Topio Stin Omichli (1988)
Genre: Drama
Speelduur: 127 minuten / 112 minuten (dvd)
Alternatieve titels: Landscape in the Mist / Landschap in de Mist / Τοπίο Στην Ομίχλη
Oorsprong:
Griekenland / Frankrijk / Italië
Geregisseerd door: Theodoros Angelopoulos
Met onder meer: Tania Palaiologou, Michalis Zeke en Stratos Tzortzoglou
IMDb beoordeling: 7,9 (9.599)
Gesproken taal: Grieks
Releasedatum: 31 augustus 1990
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Topio Stin Omichli
Een paar weggelopen kinderen reizen naar Duitsland, omdat ze denken dat hun vader daar leeft. Hun belevenissen onderweg variëren van hartverwarmend tot vreselijk. Ze worden onder andere in de armen gesloten door een groep acteurs en een motorrijder, maar komen ook in aanraking met minder vriendelijke individuen.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
Bombong
-
- 480 berichten
- 2704 stemmen
Ik heb deze film ooit op het filmfestival van Rotterdam gezien. The beekeeper van Angelopoulos draaide toen ook. Beide films maakten toen veel indruk op me, maar vooral Landscape in the mist. Er is een regio 1 versie verkrijgbaar maar dat kan mijn DVD speler niet aan. Ik weet dat er ook een (vrij dure) Griekse regio 2 versie is met Engelse ondertiteling. Kent iemand die? Is die goed van kwaliteit?
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
DVD Beaver is dé site om iets over kwaliteit van DVD transfers te weten te komen. Ik ben al erg veel titels tegengekomen die hier op staan. Ook deze Angelopoulos. Hij heeft het meestal bij het rechte eind, maar smaak wat kwaliteit precies inhoudt (DVD quality, etc) blijft natuurlijk subjectief.
Over Topio Stin Omichli heeft hij het over 'good for tube viewing', maar dat is de regio 1 versie. Hier is de link. De Griekse versie wordt zelfs de DVD Beaver te machtig
Poisonthewell
-
- 4939 berichten
- 12513 stemmen
Mijn tweede Angelopoulos was een zeer bijzondere ervaring. Landscape in the Mist is een onvergetelijke film met een rijke filosofische lading, en wellicht de mooiste roadmovie ooit gemaakt. De visuele poezie van de troosteloze, verregende landschappen vol roestende industrie, de surrealistische 'set pieces,' en de vloeiend bewegende camera die regelmatig takes van 6, 7, 8 minuten registreerd dragen bij aan de hypnotische werking van de film. Kent verder een van de meest aangrijpende verkrachtingsscenes ooit gemaakt.
Leuk trouwens dat de 'komedianten' uit O Thiasos ook nog prominent voorbij komen.
5*
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Ik moet me ook echt wagen aan meer Angelopoulos, want ondanks dat To Vlemma tou Odyssea een zware zit was, behoort hij langzaam tot mijn favorieten.
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Zeer fraaie, moeilijk te interpreteren film. Ik dacht in eerste instantie dat het gewoon een rechtlijnig verhaal was, maar daar kan toch geen sprake van zijn. Vanaf de scène waar de kinderen in de sneeuw het politiebureau uitliepen moest ik wat dat betreft mijn verwachtingen bijschroeven.
Wat dan de betekenissen van de hoofpersonen en gebeurtenissen kan zijn kan ik na een kijkbeurt nog niet echt doorgronden. Zou 'vader' God kunnen zijn? De jongen op de motor Christus? En het gevonden stukje film (met daarop wel of niet de boom uit het eindshot) de bijbel?
Het blijven gissingen, maar het intrigeert wel.
Die verkrachtingsscène kwam ook rauw op mijn dak terecht, zeg! Een van de meest hemeltergend schrijnende scènes die ik ooit zag!
Leuk trouwens dat de 'komedianten' uit O Thiasos ook nog prominent voorbij komen.
Die (dvd) staat bij mij nog nog onbekeken in de kast. Ik dacht al: 'zouden dàt nou soms die komedianten zijn?' Grappig dat dat inderdaad zo is.
Jammer dat de films van Angelopoulos hier zo lastig te verkrijgen zijn! Ik zou graag meer van deze cineast willen zien.
