Atanarjuat (2001)

Het zijn niet eens voornamelijk de witter dan witte ijsvlaktes en sneeuwmassa's die Atanarjuat zo onvergetelijk maken. Universele thema's betreffende het vraagstuk hoe mensen zich het best kunnen binden en alle daarbij intredende jaloezie zorgen ervoor dat een spijt- & vergiffenisscène het meest imponeert. Neemt niet weg dat naakt over het ijs rennen en relativering van de serieuze toon dankzij het tijdens een liquidatie-poging in de sneeuw op de bek gaan, de film helemaal compleet maken.

Later deze maand op Nederlandse DVD verkrijgbaar bij Moskwood.

Een film puur natuur, weg van alle drukte in de rest van de wereld. De mensen zijn op elkaar aangewezen om te overleven. Back to basic zorgen voor je eten, kleding en een dak boven je hoofd. En natuurlijk ook de menselijke beslomeringen zoals: vriendschap, liefde, jaloezie, ruzie en verdriet. Al vond ik de film wat aan de lange kant toch 3,5*

Imponerende ijsvaktes en volledig in de inuit-taal. Bijzonder authentieke film. Met een universeel verhaal dat niet alleen als een legende aanvoelt, maar het ook blijkt te zijn. Erg meeslepend en geen seconde te lang wat mij beteft.

4.0*

Prachtige film, zo eenvoudig maar toch erg ontroerend, mooi en grappig (boeren laten en mensen die onderuitgaan op glad ijs, helemaal mijn genre ) Ik was er erg van onder de indruk, de film geeft een prachtig beeld van hun levensomstandigheden en cultuur zonder beschouwend te worden, de relativerende toon blijft nooit achterwege en de mensen en landschappen die getoond worden zijn adembenemend. Hij was wel nogal lang (heb hem trouwens in openlucht gezien: koud dat het was! Drie uur lang liggen rillen ) maar daardoor kan hij rustig de tijd nemen en komt alles des te authentiek over. 4 sterretjes.

Kon voor mij zo nog een uur bij (kijkend bij een kamer temperatuur wel verstaan ).

Ik vond de digitale kamera erg storend eerlijk gezegd, maar des te realistischer voelde het aan. Ik vind het geweldig dat deze film er is, en vooral voor het inuiet volk. Ik vond het zelf erg leuk naar deze film te kijken, maar af en toe voelde het behoorlijk aan als een amateur film (goh). Ik geef het een *3.5

heb een half uur gekeken, maar daarna ben ik gestopt..

deze film kon me niet echt boeien! duurt allemaal veel te lang en saai.!

kan ik begrijpen... ik vond de film ook wel langdradig, maar vooral dan het eerste uur ... ik had dat uur ook wel nodig om de personages een beetje uit elkaar te houden, pas daarna kon ik mee in het verhaal, dat vrij simpel maar toch ook wel puur, ontroerend & boeiend was. de film is sobieso uniek omdat het je een realistische kijk geeft op de Inuït-gemeenschap. geen geweldige film, maar wel mooi & interessant genoeg voor 3 sterren

Mooie mytische vertelling. Het komt allemaal erg authentiek over. Het enige minpuntje zijn de natitels die een kijkje achter de schermen geven. Daarmee word de magie van het verhaal en de film teveel doorbroken.

Prachtige film, waarvan ik eerst dacht dat het een docu was ...ik merkte pas later dat het echt een film was 4*

Ik heb even gekeken naar je stemmen e.d en ik moet zeggen : gefeliciteerd met je wansmaak...

Dat je dit saai vindt kan ik wel inkomen. (Ik vindt dit echt top btw, beetje lang misschien)

Maar dat je 0.5 punten geeft aan Lost in Translation zegt toch wel wat over je smaak denk ik.

Ben jij meer het Terminator persoon?? Dit is geen persoonlijke aanval hoor, ieder zijn ding natuurlijk maar ben toch wel benieuwd met alle respect!

Amper een half uur gekeken van de bijna drie uur en toch stemmen? Belachelijk als je het mij vraagt.

super mooie film, die de Inuit cultuur goed laat zien ik hou wel van dit soort films super mooie natuuropnames

ik vindt t niet zo'n goeie film ik houd er niet van ik moet actie hebben en dat vind ik van deze niet echt srry 2*

Gisteren gezien op Canvas, wel pas na een uur ingepikt en na een dik uur het ook weeral opgegeven...

Ik weet het niet goed...

Mss moet ik hem gans zien en geef ik hem nog een 2e kans omdat ik hier wel goeie reviews lees over de hele film...

Van de ijsvlaktes heb ik zelfs niets gezien dus ik ga hem nog een keer zien!!!

Ik vond hem precies wel langdradig maar mss is dat net nodig om erin te komen in het begin...

