Los Abrazos Rotos (2009)

Hmm waar gaat het verhaal nu echt om ?
Verder zie ik Penélope Cruz graag acteren

trailer .

Na het geweldige Volver komen er weer twee Cruz/Almodovar samenwerkingen aan, ik heb er weer zin in. Ook de shortfilm La Concejala antropófaga klinkt veelbelovend.

Ik ben erg benieuwd! Heb zo'n beetje alle films van Almodovar en daar kunnen er best nog een paar bij

Gisteren gezien. Kleurrijk, intrigerend en gewoon heel erg Almodóvar. Maar ik denk dat we hem nog een keer moeten zien voor we een cijfer geven, want de uiteindelijke boodschap ging een beetje voorbij aan ons.
Fotografisch gezien in elk geval fantastisch. Blijkbaar is de film ook geschreven rondom één foto die Almodóvar op Tenerife had gemaakt (van een koppel op een strand).

Waar heb je deze gezien?

Valencia.

Dit is in veel opzichten juist geen typische film van Almodóvar; dit keer veel drama en weinig humor en het gaat hier eens niet over de top. Velen zullen het kitscherige missen. Zeker is dat Almodóvar gegroeid is in zijn films, en het wordt dan ook een stuk serieuzer. De film bevat enkele sublieme shots, maar de tegenvallende soundtrack valt weg tegen de achtergrond.

Dat kitscherige is er al een hele tijd uit bij Almo. Steekt heel af en toe nog een beetje de kop op, maar ik mis het ook niet echt.

En dat hij veel meer de drama-kant op is gegaan is ook niets nieuws. Daar is hij zo'n 10 jaar geleden al mee begonnen..

Smaken verschillen natuurlijk. Juist de absurdistisch-komische kant van zijn (melo-)drama´s, maakt zijn films aangenaam om naar te kijken. In "Abrazos rotos" is dit minder het geval. Inderdaad zal ik hem ook nog eens gaan bekijken.

deze film kondigde zich heel spannend en opwindend aan met alle stukken in stelling voor een spannend verhaal. De flashback-constructie leek aan te kondigen dat er nog heel wat ging gebeuren met de gestoorde homozoon van de ex van Cruz. Maar eens het verhaal in het verleden verteld is, gaat de ballon met een sisser af. Van een ontknoping die naam waard is nauwelijks iets te bekennen. En ik begrijp dan ook wel dat iemand hieronder ergens zegt "ja, waar ging het nu uiteindelijk eigenlijk om?". Ik zou het ook niet weten en het lijkt wel of Almodovar het ook niet goed weet.

Desondanks: leuke, waarachtige mensen, af en toe kan er ook wel eens gelachen worden. En het moet gezegd: P. Cruz is een onwaarschijnlijk mooie vrouw die zelfs nog mooier lijkt te worden nu er hier en daar een begin van een rimpel lijkt te verschijnen. Veel mooier in alle geval dan de plastieken gelaatstrekken die ze op covers van Vogues en aanverwanten aangemeten krijgt. En laat ze ook maar lekker Spaans spreken.

Ook de rest van de cast doet het allemaal prima. Met een extar pluim voor Cruz's 'mama' Angela Molina. Ook zo'n onwaarschijn lijk mooie vrouw. (wat was ze ook heerlijk in 'Carne Tremula')

Heel aardig om naar te kijken, maar ik mis toch een kern.

Ik vond dat Almodovar iets te ambitieus was bij het maken van deze film aangezien hij wel heel veel dingen tegelijk wil. Hij wil een ode brengen aan de cinema in het algemeen, wil laten zien hoe het er aan toe gaat op een filmset, wilde een film noir maken, maar tegelijk ook een melodramatisch verhaal vertellen. Die laatste twee gaan echter moeilijk met elkaar samen, omdat het genre van de film noir juist afstandelijkheid vereist. Daarom voelde de film voor mij wat onevenwichtig aan.

Maar mislukt zou ik de film zeker niet noemen. Vooral Penelope Cruz is ongelofelijk goed, in de beste rol uit haar loopbaan naar mijn mening. Daarnaast is het camerawerk van Rodrigo Pietro ook geweldig en snijdt Almodovar wel wat interessante thema's aan. Niet helemaal gelukt dus, maar wel een genot om naar te kijken.

De nagel op de kop. Dat de soufflé op het eind een beetje inzakt vind je niet erg omdat de ingrediënten geweldig zijn.

