The Visitor (2007)

Meer bij toeval dan gepland gezien vanavond op Canvas, maar heel blij dat ik deze prachtige hartverwarmende en op momenten ontroerende film niet gemist heb.

Aangenaam ingetogen.

Erg Fijn acteerwerk van (vooral) Richard Jenkins en Hiam Abbass.

Wat een prachtige actrice is Abbass ook.

Ik wist dat ik haar van een andere film kende, en ben er nu achter...Satin Rouge (2002)

Daarin maakte ze ook al zo'n indruk op mij.

Hopelijk krijg ik de gelegenheid om haar nog vaker aan het werk te zien.

Saaie bedoening. Het thema ligt me niet en de muziek – ik ben een Singer Songwriter, Jazz en Blues freak – raak me niet. Dat wil daarom niet zeggen dat deze prent niet goed genoeg zou zijn om er aandacht aan te geven. Het is een kwestie van smaak en mijn smaak is het niet en haakte dan ook vrij snel – 45 minuten – af.

Als je de resterende minuten ook nog had bekeken was je misschien op een hogere score uitgekomen

(Het is hier overigens ook niet de bedoeling om een waardering in sterren te geven aan films die je niet helemaal gezien hebt)

Flauwe geromantiseerde schets over het huidige immigratiebeleid in The States.

Leuk verhaaltje dat goed te volgen blijft. Walter wordt super goed gespeeld. Maar het einde was mij toch wat te abrupt en teleurstellend. Hoe gaat het verder met ze? Wat is er van ze gekomen? Ik zat ook maar te wachten tot Walter is een goeie pakkerd kreeg van Tarek z'n moeder, maar dit bleef uit

Voor wat die laatste opmerking (in spoilers) betreft lijkt het mij niet zo vreemd gezien de cultuur waar de vrouw in is opgegroeid. Het tonen van affectie in het openbaar, kan je daar al in de gevangenis doen belanden.
Dat ze niet zo te koop loopt met haar gevoelens, die er duidelijk na een tijdje wel zijn, vind ik toch wel realistisch.
Ook al leeft ze al een hele tijd in de USA.
Dat ze op de avond voor haar afscheid toch bij Walter in bed stapt is toch wel opzienbarend, ook al weten we als kijker niet wat er daar verder gebeurde (wil ik zelfs niet weten, het is goed zo)

Een ander einde zou de boodschap van de film (die er m.i. wel is) toch wel afzwakken of teniet doen.

Ik sluit me aan bij de enthousiastelingen over dit drama. Heerlijke sfeer en goed geacteerd. Vooral het moment dat de saaie professor met zijn hoofd gaat meebewegen op het ritme van de drum vond ik geweldig. Niet helemaal volmaakt, het eind had beter gekund, dus 4 dikke sterren.

Dit vond ik ook een beetje de kracht van deze film, niks overdreven, niet te dramatisch, maar gewoon een goed verhaal.

Op zich wel eens wat anders, aangezien de meeste films toch een dikke drama saus eroverheen krijgen vond ik het bij deze film juist net goed.

Mooie film!

Vluchtelingendrama in Amerika. Op zich geen bijzonder verhaal, maar hij is wel mooi en overtuigend geacteerd. En dat is de kracht van deze film.

'k wist niet echt wat te verwachten bij deze film, maar hij kon me wel boeien. De cast wist me wel te overtuigen en speelden heel naturel. Ook het verhaal kwam realistisch over.

'k vond het een goeie film die de moeite was om te bekijken.

Prachtige film over alweer een niet zo'n mooi onderwerp dat te maken heeft met het beleid in Amerika dat zich niet van zijn mooie kant toont.

Deze film toont alweer een van de minder mooie kanten van het beleid van de vorige president in de States en ben eigenlijk wel eens benieuwd of de huidige president daar al iets aan heeft veranderd.

Gelukkig dat er filmen zijn die dit misdadige optreden aanklagen en dat vooral ook dat misdadig sujet niet meer aan de macht is.

Mooie Film !

Deze komt a.s. vrijdag avond (1 uur zaterdag ochtend NL tijd) op BBC2

zo te zien hadden ze deze al een keer eerder uitgezonden (op zondag 30 mei 2010)

BBC Two - The Visitor - bbc.co.uk

Fijne prent waarin een uitgebluste man per toeval twee gasten in zijn appartement aantreft zodat de gelegenheid zich voordoet om een draai te geven aan zijn saaie agenda. Ondanks dat er niet geweldig veel gebeurt vind Walter weer uitdaging in zijn leven en het was mooi om de dialogen te zien tussen twee vreemdelingen. Alhoewel dit niet nieuw is en gerust vaker aanwezig zal zijn in een scenario hebben ze die onzekere interactie hier verassend mooi weten te construeren. Overal wordt genoeg tijd voor genomen zodat je je perfect in kan leven in de personages en waardoor je niet op zoek hoeft naar veranderingen of een diepere betekenis.

