
Il Mio Viaggio in Italia (1999)
Alternatieve titel: My Voyage to Italy
Italië / Verenigde Staten
Documentaire
246 minuten
geregisseerd door Martin Scorsese
De Amerikaanse filmregisseur Martin Scorsese kiest een dertigtal belangrijke fragmenten uit de Italiaanse filmgeschiedenis. Hij behandelt vooral het tijdvak 1940-1965, de bloeiperiode van de Italiaanse cinema. De documentaire volgt het (neorealistische) oeuvre van Vittorio De Sica, Roberto Rossellini en de vroege periode van Federico Fellini en Luchino Visconti. Scorsese blijkt een ideale filmdocent: gedreven voorziet hij de kijker van achtergrondinformatie en scherpe analyses, waarin hij de artistieke en maatschappelijke betekenis van de films toelicht. Al doende werpt de regisseur nieuw licht op titels die tot de canon van de filmgeschiedenis behoren.
Film By The Sea - filmbythesea.nl
en vergeet vooral ook niet dat ook Scheveningen meedoet (Pathë)

Is deze film op dvd verkrijgbaar, weet iemand dat ? Het zal een heel gedoe zijn met de rechten, neem ik aan. Maar wel iets om onmiddellijk aan te schaffen.
Nu bij Amazon.com verkrijgbaar.

Op uiterst boeiende en gepassioneerde wijze neemt Scorsese, misschien wel de grootste filmliefhebber en criticus onder de hedendaagse regisseurs, ons mee naar het historische Italiaanse filmlandschap.
Vol prachtige persoonlijke verhalen over zijn afkomst en zijn familie (een van de facetten die deze documentaire voor mij veel boeiender en interessanter maakt dan Scorsese's documentaire over de Amerikaanse filmgeschiedenis, A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies), en vol persoonlijke herinneringen aan deze films, verteld Scorsese over de voor hem belangrijkste klassiekers van Rossellini, De Sica, Visconti, Antonioni en Fellini.
De films die aan bod komen zijn allen de moeite waard voor de rasliefhebber, en zeker iemand ik die van klassiekers wel geniet kan met deze documentaire zich vier uur verdrinken in Scorsese's versie van de Italiaanse filmhistorie, waar het vooral de jaren '40-'60 betreft althans.
Vier uur lang boeit deze documentaire, veel meer dan dat werk over de Amerikaanse filmgeschiedenis, waar ik de hoofdstukken over bijvoorbeeld de stille cinema en de western gewoon minder interessant vond (simpelweg omdat ik geen liefhebber ben van die genres). Scorsese's verteld prachtig, geanimeerd en vol liefde voor de regisseurs en de films, en hun plaats in de filmgeschiedenis. Hij weet als geen ander het belang en het plezier over te brengen op de kijker.
Minpunt aan deze documentaire is het ontbreken van regisseurs als Bertolucci en Pasolini (vooral dit laatste vond ik vreemd), die toch ook voor mijlpalen hebben gezorgd. Zeker Pasolini's vroege neo-realistische films als Accattone en Mamma Roma hadden hier wel thuisgehoord en besproken mogen worden, maar misschien vind ik dat slechts omdat die laatste film een van de voor mij beste Italiaanse filmklassiekers ooit is. Verder ontbreken jammer genoeg de net iets minder bekende maar toch nog alleszins grote goden als Ermanno Olmi en Francesco Rosi, om maar eens twee subtoppers uit de Italiaanse filmhistorie te noemen.
Daar tegenover staat echter de aandacht voor de films van de iets minder bekende regisseurs Pastrone (Cabiria (1914), dat een erg belangrijke en grote invloed had op D.W. Grifftith's filmklassiekers), Camerini en Blasetti.
Scorsese is er in geslaagd mij te laten inzien waarom ik zo van de Italiaanse films hou, en heeft mij een hernieuwde interesse laten geven voor de films van Visconti en Antonioni (wiens films ik bij een eerste kijkbeurt veel minder interessant vond dan die van Fellini, De Sica, Bertolucci en Pasolini). Films als Antonioni's L'Avventura (een saaie en intrigerende, onderhuidse ervaring tegelijkertijd) en Visconti's Senso (die ik ooit heb afgezet zelfs, vanwege het ontzettend trage en statische aan deze film) zal ik zeker nog eens willen (her)zien, mede dankzij Scorsese.
Al met al is Il Mio Viaggio in Italia een uiterst mooie en intrigerende documentaire, niet te missen voor liefhebbers van filmklassiekers (in het bijzonder de neo-realistische dus). Ik voelde me verbonden met Scorsese, met zijn persoonlijke herinneringen aan de stuk voor stuk bijzondere films, en dat is een groot compliment denk ik.
Wie van film, zijn geschiedenis en zijn belang houdt en van Italiaanse klassiekers in het bijzonder, dient deze documentaire niet te missen!
4.0*



heb ooit op school deze docu op VHS gezien en is me sindsdien bijgebleven...

Scorsese mikt hier alleen op de klassieke filmmakers en niet op de genre-cinema. Maar dat is verder toch geen nadeel?
Helaas enkel te krijgen op een Amerikaanse regio 1 DVD.
Komt op 26 mei uit op dvd in Nederland
dikke 4 sterren

Verder deel ik Wouters commentaar wel, al kan ik - zoals gezegd - wel leven met de keuze dat Scorsese niet voor genrefilms kiest. Hij had dan echter wel wat meer verschillende regisseurs aan de kaak mogen stellen. Om die reden is Scorseses film over de Amerikaanse filmgeschiedenis geslaagder. De film over Franciscus kende ik overigens nog niet en lijkt me wel fantastisch.
Deze is wat langdraderig, al kan dat ook komen doordat de Italiaanse cinema me over het algemeen iets minder ligt dan de Amerikaanse film. Toch zitten er zeker enkele films tussen die ik ook zeer waardeer (Umberto D. bijvoorbeeld) en hij heeft me nieuwsgierig gemaakt naar films die ik nog niet ken.
Scorsese kan prachtig vertellen en de scènes zijn goed gekozen. Deze worden mooi gereflecteerd met verhalen over Scorsese's jeugd en zijn Italiaanse achtergrond.
Het was mij al met al net iets te veel van het goede, waardoor ik 'slechts' op 3 sterren uit kom.