Transformers: Revenge of the Fallen (2009)

Nadat ik vorig jaar voor het eerst kennismaakte met Transformers leek dat meteen de laatste keer te zijn. Natuurlijk kende ik de plastic speelgoedfiguren uit de Intertoys-jaarboeken maar die hebben mijn speelgoedbox nooit van binnen gezien. Nu de vierde film van dit fenomeen een aantal weken in de bios draait, volgens een jongere neef de moeite waard, werd mijn belangstelling toch weer gewekt. Maar wederom kom ik van koude kermis thuis.

Mijn verwachtingen waren niet al te hoog maar wat mij gedurende 150 (!) minuten werd voorgeschoteld was werkelijk bedroevend. Michael Bay vindt drie elementen voldoende voor een goede film: ontploffingen, de aanwezigheid van het Amerikaans leger en lekkere wijven. Nu ben ik geen monnik of priester en moet ik bekennen dat deze input inderdaad veel vermakelijke cinema heeft opgeleverd. Maar in tegenstelling tot bij films van Robert Rodriguez of Quentin Tarantino wordt alles in Transformers tot in het belachelijke doorgevoerd waardoor het al snel stompzinnig en volkomen ongeloofwaardig wordt.

Nog even over het laatste element: in tegenstelling tot de halve wereldbevolking heb ik helemaal niets met Megan Fox. Onder die lagen make-up schuilt in mijn ogen allesbehalve een natural beauty. Gelukkig is ze hier nog redelijk tattoo-vrij maar veel meer dan met haar pijpmondje om zich heen schreeuwen komt ze niet. Een volkomen inwisselbare actrice die tijdens de opnames meer in de spiegel heeft gekeken dan in het script. Nu zal het scenario niet veel meer dan vijf pagina's beslaan dus in dat perspectief is haar ijdelheid niet zo uitzonderlijk. De rest van de cast heeft schijnbaar ook maar weinig acteerlessen achter de rug en komt niet veel verder dan hysterische en geforceerde dialogen.

Natuurlijk is de actie het smeermiddel van een dergelijke film maar ook die stelt vaak teleur en is bovendien zo willekeurig dat je de binding met de karakters al snel kwijt bent. De alles verslindende Decepticon heeft geen enkele moeite om zestig ton wegende tanks op te slurpen maar een paar B-acteurs kunnen blijkbaar ontsnappen door zich aan een fragiel hekwerkje vast te houden... Dit alles wordt ook nog eens vergezeld door een veel te aanwezige soundtrack.

Ten slotte is de humor tenenkrommend en van een bedenkelijk niveau. Honden die de liefde bedrijven, een ruziemakende Autobot-tweeling, een moeder aan de drugs...niets is te gek voor deze bombastische draak. Ik ben blij voor de filmstudio's dat de kassa's weer rinkelden, wie weet kunnen ze met de opbrengsten tijd en budget reserveren om een volgende keer met een fatsoenlijke film op de proppen te komen. Enkel de bij vlagen overtuigende CGI houdt Transformers: Revenge of the Fallen van de laagste beoordeling af.

1*

Wat raar dan dat je deel twee recenseert en niet deel vier, age of extinction, wat nu in de bioscoop draait. Zonder Megan Fox en zonder oversekste robots.

Dus das een beetje raar met wat je in begin van je bericht schrijft...
En op einde. Er zijn dus namelijk nu in totaal al vier delen.

Een praatje zonder autocue gaat Michael Bay nog beter af dan een fatsoenlijk verhaal vertellen. Hoewel niemand waarschijnlijk iets diepgaands verwacht bij een vervolg op Transformers, het is toch knap dat Bay telkens weer onder zijn eigen lat weet te zitten. De vermoeiende Bay- ingrediënten zijn allemaal weer terug, maar met nog meer gezelschap. Zo was er veel aandacht voor de ouders van LaBeouf, het vriendinnetje van LaBeouf, de klasgenoot van LaBeouf en voor LaBeouf. En mijn God, wat zijn al die personages oervervelend. Er wordt weer hard geprobeerd om grappig te doen, bijna elke scène bevat naast een lensflare en explosie een zogenaamde komische one-liner. Ach, er heeft ongetwijfeld ergens ter wereld een peuter om gegniffeld.

Dit zit 'm ditmaal niet alleen in de menselijke personages, men vond het ook nodig om de knokkende schroothopen wat komische karaktertrekjes mee te geven. George Lucas zal blij zijn dat er tenminste nog iemand zich heeft laten inspireren door Jar Jar Binks. Een bad guy met de stem van Hugo Weaving of Tony Todd snap ik wel, maar robots met de stem van Spongebob? Verder is het wederom weer een lange vermoeiende rit met actiesequenties waarbij je grotendeels geen idee hebt wat er aan de hand is. Een hoop kabaal en explosies, maar je voelt nooit dat personages daadwerkelijk in gevaar zijn. Toppunt van bespottelijkheid is dat de gehele film gerekt voelt met de meest ellenlange en onnodige scènes (dat eeuwige 'I love you', de moeder en haar wiet, het loslaten van je kind, neukende honden en John Turturro in een string) en dan is het uiteindelijke eindgevecht in 1 minuut voorbij.

1,5 sterren.

Na een spectaculaire openingsscène, stort de film in elkaar. Het verhaal is flinterdun. Voor mij ongebrijpelijk dat de schrijver van de film Arlington Road en deze film één en dezelfde persoon zijn, namelijk Ehren Kruger.
Het verhaal is eigenlijk niet meer dan een aaneenschakeling van de ene op de andere actiescène en na een speelduur van twee-en-een-half uur begon me dit als kijker zelfs te irriteren.

