- Home
- Films
- Il Vangelo secondo Matteo
- Filtered
Genre: Drama / Biografie
Speelduur: 137 minuten
Alternatieve titels: The Gospel according to St. Matthew / The Gospel according to Matthew / Het Evangelie volgens Matteüs
Oorsprong:
Italië / Frankrijk
Geregisseerd door: Pier Paolo Pasolini
Met onder meer: Enrique Irazoqui, Margherita Caruso en Susanna Pasolini
IMDb beoordeling: 7,6 (13.598)
Gesproken taal: Italiaans
Releasedatum: 16 september 1965
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Il Vangelo secondo Matteo
"A Motion Picture which will be seen by the entire world - up to the end of the world!"
Deze film laat het leven zien van Jezus Christus zoals dat werd opgetekend door evangelist Matteüs. Pasolini gebruikte alleen letterlijke Bijbelteksten. Zo wordt het verhaal van Jezus van het begin tot het eind gevolgd: zijn geboorte, het optreden van Johannes de Doper, de verzoeking in de woestijn, de toespraken en de wonderen die Jezus deed, de kruisiging en tenslotte de opstanding.
Externe links
Acteurs en actrices
Cristo
Maria (Giovane)
Maria (Vecchia)
Giuseppe
Giovanni Battista
Pietro
Andrea
Giacomo
Giovanni
Filippo
Video's en trailers
Reviews & comments
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Gezien en erg mooi. Doordat het geen grote spektakelfilm is (die vroeger nog weleens op zondagmiddag op TV waren) komt het verhaal veel krachtiger over.
Wat ook opviel is dat Pasolini ook hier zijn politieke mening niet verloochend. Jezus wordt neergeplant tussen de arme mensen en Pasolini legt hier en daar ook nadruk op bijbelteksten die met armoede te maken hebben. In Pasolini's (marxistische) ogen is Jezus een soort revolutionair.
Veel dingen die ook wilde zeggen zijn verder al gezegd. Ik wil hem in ieder geval over een tijd nog eens zien.
4.0*
edit: ik zie nu dat mijn verhaal al een beetje bij de korte inhoud staat.
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Ook de film maar eens gekeken, nadat ik hem al een tijdje in m'n kast had staan.
Wellicht heeft het met mijn geringe bijbelkennis te maken, maar ik kon vrij weinig met deze film. Het is niet altijd even duidelijk wie nou wie is en wie nou wat moet en/of gaat doen; de bijna poëtische vertelstijl, samen met het rustgevende camerawerk (dit komt mede door de mooie, strakke beelden) waren daarentegen wel erg goed.
Maar ik had dus ook een beetje het gevoel wat Tovenaar had. 3*
kappeuter (crew films)
-
- 72624 berichten
- 5779 stemmen
Il Vangelo Secondo Matteo is een waardige verfilming van het leven van Jezus Christus.
De contrastrijke zwart-wit beelden zijn van grote schoonheid. De zorgvuldig gekozen afwisselende soundtrack sluit hier perfect bij aan.
Ik vind de cast heel goed gekozen, waarbij Jezus een prachtige uitstraling heeft. Het is overigens totaal niet te zien dat de cast amateurs betreffen.
Ik heb eigenlijk geen argumenten tegen de film. Op gevoel geef ik deze film 3,5 sterren.
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
maar met belachelijk veel vaart verteld. De film flitst van de ene beroemde anekdote naar de andere, zonder ook maar ergens de tijd te nemen even ergens dieper op in te gaan, of even een adempauze te nemen om de verhalen aan elkaar te rijgen.
Yep, volledig mee eens.
Alle belangrijke en gedenkwaardige momenten uit het Jezusverhaal vliegen langs elkaar heen. Tussen de Ongelovige Thomas en het vermenigvuldigen van het eten zitten misschien hooguit 5 minuten. Iets uitgebreider had wel gemogen, het is nu een beetje het Jezusverhaal in pocketversie.
Verder is het een erg mooie film, mooi geschoten en geweldige, originele muziek idd (Sometimes I feel like a motherless Child).
Moeilijk om aan te geven of Bijbelkennis nu juist belangrijk is of niet. Ik had meer het idee dat Bijbelkennis niet echt positief was, omdat je in feite juist alles al kent. Niet zo erg, maar ja... je wordt niet echt verrast natuurlijk.
