Birma en Thailand. De zogenaamde Dodenspoorlijn (Death Railway) die 415 kilometer lang was en doorheen onherbergzaam land aangelegd werd. Japanse ingenieurs berekende dat het 5 jaar zou duren om deze aan te leggen, maar met behulp van militaire krijgsgevangenen en burgers werd deze klus geklaard in 16 maanden. Dagelijks stierven er gemiddeld 200 arbeiders. 15.000 Krijgsgevangenen, waaronder 7000 Britten, lieten het leven. Ook stierven er ongeveer een 100.000 Thaise en Indonesische burgers.
“The railway man” is een emotioneel en prachtig in beeld gebracht verhaal over Eric Lomax, een Schotse officier die in Singapore gevangen genomen werd en aan het werk werd gezet als ingenieur bij de aanleg van deze spoorlijn. Gezien de omstandigheden kwam hij er dus nog goed vanaf, totdat de Japanners ontdekten dat het groepje ingenieurs een radio hadden geconstrueerd zodanig dat ze de ontwikkelingen aan het front konden volgen. De Japanners dachten echter dat ze het gebruikten om berichten te verzenden. Eric neemt de moedige beslissing om alle verantwoordelijkheid op zich te nemen waarna een lange periode aanbreekt van opeenvolgende martelingen en vernederingen. Tot aan de bevrijding.
Het is een verfilming van het indrukwekkend verhaal dat door Eric Lomax zelf werd neergeschreven in een autobiografie. Een verhaal van een getekend en een aan PTSS (Posttraumatische Stress Stoornis) lijdende man die geobsedeerd is door de spoorwegen en probeert in het reine te komen met het verleden. Het is tijdens een treinreis dat hij Patricia Wallace, een recent gescheiden en belezen vrouw, ontmoet. Tijdens hun huwelijk ontdekt Patricia algauw dat hij nog steeds gebukt gaat onder zijn traumatisch verleden en dat Eric nog steeds achtervolgd wordt door zijn Japanse beulen.
Een aangrijpend verhaal dat op een subtiele manier en met respect verfilmd werd. Er werd geen gebruik gemaakt van actierijke of vreselijke huiveringwekkende beelden over martelingen. Het is eerder het bijna ontbreken hiervan dat er voor zorgt dat een beklemmend gevoel zich meester van je maakt en dat je een beeld geeft van de verschrikkelijke omstandigheden waarin deze krijgsgevangenen zich bevonden. De nachtmerries die Eric soms had en de comateuze gemoedstoestand waarin hij zich soms bevond, zijn indrukwekkend vertolkt. Het verhaalt springt heen en weer tussen het verleden en het heden en leveren soms echte postkaart-beelden op : het verliefde koppel op het strand met een wegwaaiende paraplu en beelden op het einde met de afgewerkte spoorlijn in Birma.
Deze prachtige beelden staan in schril contrast met de smerige en mensonterende beelden van de Japanse kampen die we voorgeschoteld krijgen. De uitzichtloze situatie, de uitgemergelde lichamen , de doodvermoeide arbeiders die bezwijken tijdens de loodzware dwangarbeid, de onmenselijke omstandigheden en continue martelingen en straffen die ze ondergingen. Een ontluisterend beeld van de Japanners : wreed, gevoelloos, meedogenloos, ongemeen hard en sadistisch. Een zwarte pagina in hun geschiedenis waar ze toch lichtjes vanaf zijn gekomen. Alsof ze die pagina hebben uitgescheurd,verbrand en liefst van al zo snel mogelijk achter zich hebben gelaten en vergeten.
Zowel Jeremy “War Horse” Irvine als Colin “Love Actually” Firth spelen op een overtuigende manier de rol van Eric Lomax. Irvine ondergaat de fysieke terreur en marteling als jonge officier door de Kempeitai (een soort Japanse Gestapo). Het zijn sporadisch vreselijke beelden om aan te zien en om aan te horen. De regelmaat waarmee hij in elkaar geslagen wordt met een hardhouten steel. Het moment dat er een bot breekt na het toedienen van hardhandige slagen is iets dat door merg en been gaat. Het gejammer en geschreeuw. De angstige blik als hij weer afgevoerd wordt naar een geïsoleerde kamer om een speciale behandeling te krijgen. Firth ondergaat nog altijd de psychische marteling van zijn traumatische ervaring. Hij keert regelmatig in zichzelf terug,spreekt geen woord meer en heeft zelfs ronduit agressieve reacties. Hij woont regelmatig een samenkomst bij met lotgenoten om daar stilzwijgend een uurrooster voor treinen te bestuderen. Voor eens vond ik dat Nicole Kidman een degelijk rol speelde. Ze is niet direct mijn favoriete actrice, en misschien kwam ze hier wel overdreven koel en gereserveerd over, maar het paste wonderwel bij haar en af en toe zag je die figuurlijke gletsjer ook wel eens ontdooien. En tevens vond ik de jonge Takeshi Nagase (Tanroh Ishida) meesterlijk. Zijn gezichtsuitdrukking varieerde van sadistische kalmte naar gemeend medelijden. Een sterk staaltje van acteertalent.
Uiteindelijk zal er weer iemand klagen over het voorspelbaar (als je het boek gelezen hebt is dit natuurlijk nogal wiedes) en het flauw einde. Maar uiteindelijk vond ik dit een passend en waardig einde. Een einde dat door zijn eenvoud grootser werd dan elk ander denkbaar einde. En ondanks dat de film op een gezapig tempo vooruitgaat, waren de 116 minuten zo voorbij. Het is geen “Bridge on the River KWai” maar in mijn ogen toch een gedenkwaardige film die redelijk wat indruk op me maakte.
