- Home
- Films
- L'Albero degli Zoccoli
- Filtered
L'Albero degli Zoccoli (1978)
Genre: Drama
Speelduur: 186 minuten
Alternatieve titels: The Tree of Wooden Clogs / De Klompenboom
Oorsprong:
Italië
Geregisseerd door: Ermanno Olmi
Met onder meer: Luigi Ornaghi, Francesca Moriggi en Omar Brignoli
IMDb beoordeling: 7,8 (6.853)
Gesproken taal: Italiaans
On Demand:
- Bekijk via Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot L'Albero degli Zoccoli
"When the family of man was still--- a family."
Het verhaal over een jaar uit het leven van arme Italiaanse boeren aan het begin van de vorige eeuw. Verschillende families leven op het land van een rijke eigenaar, die zich graag mengt in hun levens. Hij betaalt hen naar produktiviteit. Wanneer één van de families een erg intelligent kind blijkt te hebben, besluiten ze hem naar school te sturen, wat voor de familie een groot offer betekent.
Externe links
Acteurs en actrices
Batistì
Batistina
Minec
Tuni
Widow Runk
Anselmo
Peppino
Teresina
Pierino
Annetta
Video's en trailers
Reviews & comments
Paalhaas
-
- 1567 berichten
- 2440 stemmen
Tja, wat moet ik hierover vertellen. Ik denk dat dit een van de (zoniet dé) meest realistische film(s) is die ik ooit heb gezien. Dit is een film die naar het mij scheen geen scenario had. Het leek alsof Olmi met zijn crew in de teletijdmachine van Professor Barabas is gesprongen, en overging tot het vastleggen van het alledaagse leven van een Italiaanse plattelandsgemeenschap van een eeuw terug, zonder dat deze het zelf doorhad. Er gebeurt dan ook weinig, net als in het dagelijks leven. Maar het resultaat is verbluffend en blijft elke seconde boeien. We volgen de bewoners bij alledaagse bezigheden: van het planten van tomatenzaadjes tot het slachten van een varken, van een wandeling huiswaarts over een wilgenpad tot het vertellen van verhalen in de stal, tijdens een hevige regenbui. Er hangt een collectief gevoel van saamhorigheid en naastenliefde over deze simpele mensen, maar zonder dat dit overdadig wordt gebracht. Iedereen beschouwt het als de normaalste zaak van de wereld. En dat is het ook in deze harde tijden, want de straatarme gemeenschap moet het samen zien te rooien.
Het knapste aan deze film is dat, zoals hugohei reeds zei, er geen enkel spoor is van goedkope nostalgie. Olmi is enkel geïnteresseerd in een realistisch portret, en hij slaagt met vlag en wimpel. Ik ben nog steeds diep onder de indruk. 5/5
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Bij deze film kies ik eerder de kant van Wouter dan van Paalhaas. Ook ik vond het helaas niet allemaal even interessant. Natuurlijk kent de film absoluut zijn sterke momenten, maar over een speelduur van 180 minuten zaten er simpelweg te veel momenten in die mij niet konden boeien.
Dit kwam voornamelijk omdat niet elk van de gebeurtenissen zoveel schermtijd hadden verdiend. Zo keek ik met veel plezier naar de scènes van de jongen die naar school ging. Heel mooi om hem bezig te zien. Minder interessant is dan weer een willekeurig feest in het dorp. Uiteindelijk bevat de film iets teveel van die momenten en weet het eindresultaat dus niet zoveel indruk op mij te maken.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5481 stemmen
Zeker leuk om een keer gezien te hebben, maar ik kon er verder geen bijzondere film in ontdekken. De film doet erg authentiek aan en je hebt als kijker wel het idee, dat je naar een stel echte boeren ergens in het noorden van Italië zit te kijken. Mooi om te zien hoe bepaalde reacties zijn op bepaalde gebeurtenissen. Ze genieten soms echt van de meest simpele dingen, zoals het zaaien en oogsten van tomaten, wat dan wel weer mooi om te zien is. Helaas bevat de film ook een stel mindere scènes. Minder in de zin van minder interessant. Zo vond ik het feest ook niet echt geweldig om te zien en had ik op een gegeven moment wel medelijden met het varken dat geslacht wordt. Dat had er van mij niet perse in hoeven zitten, maar het doet wat mij betreft ook geen afbreuk aan de film, want ik snap ook wel dat het destijds nu eenmaal zo ging. In zijn geheel dus best een onderhoudende film, maar memorabel wordt het voor mij in ieder geval nergens.