Poisonthewell
-
- 4939 berichten
- 12513 stemmen
.
Wat dan de betekenissen van de hoofpersonen en gebeurtenissen kan zijn kan ik na een kijkbeurt nog niet echt doorgronden. Zou 'vader' God kunnen zijn? De jongen op de motor Christus? En het gevonden stukje film (met daarop wel of niet de boom uit het eindshot) de bijbel?
Het blijven gissingen, maar het intrigeert wel.
hmm een religieuze interpretatie, eh? Had ik nog niet over nagedacht. Was jouw interpretatie van het einde eigenlijk ook deze: de kinderen worden doodgeschoten in hun bootje bij de grensovergang, en het 'landschap in de mist' is in feite de hemel? Alleen in de dood kunnen ze hun doel bereiken?
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Was jouw interpretatie van het einde eigenlijk ook deze: de kinderen worden doodgeschoten in hun bootje bij de grensovergang, en het 'landschap in de mist' is in feite de hemel? Alleen in de dood kunnen ze hun doel bereiken?
Ja, zo zag ik het ook. Ook omdat het meisje bang was en het jongetje niet: hij zag zijn 'vader' al vaak in zijn dromen.
Bottleneck
-
- 8220 berichten
- 2091 stemmen
Pas gezien en ik moet er soms nog steeds aan denken. Lange shots in mistroostige omgevingen waarin telkens de twee kinderen centraal staan. Vooral het beeld van het straatje in de avond en die van de graafmachine met de twee ukkies ervoor vind ik mooi. Prachtige muziek ook..
Er zit een symboliek achter de zoektocht naar hun vader, alleen is die inderdaad lastig te plaatsen. (Griekse) mythologie of religie, oké... dat werd wel in of meer duidelijk:
het kinderlijke scheppingsverhaaltje vlak voor het slapen gaan, en vooral tot twee keer toe de uitspraak '...in the beginning there was Chaos.. then there was Light...'
Waarvan de laatste keer vlak nadat ze gedood (?) worden, in het licht treden en naar de boom lopen. Mooie scene.
Nu heb ik niet veel met mythologische metaforen (dankzij een kennisgebrek dan..) maar die uitspraak bleef maar knagen.. dus toch maar wat gaan zoeken en het blijkt dat Chaos de eerste godin was die ontstond bij de Creatie. Ze was de onderste laag lucht rondom de aarde, een laag mist...
Letterlijk staat Chaos voor de ruimte tussen hemel en aarde. En Licht is een van de kinderen van Chaos.. Dat maakt de zin '..in the beginning there was Chaos.. then the Light was made..' een stuk duidelijker. Zo zie ik de mistige reis van de kinderen als chaotisch, en tussen hemel en aarde, die eindigt in het Licht bij de Boom (de hemel?).
De andere gebeurtenissen in de film zullen er vast ook mee te maken hebben;
de verkrachting, de verzorging door de motorrijder, het theatergezelschap, staan zij symbool voor andere Goden of elementen? En hoe zit het met die hand?
Deze myth. quote die ik ergens vond vat het aardig samen: '..In the beginning there was only chaos. Then out of the void appeared Erebus, the unknowable place where death dwells, and Night. All else was empty, silent, endless, darkness. Then somehow Love was born bringing a start of order. From Love came Light and Day..'
De reis zie ik dan als empty, silent en endless, de verkrachting als Death, Night, en de motorrijder als Love die voor orde zorgt.
Het was al een mooie film, maar de google-wijsheid geeft net dat beetje meer
Hoe dan ook zal Landscape in the Mist me wel bijblijven. Het is veel meer dan een reis die op zich al mooi en 'lelijk' is (ai die ene scene...vreselijk), best indrukwekkend...
Paalhaas
-
- 1569 berichten
- 2444 stemmen
In retrospect toch maar de volle mep uitgedeeld. Eén van de meest betoverend poëtische "coming-of-age"-verhalen aller tijden. Hoog tijd voor een fatsoenlijke DVD-release. Criterion are you listening?
Leo1954
-
- 2073 berichten
- 2544 stemmen
Sommige commentaren geven me wat houvast, maar zonder het te begrijpen was het al een prachtfilm. Maar eens goed laten bezinken.
