Under the Tuscan Sun (2003)

Een juweel van een film! Een heerlijke film om bij weg te dromen en de prachtige beelden van Toscane maken de film compleet. Een betoverende film die van het begin tot het einde boeiend is. Absoluut één van mijn favorieten!

Under the Tuscan Sun

Diane Lane, het schitterende Toscane, veel lekker eten en wijn... Het kan slechter. Het plot is soms te sentimenteel en m'n tanden deden bijna pijn van al het zoet (alleen al de dialogen van die Poolse jongen...), maar aangenaam is het allemaal wel. Vederlicht en zonder veel diepgang, maar aangenaam.

Halverwege de film lopen drie Italianen applaudisserend achter Diane Lane aan, in extase over haar schoonheid en bevalligheid. In elke scène waar Diane Lane een man ontmoet, valt deze man zonder uitzondering in katzwijm. Diane Lane, die voortdurend een nijdige uitdrukking heeft, Diane Lane, die tien jaar ouder lijkt dan de 37 die ze toen was, Diane Lane, die een geel/oranje kleurspoeling in het haar heeft, Diane Lane, die de ene na de andere mental breakdown bij wildvreemden heeft, Diane Lane, die het uitgekauwde typetje "Ik ben zo onhandig en ik ben altijd mijn sleutels kwijt" niet eens met overtuiging kan spelen.

Mierzoete komedie. Niets aan romkom chicklit clichés wordt je bespaard.

Maar in sommige gevallen is dat niet erg. Dit is zo'n geval.

Voorspelbaar, vol met clichés, en met uitvergrootte typetjes. Typetjes ja, want sommige bijpersonen voelen niet echt aan als karakters maar eerder als stereotypen. Het geeft me het gevoel naar iets kunstmatigs te kijken, wat alleen maar versterkt wordt door alle clichés in het verhaal. Blijkbaar gebaseerd op een autobiografisch boek. Ik heb het niet gelezen, maar ik krijg sterk het idee bij hoe deze film zich presenteert dat er flink wat bij verzonnen is.

De omgeving waar het gefilmd is is erg fraai, maar dat geldt helaas niet voor de beelden die vooral registreren. Ik heb soms het gevoel dat de camera dicht op de huid zit, en dat past niet bij de omgeving noch bij de sfeer die men lijkt te willen creëren.

Uiteindelijk eindigt de film met een voorspelbaar feel-good moraal van dat alles altijd op z'n plaats valt. Niet iedereen hoeft problemen te hebben met clichématige films zolang de presentatie aardig is, en in dat opzicht kan ik me voorstellen dat sommige mensen dit echt een aardige film vinden, maar voor mij voelt het uiteindelijk toch echt vooral nep aan. 1,5*.

De woorden voorspelbaar en clichés komen weer eens voor in een recensie, maar dat kun je zowel positief als negatief uitleggen! Als ik naar een actiefilm ga kijken verwacht ik actie, en bij een romantische film romantiek. Je kunt dat voorspelbaar noemen, maar dat wil ik graag zo houden!! Ik heb er wel de pest aan als ik deze woorden zo vaak in recensies tegenkom, want recensies die voorspelbaar zijn en vol clichés zitten vind ik helemaal niks!

Wat een heerlijke schattige good feeling film. Niet groots maar hey, ik ben dol op Diane Lane. Zij laat mij de film een 3 te geven.

Wat een prachtige film is dit toch !

Under The Tuscan Sun is werkelijk een bijzonder fijne film. Diane Lane speelt Frances, een schrijfster die van de één op andere dag door haar man ingeruild wordt en tot overmaat van ramp wil hij haar huis ook nog eens hebben als alimentatie. Ze accepteert en neemt haar intrek in een troosteloos long stay hotel voor singles en pas gescheiden lieden. Haar vriendinnen geven haar een reis naar Toscane om haar op te beuren. Ze gaat en wordt op slag verliefd op een prachtige oude villa. Ze koopt hem maar dat is slechts het begin.

De grote kracht van de film is dat hij daadwerkelijk het vakantiegevoel uitstraalt en voor het komische vermaak zijn er de opknap en integratie taferelen a'la Ik Vertrek bijgevoegd. Hierdoor blijft hij in evenwicht en zakt hij niet in. Diane Lane beleefde in deze film haar comeback na een minder succesvolle periode gedurende de jaren '90 en vond ze haar roeping als de ideale 40 plus leading lady in romantische films.

Under The Tuscan Sun is een geweldige romantische film die de rustieke schoonheid van Toscane combineert met de komische perikelen van Ik Vertrek. Kortom het ultieme vakantiegevoel gegarandeerd.

Ik dacht een saaie Amerikaanse zgn romantische film, maar het is juist qua sfeer na even niet meer Amerikaans maar meer Frans, hoewel het in Italië is.... Puur sfeer die vertelt hoe iemand een scheiding verwerkt..... geld speelt geen grote rol..... Geen sensaties waar je in meegezogen wordt maar een vertelling die een bijzonder gevoel achterlaat......

Romantisch niemendalletje dat het vooral moet hebben van de sfeervolle beelden uit het prachtige Toscane. Die betreffende locaties zijn met name wat Under the Tuscan Sun het bekijken waard maakt. Ik heb best een zwak voor romcoms, maar deze film slaagt eigenlijk nauwelijks op zowel romantisch als komisch vlak. Even lijkt de film voor een 'gewaagd' einde te kiezen en Frances er vrede mee te laten hebben dat ze (voorlopig) alleen blijft, maar dan wordt er toch weer voor een flauw, ietwat geforceerd einde gekozen, want ze mag natuurlijk niet alleen eindigen... Stel je voor zeg. Gemiste kans.

Acteerwerk is ook wat wisselvallig. Diane Lane vond ik gelukkig best prettige uitstraling hebben, waardoor de film wel onderhoudend bleef. De bijrollen zijn daarentegen niet altijd al te best; althans, de personages stellen ook vrij weinig voor. Er worden nog wat andere verhaaltjes bijgehaald, maar het zorgt er eigenlijk alleen maar voor dat het een gevalletje 'vlees noch vis' wordt. Wat resteert is niet meer dan een aardig tussendoortje, maar ik krijg wel de indruk dat er genoeg potentie was.

2,5*