A Monster Calls (2016)

Prachtig

Mooie film vol drama actie en avontuur..
Meeslepend verhaal.. en mooie special effects..
Al met al.. een dikke 3.5 ..

Prachtige meeslepende film die werkelijk geen enkel minpunt kent. Fantastische special effects, goed acteerwerk en een uitmuntend script. Ja, hij speelt in op de emoties, maar dan op een goede manier...

Mooie animatiefilm met knappe effecten en een degelijk script. Niet dat het verhaal constant weet te boeien, maar de cast, de fantastische mooi vorm gegeven boom (waarbij de stem van Neeson voor mij wel werkte) en het slot dat toch een mooie boodschap wil brengen zorgt ervoor dat deze film gemakkelijk de gemiddelde film weet te overstijgen. 7/10

Animatiefilm???

Aardig drama vormgegeven als een fantasie. De onderliggende gedachte hiervan wordt wel heel snel duidelijk. Daardoor duurt de film te lang. Je weet het eigenlijk al vanaf het midden van de film hoe deze gaat aflopen. Beetje jammer. Mooie animatie van de boom. Leuk voor een keertje, maar bleef het hangen bij me? Nee. 3,5 *

Yep..foutje ....bedoelde natuurlijk de mooie animatiestukken die in de film voorkomen.

Film met leuke special effects die lekker wegkijkt.

Wat een stomme saaie film! Goede films zijn tegenwoordig zeldzaam.

En toch heb je meer films 4.5/5* gegeven dan jouw schijnbaar enige andere mogelijkheid; 0.5*...Wil je nog toelichten wat je slecht en saai vond aan deze film?

Deze film is echt fantastisch! Lang geleden dat er een film mij tot tranen toe kon bewegen. Ik ben van nature redelijk ongevoelig maar deze film wist de juiste snaar te raken. Ik vond deze veel minder afstandelijk dan Pan's Labyrinth dat mij amper wist te raken. Liam Neeson speelt hier ook eigenlijk de rol van zijn leven als stemacteur. Een betere casting van het 'monster' was niet mogelijk. Het kind speelde ook echt goed, net als Felicity Jones. De animaties die in de film voorkomen waren bovendien prachtig en al de verhalen hadden een morele les te vertellen. De soundtrack is ingetogen maar o zo doeltreffend. Het is met andere woorden dus een zwaarmoedige film, maar wel een hele goede die ik iedereen kan aanbevelen.

Och, als ik je stemmen zo zie, pompen The Asylum en consorten genoeg filmpjes voor je uit om 5* aan te geven. Voorlopig zit je wel geramd. Je had meer 5* waarderingen dan ik in 2016, dus je hebt niets te klagen

wauw. wat een verhaal!!! prachtig!! wie dit 0,5 geeft snapt er echt niks van!!! dit was echt een super mooi verhaal!!! ik heb mn moeder ook verloren aan kanker , en hoe dit jochie dit moet verwerken snapt met door de film te kijken! bizonder!!! echt.. traantjes hier en daar en nogmeer!! Top werk. mooie cast, mooie fx, sterk verhaal! alles compleet! dikke complimenten..

Pas na een lange aanloop vond ik de film best interessant worden, maar ik werd er nooit echt zo door geraakt dat ik het bovengemiddeld goed vind. Thema's over verwerking en je verdriet een plek geven komen er goed uit door middel van de denkbeelden van de hoofdrolspeler. Daarbij is de film fantastisch geanimeerd en ziet het monster er echt schitterend uit. De boodschap van de film is mooi, maar het had allemaal veel beter kunnen uitgewerkt worden in mijn ogen.

3*

Mooie film , zowel qua sfeer als acteerprestaties. En moest ergens terug denken aan El Laberinto del Fauno (2006) Ja dit soort film zijn gewoon de max, ook als zwaar horror liefhebber. 't Is soort van fantasy-drama dat zowel qua sfeer en inhoud mij uitermate boeit. 8/10

Nou, ik heb er anders behoorlijk geanimeerd naar zitten kijken, verveelt nergens, al was het niet in bioscoop maar gewoon thuis op de bank, surroundsetje op 10.