Reinbo
-
- 70661 berichten
- 0 stemmen
Sfeervol, maar niet mijn ding. Een hoop grauwe plaatjes en de veelvuldige inzet van het strijkorkest zorgen voor een sfeervol treurig geheel, maar echt veel deed het mij niet. Dat komt met name door de kinderen die erg ongeloofwaardig acteren. Het is misschien ook wel wat veel gevraagd aan en jongeling om een gestilleerde performance te geven. De gemiddelde zombie doet het nog beter.
Verder kwam is er snel achter dat dit van dezelfde regisseur is al O Thiasos, een van de zeer weinig films die ik ooit na 20 minuten al heb uitgezet, want ook hier verscheen weer zo'n reizend theater gezelschap te n tonele. Het zal wel staan voor een soort ontheemde treurnis, maar ik kan er niets mee. Niet mijn man die Angelopoulos.
Halverwege is er dan nog wel een dramatische gebeurtenis, die er toch wel een beetje inhakte. erg mooi gedaan. Dat en nog een enkel mooie scene (hand, vioolspeler) konden de film niet voor mij kantelen, en deel dan ook niet het enthousiasme van anderen voor deze film.
Kleine 3*, voor de kille sfeer en enkele aardige scene.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Mooie film die dieper gaat dan ik tijdens het kijken van de film kon vermoeden.
Landscape in the Mist is mijn eerste Angelopoulos, die mij is aangeraden omdat de film niet al te zwaar is. Dat klopt. In eerste instantie is het een mooie road-movie over twee kinderen die op zoek zijn naar hun vader. Wat me gelijk opviel zijn de soms minutenlange takes, fraai geschoten, met op de achtergrond vaak een grauw, arm en regen of sneeuwachtig landschap.
Het acteerwerk van de kinderen is redelijk. Het jongetje is beter dan het meisje, maar desondanks kon ik verder goed met ze meeleven. De momenten met de jongen op de motor zijn mooi, terwijl de verkrachting van het meisje haast hartverscheurend is. Dat vond ik echt zielig. Verder kreeg ik op een gegeven moment erg veel respect voor het doorzettingsvermogen van de kinderen.
Het einde van de film, waarbij de kinderen in hun bootje in de mist verongelukken/vermoord worden is ook een behoorlijk indrukwekkende scène, evenals het einde waarbij de kinderen blij rennen naar een boom in de mist, waarbij het er erg op lijkt alsof ze hun doel bereikt hebben en die boom hun “vader” is. Dat einde is ook behoorlijk fascinerend moet ik zeggen en zette me gelijk aan het denken. Wat googlen en reacties hier op moviemetere lezen geeft alweer veel meer duidelijkheid over deze film, hoewel er ook bepaalde zaken zijn die je zelf in kunt vullen.
Uiteindelijk best veel symboliek dus in deze film, die flink blijft hangen Erg goed dus!
4,0*
MatthijsGr00t
-
- 14031 berichten
- 1342 stemmen
Landscape in the Mist.
Hoog genoteerd in de tip 250 en daardoor mijn interesse gewekt. Ik had hier redelijke verwachtingen van enerzijds maar anderzijds gaf de beschrijving van de film ook niet erg veel om naar uit te kijken. Conclusie is dat het een mooie film is met mooie beelden van Griekenland, fijne muziek en een veelbelovend eerste half uur. Het eerste half uur startte erg goed met de kids die opzoek gaan naar hun vader, de trein instappen en hun avontuur gaan beleven. Ik dacht toen nog, zou dit echt die topfilm zijn met de terechte hoge score. Na mate de film vorderde, op de helft, begon het geheel toch minder te worden. Het werd wat langdradiger, er gebeurde minder en voor mij werkte het allemaal niet zo meer. Wat de film overeind heeft gehouden zijn, zoals al benoemd, de beelden en de muziek. Landscape in the Mist is voor mij geen topfilm maar heeft wel uitgenodigd om meer te kijken van de regisseur. 3,5*
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Film over twee dolende kinderen in een troosteloze, boze buitenwereld.