3,0*
timbo_
-
- 13112 berichten
- 3719 stemmen
Lange tijd een prachtige film waarin je echt meegezogen werd. Voor mij veranderde dat echter vanaf het moment dat de dochter Milaan aandoet. Het contrast met het platteland was wat mij betreft te groot en het echt erin zitten was hoewel het maar een kort uitstapje was toch minder erna. Het blijft echter een erg mooie film die zonder saai te worden het alledaagse boerenleven schetst.
Ook nog even een speciale vermelding voor de prachtige muziek in de film. Het is een lange zit en niet iedereen zal het kunnen waarderen maar ik heb er van genoten.
Dikke 3,5 ster
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Het boerenleven heeft mij nooit getrokken. Eveneens de typisch Italiaanse nostalgische drang naar het soort tijden als in Tree of Wooden Clogs heb ik nooit gedeelt. En toch werkte de film enigzins voor mij.
Aanvankelijk was ik niet erg te spreken over de film. Ik heb niets tegen minimalistische cinema, maar dit behoort tot de groep überminimalistische cinema, waar ik dan weer weinig mee. Dat wil dus zeggen dat zoiets als een verhaal, karakterontwikkeling of zelfs enige poging tot drama of iets wat op een bijzondere gebeurtenis lijkt angstig vermeden wordt. Het is echt een film met alleen maar boeren die boerenzaken doen, soms wat met elkaar praten en vooral zo alledaags mogelijk zijn. Iedereen is sympathiek, ook tegen elkaar. De 'schurk', de landeigenaar wordt zo weinig in beeld gebracht dat ook hij niet als een probleem overkomt. Er is bijna nauwelijks een conflict of een probleem en als die toch komt is het zo weer opgelost (met uitzondering van het laatste probleem, als de familie weggestuurd wordt, dan). Het nut hiervan ontging me een beetje. Waarom dan niet gewoon een documentaire?
Maar na een lange tijd merkte ik toch dat ik stiekem in de film gegroeit was en dat ik eigenlijk best geboeid zat te kijken. De lengte bleek niet belachelijk, maar voor mij essentieel om in het ritme van de film te raken. De film moet het van mij vooral van kleine momenten houden. Een avond samenzijn en verhalen vertellen, muziek maken om de zomer aan te kondigen, tomaten vroeger verkopen dan anderen en natuurlijk een varken slachten. De film slaagt er toch in om het dagelijks leven tot iets bijzonders te maken. Slim gebruik van muziek draagt hier wel wat aan bij.
Of het me lang bij zal blijven is overigens weer een andere vraag, maar stiekem vond ik het best een aangename filmervaring. Niet door de boodschap (erg simplistisch, en waarom kon die vader niet ergens anders hout vandaan halen voor die klomp?), maar gewoon als soort slice of life. Overigens wil ik nog steeds geen boer worden.
3,5*
JJ_D
-
- 3767 berichten
- 1303 stemmen
Nee, ik kan er weinig mee. Zoals velen hier reeds beschreven hebben, gaat 'L'Albero degli Zoccoli' over "een stel boeren die boerenzaken doen", en dat op zich geeft geen aanleiding tot een vorm van intermenselijke dramatiek, laat staan plotontwikkeling van enige soort. Desondanks voel je dat Olmi ook niet de bedoeling heeft om iets in het bijzonder mee te geven, juist vanwege zijn louter registrerende beeldtaal. Schuilt in dat onversneden realisme dan het tedere van de film, het warme hart?