Wat ben ik blij dat ik deze film toch nog even gezien heb! Prachtig. De film heeft humor en op zijn tijd ook de nodige drama. De film laat zien hoe het aan toe gaat met het immigratiebeleid in Amerika na 9-11-01. Richard Jenkins was echt super. Wat zet hij een mooie rol neer. Heel erg realistisch. In het begin vind je het een rare, niet sociale man, maar later krijg je echt een band met hem. De woede uitbarsting in de detentie kamer vond ik ook erg goed. Deze scène was krachtig en liet echt zien dat hij iets om de immigranten gaf. De rest van de crew doet het ook goed. Vooral Hiam Abbass vond ik goed. Verder is de setting erg mooi en boeiend. Het speelt zich af in New York en dat kun je ook heel goed zien.

Echt een topper. 4.5*

Naar aanleiding van de hoge score hier gister op de BBC bekeken, maar kon er niet echt van onder de indruk raken. Het was eerlijk gezegd gewoon erg saai. Natuurlijk is het niet leuk om te zien hoe er met goedwillende mensen wordt omgegaan met als dieptepunt het detentiecentrum, waar de werknemers niet welwillend zijn om ook maar een beetje mee te werken. De illegalen worden gezien als nummers en wetten die uitgevoerd dienen te worden. Dit alles natuurlijk zwaar versterkt na 9/11. Ze zijn behoorlijk doorgeslagen.

Het acteerwerk was aardig, maar ook niet zo goed dat ik betrokken bij ze raakte. Van de moeder gaat nog wel iets van kracht uit. Jenkins doet zijn best, maar hij heeft het charisma van een ei.

Drama zie ik altijd graag, maar dit was een flinke tegenvaller. Wel mooi om te zien dat er nog mensen van verschillende rassen zijn, die om elkaar geven. De boodschap is dus goed, maar kwam helaas niet sterk genoeg bij me binnen.

best een aardige film, dankzij een goede non-hollywood ending

moest wel lachen toen Walter werd aangesproken door die domme jobsworth in de detentiecentrum

"sir, please move away from the window"

jobsworth: A low ranking official who follows their instructions and procedure to the letter. Often just to piss you off and to make them feel important

Prachtige film over een wat teruggetrokken leraar die twee vreemdelingen aantreft in zijn appartement. Het eerste deel van de film concentreert zich op een bijzondere vriendschap van mensen uit een verschillende cultuur. Het tweede gedeelte gaat vooral over het vreemdelingenbeleid na 9/11 waarbij de vreemdeling juist menselijk wordt neergezet. Een rustig tempo en naar het einde toe steeds aangrijpender. Uitstekend acteerwerk met een mooie, ingetogen rol van Richard Jenkins in zijn eerste echte hoofdrol.

Richard Jenkins is een prima, aimabele acteur, maar ook wel een uitvoering van Bill Murray, maar dan zonder de humor. En New York is altijd een prachtig decor, dus qua sfeer kon deze film mij zeker bekoren.

Desondanks vond ik het een matige film. De apartementscrashers (illegalen die zich een topapartement in New York kunnen permiteren?) waren mij allebei té reuzenetjes en übergecultiveerd, Als de Syrische mama dan opduikt en ook nog eens een stoot van een wijf blijkt te zijn, dan zou ik het graag willen geloven, maar het gaat er bij mij gewoon niet in.

De film valt vanaf dan ook een beetje tussen twee stoelen, er komt geen dramatische stroomversnelling, maar de film kabbelt een beetje rustig verder. Gek genoeg vond ik die scène met de wat kort aangebonden advocaat dan weer wel realistisch. En goed.

En hoe leuk bedoeld ook. Die prof met die djembe blijft een wat belachelijk gezicht.

Ben je wel eens in het Midden-Oosten geweest. Zo ja, heb je dan niet gezien hoeveel prachtige vrouwen daar rondlopen?

Ja, ik geloof het best. het Midden-Oosten, Marokko… die mensen zijn doorgaans mooier dan de doorsnee Belg die ik in de Carrefour aan de kassa zie staan.

Ik weet dat die mensen bestaan, maar nu leek het of ze allemaal net iets te fotogeniek gecast werden. Een heel idyllische visie die zich vooral naar het scenario en de camera moest plooien, ten koste van het verhaal dat men eigenlijk wil vertellen.