Na het sterke begin verwachtte ik een zoektocht vol drama, maar het verhaal met slechts een paar hoogtepunten bleek eigenlijk ondergeschikt te zijn aan de vormgeving. Wat dat betreft had het met zijn lange shots (soms haast stillevens) een film van Zvyagintsev kunnen zijn en dat is niet echt mijn ding. Ik kijk toch liever naar films waar wat meer verhaal in zit.
gauke
-
- 9852 berichten
- 13069 stemmen
Zoals BBarbie hiervoor al vermeldde was het verhaal ondergeschikt aan de vormgeving. Een dubbelzinnige, zinspelende, zogenaamd intellectuele productie waarbij het vooral om weloverwegen en bedachtzaamheid ging en het film maken werd verheven tot een symbolische kunst. Een sombere en onvoorstelbaar trage film onder het mom dat je eerst volledig geïsoleerd moet raken voordat je kunt beginnen met het zoeken naar verbinding(en). En de vader op afstond stond voor god. En vanzelfsprekend kon de verkrachting van een kind niet ontbreken.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
De film lijkt erg op het andere werk van Angelopoulos dat ik zag. In de vormgeving zijn de troosteloze en grauwe decors heel typisch, het gebruik van spiegelende oppervlaktes, de trage cameravoering waarin voortdurend naar het perfecte frame wordt gezocht. Ook in wat je te zien krijgt valt veel te herkennen: het eindeloos wandelen van de personages, een theatergezelschap, sneeuw. Landscape in the mist bevestigt voor mij dus waar Angelopoulos voor staat. Helaas zijn ook dezelfde mankementen telkens in zijn films aanwezig. Het gemanieerde en theatrale bewegen van de personages bijvoorbeeld, die zich telkens zo positioneren dat het frame op ideale manier wordt gevuld. Daarnaast; een overmaat aan symbolische elementen. En de gebrekkige samenhang tussen in zichzelf interessante momenten. Soms schiet Angelopoulos echt iconische beelden, zoals hier de scene dat die hand wordt opgetakeld (duidelijke parallel met Ulysses' Gaze). Maar het is eigenlijk té perfect, het is bedacht en daardoor levert het behalve esthetisch genoegen geen diepere emotie op. Ik krijg altijd een beetje de indruk dat Angelopoulos probeert Tarkovsky te zijn, maar dat de werkelijke kern daarvan hem telkens ontglipt. Desondanks een sfeervolle film die niet al te moeilijk verteerbaar is, mede dankzij het fraaie klarinet-muziekthema, dus een goeie instapfilm in z'n oeuvre.
Bélon
-
- 1795 berichten
- 0 stemmen
Zitten zeker mooie shots in (industriële landschappen, hand, verlaten snelweg, treinstation met soldaat) maar heb vaak het idee dat ik naar gefilmd theater zit te kijken en dat is niet zo mijn ding. Ventje van een jaar of vijf was erg bijdehand voor z'n leeftijd en (overdreven) bijdehante kinderen zijn ook niet zo mijn ding. Verder is de overmatige herhaling van een muziekthema (in deze film klarinet als ik eRCee mag geloven) ook al niet zo mijn ding. Dankzij de cinematogafie kom ik tot een voldoende.
3,0*
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
Wat zijn grenzen?
Twee Griekse kinderen lopen weg bij hun moeder om hun vader te vinden, die in Duitsland zou wonen en die ze nooit hebben gekend. Tijdens hun reis ontmoeten ze vriendelijke en minder vriendelijke mensen.
Landscape in the Mist is het derde deel in de Silence-trilogie van Theodoros Angelopoulos. Het is kalme contemplatieve film die doet denken aan het werk van Andrei Tarkovsky. Op een zelfde manier maakt Angelopoulos gebruikt van trefzekere shots en vloeiende camerabewegingen, waarbij het lijkt dat de filmmaker de omgeving volledig naar zijn hand heeft kunnen zetten. Wat het kalme karakter van de film nog versterkt zijn de lange stiltes en de geluiden van het landschap, af en toe onderbroken door de muziek van Eleni Karaindrou.
Qua inhoud deed de film me een beetje denken aan Hector Malot's klassieker Alleen op de Wereld. Ook hier zien we hoe twee kinderen een ontroerende reis maken die niet zonder tegenslagen is. Angelopoulos doet namelijk ook nog iets heel anders. Waar vondeling Remi opzoek is naar zijn echte moeder, zijn de kinderen in deze film op zoek naar een onbekende vader waarvan het bestaan niet zeker is. Landscape in the Mist kan worden geïnterpreteerd als een religieuze allegorie. De vader in dit verhaar staat dan voor god en de reis van de kinderen verbeeld de zoektocht van de mens naar god. Het einde van de film zou je kunnen interpreteren als dat de kinderen na hun dood alsnog vader/god ontmoeten in de vorm van een boom.