Het lijkt me juist uitstekend geschikt voor mensen zonder Bijbelkennis, omdat hier juist het verhaal verteld wordt. Nergens kennis voor nodig dus.
Anatolia
-
- 2666 berichten
- 1511 stemmen
Alle pijlen zullen waarschijnlijk op mij gericht zijn nadat ik dit gezegd heb, maar ik vond het gewoon een slechte film. Let asjeblieft wel hierop: bij het vormen van deze conclusie heb ik gewoon rekening gehouden met de tijd waarin de film is gemaakt.
Ramon,
Na alles hier een beetje doorgelezen te hebben, mag ik opmaken dat jij impliceert dat Jezus in deze film als een soort Che of Mandela wordt uitgebeeld.
Helaas kreeg ik dat gevoel totaal niet.
Ik weet nu wel hoe jij die 'snelle' scènes in de film uitlegt, maar toch vond ik dat emotieloos acteren van alle personages in de film ontzettend storend. Irazoqui las enkel voor wat hem achter de kamera voorgehouden werd, met af en toe een stemverheffing. Na een tijdje werd ik echt moe van zijn stem, zijn glanzende en achteruitgekamde haren, zijn irritante en vooral 'schone' gezicht. Het hoeft toch ook weer niet zo overdreven te zijn dat Jezus zelfs bij het dragen van zijn kruis er nog even schoon en gezond uitziet als aan het begin?
De acteerprestaties van de rest van de personages sloegen echt alles: geen enkele emotie in hun gezicht, af en toe een grijns of een huilerige blik. Vooral Judas en Maria werkten op mijn lachspieren (Maria was blijkbaar de moeder van Pasolini). Zo nu en dan wist een apostel tussen de preken van Jezus een kort vraagje te stellen, om vervolgens na antwoord gekregen te hebben een reactie te geven als: "Ow ok. Maar eigenlijk boeit het me niet zo. Kunnen we nu weer verderlopen?"
Een grappige scène vond ik onder andere die waarin Jezus op een gegeven moment de namen van zijn apostelen opnoemt (en de taken verdeelt volgens mij). Dit had voor mij meer weg van een voorbereiding op een bankoverval door de mafia, dan iets anders ("Pietro! Giovanni! Jacobi! Corleone!" - nee, die laatste was geen apostel).
Over de muziek is ook al het een en ander gezegd, allemaal positief. Ikzelf vond Blues en Afrikaanse muziek nou niet echt gepast bij de film.
Ook is er al gezegd dat het landschap erg geloofwaardig overkwam. Ikzelf wist gewoon de hele tijd dat ze in Zuid-Italië rondliepen.
Opvallend vond ik ook dat 4 op de 10 kinderen blond waren. Maar dit kan ik qua symboliek dan nog wel door de vingers zien.
De kameravoering echter niet. Het in- en uitzoemen ging steeds veels te snel. De kamera werd veels te veel (onstabiel) bewogen (bijvoorbeeld bij de scène waarin Jezus zijn apostelen afgaat en die waarin Jezus door de hogepriester wordt beschuldigd: de kamera staat te filmen vanachter -naar ik meen- Petrus' rug. Dit waarschijnlijk ook in de naam van de symboliek: "Je zult mij drie keer verloochenen." Ik vond het echter té storend uitgewerkt).
Maar ja, waar het dus op neer komt: Jezus was in deze film naar mijn gevoel meer een gek die zomaar potten en pannen kapotsloeg, dan een Ché die voor een revolutie zorgde. Ik had net zo goed aan Arnold Grünberg kunnen vragen of hij me niet even uit de Bijbel wil voorlezen (ipv het Telefoonboek).
Dan nog even los van de film: ik verfoei het feit dat het christendom een soort goochelaar, een circusartiest, een marketinginstrument heeft gemaakt van Jezus. Dan doel ik op de wonderen die hij verricht zou hebben (lopen op het water e.d.).
In dat opzicht verdient deze film weer wél een pluspunt. Maar ik mistte dus de effecten van Jezus' revolutionaire ideeën op het volk: het volk speelde een veels te kleine rol.