Dat is niet de defenitie van een animatie-film.

Mooi avontuur/drama/fantasie filmpje die erg origineel uit de hoek komt,zoiets dergelijks heb ik nog niet gezien.
Visueel erg tof gedaan en ook goed acteerwerk....de film raakte mij ook zeker.
Stem van Neeson vond ik ook een voltreffer.

Het zal wel aan mij liggen, maar ik zag het niet.
Naar mijn idee heb ik anderhalf uur naar een kinderfilm zitten kijken met enkele 'grappen' die volgens het script leuk waren, maar dat doel volledig misten.

goed

Fijn.

Er is inderdaad wel een oppervlakkige link met Pan's Labyrinth, maar als films zijn het toch twee verschillende insteken. Pan vond ik nog net iets volwassener aanvoelen, A Monster Calls heeft op bepaalde momenten toch een beetje het gevoel een film voor kinderen te zijn.

Laat ik alvast beginnen met te zeggen dat ik de animatiestukken geniaal vond. Een prachtige, unieke stijl die jammer genoeg niet doorheen alle 4 de "verhalen" doorgetrokken wordt. Toen de structuur van de film geïntroduceerd werd had ik eerlijk gezegd weinig zin in de aparte verhaaltjes, maar ik was redelijk snel om. Wat mij betreft hadden ze de hele film zo mogen maken, want het contrast met de normale wereld was mij net iets te groot.

De verhaaltjes zelf zijn ook wel interessant. Deed me wat denken aan Kino no Tabi, daar krijg je ook sprookjes voorgeschoteld die qua moraliteit toch altijd wat dubieuzer zijn, enige verschil is dat de verhaaltjes hier een duidelijker doel hebben. Dat ligt er soms iets teveel bovenop, maar ik kon het verder wel appreciëren.

Vond het een geslaagde film. Beetje gekke mix van culteren (een Spanjaard die een Brits verhaal gaat vertellen in Hollywood), maar het resultaat is best uniek, met een paar memorabele momenten en goed uitgevoerd over de gehele lijn.

3.5*

Een animatie is volledig geanimeerd. Dan zouden alle sci-fi's gelijk naar een Animatie film omgetoverd moeten worden, daar word ook alles getekend vanuit de computer .

A Monster Calls

Op verzoek van medefilmfanaat Alathir , al wel een poosje geleden, toch maar ‘A Monster Calls’ aangezet. Een fijne dramatische film met niet een al te harde kern, het is een algemeen begrip (ik ga er namelijk vanuit dat de moeder van Conor leed aan kanker) en komt helaas te vaak voor in onze samenleving, toch wel een heftig onderwerp natuurlijk voor velen als je erg dichtbij hebt gestaan maar, het werd gelukkig nog iets rustig uitgedrukt. Het drama gehalte is prima in de film en dan met de fijne fantasie vlagen (en de CGI) word de film heerlijk om naar te kijken, het is voor mij geen ‘ultieme’ film, hij was erg fijn uit te zitten.

We worden al snel op de feiten gedrukt waar J.A. Bayona ons wat duidelijk wilt maken, vooral duidelijk wilt maken wat er te wachten staat en vooral een belangrijke hint naar voren probeert te drukken: Conor wist vanaf het begin al dat zijn moeder het niet gaat halen, dit word later wel allemaal uitgelegd maar met deze hints kom je hier al snel achter. Ik vond het zeker een aangename verassing, zeker dat je niet gelijk met het ‘monster’ in aanraking komt. Ook komen we snel in aanraking met zijn zieke moeder en zijn leefsituatie thuis. Hij moet nu tenslotte alle wassen draaien, afstoffen, eten klaar maken en noem zo maar op, zijn moeder is toch echt te ziek. Ook komen we snel uit dat Conor een pispaaltje is in de klas, hij word regelmatig gepest en zelfs ‘mishandeld’ door zijn mede scholieren. Ook komt zijn haat naar zijn oma snel naar boven en wat er vooral uitspringt is zijn passie voor tekenen. Ook het verhaal dat het monster altijd om 12u07minuten kwam opdagen, dit had waarschijnlijk er mee te maken dat dit namelijk het overlijdenstijd is van zijn moeder, zo zag het er tenminste wel uit.