Ik weet het nog zo niet. Met de alledaagse leventje is op zich niets mis, maar het raakt je als kijker gewoon niet. Aangezien Paalhaas' positieve kritiek had ik iets als O Thiasos verwacht (of beter, gehoopt): een film die vanuit het perspectief van kleine mensen tegelijk als historische les én als een universele parabel kan dienen. Bij Olmi leidt het middel 'realisme' echter slechts tot hetzelfde doel: 'realisme'. En juist omdat ik na dik anderhalf uur het gevoel had dat de film verder alleen maar uit hetzelfde vaatje zou tappen, heb ik 'em voor het einde afgezet.
Dat zegt uiteindelijk meer over mezelf dan over de film, laat dat duidelijk zijn. Desondanks wil ik nog even meegeven dat ik het vreemd vind hoe gemakkelijk bepaalde termen bij films als deze binnen druppelen. Een "fotografisch meesterwerk" heb ik immers niet gezien, eerder een documentaire-achtige, naturalistische ode aan het landschap, met een tikkeltje zinderende melancholie...zonder daarvoor meteen als pakweg Bergman of Tarkovsky te gaan voelen.
Ook het zogezegde gebasseerd zijn op Pirandello-verhalen stemde mij aanvankelijk hoopvol, maar dat gevoel werd al snel de kiem ingesmoord met de ontdekking dat deze film eigenlijk nergens over gaat. Pirandello mag zich omdraaien in zijn graf, als zijn wereldliteratuur tot louter "handleiding in het boeren" wordt gedegradeerd.
Verder kan ik eigenlijk niets zeggen over de intrinsieke kwaliteiten van 'L'Albero degli Zoccoli'. Wie houdt van archaïsche cinema met een licht contemplatieve inslag, mag in zijn handen wrijven. Aan alle andere cinefielen des werelds: hoed u!
chrizzie59
-
- 1 berichten
- 1 stemmen
Wat een geweldige film, heel sfeervol en boeiend tot het eind. Had van mij nog wel langer gemogen, ik had de families nog wel langer willen volgen.
mister blonde
-
- 12458 berichten
- 5403 stemmen
Ook wel weer erg mooi. Net al Il Posto wel erg minimalistisch en ook is het thema nog soortgelijk, alleen de setting is verandert. En dan duurt het ook nog drie uur en het gaat over boeren. Je zou toch zeggen dat dit alleen maar saai kan worden. Dat zullen er ongetwijfeld veel vinden (veel ook niet gezien de waardering alom voor deze film), maar ik vond het juist erg vermakelijk. In die zin dat ik drie uur lang heel geïntegreerd heb zitten kijken en ik voelde me steeds meer verbonden met de families. Niet met één karakter in het bijzonder, maar met het hele boerenleven, eigenlijk. Klinkt wat suf, maar kreeg sympathie voor de manier van leven. Als dat het punt is dat Olmi wilde maken, is dat grandioos gelukt. Heel knap. Olmi onthoudt zich echt van alle dramatische en sentimentele trucjes waar Hollywood wel zijn films vol mee stopt. Hij laat het gewoon zien. Ik ben daarmee vrij kort en hopelijk krachtig over een drie uur durende kroniek, maar beter kan ik het niet verwoorden. En zo komt er weer een Italiaanse regisseur bovendrijven die ik erg goed vind. 4 sterren.
BBarbie
-
- 12758 berichten
- 7618 stemmen
Epische kroniek over het boerenleven in Noord-Italië rond de vorige eeuwwisseling. Dankzij het oprechte, ongedwongen spel van de amateuracteurs en de prachtige cinematografie ontvouwt zich een meeslepend relaas, dat je langzaam aan helemaal opslorpt.