Zelva
-
- 2186 berichten
- 2671 stemmen
Nog een dag over nagedacht, maar ik kan toch echt niet anders, ook al zullen een heleboel mensen nu ook wel over mij heen lopen. Gisteren heb ik deze film gezien en ben ik er niet zo enthousiast over, om het tactvol uit te drukken. Ik ga hier een 0,5* voor geven.
Vol verwachting ging ik gisteren voor de videorecorder zitten. Bijna had ik de dvd al eerder gekocht bij de Free Record Shop, niet gedaan vanwege te weinig financiën. Blij was ik dan ook toen mij ter ore kwam dat deze op televisie zou komen.
Maar dat viel erg tegen. Dit zou veel en veel beter moeten zijn dan The Passion of the Christ, een film die ik wél kan waarderen. Het ging echter meteen al mis in de eerste 25 minuten. Dat iedere keer, keer op keer op keer, in beeld brengen van een gezicht dat maar een beetje staart en eigenlijk helemaal niets doet, is voor een paar keer leuk, maar niet voor tientallen keren.
Na 25 minuten kwamen er wat minder gezichten in beeld en zou het misschien wat beter worden, dacht ik. Niets bleek minder waar, wat volgde was een tergende, minutenlange aaneenschakeling van uit hun context gerukte uitspraken uit het Mattheüs-evangelie. Voortdurend op dezelfde emotieloze toon, emotieloze uitdrukking, met slechts af en toe een stemverheffinkje, kritiek hier al eerder aangehaald. Voor het eerst (!) heb ik bij een film de afstandsbediening gepakt en doorgespoeld.
Dat emotieloze bleef de hele film doorgaan. Geen enkele acteur of scene kon mij dan ook overtuigen en zeker de figuur van Jezus niet. Ik had het gevoel te kijken naar Jezus, de uitspraken-robot uit de hemel gezonden om zijn verhaaltje te doen en dan weer via een kruisiging te vertrekken.
Scenes zijn heel slecht uitgewerkt. Zoals bijvoorbeeld het lopen van Jezus op het water. In de Bijbel staat: En het schip nu was midden in de zee, zijnde in nood van baren, want de wind was hun tegen.
In deze film is het een hele kalme zee. En als Petrus besluit om ook maar op het water te gaan lopen, vaart het bootje eerst naar Jezus toe, stapt Petrus naast de boot uit, dreunt een zinnetje op en moet dan zogenaamd gered worden door Jezus.
Wat staat er in de Bijbel?:
En Petrus klom neder van het schip, en wandelde op het water, om tot Jezus te komen. Maar ziende de sterke wind, werd hij bevreesd, en als hij begon neder te zinken, riep hij, zeggende: Heere, behoud mij!
Sorry, maar dat had in mijn opinie níet slechter verfilmd kunnen worden.
Nog zoiets belachelijks. De doop van Jezus, die in de Bijbel via onderdompeling gebeurde, maar dat is een andere zaak. Er klinkt een stem uit de hemel, de stem van God, en het publiek reageert alsof er een vliegtuig laag overvliegt.
Of het maar weglaten dat Jezus 40 dagen gevast had in de woestijn, waardoor de hele impact van de verleiding van de duivel met de steen en het brood verloren gaat.
Personages zijn in deze film slechter uitgewerkt dan ooit. Kan iemand mij bijvoorbeeld, en dit is slechts een voorbeeld, uitleggen, waarom Herodiás haar dochter die wens laat voorleggen?
Na de minutenlange opdreuning van uitspraken gaven mijn twee broers het al op. Ik had na een uur zoiets van, ik zou willen dat deze film nú afgelopen is. Zulke films krijgen bij mij slechts hoogst zelden geen 0,5*. Hiervoor kan ik toch echt geen uitzondering maken.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Prachtige film, in één woord prachtig. Il Vangelo secondo Matteo is veel minder zwaar en veel mooier gefilmd dan ik had verwacht. Het gebrek aan dialoog en de vele stille close-ups maken de film helemaal niet saai maar scheppen een serene sfeer. Contrasterend daarmee ligt het verteltempo aangenaam hoog.
Het concept om alleen maar met letterlijke bijbelteksten te werken is erg sterk. Ik heb me daardoor nergens gestoord aan een onbijbelse voorstelling van zaken en de combinatie van beeld en tekst is op vele momenten bijzonder indrukwekkend. De beoordeling van deze film is voor mij dan ook onlosmakelijk verbonden met de religieuze inhoud.