Heb het elders al gezegd, maar herhaal het hier: Almodovar slaagt erin om Cruz neer te zetten als een onweerstaanbaar aantrekkelijke vrouw van vlees en bloed.
Als je dat vergelijkt met het tutje dat Allen ervan maakt in het verschrikkelijke Vicky Cristina Barcelona...

Toen ik de naam Almodóvar hoorde vallen dacht ik onmiddellijk of het toch niet beter was de sneak aan mij voorbij te laten gaan en op het terras gewoon een biertje te maken. Ik koos uiteindelijk voor de sneak in de hoop eindelijk eens een goede film van Almodóvar te zien. Maar nee hoor, het was weer niks en het zal ook wel nooit iets worden met de films van Almodóvar. De film was vreselijk saai, kon mij geen moment boeien en de film oogde bovendien ook net zoals de eerste films van Almodóvar ontzettend lelijk. Die kleuren, dat felle rood maakte het allemaal zo kitscherig. En die Penelope Cruz, wat daar voor moois aan is, ik heb echt veel mooiere Spaanse vrouwen gezien. De enigste beelden die mooi waren waren die van het vulkanische eiland Lanzarote. En wat de soundtrack betreft; dat was ook al helemaal niks.
Neen, tot nu toe heb ik 10 films van Aldomóvar gezien met een gemiddelde van 1,9*. Conclusie; films van deze regisseur zijn duidelijk niet aan mij besteed en ik heb mij daarom ook voorgenomen nooit meer een film van deze regisseur te bekijken.

1,0*

Volgens mij kan Almodovar geen twee degelijke films achter elkaar maken. Na het acceptabele Volver was dit weer niet om aan te zien. Geen van de karakters lijkt tot leven te komen, daarnaast zijn ze ook vrijwel allemaal onsympathiek. Voor een film over filmmaken ook nogal zielloos, wat het geheel extra treurig maakt. Er zouden noir elementen in deze film zitten, maar spanning en/of seks waren ver te zoeken in deze film, hij was vooral heel saai en er leek geen einde aan te komen. Penelope zag er weer bijzonder fraai uit, maar dat is altijd zo bij Almodovar, dus als het je daar om te doen is kan je beter wat anders gaan kijken.

net in de bios gezien, en ik moet zeggen dat er betere films van Almodóvar hand zijn gekomen. maar toch heb ik genoten. zeker het 2de deel was leuk om te zien.
leuke koppen, grappig verhaal en mooi in beeld gebracht.
rencenties zijn niet al te best, maar als je van Almodóvar houdt is het een aanradertje.
3.5

Ja hoor, valt best mee. Er komen alvast échte mensen in voor. Grijpt alleen net niet genoeg naar de keel.

echt wel een supersaaie film met nauwelijks onvoorspelbare momenten, samen te vatten in 1 zin zo simpel. een tegenvallende Almodovar.

jammer ....
1 van de mindere van Almodóvar vind ik ...

Ongetwijfeld nogal autobiografische film: regisseur wordt verliefd op actrice. Dik twee uur vond ik een beproeving, ik houd er meer van als er iets gebeurt, in plaats van dat er geneuzeld wordt over wat er is gebeurd. Verder doet de film minder kitscherig aan dan vorige films van Almodóvar die ik gezien heb, wat op zich jammer is, want daar dreven de films eigenlijk op naar mijn idee. Het verhaaltje is flauw: waarom blijft Lena bij de oude man, terwijl hij weet dat zij hem een monster vindt? Natuurlijk, de film moet af blabla, maar toch is het vragen om problemen lijkt me zo. Maar inmiddels weet ik dat je niet teveel moet nadenken over de logica in de films van Almodóvar, daar gaat het namelijk niet om. Waar dan om? Geen idee, maar het is wel duidelijk waar het om draait: zijn muze, Penélope Cruz.

2*

Vre-se-lijk. Almodovar wordt met de film slechter. Vooral veel pathetisch gedoe en drama om het drama, zonder dat het daadwerkelijk functioneel is of wordt, laat staan dat het echt gaat werken...

Nadat Volver zo'n arthousehit was verbaasde het me dat de nieuwste Almodóvar zonder opvallende aandacht zomaar ineens in de bioscoop verscheen. Volver heb ik nog niet gezien, maar een verklaring voor de lage algemene interesse in de film ligt er denk ik in dat Los Ambratos niet echt een bijzondere film is. Niet slecht, maar weinig opmerkelijk. Een tussendoortje voor Almodóvar waarschijnlijk.

