A Dog's Purpose (2017)

Erg sentimenteel en tranentrekkend. Meer een kinderfilm. Leuk, maar eigenlijk gebeurt er weinig. Het kabbelt voort en het idee van reïncarnatie is wel leuk, maar levert weinig opzienbarends op.

De score hier vind ik verrassend hoog. En dan al die tranen . Om wat dan ? Dat die hond zo trouw is ?

Erg leuke feel good film! Van genoten. Humor, lichtzinnig, en toch ook zeker hele mooie emotionele gedeeltes. En ik heb een zwak voor dieren, dus die pakte me en trokken tranen.

Vooral ook een mooi einde, waarin alles weer samen komt van het begin, tot zelfs de herkenning van Bailey in de huidige hond. Erg schattig!!

Gewoon heel erg vermakelijke en lieve film, met humor.

Natuurlijk is er de vergelijking met Hachi. Maar Hachi trok ik bijna niet. Dat is wat mij de ergste jankfilm allertijden. Was blij dat het niet die zware emo-vibe had. Dit was veel lichter verteerbaar. Eigenlijk een beetje appels en peren.

Leuke film dus!

Helemaal eens!

Wat een heerlijk ontroerende film weer van Hallström. Ik denk dat Hallström zelf ook iets met honden heeft. Waar één van zijn eerste films (Mitt luv som Hund) ook al iets met honden had (meer symbolisch, blaf blaf haha) en Hachi iedereen ruim tien jaar geleden heeft doen janken, is hij 2,5 jaar geleden met deze film op de proppen gekomen.

Ik ben fan van bijna al zijn films en ook met a Dog's Purpose weet hij de juiste snaar weer te raken. Waar hij het vooral goed doet is dat de balans sterk aanvoelt. Nergens wordt de film te sentimenteel. Er zit veel humor in de film om ervoor te zorgen dat de film herkenbaar aanvoelt voor mensen die ook honden hebben (gehad). Af en toe wil je die tissues wel pakken, maar nergens vliegt de film uit de bocht. Het enige wat de film lichtjes in faalt zijn de vele verhaallijnen. Niet elke is even interessant en uiteindelijk wil je alleen maar dat het goedkomt met KJ Apa en Britt Roberton's personages. En gelukkig komt de film na wat omzwervingen op een leuke en sentimentele manier daar terug.

4,0*

Wat een heerlijke film!

Erg genoten van de typische hondenlogica van Baily. Een mooie invalshoek om het leven vanuit hondenogen te bekijken.

Een mooie en bij vlagen ontroerende film, die mij wel heeft weten te raken. Leuk om de wereld te zien door de ogen van hond Bailey. Dit levert de nodige humoristische, maar ook aandoenlijke momenten op. Verder is het goed bedachte verhaal sterk uitgevoerd, en wordt er met inleving door de cast geacteerd. 4 Sterren.

Het is een fragmentarische film met een uitstekend eerste deel. Daarna komen vervolgdelen waarbij we de gereïncarneerde hond verder kunnen volgen. En dan overtuigt het (mij) niet meer. Het zijn andere honden die er anders uitzien. Ik had de voorkeur gegeven aan een langer uitgebouwd eerste deel. Maar die hond overtuigde dan ook volledig. Oscarwaardig.

Dit soort films met een huisdier in de hoofdrol zijn vaak wel erg matig en zoetsappig. Ook deze is dat weer. Erg manipulatief ook, en met een vooral op het einde bespottelijk simplistisch verhaal, dat zelfs in de bovenstaande synopsis nog beschamend klef is. Er zijn op Quaid in de laatste twintig minuten na ook weinig fatsoenlijke acteurs. Het enige wat ik voor de film kan zeggen is dat het tempo er in elk geval in zit. 1.5*.

De eerste live-action familiefilm van Universal sinds Big Miracle. Voorafgaand aan de bioscooprelease ontstond er controverse, nadat er beelden opdoken waarin een noodlijdende hond tijdens het filmen met geweld werd ondergedompeld in turbulent zwembadwater. Als gevolg van de gelekte beelden, kozen de filmmakers ervoor om de Amerikaanse première te annuleren. Op 4 februari 2017 verklaarde de American Humane Association dat de beelden misleidend waren gemonteerd, en dat er geen sprake was van misbruik.

In de film wordt er gebruik gemaakt van een Beagle-Duitse Herder-terriër, een Golden Retriever, een Duitse Herder, een Welsh Corgi Pembroke en een Australian Shepherd St. Bernard. Dennis Quaid speelt in deze hartverwarmende film wederom een quarterback met een volledige studiebeurs, die uiteindelijk geblesseerd raakt. In Breaking Away en Everybody's All-American speelde hij een ster quarterback van de middelbare school, die niet meer speelde. In Any Given Sunday vertolkt hij de rol van een quarterback, die zijn beste tijd heeft gehad en zijn dagen opnieuw probeert te beleven. Quaid droeg gekleurde contactlenzen om zijn ogen bruin te maken. In het echt zijn ze blauw. Bradley Cooper zou oorspronkelijk de stem van de hond inspreken, maar werd uiteindelijk vervangen door Josh Gad. Dit was de laatste film van Peggy Lipton. De actrice overleed op 11 mei 2019 op 72-jarige leeftijd aan kanker. Britt Robertson en KJ Apa verschenen samen later in I Still Believe.

Een zoetsappige en hartverwarmende familiefilm zoals ik ze graag zie. Je hoeft er nog niet eens persoonlijk een hond voor te bezitten. Uiteraard zijn er al meerdere geslaagde films in zijn soort uitgebracht, maar vond ik het vooral boeiend om de levenscyclus door de ogen van een hond te bekijken. Met name hoe ze soms worden behandeld. De filmmakers zijn erin geslaagd om binnen een korte tijd rauwe emoties op te bouwen, en op het scherm over te brengen. Het is jammer dat men heeft geprobeerd om deze film te boycotten. Dit wegens een onjuist verhaal dat er sprake was van dierenmishandeling.

3,5 *

A Dog’s Purpose is van dezelfde makers als Hachi. Hachi is een prachtige en zeer meeslepende film over ook een hond. Ik verwachte dus eenzelfde film. De trailer leek veelbelovend, maar daar is ook alles mee gezegd. Het is eigenlijk een mix. A Dog’s Purpose wist mij soms echt enorm mee te slepen, maar op andere momenten werd ik makkelijk afgeleid. En waar af en toe de voice-over juist voor grappige momenten zorgt, is hij soms ook te cliché.

De film laat wel mooi de trouwe kant zien van honden. Een prima film om te zien, maar verwacht geen nieuwe Hachi. O, en kijk de trailer niet; dan hoef je de film namelijk ook niet meer te zien. Alle mooie momenten zitten daarin verwerkt.

Potverdorie. Dit is de vijfde film van het jaar en nu heb ik al bij drie ervan moeten huilen. Waarom doe ik mezelf dat aan en sinds wanneer ben ik zo'n huilebalk geworden?

A Dog's Purpose werkt beter als film dan als boek. Hoewel het nergens echt origineel is, zit de regie en de cast wel goed. Het verhaal is meeslepend genoeg en het tempo zit lekker vlot. Zelfs als kattenmens vond ik de aaibaarheid van alle honden enorm hoog. Josh Gad als Bailey werkt misschien wat afleidend maar hij doet het verdienstelijk.

3,5*