Zijn passie voor tekenen springt mooi uit de film, een blijken naar zijn interesses maar hij kan daar ook zeker zijn doen en laten ik kwijt. Zijn moeder is tenslotte ziek, en kan amper nog voor hem zorgen. Het is dan zeker een mooie bezigheid om zijn expressie mee uit te kunnen drukken. Het is toch wel mooi hoe het verhaal toch een plottwist heeft, en dat was erg fijn. Zo kom je er namelijk achter op het eind van de film dat Conors moeder de verhalen heeft verzonnen.

Het eerste verhaal begint al snel, we krijgen van het monster te horen dat er drie verhalen verteld worden in drie ontmoetingen waarna Conor zijn verhaal moet vertellen. Het eerste verhaal was dat er ooit een prins was waarvan zijn vader kwam te overlijden. Hij had pas een nieuwe stiefmoeder wat een ‘heks’ moest zijn en die zat hem niet goed. Op een dag is de vrouw/vriendin van de prins om het leven gebracht en ze geven de schuld aan de nieuwe ‘koningin’ oftewel de nieuwe stiefmoeder van de prins. Wat blijkt nou: de prins heeft zelf zijn vrouw vermoord om zo zijn stiefmoeder uitte schakelen, al is dat wat ik er van mee gekregen heb. Het tweede verhaal ging over de revolutie van de mensheid, de tijd dat er fabrieken kwamen en de mens massaproductie inschakelde. Hier was een farmaceut actief de zijn spul niet verkocht, ik heb hier helaas een stukje van gemist maar wat ik wel weet is dat de farmaceut is gaan leven in de boom. Het derde verhaal is mij nooit duidelijk geworden, was hij er wel? Of was dat het verhaal van de farmaceut, ik weet dit nou ook eventjes niet meer een correctie zou hier fijn zijn. Ik moet zeggen dat deze kleine verhaaltjes toch wel fijn waren om te volgen maar het verhaal van Conor vond ik aardig slap. Het verhaal was zijn nachtmerrie die je al sinds het begin ziet, en de waarheid dat hij moest gaan vertellen: hij wist het al sinds het begin. Ik moet toch wel zeggen dat dit een erg slappe ontknoping was en ik hier wat meer van verwacht had.

Rond alle verhalen en gebeurtenissen was er uiteraard ook nog het levensverhaal van Conor wat wij moesten volgen. Zo komen we al snel in aanraking met zijn vader die Conor graag in de kerstvakantie mee wou nemen naar L.A. en natuurlijk op het einde het overlijden van zijn moeder. Wat mij wel erg deed schrikken was de scene dat Conor door de deur keek bij het zieken huis en daar zijn moeder haar tanktopje zag uitdoen. Althans dit werd uitgedaan door een zuster en zijn oma. De verschrikking wat er werd overgebracht hoe ziek het vrouwtje was en het haar zo kapot maakte dat ze broodmager is geworden doet mij toch wel even slikken, dit heb ik helaas wel van dichtbij meegemaakt.

Acteerprestaties waren uitstekend, en dat zorgde er echt voor dat de film aantrekkelijk bleef. De CGI was niet slecht maar ik vond dat J.A. Bayona er aardig makkelijk mee wegkomt, een concept en verhaal waar je misschien tientallen sterkere aspecten in kon stoppen en dat mistte ik toch wel iets. Zo vond ik het verhaal idee echt te slapjes en was ‘Het monster’ zo lange speciaal nog niet. Ik hem me reuze vermaakt maar de film is me iets anders gevallen dan ik verwacht had, dit betekent nog niet dat hij slecht, saai of idioot is. En het is zeker geen animatiefilm.