Naast het einde was ook de verkrachting een erg indrukwekkende scène. Geen geschreeuw, geen strijd, niets zichtbaar in beeld. Maar juist daarom is het extra hartverscheurend om te zien hoe het meisje langzaam de vrachtwagen uit kruipt.
Uiteindelijk een sterke contemplatieve roadmovie die veel openlaat voor interpretatie.
-Wijnand-
-
- 37 berichten
- 810 stemmen
Kan nergens het achtergrondverhaal vinden over het paard. Het lijkt erop dat het paard mishandeld was ten dienste van de film... Klopt dat? Hoewel deze scène heel sterk is; immorele kunst is geen kunst.
cinemanukerke
-
- 1158 berichten
- 738 stemmen
minder complex dan dat we van Angelopoulos gewoon zijn en dus iets toegankelijker. Niet dat dit nu een evident verhaal oplevert. Nog steeds vaag en abstrakt (het einde bv zijn ze in het hiernamaals ? Stond die boom op het filmprentje ?). Circel is nog steeds het geliefkoosde geometrisch voorwerp van Angelopoulos. Zoektocht van kinderen verloop in circel, ze gaan eens vooruit dan weer achteruit in hun reis, geen rechte lijn, komen daarom ook weer dezelfde persoon tegen. Griekenland in de jaren '80 dat is wat Angelopoulos wil tonen. Nadruk op sociaal-economisch. Geen Kreta of andere toeristisch zonnig eiland met feestjes en glamour en glitter maar winterse koude landschappen, sober bevolkt. Griekenland heeft pijn. Majestueus gevisualiseerd in die scene met het paard waarin pijn en geluk (huwelijksfeest op de achtergrond) in een beeld komen maar bij Angelopoulos komt pijn op de voorgrond. Nog meer institutioneel verdriet. Kinderen die door de staat genegeerd worden (die magnifieke scene in de sneeuw voor het politiekantoor). Ouders zijn afwezig (ook moeder zien we niet, enkel een korte onzichtbare aanwezigheid) en familie moet hen niet. Die keiharde verkrachtingsscene maar toch zien we enkel de achterkant van een truck. Hoe Angelopoulos genadeloos dit beeld vast houdt terwijl de kijker zich inbeeldt wat er zich in de truck afspeelt. Suggestieve cinema op zijn best. Een meerwaarde om de komedianten nog eens gezien te hebben want daar zijn ze terug en opnieuw word hun toneelstuk onderbroken maar deze keer door de commercialisering. Ook dat doet pijn voor Angelopoulos. De economische vooruitgang. Er is dus weinig hoop, geen toekomst. De nieuwe generatie is gedoemd om te leven in een land zonder empathie, zonder identiteit.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30451 berichten
- 5199 stemmen
Een film met de nodige symboliek en tragedie. Het is Theodoros Angelopoulos brengt dan ook geen echt verhaal, maar laat de beelden spreken. Het is wel wat wennen, ik ben gewoonlijk niet voor zo'n symbolische films. Maar toch is het een fascinerende film. Een film die zijn tijd neemt, maar ook hard kan zijn. Overdonderen doet het niet, maar toch blijft er wel wat hangen.
Het laatste nieuws
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Reboot van WOII-film 'Das Boot' binnenkort te zien in Nederland: 'Spat de klasse vanaf'
Nieuw 'Euphoria'-seizoen: problemen rondom de ontwikkeling blijken stukken groter dan gedacht
Bekijk ook
Sátántangó
Drama, 1994
381 reacties
Soy Cuba
Drama, 1964
131 reacties
Voskhozhdenie
Drama / Oorlog, 1977
55 reacties
Marketa Lazarová
Drama / Romantiek, 1967
35 reacties
Guizi Lai Le
Drama / Oorlog, 2000
9 reacties
Un Condamné à Mort S'est Échappé ou Le Vent Souffle Où Il Veut
Drama / Thriller, 1956
91 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.