En Man Som Heter Ove (2015)

Sentimenteel of niet : ik heb vanavond met volle teugen genoten van deze film. Humor, sarcasme, tederheid, afstandelijkheid en warme gevoelens, het wisselt zich in een continu tempo af. Best wat traantjes gelaten !

Geweldig acteerspel, scherpe dialogen; vooral de teksten van Ove zijn prachtig, in zijn soms mopperpottige onbehouwenheid. Aan hoofdrolspeler te danken, dat het heel menselijk voelt; onbeholpen, maar toch innemend, soms lichtelijk absurdistisch en over de top (alles tesamen, in bijvoorbeeld de restaurant scene met Sonja - met een geweldig gesprek over 'de aandrijving van een auto'..); maar dat maakte het verhaal voor míj juist zo leuk. Band met zijn overleden vrouw wordt heel vertederend neergezet; stapje voor stapje wordt het verleden ontrafeld. Aanrader !

De boze witte man-thematiek is inmiddels niet heel origineel meer, maar de film weet bij vlagen een gevoelige snaar te raken. Het helpt dat alles goed in balans is.

Zowel de verworvenheden als de knulligheden van de Zweedse maatschappij krijgen terloops aandacht, dat vond ik bijvoorbeeld sympathiek gedaan. Hetzelfde geldt voor de rechtse en linkse standpunten van de personages, beide op een menselijke manier behandeld.

Prachtige film. Kan niet anders zeggen. Juiste dosering drama. Juiste dosering humor.

Wát een verschil met Nederlandse drama films haha ongelofelijk. Na het gedrocht van net (Hemel) is dit precies hoe een drama film hoort te zijn.

Een film die, zeker naar het einde toe, flink op je gevoel inspeelt. Sommigen hier noemen het sentimenteel, en dat is het stiekem ook wel een beetje. Er worden hier en daar wat eindjes zeer kunstmatig aan elkaar geknoopt om sympathie voor hoofdpersonage Ove op te wekken en deze worden, na het vervullen van hun functie, niet altijd vervolgd (een voorbeeld is de homoseksuele jongen die verschijnt en verdwijnt). En toch: de humor en dat stukje zwartgallige feelgood houden de film naar mijn mening pal overeind. Een film die je vooral moet ervaren.

Mistroostig verhaal met een cynisch randje, wat gaandeweg net te sentimenteel wordt. De irritante regelneuker die stiekem een goed hart heeft, zoals we die allemaal wel kennen. Zolang de subtiele zwarte humor aanwezig is, is het een prettig, aandoenlijke film in al zijn zuurheid. Naarmate steeds meer flashbacks komen en veel te lang wordt stilgestaan bij zaken die je al lang en breed ziet aankomen, wordt het minder. Niet alleen haalt het de sjeu eruit, het wordt te zoetig en doet voor mij afbreuk aan het verhaal zoals het in tegenwoordige tijd loopt. We hadden het zo ook wel begrepen. Desondanks kijkt het over het algemeen leuk weg ondanks/dankzij het gemopper, met een glansrol voor de kat, maar een andere afwerking was prettiger geweest

Het is een redelijke film, beter dan het boek, dat oersaai is. Bejaardenpulp, meer boeken van Backmann gelezen en gedacht: bak eens een beter boek, man! Smaker forskjellige, zeggen ze in het Noorden, smaken verschillen.

Dus geneuzel over smaak of deze "briljante" film heeft geen zin, dat maken we altijd zelf uit.

Ruwe bolster, blanke pit (voor wie daar nog aan zou twijfelen).

Om mijn hartje te verwarmen is deze film compleet ongeloofwaardig over de hele lijn. De halsstarrigheid waarmee buren en kleine kinderen toenadering blijven zoeken tot deze norse pretbederver is gewoon idioot. Een normaal kind loopt gewoon weg van zo'n man. Ik vraag me af wat zijn Sonja überhaupt in hem gezien heeft… chemie? Nergens te voelen. De hoofdacteur maakt er nog het beste van, maar deze portie feel-good is me gewoon te fake, te makkelijk.

Ontzettende leuke vermakelijke film.

Pracht van een film, humor op een heerlijke droge manier.

Een 8+.

Mooi klein filmpje.

Ik heb deze ooit gekocht bij boekenvoordeel.

Het waren 5 films voor €10,- en wat ben ik blij dat ik deze genomen heb.

Noord Europese films hebben vaak een verhaal met diepgang of die met een knipoog de maatschappij proberen te vertellen.

Dat laatste is hier het geval, de film verteld hoe sommige mensen in de maatschappij staan en maar weinig empathie tonen richting anderen, maar uiteindelijk een heel klein hartje hebben.

Rolf Lassgard acteert hier de sterren van de hemel en zet hier een persoon neer die je kan haten maar waar je uiteindelijk ook een traan voor gaat laten.

Gewoon 5 sterren.

Rolf Lassgård kende ik alleen als de morsige zuipschuit commissaris Kurt Wallander, in de gelijknamige TV serie.(1994-2007)

Het was even wennen aan zijn uiterlijk en personage in "En Man Som Heter Ove".

Maar wat een sterke rol zet hij hier neer.

Terzijde gestaan door de al evengoed spelende prachtige Iraanse actrice Bahar Pars.

Humor, drama, ontroering, feelgood, het zit allemaal in deze fijne film.

Zeer genietbaar.

In februari 2023 verschijnt de Amerikaanse remake A man called Otto in de bioscopen, met Tom Hanks onder regie van Marc Forster.

Onderhouden, maar erg saaie en voorspelbare bejaardenfilm. Verbaasd me niks dat ze dit met Hanks hebben geremaked: braafhaad ten top. 2*

Bah wat een zoetsappige en emotionele film. Maar toch, ik moest de laatste twintig minuten continu janken. Dus dan doet de film toch iets goed. Eerste gedeelte is niet zo spannend en blijft nog verrassend braaf. Had eigenlijk iets meer donkere humor willen zien, hoewel ik daar normaal niet zo van hou. Bij deze film was het echter wel passend geweest. Ook wordt er zorgvuldig toegewerkt naar het opbouwen van de relaties van alle andere mensen op het kamp. En dan wordt het laatste stuk ietwat afgeraffeld, er gebeurt heel erg veel in korte tijd. Misschien dat ik daarom zoveel moest huilen, want er was amper ruimte om bij te komen van de verdrietige of mooie ontroerende momenten.

Verder is mooi vormgegeven, hetzij wat standaard. Klassieke meeslepende muziek die je al honderd keer eerder gehoord hebt, op de ontroerende momenten van de film. Het script is typisch met de flashbacks naar het verleden, waarin je al vanaf het begin weet dat deze de hele film blijven terugkomen totdat een grote onthulling gaat komen.

Maar toch is het best effectief.

EN die kát! Altijd even lof voor een film die deze ondervertegenwoordigde groep steunt. Catlives matters en het is tijd dat ze minstens zo vaak als honden voorkomen in films. Wat een prachtige kat!