Cinematografisch is er veel aandacht voor menselijke figuren, scherp afgetekend tegen de achtergrond. Op een of andere manier zat er voor mijn gevoel veel diepte in de beelden.
De muziek valt tenslotte op en is zeer belangrijk voor de film. Gedeeltes uit de Mattheus-passion (Bach) zijn natuurlijk fantastisch maar andere thema's vond ik soms wat jengelig.
Zonder twijfel is dit de beste film die ooit is gemaakt over de figuur Jezus Christus, zeer waarschijnlijk ook de beste film die over hem gemaakt gaat worden.
4,5*
timbo_
-
- 13112 berichten
- 3720 stemmen
Totaal anders dan verwacht. Had een zware (misschien wel te) diepgaande film verwacht over het leven van Jezus volgens Matteus. Wat ik echter te zien kreeg was een film die een prachtige soundtrack heeft er geweldig mooi uitziet maar die ook veel mist. Wat me direct al opviel was de relatief korte speelduur. Deze werkt dan ook eerder tegen dan voor de film mijn inziens. Er wordt gesprongen van het ene bekende verhaal naar het andere. Vaak zonder een enkele scene er tussen. Het is voor mijn gevoel dan ook meer een opsomming van de grote gebeurtenissen uit het leven van Jezus dan een verhaal over het leven van Jezus. Een grote misser vind ik dat. Al denk ik ook niet dat er met deze speelduur veel meer uit te halen viel. Ik kreeg ook nergens enige binding met de persoon Jezus of een van zijn apostelen. (Al kan dat goed de bedoeling van Pasolini zijn geweest) Wat dan overblijft is een prachtig gefilmde film met een geweldige soundtrack waarin goed wordt geacteerd (vooral de acteur die Jezus zelf speelt) maar die met een verkeerd uitgangspunt is gemaakt. Geschikt voor mensen die in grote lijnen het levensverhaal van Jezus willen leren kennen maar mij was het veel te oppervlakkig. Mijn beoordeling wacht ik nog even mee. Misschien als ik zonder de verwachtingen die ik had de film nog een keer bekijk dat ik me hier dan minder aan stoor.
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Wat mij betreft is Il Vangelo secondo Matteo een op bepaalde momenten ongepolijst meesterwerk van de hoogste categorie. Voornaamste minpunt is voor mij het tempo. Soms ging het wat te traag en vooral tegen het aan ging het weer snel, maar ik begrijp dat hier een achterliggende gedachte achter te vinden is.
Voor de rest niet dan lof. De muziek is super, de acteurs waren totaal niet storend, en het uitgangspunt van de film is zeer origineel, intrigerend en gewaagd. Maar boven alles was de cameravoering van ongekend en eigenlijk niet te geloven niveau. Het deed mij gek genoeg denken aan het camerawerk uit Children of Men, en dan met name tegen het einde aan. Het camerawerk in Il Vangelo secondo Matteo bereikt zijn hoogtepunt tijdens de laatste 30 minuten van de film. Daarin wordt het handheld cameravoering tot een kunst verheven. Uiteindelijk ben ik best overdonderd door de film, en had ik het absoluut niet zo krachtig en visueel sterk verwacht.
Arnie
-
- 1074 berichten
- 1829 stemmen
Geweldige film zeg, enigszins tegen de verwachting in. Heel bijzonder om te zien hoe Pasolini met zo'n minimalistisch concept (enkel teksten afkomstig uit Mattheüs) zoveel richting geeft aan het verhaal.
Met name de close-ups met zeer verzorgde emotionele uitdrukkingen maken het een boeiende film. Daarin speelt de cameravoering eveneens een opmerkelijke rol, omdat je hem ziet zoeken naar de gezichtsuitdrukkingen van iedere afzonderlijke discipel of van Jezus zelf. Verder zijn de zwart-witcontrasten ook prachtig, vooral bij die scene als dat kruis omhoog wordt getrokken. Indrukwekkend beeld.
Maar met name die uitdrukkingen van emoties slepen je zodanig de film in, dat naarmate die Farizeeën meer in beeld komen, de afkeer voor hen bijna automatisch wordt. Wat een stelletje pedante, aristocratische rotzakken! Sluipenderwijs wordt het zo een marxistische inkleuring van het verhaal van Jezus, maar dit is hier absoluut niet storend. Het biedt juist een interessante, soms verhelderende kijk op simpelweg de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen in die tijd. Sowieso kan het geen kwaad om zo'n bijbelverhaal eens gevisualiseerd te 'lezen'.
