Black Math schreef:
Voorspelbaar, vol met clichés, en met uitvergrootte typetjes. Typetjes ja, want sommige bijpersonen voelen niet echt aan als karakters maar eerder als stereotypen. Het geeft me het gevoel naar iets kunstmatigs te kijken, wat alleen maar versterkt wordt door alle clichés in het verhaal. Blijkbaar gebaseerd op een autobiografisch boek. Ik heb het niet gelezen, maar ik krijg sterk het idee bij hoe deze film zich presenteert dat er flink wat bij verzonnen is.
De omgeving waar het gefilmd is is erg fraai, maar dat geldt helaas niet voor de beelden die vooral registreren. Ik heb soms het gevoel dat de camera dicht op de huid zit, en dat past niet bij de omgeving noch bij de sfeer die men lijkt te willen creëren.
Uiteindelijk eindigt de film met een voorspelbaar feel-good moraal van dat alles altijd op z'n plaats valt. Niet iedereen hoeft problemen te hebben met clichématige films zolang de presentatie aardig is, en in dat opzicht kan ik me voorstellen dat sommige mensen dit echt een aardige film vinden, maar voor mij voelt het uiteindelijk toch echt vooral nep aan. 1,5*.
De woorden voorspelbaar en clichés komen weer eens voor in een recensie, maar dat kun je zowel positief als negatief uitleggen! Als ik naar een actiefilm ga kijken verwacht ik actie, en bij een romantische film romantiek. Je kunt dat voorspelbaar noemen, maar dat wil ik graag zo houden!! Ik heb er wel de pest aan als ik deze woorden zo vaak in recensies tegenkom, want recensies die voorspelbaar zijn en vol clichés zitten vind ik helemaal niks!