Twee keer met open mond zitten kijken op een groot scherm. Dat voegt toch dat extra iets toe waardoor ik bleef kijken en uiteindelijk een hele mooie ervaring had beleefd. Salzmanner von Tibet en dat soort films beginnen mij op het televisie scherm ook wat te vervelen helaas.

Gisteren ook gekeken, duurde even voor ik erin kwam, vooral vanwege de vervreemdende dialogen, maar gaandeweg toch gegrepen door de film, die een mooi beeld schetst van een cultuur die toch weinig raakvlakken heeft met de onze. 4*

Prachtige film! De mens tot elkaar aangewezen, tegen de natuur vechtend maar ook tegen elkaar. Universele oeroude themas op een mooie manier weergegeven. Sowieso kunnen de gebruiken van de Inuits me erg boeien. Aan sommigen kunnen we misschien een voorbeeld nemen.

Voor de mensen die de film maar niets vinden of hem te lang vinden duren: laat je referentiekader los en stel je eens open op!

4*

edit: @Lebowski, de cultuur heeft meer raakvlakken met onze als je jezelf kunt indenken. Bepaalde normen en waarden zijn immers universeel; dus cultuuroverschrijdend!

Citaat van IMDB: "It is extremely difficult to transfer stories from foreign cultures and oral traditions to the screen - the whole visual language of the media is loaded with subtle assumptions on how stories hold together and characters should act; and these assumptions mostly belong to "Western"-modern culture."

Wat een goede film is dit! Ik ben het eens met de vorige poster. Laat je referentiekader los en ontdek een compleet nieuwe wereld. Alleen vraag ik mij af of die wereld nou zo compleet anders is dan de onze. Het is een kleine wereld, maar haat, nijd, hartstocht en zelfs moorden komen er in voor. Deze film laat je niet koud. Figuurlijk gezien dan...

4,5*

Heb de film nogmaals gezien en me laten opzuigen door de eenvoud en leegte van de ijs - en sneeuwwereld.

4,5 ster.

Heb deze film eindelijk.

Het is erg mooi om te weten dat er nog een mogelijkheid is om een volk als deze in beweging te kunnen zien. De Inuit kennen ontzettend veel mooie ideeën, geloven en traditie. Het is jammer dat we hier [bijna] niets over horen en zien.

Ik ken het verhaal over Atanarjuat, ben benieuwd naar de [lange!] film! Kan niet anders dan mij tevreden te houden, en mij een glimlach te brengen. Inuit rock!

Ik had hem bij DVDoutlet besteld voor 20.99, elders was hij veel duurder.

Verschrikkelijk. Ik zat er al tegenaan te hikken deze film eens te zien. Want het is niet helemaal mijn ding. Maar nu die op TV was heb ik me er eens aan gewaagd. Ik heb hem niet uitgekeken.

Maar waar gaat dit over? Een onderbroekenklucht maar dan van eskimo's? Ik kan begrijpen dat het acteertalent ter plaatse niet dik gezaaid is, maar dit sloeg alles.

De regie was een puinhoop met misplaatste close ups, slecht gekozen muziek en een poging tot westers drama of zoiets. De koude rillingen lopen over je rug...

Jammerlijk om te lezen, dit.

Aan acteerprestaties kan ik mij weinig schaden in een film als deze. Dan toegevoegd, niets dat mij echt opviel of in de weg stond als we keken naar deze acteurs.

Nergens ook enige rotzooi in de regie opgemerkt? Met een korte making of die ik zag, en wat woorden van Zacharias zelf, ken ik niets anders dan waardering. In zo'n land, in zo'n klimaat, onder zulke omstandigheden met zulk primitief werk materiaal kan ik ook niet anders. Hij leverd anders een prima ogend geheel af.

Adembenemde shots van het inspirerende landschap, van zeevlaktes tot een eindeloze woestijn van sneeuw, van wilde grasvlaktes tot rotsen. Ongelooflijk. Dit met een geweldig mooi volk gekleed in schitterende traditionele kledij. Niets anders dan dat iemand kan verwachten van deze mensen. Altijd ingetogen, weinig expressief, maar zo veelzeggend.

Misplaatste muziek? Wellicht dat je kennis op dit punt wat minder is, dat kan uiteraard. De Inuiten kennen een muziektraditie zeer uniek; zingen doen ze werkelijk altijd en overal. Een korte blik op hun unieke [keel]zangtechniek zien we 1 keer in het begin.

In de soundtrack horen we de khomus [mondharp] vaak terugkomen. Een instrument dat ook bij deze eskimo's voorkomt. Verder horen we een didgeridoo, een instrument vergelijkbaar, zeker toepasbaar, bij de zangtechnieken van de Inuiten. Al dan niet altijd, dan vooral bij de muziek van de Tuvaanse [rusland] keelzangers van Huun-Huur-Tu, waar we ook een aantal nummers van horen. Huun-Huur-tu werkte samen met Angelite, waar we ook wat van hoorden [bulgaars vrouwenkoor].