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3030 stemmen
Toch al een tijd geleden dat ik zo vaak op de klok keek tijdens een film. Al komt dat misschien mede door mijn selectieve filmkeuzes de laatste tijd.
Laat ik dan maar met het positieve beginnen. Ik heb me eigenlijk geen enkel moment geirriteerd. Een zeldzaamheid bij dit soort films. Dit komt doordat dit een pure vertelling is, die voor zover mijn bijbelkennis strekt, vrij strict volgens het boekje is en niet een zieltjeswin-film betreft.
Maar desondanks was dit gewoon pure saaiheid, duurt veel te lang, kon mij totaal niet boeien en het acteerwerk was soms ver onder de maat (oudere maria en die engel bv).
1.5*
wimnoot
-
- 3962 berichten
- 3780 stemmen
Ik dacht het is een regenachtige zondag, ideaal om deze is te kijken. Wat me opvalt is dat Pasolini heel droog het bijbelboek van Matheus verfilmd heeft. Gewoon zo als het er staat zonder eigen inbreng of andere gedachten. Als dit inderdaad zijn manier van werken is, schept dat ook weer een ander licht op zijn laatste film. Ik heb nu dus twee films van de man gezien en ga dus binnenkort nog maar eens een van zijn films aanzetten.
De muziek viel me ook positief op, mooie klassieke stukken, met zowaar ook Engelse teksten hier en daar.
Het verhaal was me door mijn christelijke opvoeding wel bekend, dus daar geen verassingen. De film is verder goed kijkbaar al kan ik er geen overdreven mooie cinema in zien. Gewoon een voldoende voor deze Jezusfilm. 3
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Een erg goede film moet ik zeggen en zeker de beste die ik over het leven van Jezus Christus zag.
Ik had van tevoren niet echt hoge verwachtingen. Niet vanwege Pasolini, maar meer vanwege het feit dat ik het verhaal al erg goed ken en niet echt het idee had dat deze film mij veel nieuws zou kunnen vertellen. Nu klopte dat laatste ook wel, maar de manier waarop de film het verhaal verteld is van een ongekend hoog niveau. Het tempo is hoog, de manier van acteren vrij ingetogen en soms ook best droog, maar op de een of andere manier werkt het allemaal wel.
Pasolini maakt veel gebruik van close-ups en daardoor hoeven de acteurs vaak niet eens zoveel te zeggen om de boodschap goed en duidelijk over te laten komen. Sowieso is het camerawerk op sommige momenten echt prachtig. De omgeving, die soms best hellend is, wordt op mooie wijze vastgelegd, waardoor de beelden en de film ook letterlijk meer diepgang krijgen. Ook de muziek is mooi en past prima bij de film. Doordat er op sommige momenten weinig monoloog is, is deze muziek erg belangrijk, en versterkt het vaak de mooie beelden.
Een prima film dus, die het levensverhaal van Jezus op een compacte, snelle wijze verteld, met daarbij een erg mooi cinematografie.
4,0*
MauriceMankes
-
- 218 berichten
- 213 stemmen
schitterende, ongepolijste film. Puur het Evangelie; zonder de meestal zoetig moralistische ondertoon van de meeste bijbelverfilmingen. Zelfs de traagheid, en de saaiheid dragen naar mijn mening echt bij aan de kracht van de film. Naar mijn oordeel een momunent van een film, een absolute klassieker. En wat voor mij zonder meer top is: de film zou kunnen dienen als basis van echte Lectio Divina.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30451 berichten
- 5199 stemmen
Ik heb ondertussen al enkele bijbelverfilmingen gezien in diverse stijlen. Meestal is de maker ofwel enorm katholiek en krijg je een aanbidding van begin tot einde, ofwel is het een alternatieve verfilming die zogezegd de 'andere kant' van Jezus wil tonen. Ongelofelijk hoe Pier Paolo Pasolini, overtuigd Marxist, zo'n overtuigende verfilming kan maken van het testament van Mattheüs. We spreken over 1964, ten tijde van de hippies en een sterk geloof dat uiteraard sceptisch stond tegenover de plannen van Pasolini om het verhaal van Jezus te willen verfilmen. De intentie van de regisseur was ook duidelijk. Een beeld creëren van Jezus in een tijdloze setting. Vanuit z'n eigen ervaring koos hij voor een Italiaanse achtergrond.
