Philomena (2013)

Een moeder heeft 50 jaar geleden haar zoon moeten afstaan aan de nonnen. Samen met een journalist gaat ze op zoek naar hem. De film is niet zonder commerciële elementen om een groter publiek aan te spreken, maar hij blijft wel erg Brits met subtiele humor en cynisme. De film is ook van begin tot einde boeiend en er wordt knap geacteerd met soms hele mooie scenes. En het blijft uiteindelijk een aangrijpend verhaal. Goede film.

Een waargebeurde film, met een kalm tempo.

En die het, behalve van het verhaal, vooral van de uitstekende acteer.prestaties moet hebben, van de hoofdrol spelers.

Anders was deze film, lang niet zo goed geweest.

Omdat de film, wat traag is.

Maar deze film, kabbelt aangenaam rustig voorbij, en naarmate het einde, echt aandoenlijk wordt.

Gezien deze film, waargebeurd is, maakt deze film, boeiend.

En het is intriest, wat deze mevrouw, heeft moeten doorstaan.

En mooi hoe krachtig,zij was als mens, ondanks alles, en in het leven staat.

En de mildheid, en zonder oordeel,die zij kon opbrengen, ondanks het leed, wat haar aangedaan was, door anderen.

Een mooie en aandoenlijke film.

Eindelijk weer eens een echt fijne film! Een film waar alles in zit (ok, geen actie), zonder dat focus verliest of onsamenhangend wordt. Fantastisch acteerwerk van Dench en ook de rol van Coogan zit hem ook als gegoten. Ik begrijp bovendien dat laatste (deels?) verantwoordelijk is voor het script, dus die verdient ook een geweldige pluim. Fijne humor met de cultuurclash als voornaamste inspiratiebron, ontroering zonder sentimenteel te worden, onthutsend verhaal en een sterke, verrassende en inspirerende climax. En dat alles zonder overdaad. Simpel maar doeltreffend wordt alles verteld en in beeld gebracht. Absolute aanrader!

Als afsluiter van mijn vakantie tenslotte nog even met deze Philomena aan de slag en daarmee toch wel een film waar ik iets heel anders van had verwacht. Wat ik dan wel verwachtte vind ik moeilijk te duiden maar een waar gebeurd drama was het toch zeker niet, eerder iets grappigs, een komedie. Desalniettemin gewoon doorgezet en onderweg ontdekte ik dat de film toch heel wat Oscarnominaties had gekregen waarvan niet één verzilverd.

Opmerkelijk is de film toch zeker wel in de beginfase, natuurlijk mede door mijn onvoorbereidheid, want Philomena heeft toch een eigenaardige vibe over zich met een schrijnende opening en een vervolg vijftig jaar later dat aanzienlijk luchtiger is maar vooral gekenmerkt wordt door een onwaarschijnlijk duo in een soort van roadtrip. De kern van het verhaal betreft zoals ook te zien is in De zomer van '45 met een zwangerschap en kwalijke inmenging van de kerk. Wat rest zoveel jaar later is de zoektocht naar het verloren gewaande kind, doch biedt de kerk weinig hulp waarmee ze hun stare instelling en zienswijze bevestigen. Fijn hoe Sixsmith die oude tang na al haar leugens nog even de les leest, ik mag die Martin wel.

Maar hoewel de film een sterke doorstart kent na tegenslag, de discussies tussen de gelovige Philomena en niet gelovige Martin ook best sterk zijn en op het scherpe af, en de cirkel op merkwaardige wijze reeds rond lijkt te raken reeds blijkt te zijn, raakt het geheel me toch net niet hoe ik dat zou willen rond een film met een dergelijk zwaar onderwerp dat met veel zorg gebracht, geacteerd en vertelt wordt. Sterk aan de film overigens wel is dat het een wrang en tragisch geheel is maar nergens verzand in overacting of oversentimenteel gedoe. Daarom is Philomena wat mij betreft een degelijke en prima film te noemen maar geen buitencategorie betreft.

Prachtig, klein, intiem. Haast lichtvoetig wanneer je het verhaal beleefd door de simplistische bril van Philomena. Al voel je in alles dat het naast een belangrijke waarde ook een coping voor haar is. Zij mag zich schuren aan de terechte verontwaardiging van Martin, terwijl hij van haar leert dat vasthouden aan negatieve emoties je uiteindelijk een gevangene van je eigen emoties maakt. Eenvoudig gebracht, maar wat een hartverscheurend verhaal, zeker als je beseft dat deze film op feiten is gebaseerd. Wellicht gaat deze film me langer bezig houden dan ik aanvankelijk dacht. *4.0