
Los Abrazos Rotos (2009)
Alternatieve titel: Broken Embraces
Spanje
Drama / Thriller
127 minuten
geregisseerd door Pedro Almodóvar
met Penélope Cruz, Lluís Homar en Blanca Portillo
Na een ernstig auto-ongeluk raakt regisseur Mateo Blanco zijn zicht en zijn geliefde kwijt. Hij trekt zich terug en onder zijn nieuwe pseudoniem Harry Caine werkt hij aan filmscripts. Op een dag krijgt Mateo te horen dat zijn voormalige producent Ernesto Martel overleden is. De dood van deze vroegere rivaal brengt diep weggestopte gevoelens aan de oppervlakte. Hoewel ze zakenpartners waren, bracht hun concurrerende liefde voor actrice en callgirl Lena destijds het allerslechtste in hen naar boven. De herinnering aan deze geschiedenis plaatst Mateo's huidige leven in een heel ander perspectief.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=ks0QxShQgkc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,2 / 38469)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)Pathé Thuis: vanaf € 5,99 / huur € 2,99Verder zie ik Penélope Cruz graag acteren

Fotografisch gezien in elk geval fantastisch. Blijkbaar is de film ook geschreven rondom één foto die Almodóvar op Tenerife had gemaakt (van een koppel op een strand).
Dit is in veel opzichten juist geen typische film van Almodóvar; dit keer veel drama en weinig humor en het gaat hier eens niet over de top. Velen zullen het kitscherige missen. Zeker is dat Almodóvar gegroeid is in zijn films, en het wordt dan ook een stuk serieuzer. De film bevat enkele sublieme shots, maar de tegenvallende soundtrack valt weg tegen de achtergrond.
Dat kitscherige is er al een hele tijd uit bij Almo. Steekt heel af en toe nog een beetje de kop op, maar ik mis het ook niet echt.
En dat hij veel meer de drama-kant op is gegaan is ook niets nieuws. Daar is hij zo'n 10 jaar geleden al mee begonnen..
Dat kitscherige is er al een hele tijd uit bij Almo. Steekt heel af en toe nog een beetje de kop op, maar ik mis het ook niet echt.
En dat hij veel meer de drama-kant op is gegaan is ook niets nieuws. Daar is hij zo'n 10 jaar geleden al mee begonnen..
Smaken verschillen natuurlijk. Juist de absurdistisch-komische kant van zijn (melo-)drama´s, maakt zijn films aangenaam om naar te kijken. In "Abrazos rotos" is dit minder het geval. Inderdaad zal ik hem ook nog eens gaan bekijken.
Desondanks: leuke, waarachtige mensen, af en toe kan er ook wel eens gelachen worden. En het moet gezegd: P. Cruz is een onwaarschijnlijk mooie vrouw die zelfs nog mooier lijkt te worden nu er hier en daar een begin van een rimpel lijkt te verschijnen. Veel mooier in alle geval dan de plastieken gelaatstrekken die ze op covers van Vogues en aanverwanten aangemeten krijgt. En laat ze ook maar lekker Spaans spreken.
Ook de rest van de cast doet het allemaal prima. Met een extar pluim voor Cruz's 'mama' Angela Molina. Ook zo'n onwaarschijn lijk mooie vrouw. (wat was ze ook heerlijk in 'Carne Tremula')
Heel aardig om naar te kijken, maar ik mis toch een kern.
Maar mislukt zou ik de film zeker niet noemen. Vooral Penelope Cruz is ongelofelijk goed, in de beste rol uit haar loopbaan naar mijn mening. Daarnaast is het camerawerk van Rodrigo Pietro ook geweldig en snijdt Almodovar wel wat interessante thema's aan. Niet helemaal gelukt dus, maar wel een genot om naar te kijken.
Niet helemaal gelukt dus, maar wel een genot om naar te kijken.
De nagel op de kop. Dat de soufflé op het eind een beetje inzakt vind je niet erg omdat de ingrediënten geweldig zijn.
Als je dat vergelijkt met het tutje dat Allen ervan maakt in het verschrikkelijke Vicky Cristina Barcelona...
Neen, tot nu toe heb ik 10 films van Aldomóvar gezien met een gemiddelde van 1,9*. Conclusie; films van deze regisseur zijn duidelijk niet aan mij besteed en ik heb mij daarom ook voorgenomen nooit meer een film van deze regisseur te bekijken.
1,0*
leuke koppen, grappig verhaal en mooi in beeld gebracht.
rencenties zijn niet al te best, maar als je van Almodóvar houdt is het een aanradertje.
3.5
net in de bios gezien, en ik moet zeggen dat er betere films van Almodóvar hand zijn gekomen. maar toch heb ik genoten. zeker het 2de deel was leuk om te zien.
leuke koppen, grappig verhaal en mooi in beeld gebracht.
rencenties zijn niet al te best, maar als je van Almodóvar houdt is het een aanradertje.
3.5
Ja hoor, valt best mee. Er komen alvast échte mensen in voor. Grijpt alleen net niet genoeg naar de keel.

1 van de mindere van Almodóvar vind ik ...
2*
Ik kan er eigenlijk weinig over vertellen. De film combineert meerdere genres en verhaallijnen, die allemaal wel aardig uitgewerkt zijn, maar niet tot een bijzonder geheel komen. Hetzelfde geldt voor de acteurs, ze leveren allemaal goed werk, maar ze waren waarschijnlijk beter tot hun recht gekomen in een wat consistentere film. Uiteindelijk is dit waarschijnlijk vooral leuk voor Almodóvars trouwste fans.
3*
Verder deden de fijne soundtrack/score (o.a. Can's Vitamin C

En verder nogal een onbenullig verhaaltje wat amper boeit. Echt slecht is het niet, maar dat is nou eenmaal vaak niet genoeg. En dan worden er nog allerlei elementen ingestopt die makkelijk weg hadden kunnen worden gelaten, ja zo krijg je wel 2 1/4 uur vol. Mateo die plotseling de vader van Diego blijkt te zijn, dan denk je toch ook van, zucht, en dan? Die zoon van Ernesto had ook een tamelijk onbeduidende rol eigenlijk, erg kenmerkend voor de film, waar Almodovar veel te veel instopt wat niet boeiend blijkt te zijn.
En verder begint me nogal tegen te staan dat Almodovar maar weer bij Penelope Cruz uitkomt, mag dan wel een hele mooie vrouw zijn, maar het wordt een beetje suf. Sowieso zie je weer veel te veel bekende gezichten (wéér Lola Duenas), en krijg je iets te veel het gevoel dat de Spaanse Cinema uit iets te veel vriendjespolitiek bestaat.
kleine 2.5* - 0,5* voor een belachelijk lange speelduur maakt 2*. Als Almodovar gewoon to the point had geweest had hier best wat ingezeten.
Verder zeker een aantal geweldige individuele scenes, zoals die waar Diego en Caine een vampierfilm script aan het verzinnen zijn, de scene waarin Cruz meepraat met de opnames die van haar gemaakt zijn door de zoon van haar man en de scene waarin Mateo zijn handen op het scherm van de tv legt met hierop de opnames van de laatste kus van hem met Cruz.
Zeker voor Almodóvar liefhebbers gewoon een aanrader.
Altijd nog beter dan geen nieuwe Almodóvar

Ik heb genoten, wil hem tzt graag op DVD.