De maker slaagt er in om een combinatie te vinden tussen het letterlijk overnemen van verhaal en dialogen en toch een eigen stempel te drukken en 'geloof' in één of andere vorm weer te geven. De kunst van Pasolini is er in geslaagd dat hij een bijbelverfilming geeft en niet per se een prekerige film die het geloof wil opdringen. Uiteraard zit er een deel christelijk geloof in, daar draait het boek nu eenmaal om.
De film zelf heeft als troef de sterke cinematografie en Pasolini is er in geslaagd om het geloof van de figuren in Jezus weer te geven. Het moet een gewoonte zijn bij de Italiaanse cinema (cfr Sergio Leone) om veel shots weer te geven van de ogen van de karakters om zo emoties te kunnen weergeven. Het is soms wel wat gedateerd en net iets te droog om het ook origineel te maken. Al kan dat ook wel liggen aan het feit dat een bijbelfilm voor wie er mee opgevoed is, niet veel verrassingen bevat. Een goeie film dus, al is de tijd deze prent (en misschien wel het geloof) ondertussen wat voorbij gestreefd.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Puur filmisch gezien is dit grote klasse, natuurlijk.
Pasolini's keuzes met betrekking tot locaties, acteurs en figuranten, en enscenering zijn - wat dat betreft - eigenlijk allemaal goed, en dat levert een aantal uitstekende scènes op: de kindermoord, de verzoeking in de woestijn, de doop in de Jordaan, de twistgesprekken met de Farizeeën in de tempel, de berechting (of het verhoor) vanuit het perspectief van de op een afstandje toekijkende Petrus, de kruisgang en de kruisiging.
De meest aangrijpende (misschien zelfs de enige echt emotionerende) momenten in de film zien we naar mijn mening op Golgotha, waarin, terwijl Jezus gekruisigd wordt, ingezoomd wordt op de peilloze wanhoop van Maria, omgeven door enkele andere vrouwen, alsmede Johannes en nog twee andere discipelen.
En in die sequentie van de kruisiging zien we ook nog, onder het kruis van een andere terechtgestelde, een andere vrouw op haar knieën. Zij is alleen.
Merkwaardig hierbij is overigens dat de aanwezigheid van de moeder van Jezus bij de kruisiging alleen in het evangelie van Johannes wordt vermeld, en dus niet door Mattheus.
Toch wringen er enkele zaken bij deze hele onderneming.
Beide hebben te maken met Pasolini's keuze om de letterlijke (gesproken) tekst van het evangelie over te nemen, en daarbij bovendien (relatief, niet alles zit er in) volledig te willen zijn.
Allereerst blijkt dat, alles bij elkaar, nogal veel te zijn voor een film van twee uur, en dientengevolge moet Jezus dat wat hij op zijn lever heeft, er in een behoorlijk tempo door heen jassen. Je kan stellen dat die teksten tamelijk bekend zijn, en dat wie wil, ze in het boek kan nalezen, maar het komt in de film de dramatische impact van die woorden niet echt ten goede.
Die haast bemerk je ook in sommige dialogen, waarin men elkaar razendsnel van repliek dient, alsof, inderdaad, iedereen de tekst al uit het hoofd kent.
Mijn tweede kanttekening is iets serieuzer, en die heeft te maken met de opmerking van ThomasVV, waar ik het mee eens ben:
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Moet eerlijk zeggen dat ik best wel uitkeek naar deze film - Bijbelverhalen an sich vind ik meestal wel interessant en na de commentaren hier had ik echt verwacht een zeer sterke (Jezus) film te gaan zien.
Echter bleek deze film een grote deceptie. Het begint nog goed, de film ziet er goed uit op visueel vlak en ik ben klaar om me te laten meeslepen. Helaas gebeurt dat geen enkel moment. Misschien ligt het aan de stijl, misschien kan ik de film na een 2e keer daarom bijvoorbeeld wél waarderen. Maar voor nu vond ik het echt veel te saai, afstandelijk en oninteressant. Preek hier, spreuk daar, maar totaal geen impact.