De film bevat ontelbare ontroerende momenten. Het is even slikken wanneer de oudste zoon van de weduwe tegen zijn moeder zegt dat hij desnoods dag en nacht wil werken om zijn broertjes en zusjes in huis te houden. En bij de kleine kinderen aan de eettafel in het klooster. Om maar niet te spreken van het hartverscheurende einde, enz., enz.
Prachtig ook die samenkomsten ’s avonds in de gemeenschappelijke schuur. Mijn opa kon vroeger (ver voor er televisie in huis was) ook van die mooie verhalen vertellen. Die verhalen ben ik grotendeels vergeten, maar achteraf denk ik uit wat mij daarvan bijgebleven is te mogen concluderen dat het leven op het platteland destijds bij ons in wezen niet zo veel verschild zal hebben van het leven in de omgeving van Bergamo. Bovendien deden de straatbeelden van Milaan met de militairen en demonstranten sterk denken aan de beelden uit dat andere sociale drama, dichter bij huis: Daens.
Ik ben diep geraakt door De Klompenboom. Een magnifieke film. Absoluut een meesterwerk.
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
De Klompenboom verteld het verhaal van een aantal plattelandsfamilies uit de omgeving van Bergamo in het Noord-Italiaanse Lombardije aan het begin van de 20e eeuw. De mensen zijn heel gelovig maar krijgen desondanks wel met een aantal tegenslagen te maken.
Waar Bertolluci met Novecento een beeld schetst van het Italiaanse platteland dat getekend is door zijn eigen Marxisme, doet Ermanno Olmi dat hier niet. De Klompenboom is geen propaganda maar een prachtig portret van het plattelandsleven waar het geloof de boventoon voert. Ook hier is zeker kritiek te vinden op de houding tussen landeigenaar en boer maar veel subtieler.
De beelden van het platteland waren prachtig geschoten. De decoupage was misschien niet zo sterk als in Bertolluci’s film maar alles kwam hier op mij wel veel realistischer over. De Italiaanse volksmuziek en orgelklanken van Bach maken het geheel compleet.
Wat waarschijnlijk vooral voor het realisme van de film zorgt is het feit dat alle rollen in de film zijn vertolkt door boeren die het dialect van Bergamo spreken (de meeste Italianen verstaan dit niet). Niemand had ook maar enige acteerervaring. Je merkt dat ook wel een beetje aan een zekere ongemakkelijkheid die voornamelijk bij de kinderen merkbaar is, maar dat was hier eigenlijk wel passend. Het slachten van de gans en het varken was vrij naar om te zien, maar het was duidelijk niet op een sensatiebeluste manier in beeld gebracht.
Regisseur Ermanno Olmi komt zelf uit de Bergamo-regio en de film is grotendeels gebaseerd op verhalen van zijn grootmoeder over hoe het leven was op de boerderijen van landeigenaren.
Een lange film, zonder echt een verhaal waar veel gebeurd, maar wel zeker de moeite waard door de sfeer, de mooie beelden en het realisme. Opgenomen in de lijst van beste films volgens het Vaticaan en de favoriete film van acteur Al Pacino.
Shadowed
-
- 8313 berichten
- 5234 stemmen
Ah.
Ik vond het beter dan verwacht, ik vreesde een beetje voor een tweede vermoeiende ervaring met het boerengenre. Die verwachtingen werden geschept omdat Pelle Erobreren tegenviel. Die film speelt zich tevens af op een boerderij. Met een half uur langer op de klok vreesde ik hier dus voor het ergste.
Maar gelukkig beviel dit beter dan het voorbeeld dat ik in de vorige alinea heb gegeven. Het grootste pluspunt is dat Tree of Wooden Clogs stukken intrigerender is dan Pelle Erobreren. In bijna alle opzichten. Ondanks dat Pelle af en toe mooiere beelden had, weet deze als geheel iets sterker te zijn.
Erg intrigerend en visueel mooi. Het camerawerk is soms niet al te bijzonder, maar de beelden spreken genoeg mooie woorden. Erg sfeervolle natuurbeelden hier en daar, en zelfs statische beelden die eindelijk goed werken. Het boerenleven wordt voldoende in beeld gebracht en de sfeer is erg voelbaar. De viezigheid, de praktijken. Ze ademen zo je gezicht in.