4.5*
Top Recensie! Uitstekend verwoord en je hebt mij overtuigd om 'The Railway Man' te gaan kijken:)
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8097 stemmen
Een opzienbarend en waargebeurd verhaal heeft geleid naar een goede maar geen uitzonderlijke film.
Zijn de gebeurtenissen in het kamp natuurlijk schokkend, dan kan het gedeelte "romantiek", op de kennismaking na, niet bepaald bekoren en is dit gedeelte in de film eerder saai.
Het meest frapante zit hem in de verrassende slotfaze.
Colin Firth en Stellan Skarsgard overtuigen meer dan Nicole Kidman.
ikkegoemikke
-
- 2873 berichten
- 4251 stemmen
Top Recensie! Uitstekend verwoord en je hebt mij overtuigd om 'The Railway Man' te gaan kijken:)
Bedankt voor het leuke compliment
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Sterk en regelmatig ook een aangrijpend waargebeurd oorlogsdrama, m.b.t. de nasleep van de vele keiharde martelingen die de Japanners Eric Lomax hebben aangedaan tijdens zijn gevangenschap op Kanchanaburi (gelegen in Thailand) waar de geallieerde gevangenen in de Tweede Wereldoorlog gedwongen (onder erbarmelijke omstandigheden) moesten werken aan een spoor (o.a. de spoorbrug over de rivier Kwai) door oerwoud en bergen.
Ondanks dat het verhaal misschien wat traag en langdradig overkomt, zit het met de opbouw van het verhaal en de uitvoering (inclusief de visuele beelden) ervan goed in elkaar. Ook wist het verhaal me te boeien en te raken en was het soms zeer heftig en aangrijpend om te zien welke martelingen (voornamelijk door de Japanner Takeshi Nagase, die tevens lid was van de Kempeitai. Oftewel de Japanse militaire politie, welke vergelijkbaar was met de Duitse Gestapo) Eric Lomax allemaal moest doorstaan zoals, het in elkaar schoppen, het keihard en zeer regelmatig slaan met een bamboe stok op de benen en natuurlijk het doen van een natte doek over het gezicht (mond en neus) en daarna er een waterslang op doen zodat je bijna stikt (die martelmethode wordt nu zelfs nog toegepast en o.a. door de Amerikanen). Ik kan me dan ook enigszins (ik heb zelf gelukkig nog niets ernstigs meegemaakt in mijn leven) voorstellen wat de nasleep (waaronder posttraumatische stressstoornissen en nachtmerries) moet zijn geweest voor de overlevenden na de oorlog zoals Eric Lomax en het moet moeilijk zijn om daarmee verder te leven. Dat werd overigens in het eerste uur ook allemaal goed inbeeld gebracht (en dan doel ik op de nasleep) en dat was wat mij betreft ook het eerste gedeelte van het verhaal.
In het tweede gedeelte van het verhaal keert Eric Lomax rond 1980 terug (door de bewuste dood, beter gezegd ophanging, van een goede vriend) naar Kanchanaburi en gaat hij de confrontatie aan met Takeshi Nagase die ondanks zijn oorlogsverleden nog in leven is en nu juist geld verdient aan toeristen die komen kijken naar Kanchanaburi (het gevangenkamp en de spoorweg die nooit voltooid is). Je verwacht dan dat Eric Lomax wraak gaat nemen (dat gebeurt ook in eerste instantie), maar het pakt juist heel anders en mooi uit en beiden krijgen zelfs respect voor elkaar en worden tot hun dood (Takeshi Nagase in 2011 en Eric Lomax in 2012) zelfs goede vrienden. Dat werd op het einde heel mooi inbeeld gebracht (ook overigens de aftiteling) en was ook best ontroerend om te zien (ik moest er zelfs een traantje bij laten).
De cast in deze film doet het goed en tilt deze film naar een hoog niveau. Zo speelt Colin Firth de rol van de naoorlogse Eric Lomax zeer goed en overtuigend en dat geldt min of meer ook voor Jeremy Irvine die de rol van Eric Lomax speelt gedurende de oorlog. Datzelfde geldt in iets mindere maten voor Tanroh Ishida (gedurende de oorlog) en Hiroyuki Sanada (na de oorlog) die respectievelijk de rol spelen van Takeshi Nagase. Ook de rol van Nicole Kidman (in de rol van Patti, of te wel de vrouw die Eric Lomax toevallig ontmoet in een trein, ermee trouwt en die zijn leven vol posttraumatische stressstoornissen en nachtmerries een andere wending geeft. Zonder haar had hij waarschijnlijk zelfmoord gepleegd) was goed en overtuigend en ze zag er ook best saai uit in deze film wat wel zeer passend was bij het verhaal. De rol van Stellan Skarsgård als Finlay (als de goede vriend die zich ophangt aan een spoorbrug) is ook nog noemenswaardig.
Gewoon een goed en aangrijpend waargebeurt oorlogsdrama, die ondanks de ietwat lange duur je van de eerste tot de laatste minuut in de ban heeft.
Gerelateerd nieuws
Waargebeurde WOII-film 'The Railway Man' met Colin Firth morgenavond op BBC2
Bekijk ook
Tyrannosaur
Drama, 2011
112 reacties
Philomena
Drama / Biografie, 2013
95 reacties
A Single Man
Drama, 2009
231 reacties
McFarland, USA
Drama / Sport, 2015
36 reacties
Woman in Gold
Drama / Biografie, 2015
58 reacties
Ba Bai
Oorlog, 2020
6 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.