4.0*

Grote spoilers:

Dat is volgens mij niet helemaal juist. De verhalen die worden verteld wijzen erop dat niets zwart of wit / goed of fout is maar soms wat van beiden heeft. De waarheid die hij moest vertellen heeft daarmee te maken, namelijk dat hij haar niet kwijt wou maar tegelijk een einde wou aan deze situatie waaronder ook hij leed, oftewel voor zijn gevoel wenste hij dat haar dood kwam, ook al vreesde hij daarvoor. Hij hield van haar maar snakte naar verlossing. Hij zat in een spagaat waarin hij tegelijk wenste dat ze het overleefde en dood ging, en uiteindelijk liet hij voor zijn gevoel haar los, en daar voelt hij zich enorm schuldig over: hij liet haar gaan wat heel egoistisch lijkt. Dat is de ontknoping en maakt de film zo goed, ik ken geen films die de emotionele spagaat van het verliezen van een aftakelende dierbare zo tonen. De verhaaltjes die in de aanloop worden verteld zijn om hem te helpen accepteren dat het oké is om je in zo'n situatie zo dubbel te voelen, zijn gevoelens waren goed en slecht tegelijk en dat kon ook niet anders.

Edit: het verhaal wat je mits is eigenlijk het eerste verhaal, over de roos die het eeuwige leven geeft maar niemand durfde te plukken, staat me niet meer precies bij.

Oef, snel wat aan doen dan

El Laberinto del Fauno (2006)

Dat was niet mijn ding. De volwassen thematiek rond emotioneel afscheid van een dierbare wordt tenietgedaan door de ambitie van de film om spectaculair en oogstrelend te zijn. Daardoor kon het mij ook weinig raken. Jammer maar ik ben zo goed als in slaap gedommeld bij deze vrij vage vertelling waar ik me nog aan een spitsvondige afsluiter verwachtte, maar ook dan niks dan teleurstelling want waar het vierde verhaaltje naartoe zou gaan lag nogal voor de hand. Het zal voor de meesten wel een goed drama zijn daar kan ik inkomen, maar van met fantasy opgepimpt drama, hoe mooi het er ook uitzag, hou ik niet van. Misschien met uitzondering van het niet te evenaren Pan's Labyrinth (5*)

goed drama met veel psychologie en een hoofdrolspeler die het echt goed doet in zijn rol .
De special effects zijn heel mooi gemaakt ook al is dat in een film als deze wellicht niet zo belangrijk .

Heel erg mooi .
Prachtige soundtrack , fantastische rol van de kleine Connor .
Het monster ( ja , ik vond het ook een groot i am groot gehalte ) maar toch prachtig .
De animaties waren ook sober maar toch subliem l
Dus dikke aanrader .
Maar er is ook een maar ,,,het geheel voelt toch wat kinderlijk aan .
Ondanks het volwassen thema ( kanker ) .en de monsters die daarbij komen kijken .

Deze zonder verwachtingen eens bekeken, maar was echt aangenaam verrast door deze film. Een mooi verhaal die er ook nog eens goed uit zag (visueel en ook die animatiefilmpjes). Ook de cast deed het prima en kwam overtuigend over.
Een dikke aanrader!

Goeie film over een jongen die voor zijn zieke moeder moet zorgen. Een goed werkende mix van genres die het relatief simpele verhaal toch een originele draai meegeeft. Mooi vorm gegeven en ook de animaties zien er prima uit. Een volwassen sprookje met een ietwat sentimenteel, maar toch ook mooi einde.

Bij het eerste gedeelte van de film dacht ik.....nou is het dat, maar de film ging me steeds meer raken, mooi meeslepend verhaal.....3,5

Deze film even even de tijd nodig om op gang te komen, maar veranderd dan in een meeslepend verhaal over een jongen die bezoek krijgt van een monster. Neeson heeft er een goede stem voor, knul was af en toe wat irritant.