A.C.A.B.: All Cops Are Bastards (2012)

Goed in beeld gebracht drama. Uitstekend acteerwerk en realistisch neergezet. Spanning is soms om te snijden.

*3.5

Prima film over een groepje riot cops , vriendschap en verraad.

Net de trailer bekeken,lijkt net een docu,of je net naar naar het journal zit te kijken.
Maar zegt niets natuurlijk.

Waar heb je de trailer gezien??

Trailer kun je gewoon op youtube vinden.

Ga de film vanavond kijken.

Ik ben benieuwd.

Dan heb jij een vreemde trailer gezien, want deze hier ziet er prima uit: TRAILER

Aardige film maar nergens overtuigend. Ik weet niet of dit het beeld van de politiemannen moest veranderen, maar dat lukte bij mij niet. Goed bewapende mannen die met knuppels op onschuldige en veelal ongewapende demonstranten inslaan. Bij voetbal is het anders natuurlijk, maarja....je wordt agent of je wordt het niet !

Zelfde trailer als jij,politie in auto weg naar een demonstratie,en wat er in het buruea gebeurd.
Vind ik een docu film.misschien kort door de bocht,maar ga hem zien,kom er later op terug.

[quote]hanshendrix schreef:


Waar heb je de trailer gezien??[/quote
Youtube.

Aardige film, maar wordt nergens echt goed. Irritant einde ook, daar hadden ze nog wel een kwartier achteraan mogen laten komen

even een nieuwen reactie ivm mijn vorige review 5-6-2012.
Aardige film,soms actie soms lang gelul.
En wat prive gebeuren
Nu italiaans meestal zijn dat amerikaanse films.
Raar einde,zo abrupt????.

aardige film over een groep M.E. -ers en een eerlijke politieman daartussen, het geweld van Hooligans, rechts Italie en de corruptie in de politiek worden wel aardig in beeld gebracht..

Aardig grimmige politiefilm die op zich vrij goed geacteerd wordt.

Had af en toe wel mn bedenkingen bij enkele dubieuze toespelingen in de film.
De manier waarop 'door toedoen van de zwakke overheid' de agenten min of meer genoodzaakt zijn gewelddadig op te treden in steden waar het welig tiert van de hooligans, Roemenen, neo-Nazis, illegalen, moslims en alles op een grote hoop... bijna fascistoïde..

Middelmatige film met een einde van kust mijn dingens? Der is gewoon geen einde, het begint wel maar dan boem, gedaan ermee. Dan zal ik er zelf mijn einde van maken: stomme flikken werden al ingemaakt .
Anderzijds toonde de film heel wat realiteit aan, ik heb het bv niet voor skinheads maar toen die vader er voor zijn zoon was, wat ze toen zegden is voor mij gewoon een feit.
En ja, flikken zijn hier voor een groot deel in belgie dezelfde, heb dat al zelf meermaals gezien.

Bij de recensie van opa-ben sluit ik me eigen graag aan.

Harde documentaire achtige film over het leven van enkele politiemannen in Italië. Lijkt soms op een fascistische hommage. Meeste agenten hebben een rechtse achtergrond en worden dagelijks met illigalen, hooligan geweld, Roemenen, moslisms, neo-Nazis geconfronteerd. Het frustrerende voor hen is dat ze niets tegen het fout lopende systeem kunnnen doen en dat ze zich in het geniep afreageren op het "gespuis". Ben zelf eerder "Links" maar vind ook dat de politiek voor een groot stuk zelf verantwoordelijk is voor het foutlopen van de migrantenproblematiek en de kansarmoede.

Harde rauwe film over een M.E. eenheid die eigen rechter gaan spelen. Toch vond ik het verhaal niet heel erg interessant, ik had soms moeite de aandacht vast te houden. Ook het einde is wat abrupt, ik had graag nog even gezien hoe ze in elkaar gemept worden. Jammer dus. 2,5 ster

Meegepikt vanwege de nieuwe van Sollima, die me wel wat lijkt. Dus eerst maar eens zijn debuut. Het is te hopen dat hij hier wat van opgestoken heeft, want dit is geen al te beste beurt. Ik lees nu dat de man hiervoor een TV serie heeft gemaakt. Daar heb je meer tijd om het een en ander uit de doeken te doen dan in een film. Net daar wringt de schoen. In plaats van een of twee lijntjes grondig uit te werken, krijg je hier meerdere die vooral schraal overkomen en bovendien allemaal in dezelfde richting wijzen. De jongens die het vuile werk opknappen, maken daarnaast blijkbaar ook nog vuile handen en dat allemaal om zo ongeveer dezelfde reden.

Dat is nog tot daaraan toe, het is vooral de wijze waarop Sollima dat duidelijk maakt, die stoort. Aan een stuk door hetzelfde liedje, personages staan het regelmatig letterlijk op te dreunen. Echt geen greintje subtiliteit, de beschamende scènes stapelen zich op. Die gescheiden gozer bijvoorbeeld. Wat in eerste instantie als het creëren van een voedingsbodem lijkt, begint onderweg steeds meer op een pamflet te lijken, waarvan je je kan afvragen wat nu precies de achterliggende gedachte is. Twee personages die zich enigszins kunnen onderscheiden, Cobra en dat groentje. maar veel stelt het niet voor. Nee, dit had echt een dikke tik geraffineerder gemogen.

Gaaf.

Italiaanse films zijn naar mijn ervaring vaak erg braaf en intellectueel in elkaar gezet, maar A.C.A.B. geeft daar een andere draai aan. De titel is afgeleid van een welbekende slogan, en blijkbaar wil het daardoor hip lijken. Of toch een statement zetten?

We volgen drie oudere politieveteranen die, naast hun zware werk als riotcop, kampen met hun privésituaties; van scheidingen, tot ruzie's tot zelfdestructie. Tijdens hun werk staan ze vaak met de gummistok klaar om wat tuig en schorem een paar goede tikken te geven. Vaak zou je de term police brutality hier wel boven tafel kunnen halen. Alles komt voorbij: voetbalhooligangs, vluchtelingen, skinheads, zigeuners, bedelaars... Nergens deinzen ze voor terug. Volgens mij is dit de nadruk op het feit dat "alle agenten klootzakken (of kontgaten) zijn". Dan moeten ze ook nog een groentje tot zich opnemen; Cobra... zelf een neo-nazi, die tussen wal en schip ligt met zijn fascistenclub en het politiekorps.

En hoe brutaal en vaak buiten de wet deze heren te werk gaan, ze komen overal mee weg. Dat stukje waarbij een van die agenten wordt vrijgesproken; waarna hij vervolgens met zijn collega's "Police on my Back" gaat zingen is de uitschieter. En ja, vaak nemen de heren hun privéproblemen mee naar hun werk... wat ook regelmatig de manier van optreden bepaald.

Verder ook indrukwekkende beelden van de groezelige plekken in Rome. Nee, niet de toeristische trekpleisters. Het einde vond ik nou, in tegenstelling met een post van hierboven, wel subtiel.

Prima debuut en inderdaad bijna een docu.

4,0*