• 15.286 nieuwsartikelen
  • 175.837 films
  • 11.978 series
  • 33.573 seizoenen
  • 642.934 acteurs
  • 198.365 gebruikers
  • 9.332.034 stemmen
Avatar
 
banner banner

Kokuhaku (2010)

Drama / Thriller | 106 minuten
3,77 627 stemmen

Genre: Drama / Thriller

Speelduur: 106 minuten

Alternatieve titels: Confessions / 告白

Oorsprong: Japan

Geregisseerd door: Tetsuya Nakashima

Met onder meer: Takako Matsu, Masaki Okada en Yoshino Kimura

IMDb beoordeling: 7,7 (44.353)

Gesproken taal: Japans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Prime Video Niet beschikbaar op Prime Video
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Kokuhaku

"Her pupils murdered her daughter. She will have her revenge."

De dochter van een toegewijd docente wordt op brute wijze vermoord. Ze verdenkt twee van haar eigen leerlingen als de daders en besluit daarop de school te verlaten, maar niet voordat ze de klas in een ijzige toespraak haar plan om wraak te nemen duidelijk heeft gemaakt. Een serie aan nieuwe bekentenissen volgt, waarin nog meer incidenten ten aanzien van de leerlingen op de school aan het licht komen. Dit heeft schokkende gevolgen.

logo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm stilllogo tmdbFilm still

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Yuko Moriguchi

Yoshiteru Terada

Naoki's Mother

Shuya Watanabe

Naoki Shimomura

Mizuki Kitahara

Yusuke Hoshino

Yuma Maekawa

Runa Miura

Tadashi Kanzaki

Video's en trailers

Reviews & comments


avatar

Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van mrklm

mrklm

  • 11093 berichten
  • 9753 stemmen

Docent Yuko Moriguchi vertelt haar onrustige leerlingen dat ze aan het eind van de maand zal vertrekken. De opstandige kinderen reageren aanvankelijk onverschillig op haar aankondiging, totdat ze meldt dat ze weet dat één van de aanwezige leerlingen verantwoordelijk is voor de verdrinking van haar dochter en dat ze haar wraakplan met succes heeft ingezet. Het is de eerste in een serie bekentenissen waarin we de aanloop naar de dood van Yuko’s dochter meemaken vanuit de perspectieven van de betrokken personen. Die perspectieven zijn scherp uitgewerkt en geven een sterke emotionele lading aan het verhaal dat een bitter, gepast wrang gevoel voor humor heeft. Nakashima’s visuele stijl is lange tijd verbluffend, maar wordt op den duur overweldigend en uiteindelijk vermoeiend.


avatar van Lovelyboy

Lovelyboy

  • 3813 berichten
  • 2846 stemmen

Na vrijdagavond Top250 avond nog effe lekker door gegaan, met gisteravond Kokuhaku, zonet Grave of the fireflies, en ik denk dat ik straks nog even eentje doe uit de grote lijst. Maar fijn, Kokuhaku dus, ofwel Confessions, die een beste duit mag kosten om aan te schaffen en dan is het altijd de vraag of dat het waard is. Want Bin-Jip viel onlangs toch wel een beetje tegen, dus was ik best wel blij al struinende deze tegen te komen op YouTube. Een hele beste kwaliteit was het niet, maar dat kon me niet heel erg storen in een film die toch behoorlijk wist te verbazen.

Het verhaal is simpel bij aanvang met een lerares die het bijltje er bij neer gooit en haar klas from hell ter afsluiting een biecht doet. En het is toch wel verbijsterend hoe dat gespuis zich gedraagt terwijl de beste vrouw een moeilijk verhaal uit de doeken doet over de dood van haar kind en de identiteit van de daders weet, namelijk onder de leerlingen. In die fase is het met de dromerige muziek, de dreigende luchten, kunstzinnig flashbacks en montage interessant te zien hoe ze dan toch plots de aandacht van de klas heeft. Pak ze maar zou ik zeggen, en stuur de rest naar Battle Royale voor een lesje, zou goed voor ze zijn. De film vervolgt zich met de lerares die gedetailleerd vertelt wat er gebeurt is met haar dochter, wat de de daders gedaan hebben en hoe, en vertelt wat haar wraak gaat zijn, en die is toch wel heerlijk met uitbrekende paniek tot gevolg. Op dat moment is echter wel de vraag of de film zich alleen maar gaat afspelen in het klaslokaal, maar daar komt snel genoeg antwoord op.

Dromerig is de sfeer en de flashbacks, de soundtrack subliem met het tragische nummer van Radiohead als terugkerend thema, en eigenlijk zou je zeggen dat het contrasteert met het gruwelijke verhaal en die vreselijke rotkinderen, en laat dat de film nu juist heel erg goed maken. Want het lijkt een modern soort horror, psychologisch, kil en nachtmerrie achtig in duistere koude kleuren. En het vervolg liegt er niet minder om die vooral draait om de nasleep van het verhaal rond de twee daders, en potdikke wat is de wraak van Yuko zoet. Nu moet ik zeggen dat de nasleep zo zijn momenten heeft dat ik wel eens lichtelijk het spoor bijster ben met de non-chronologische gebeurtenissen, en dat het wel eens wat te lang duurt. Maar de wraak is formidabel met andermaal nachtmerrie achtige beelden in het geval van de doordraaiende Naoki, waar het geval van Shuya iets meer tijd nodig heeft, maar vervolgens wel op het einde op briljante wijze rond komt. Want dat ventje is een moeilijke noot om te kraken maar Yuko doet dat met verve. Echt heerlijk!

Het resultaat is toch wel een uitermate gelaagde en duistere psychologische thriller die ook horror genoemd mag worden. Kokuhaku blinkt uit met een geweldig verhaal, een fantastische sfeer die zowel dromerig als nachtmerrie en stilistisch is, zeg maar gerust verontrustend en spookachtig, en maakt deze film dus zeker een sterke indruk. De vraag is dan altijd of het goed genoeg is voor de Top 250, bijzonder en niet doorsnee is het geheel in ieder geval zeker, dus op die basis ja. Ik persoonlijk vond dit meer dan genietbaar.


avatar van lang pee

lang pee

  • 2978 berichten
  • 1282 stemmen

Ik heb deze film vandaag pas gezien, met lichte hoofdpijn, die niet beter werd toen ik naar deze film aan het kijken was. Begrijp dat hier liefhebbers voor zijn, goed gemaakt, maar zoals sommige hier nog zeggen, gewoon niet mijn ding. Ik zou een hoop moeilijke woorden kunnen gebruiken, maar ik houd het simpel, vond het gewoon niet goed....


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 11105 berichten
  • 6531 stemmen

Toch een halfje eraf na herziening. Niet dat Confessions een vorm van zijn kwaliteit heeft verloren overigens, want regisseur Tetsuya Nakashima levert een uiterst verzorgde en zeer gedetailleerde productie af met een grandioos mooie visuele opmaak. Het acteerwerk is daarbinnen erg goed en het verhaal tot in de puntjes verzorgd, maar het valt op dat het middenstuk toch wat taai voor de dag komt. Het gewissel in perspectief voegt namelijk niet altijd evenveel toe waardoor het tempo plots onevenwichtig oogt, maar gelukkig herpakt Nakashima zich enorm sterk binnen de finale. Sterk staaltje cinema dus, die echter toch iets van het oorspronkelijke cijfer moet inboeten.