Verschillende muziek, eindeloos varierend, maar zeer sterk verbonden. Prima keuze, naar mijn mening. Erg verassend wel, omdat ik nergens op hoopte.

Mooie film, 4,5 voor nu. Zeker nog eens kijken; wellicht dat ik mijn vooroordelen voor een prachtig volk als dit dan wat meer aan de kant kan zetten. Het is mooi om ook eens wat van dit volk te kunnen zien.

Tayama, spaar de moeite. Waarschijnlijk is er sprake van iemand die het lastig vindt om zijn kaders los te laten en juist niet de moeite wil nemen om eens vanuit een ander perspectief te kijken. Zeker een gemiste kans.

Hé dat is een lekker opbouwende discussie! Op het bovenstaande zal ik maar niet ingaan, want dat lijkt nogal verspilde moeite.

Nog even ter verduidelijking van mijn mening over de film zelf, zoals hieronder beschreven. Ik kan het eens zijn met dat films inzicht kunnen geven in gebruiken, culturen, spannend kunnen zijn, kunnen uitdagen etc. Meer! Meer! Ik ben dan wel op zoek naar een FILM, iemand die cinematografische middelen inzet om een gevoel een boodschap over te brengen, je laat denken.

Dat miste ik allemaal in Atanarjuat.

Waarom zo verhalend en mislukt komisch, waarom zo opdringerig camerawerk en opgelegd kwa verhaal. Naar mijn smaak veel te weinig registerend en het de kijker zelf laten invullen. In ongeveer dezelfde categorie vond ik The Weeping Camel een stuk geslaagder.

Ik geef toe dat dit type film niet geheel de mijne is en veel meer vind wat ik zoek in Japanse films van Kore'Eda Hirokazu of films van Hou Hsiao-hsien, Claire Denis of Fred Kelemen. Maar goed dat is echt de topklasse. Ook andere films kunnen verrassen, ontroeren en echt iets bij je losmaken.

Helaas is deze film voor mij daar niet in geslaagd.

Aardige film,

Absoluut een boeiende filmervaring. 170 minuten lang ver verwijderd van de drukke buitenwereld. Alhoewel het er hier ook allerminst rustig aan toe ging. Naar mijn mening wordt er wat teveel aandacht geschonken aan de conflicten onder de Inuit onderling.

Rustiek gefilmd. Vooral in het begin moest ik even wennen aan de manier van filmen. Het filmen van de voetstappen die de hoofdpersonen maakten deed aan als een soort reis op weg naar een bergtop, een beetje docu achtig weergegeven. Veel oneindige ijsvlaktes, iglo `s en meertjes worden in beeld gebracht. Echter niet altijd even mooi. De cinematografie heeft automatisch een streepje voor dankzij de unieke locatie, maar wist slechts 2 keer echt te imponeren. Toen Atarnarjuat al roeiend dichterbij het land kwam en zich recht in de straal van de zon, die op het water stond begaf. Verder natuurlijk de indrukwekkende en uitputtende run van Atarnarjuat. Verder een aardig contrast tussen de bijna niet aflatende zonneschijn en de kou en kilte.

De film voelt authentiek aan. Toch een mooi stukje cultuur om te aanschouwen. Vooral ook veel aparte liedjes hielden zij er op na. Ze leken qua uiterlijk sprekend op Japanners uit samourai - films. 3,5*

Niet mijn smaak film. Er gebeurd erg weinig. Het heeft mij niet kunnen boeien.

Erg bijzondere film, waarin alle facetten van de Inuit naar voren komt. Ontzettend boeiend om te zien hoe men daar op zichzelf gewezen is. Vooral de afhankelijkheid van vlees is daarbij opvallend. Het gaat zelfs zo ver dat Inuit vetes uit het verleden opzij zetten, wanneer ze bij hun vroegere vijand beter voedsel kunnen krijgen.

In het begin was deze film nog wel wennen en was het lastig om alle karakters uit elkaar te halen. Bij de tweede helft echter gaan alle remmen van de film los met een prachtige achtervolgingsscene op het ijs. Respect voor Atanarjuat die naakt over de koude vlakte heen rent . Tevens is het leuk om op te merken hoe banaal de film soms wordt met boeren, veel gepis en de nodige seksistische grapjes. Met zo weinig omhanden is het logisch dat men zich beperkt tot dat soort grappen en grollen.

Zoals eerder gezegd doet deze film erg authentiek aan, maar het zou me eerlijk gezegd niks verbazen wanneer de huidige inuit met sneeuwscooters en schietwapens op hun vlees jagen. Liever word ik in de waan gelaten van deze film, maar ik kan me goed voorstellen dat de Inuitmensen inzien dat hun huidige cultuur een erg mooie, maar ook ontzettend lastige is om jezelf in leven te houden.