Ik zie dit verhaal gewoon anders voor me qua sfeer, acteerprestaties, gebeurtenissen, emotionele lading.. eigenlijk wil ik gewoon een heel ander totaalplaatje zien. Misschien bij een andere Jezus-film. Hopelijk.
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4740 stemmen
Mooie beelden en een originele en treffende soundtrack zijn de beste punten van deze Jezusverfilming. Jezus als angry young man die in felle monologen en parabellen hypocrisie aan de kaak stelt is goed gevonden- het past meer dan de hippie-achtige Jezus die je soms ziet. Hij is soms onuitstaanbaar in zijn eigen gelijk en dwingende toon, maar goed, hij maakt het dan in elk geval wel waar. De apostelen zijn niet meer dan passieve toehoorders, de meesten hebben niet eens tekst. Maar dat zal wel zo geschreven zijn.
Mooie beelden zoals gezegd, in een behoorlijk Nieuw-Testamentisch decor (dat Zuid-Italië blijkt te zijn). Pasolini maakt gebruik van veel close-ups, af en toe met een zoekende camera, en de film kent genoeg mooie shots in prachtig zwart-wit die je zo kan inlijsten. En dat vergezeld door prachtige muziek, van Afrikaans tot Mozart tot blues, maken het toch wel een bijzondere film. Toch vond ik het af en toe wat saai, het middenstuk met name, vandaar een gemiddelde score..
Woland
-
- 4165 berichten
- 3405 stemmen
Laat ik meteen [voor de drama-themachallenge] maar eens met zware kost beginnen: Il Vangelo Secondo Matteo van Pasolini. En het was inderdaad een taaie zit, al is de film zeker de moeite waard. Zoals de naam al zegt, is het een verfilming van het leven van Jezus volgens het evangelie van Mattheus, en zodoende is het een film die qua verhaal welbekend is. Pasolini maakt er een behoorlijk fraai gefilmde Jezus-biografie van; het is weliswaar in het zuiden van Italie opgenomen, maar het ziet er overtuigend uit (al heeft Pasolini er schijnbaar vele opzettelijke anachronismen in verwerkt). Maar Il Vangelo Secondo Matteo is ook een vrij rauwe, grimmige, no-nonsense Bijbelverfilming. Niet grimmig qua expliciet geweld (het is geen Passion of the Christ), maar wel vol met vurige tirades van een Jezus die boos, inspirerend en intens is. Niet de knuffelbare, vergevingsgezinde, passief overkomende Jezus zoals hij meestal getoond wordt.
Maar toch, ondanks dat het er strak en streng uitzag, en de ongepolijste, rauwige sfeer me wel beviel, vond ik het toch best wel saai worden, zo her en der. Misschien werd het toch een beetje te, tja, minimalistisch en zonder franjes op momenten. Maar goed, op andere momenten was het juist weer genieten van een uitstekend gefilmd werkje, met een verhaal waarin genoeg overtuigende scenes te vinden zijn. Al schieten andere er weer in noodtempo voorbij. Hoe dan ook, uiteindelijk zeker een geslaagde kijkbeurt. 3.5*
Sir Djuke
-
- 337 berichten
- 947 stemmen
Pasolini was marxist, homo en schrijver van provocerende literatuur. Niet bepaald de regisseur die als eerste in aanmerking lijkt te komen om het leven van Jezus te verfilmen. Toch is dit de beste Bijbel-film ooit. Pasolini volgt de tekst van Matheus naar de letter en benadrukt vooral de gewoonheid van de Messias. De film is dan ook oprecht meeslepend en mist de totale belachelijkheid van 'The Greatest Story Ever Told' van George Stevens die een jaar later verscheen. Het aantal ti-ta-tovenaar-scenes blijft bij Pasolini tot een minimum beperkt: een stukje over het water lopen en weinig brood en vis wordt heel veel brood en vis. De politieke impact van Jezus in het door de Romeinen bezette Palestina krijgt daardoor meer aandacht.
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Ik vind de eerste drie evangeliën geen grote literatuur (Johannes overigens wel). Net als de hele Bijbel wel zeer rijk vanwege de vele verhalen en wijsheden, maar geen goed boek. Zo'n moment dat Christus de vissers ziet en gebiedt hen te volgen en dat ze dat gelijk doen - het leest als een lange samenvatting zonder bezieling. Mattheüs is daar geen uitzondering op.