Super sfeervolle film die eindigt wanneer je niet wil dat hij stopt.

Nog niet eens zo heel lang geleden heb ik deze film gezien. Het is een mooi vluchtelingendrama. Ook geen filmische hoogvlieger. Maar hij doet je wel goed realiseren dat het vluchtelingenprobleem voor zoveel mensen over de wereld de dagelijkse realiteit is. En hoe blij je zou moeten zijn, dat je in een vrij land geboren bent en al deze ellende niet hoeft mee te maken. Ik zou graag durven geloven dat het vreemdelingenbeleid in Amerika nog extremer is als in Nederland, maar ik kan me ook zo maar voorstellen dat de praktijk in Nederland niet eens zo heel veel verschilt met die in Amerika. Het mooie aan deze film is dat de hoofdpersoon een gewone Amerikaan is, die bij toeval geconfronteerd wordt met het probleem van vluchtelingen. Ik kan me voorstellen dat ik op dezelfde manier zou (willen) handelen als deze persoon. Ook al wil je wel heel graag, maar sta je toch machteloos. En dat beeld overbrengen, daar is de film erg goed in geslaagd.

Ik hoopte op een mooi staaltje onafhankelijke Amerikaanse cinema, maar ik moet zeggen dat deze film me best koud liet. Het was bijna net zo grijs en saai als de professor.

Het beeld van de illegale immigranten wordt inderdaad geromantiseerd zoals AC1 aangeeft, met hun idyllische omgeving waarin ze zich met kunst en cultuur kunnen ontplooien, heerlijk genietend van hun gratis appartement en vrije tijd. Ik overdrijf, maar het beeld dat deze film neerzet is veel te soft, dan zie ik toch liever het cliché van dubbele diensten voorbijkomen, of hoe medische zorg voor hen vrijwel ontoegangkelijk is.

Neemt niet weg dat de film een aanklacht is tegen het inhumaan immigratiebeleid, maar waarbij de echte ellende voor het gemak weggelaten wordt. Soft dus, en daardoor mist het juist effectiviteit. Maar dan loop je de Oscarnominaties niet mis, die een film met een hardere kritische noot niet zal krijgen.

Inclusief een halve ster extra voor de voorzichtige aanklacht kom ik niet verder dan 3 hele dunne sterretjes.

Een mooi, ingetogen drama met uitstekend acteerwerk van eigenlijk de gehele cast. Een goed verhaal met een kalme maar toch prettige sfeer. Gelukkig is er gekozen om niet voor een voor de hand liggend einde te gaan, ook al zou dat makkelijker zijn geweest. Dit einde laat mooi de harde werkelijkheid zien. Prima film!

The visitor is een aangename goede dramafilm zonder echt hoge toppen te scheren. Walter Vale is een wat uitgebluste norse man die twee illegalen aantreft in één van zijn appartementen in New York. Een New York dat zich situeert na 9/11 en waarbij de immigratiediensten strenger zijn dan ooit tevoren. Dat blijkt ook wanneer Tarek in de metro bewust wordt tegengehouden en wordt opgesloten in een gesloten centrum.

Veel medewerking, duiding of empathie hoef je van het personeel niet te verwachten. Het contrast met het begin van de film is groot waarbij een wederzijdse vriendschap ontstond tussen Tarek en Walter. Wat volgt is een kil systeem waarbij (illegalen) via schijnprocessen uitgeleverd worden. Het zijn gegevens die de gewone bevolking amper weet van heeft, maar nu tot uiting komt. Angst regeert duidelijk en ook gewone burgers worden er het slachtoffer van vereenzelvigd te worden met terroristen. De film toont ook aan dat andere culturen verrijkend kunnen zijn voor een samenleving. Grens- en normvervaging is het thema binnen The visitor. Gelukkig bevat de film ook een aantal warme momenten. Zo was de djémbe-spelende Walter een welgekomen verademing.

Een degelijke film die erg op safe speelt zonder echte pieken (of dalen). 3,5*!

Twee kilo zout er bij . Wat een flauwe shit zooi !!

Prachtige film; alles is goed verzorgd; elk shot zorgvuldig gekozen, elke gelaatstrek subtiel aangezet, elk stuk muziek in balans met het tempo van de film en elk woord is gewogen. De film is traag zonder te vervelen en bouwt langzaam toe naar uiteindelijk toch nog een vrij heftig verhaal met scherpe maatschappijkritiek; (just like Syria verzuchtte de moeder toen ze ondervonden hoe rechteloos met haar zoon werd omgegaan. Het sterkst aan de film is hoe mooi mensen worden neergezet: kwetsbaar, afhankelijk maar boven alles het liefhebben waard. Absolute aanrader!