Ik kan er eigenlijk weinig over vertellen. De film combineert meerdere genres en verhaallijnen, die allemaal wel aardig uitgewerkt zijn, maar niet tot een bijzonder geheel komen. Hetzelfde geldt voor de acteurs, ze leveren allemaal goed werk, maar ze waren waarschijnlijk beter tot hun recht gekomen in een wat consistentere film. Uiteindelijk is dit waarschijnlijk vooral leuk voor Almodóvars trouwste fans.
3*

Vind het bij films altijd moeilijk om nou te zeggen wat ik er zo goed aan vond, maar op het een of andere manier wist het drama me wel mee te slepen. Doordat je weet dat er iets vreselijks gaat gebeuren, hangt er lange tijd een donkere wolk boven de hoofdrolspelers. Dat maakt hun opbloeiende liefde des te schrijnender. Vond het wel een sterk plot, al missen de onthullingen op het einde een beetje hun impact (wellicht was die verhaallijn ueberhaupt niet nodig geweest).

Verder deden de fijne soundtrack/score (o.a. Can's Vitamin C ) en het voorkomen van Penélope me ook wel goed.

Om te beginnen al gauw een uur te lang..

En verder nogal een onbenullig verhaaltje wat amper boeit. Echt slecht is het niet, maar dat is nou eenmaal vaak niet genoeg. En dan worden er nog allerlei elementen ingestopt die makkelijk weg hadden kunnen worden gelaten, ja zo krijg je wel 2 1/4 uur vol. Mateo die plotseling de vader van Diego blijkt te zijn, dan denk je toch ook van, zucht, en dan? Die zoon van Ernesto had ook een tamelijk onbeduidende rol eigenlijk, erg kenmerkend voor de film, waar Almodovar veel te veel instopt wat niet boeiend blijkt te zijn.

En verder begint me nogal tegen te staan dat Almodovar maar weer bij Penelope Cruz uitkomt, mag dan wel een hele mooie vrouw zijn, maar het wordt een beetje suf. Sowieso zie je weer veel te veel bekende gezichten (wéér Lola Duenas), en krijg je iets te veel het gevoel dat de Spaanse Cinema uit iets te veel vriendjespolitiek bestaat.

kleine 2.5* - 0,5* voor een belachelijk lange speelduur maakt 2*. Als Almodovar gewoon to the point had geweest had hier best wat ingezeten.

Prima Almodóvar, maar geen uitstekende. Het ziet er allemaal weer fantastisch uit, de muziek is geweldig en met de vele bekende Almodovar gezichten echt weer een beetje "thuiskomen". Het verhaal is simpel, maar door de constructie (heen en weer in de tijd) lijkt het eigenlijk veel meer dan het is, maar het is bijvoorbeeld lang niet zo ingenieus (en over de top) als in La mala educacion.

Verder zeker een aantal geweldige individuele scenes, zoals die waar Diego en Caine een vampierfilm script aan het verzinnen zijn, de scene waarin Cruz meepraat met de opnames die van haar gemaakt zijn door de zoon van haar man en de scene waarin Mateo zijn handen op het scherm van de tv legt met hierop de opnames van de laatste kus van hem met Cruz.


Zeker voor Almodóvar liefhebbers gewoon een aanrader.

Altijd nog beter dan geen nieuwe Almodóvar .

Vanavond heerlijk gekeken in Rialto. Prima film, verrassende wendingen en zeer onderhoudend. En wat blijft die Penelope toch een prachtige vrouw om naar te kijken.
Ik heb genoten, wil hem tzt graag op DVD.

prachtige film...geweldige Almodovar kleuren en Cruz is weer geweldig...die vrouw moet in Spaanse films blijven spelen! heb genoten van de film...al moet ik zeggen dat ik niet erg objectief mijn mening hierover kan geven...ik heb een groot groot zwak voor Almodovar, 1 van mijn favo regisseurs

Dit is een uitmuntende film met prachtige cinematografie, heerlijke muziek en ijzersterk acteerwerk van Penélope Cruz.

Prima combi, Almodovar en P. Cruz, mooie beelden, goed verhaal en heerlijke muziek. Dat ze samen nog maar veel films mogen maken!! 2 favorieten in in film, Cruz wordt al maar beter.