Deze film is een zeer getrouwe verfilming. Ik verwachtte dan ook geen diepgravend meesterwerk, maar Passolini haalt er wel alles uit. Behoorlijke fotografie met vooral veel close-ups en medium close-ups waardoor het medium film toch een toegevoegde waarde heeft en dit werk stilistisch toch wat anders is dan gebruikelijk. De locaties in Zuid-Italië doen geloofwaardig aan al zal zwart-wit daarin meespelen. Ook de muziek is erg mooi met een ietwat trage versie van Wir setzen uns mit Tränen nieder die goed past bij deze sobere versie. Wel vond ik zowel dat nummer als het Erbarme dich net iets te vaak voorkomen en het werd wat eentonig zo. Maar als geheel best nog wel een doorleefde film die stukken beter is dan het bronmateriaal. 3,5*.
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Jezus lijkt wel irritant veel op Ryan Reynolds!
Veel van Pasolini's films vind ik toch wat boertig plat, maar ook deze film laat toch wel de mans grote talent zien. Zeer ingetogen verteld en met een goed bijpassende score. Door de weinige opsmuk komt de boodschap eigenlijk extra goed over en vandaar dat deze film toch ook in de christelijke kringen wel goed viel. Daarnaast maakt dit de film ook best te pruimen voor andersgelovigen en atheïsten.
Pasolini was marxist, homo en schrijver van provocerende literatuur. Niet bepaald de regisseur die als eerste in aanmerking lijkt te komen om het leven van Jezus te verfilmen.
Eigenlijk een vreemde opmerking, want iedereen zou dit mogen verfilmen, maar ik neem aan dat je dit bedoeld in de trant van 'als er een opdracht uit het Vaticaan zou komen'.
Eigenlijk zit er in Jesus' woorden in het Evangelie van Mattheüs een behoorlijke lading boodschappen die marxisten ook zullen aanspreken, waaronder:
Wederom zeg Ik u, het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog van een naald dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat.
Jammer dat de meeste christenen die boodschap op een of andere manier nooit willen lezen en toepassen. Het zal dus wel aardig leeg zijn in dat Koninkrijk Gods.
Brandt
-
- 326 berichten
- 268 stemmen
Omdat ik recent Mother! van Darren Aranofski heb gezien moest ik ineens aan deze klassieker van Pasolini denken. Onvergelijkbare films natuurlijk, maar beiden zeer intens. Lang geleden dat ik deze film gezien heb, maar in mijn herinnering is het een meesterwerkje.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4697 stemmen
Dit is heel wat anders dan het Jezusverhaal van Bloody Mel. Pasolini slaagt erin het evangelie van Mattheüs op een erg adequate manier te vertellen. Sober en met alle relevante informatie. Mattheüs legde meer dan de andere evangelisten de klemtoon op de Joodse historie, wetten en tradities om het verhaal van Jezus te vertellen. Interessant hoe Pasolini vaak teruggrijpt naar de werkelijke bijbelcitaten als Jezus aan het woord is. Dat kan voor sommigen misschien nogal stroef overkomen. Ik vond de Jezusfiguur bij momenten erg streng en hoogdravend tekeer gaan, verwijtend bij momenten, maar het maakte wel indruk.
Voor mij toch één van de betere Pasolini's. Daar zal het onderwerp niet vreemd aan zijn. De film wordt overigens mooi ondersteund door een prima soundtrack. Geweldig mooi gefilmd ook. De locatie uit Zuid-Italië doet denken dat je inderdaad in Israël/Palestina bent. Veel sterke emotionele close-ups ook.
De film is misschien niet op elk moment even vlot, maar dat lijkt me net ook de kracht van de film te zijn om zo de gebeurtenissen of de quotes beter te laten insijpelen.
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Brendan Gleeson (69)
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Bekijk ook
La Meglio Gioventù
Drama, 2003
979 reacties
Sátántangó
Drama, 1994
381 reacties
La Notte
Drama, 1961
75 reacties
Un Condamné à Mort S'est Échappé ou Le Vent Souffle Où Il Veut
Drama / Thriller, 1956
91 reacties
Novecento
Drama / Historisch, 1976
376 reacties
Le Notti Bianche
Drama, 1957
52 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.