Aan details ook geen gebrek, het lijkt serieus op het tijdperk waarin het zich afspeelt. Mooi ingericht op een hoop fronten, het zal vast realistisch genoeg gedaan zijn. Ik kom zelf niet uit zo'n omgeving en ik doe er ook niet actief onderzoek naar, dus of het allemaal accuraat genoeg is heb ik geen raad mee. Persoonlijk lijkt het in ieder geval erg realistisch.
Wat ik minder vond is dat ik er maar moeilijk een verhaal uit kan destilleren. De karakters worden allemaal warrig geïntroduceerd en ik had na afloop, 3 uur lang, nog steeds geen idee wie wie was en welke functie diegene had. Zodra de avond over de boerderij valt is alles ook te donker om te volgen. Het kwam allemaal te chaotisch op me over en na afloop heb ik, buiten mooie beelden, weinig idee waarnaar ik gekeken heb. Maar dat kan natuurlijk een Shadowed-dingetje zijn.
In ieder geval mooi genoeg ingericht voor een verdiende voldoende. Inhoudelijk vond ik het zwakker, maar de look is intrigerend genoeg en met de 180 minuten heb ik geen moeite gehad.
scorsese
-
- 11767 berichten
- 10178 stemmen
Prachtige film over een boerengemeenschap die werken voor de landeigenaar. NIet echt een verhaal, maar verschillende kleine en grotere gebeurtenissen over het dagelijks leven van de boerengezinnen gedurende de seizoenen. Het boerenleven eind 19de eeuw en de leef- en werkomstandigheden ogen bijzonder authentiek. Verder heeft de film ook een fijne, licht nostalgische toon.
eRCee
-
- 13342 berichten
- 1922 stemmen
Als dit een boek was geweest, dan zou het omschreven worden als een tijdroman. Het gaat hier om een maatschappelijk-historische schets, niet om de psychologie van de personages. Een sociologische insteek in plaats van een psychologische. Dat uitgangspunt moet je eerst accepteren om enige waardering te kunnen hebben voor L'Albero degli zoccoli. Normaliter boeien dergelijke verhalen met wat minder, maar in dit geval werkte het goed. Eigenlijk al vanaf het begin zat ik erin. De film schetst allerlei facetten van het boerenleven eind 19e eeuw. Niks wordt uitgelegd, het wordt alleen getoond. De onderlinge dynamiek is interessant: enerzijds is er saamhorigheid maar anderzijds staat iedereen er met zijn eigen gezin alleen voor. Ook boeiend: hoe religie doorwerkt in het dagelijks leven. In allerlei opzichten biedt L'Albero degli zoccoli een uniek inkijkje in de levenswijze van onze voorouders; de ouders van mijn opa's en oma's leefden ongeveer in deze tijd. De zachte korrel in de beelden en het gebruik van veel donkere omlijsting is heel treffend en roept het isolement op van deze menselijke kolonie in de hen omringende wereld. Ook de orgelscore pakt vrij goed uit. De speelduur maakt de film wel ietwat veeleisend, maar het is de moeite waard.
Gerelateerd nieuws
Deze klassieke Italiaanse regisseurs vind je op Netflix
Vier minder bekende films op Netflix met een goede beoordeling
Bekijk ook
Nuit et Brouillard
Documentaire / Historisch, 1956
27 reacties
Novecento
Drama / Historisch, 1976
376 reacties
Midareru
Drama, 1964
2 reacties
Miracolo a Milano
Drama / Fantasy, 1951
24 reacties
Il Posto
Drama, 1961
33 reacties
Amarcord
Komedie / Drama, 1973
213 reacties
Gerelateerde tags
dansenouder-kindrelatiewinterpeasantboerderijdorpgeldschoolshoerecord playerpig slaughterlombardy begin 1900
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.