De menselijke acteurs zijn wederom een stuk minder interessant dan de CGI robots, met uitzondering van John Turturro, die wel weer leuk op dreef is. De ouders van Sam Witwicky vond ik daarentegen mateloos irritant.

Transformers 2 is in mijn ogen niet de vermakelijke popcornfilm die de eerste film wel was.

"Decepticons, mobilize. It is time.." ... " !!!




Heerlijke Sequel !!! 'Transformers 2' is het heerlijke vervolg.
Deze films krijgen nogal rap eens de stempel op hersenloos kijkvoer.
Vergis jullie niet ... deze zijn nu eenmaal gemaakt om een hoog entertainment
gehalte aan de dag te brengen !
Daar slagen deze films echt wel in ... vette over the top actie met alweer een
Shia LaBeouf in bloedvorm. Enkele opvallende verschijningen zijn uiteraard
Megan Fox en Isabel Lucas ('The Loft') !
De actie is ook hier weer megavet ... met hier en daar 'iets anders' dan
het voorgaande deel !
Bombastische actie, snelle vrouwen, fantastische bolides en een
razendsnel tempo die er gewoon weer stevig tegen aan vliegen.

ik vond deze film tegen vallen in vergelijking tot deel 1 en 3

Ik geef alleen maar 3 sterren puur voor Megan

Een werkelijk walgend slechte film.Jammer eigenlijk want de eerste film vond ik wel te pruimen.De humor is tenenkrommend slecht.Met als dieptepunt een transformer met een baard en stok Van een verhaal is geen sprake en de film duurt ook veel te lang.Er leek wel geen einde aan te komen.Alleen een ster voor de CGI.

Dan raad ik je aan ook niet de oude of nieuwe comics of cartoons te lezen en te kijken. Genoeg Transformers met baard e.d..

Jep nog steeds een blockbuster/popcorn film met mooie cgi en voor de rest een leuke film voor een avond hasta luego.

Dit deel is lang niet zo goed als zijn voorganger, maar okee, het kijkt verder wel lekker weg.

“You picked the wrong planet! Give me your FACE!"

Matig vervolg. Waarom Michael Bay zijn Transformers films opblaast tot een tweeënhalf uur spektakel is mij een raadsel, want het verhaal is kinderlijk eenvoudig. Met de nadruk op kinderlijk. Gelukkig hebben LaBeouf en Fox weer een goede chemie en is de humor kinderachtig, maar soms best leuk. Vooral Turturro heeft een aardige bijrol. Het verhaal slaat nergens op, maar de actiescènes en de acteurs vergoeden veel.

Niet best. Visueel ziet het er zeer behoorlijk uit en de actiescènes zijn ook niet verkeerd, al heb je dat laatste op enig moment ook wel gezien. Het plot stelt echter niks voor en is bij vlagen nogal rommelig. De behoorlijk lange speelduur is dan ook totaal niet gerechtvaardigd. Verder zeer slap acteerwerk van zowat de hele cast. De soundtrack is wel in orde met onder meer Green Day en het uitstekende nummer New Divide van Linkin Park. Goede muziek maakt echter nog geen goede film, dat bewijst deze film wel.

Ook deze prent dit keer op Blu-ray bekeken.
En ook dit keer is vooral het geluid dat een boost heeft gekregen.
Ik blijf er ook bij dat deze film zeker de moeite loont om eens te bekijken, het is vooral veel actieamusement.

Wederom een herziening er in gegooid en tot mijn verbazing stond deze film gewoon op Netflix, mooi mee genomen dus gelijk maar aan geslingerd aangezien ik bezig was met de trilogie waar Shia LaBeouf nog in speelt weer eens moest herzien. Toch was ik niet echt bepaald onder de indruk van deze Sequel op het best goeie eerste deel waar ik nog redelijk van genoten heb. De film brengt eigenlijk niks ‘nieuws’ en is eigenlijk best overbodig. En dan ben ik zelfs bij transformers van mening dat de serie een standalone moest houden en de delen die nu gemaakt zijn of nog worden gemaakt er op achter uit gaan omdat je er na een tijdje wel op uit gekeken bent. Jammer genoeg had ik dat al vrij snel bij dit tweede deel waar de clichés rond je oren vlogen en het allemaal nét niet is.

"You are the person I care for most in my life, and if there is anything you need I won't be far away."

Bay laat maar weer even zien we er aan het roer staat, wanneer alles in de weg van de transformers explodeert en kapot gaat dan weet je dat Bay er waarschijnlijk iets mee te maken heeft gehad. Om Bay deze serie te laten maken vind ik nog geen grote ramp, de beste man kan er soms een aardig werkje van maken en ik verveel me bijna nooit met z’n films. Want ik denk dat je als actie lieverhebber bij Bay aan het goeie adres bent en dat heb ik altijd al wel zo ervaren in mijn persoonlijke mening. De cast is leuk, en gelukkig houden we het nog bij de zelfde cast als in het eerste deel. Shia LaBeouf deed het wel weer leuk als Sam Witwicky, de hoofdrolspeler uit de film en ‘vinder’ van de Transformers. Ook Megan Fox mag er zeker weer wezen en met een paar leuke poses had de dame weer wat mooie scenes vervuld. Voor de rest was de cast gewoon weer standaard zoals het eerste deel en vond ik de acteerprestaties er niet beter op geworden.

Het verhaal in dit tweede deel vond ik nogal cliché en best saai. Flinterdun kan je er ook nog wel aan toevoegen want er gebeurde eigenlijk niks ‘spectaculairs’. Sam gaat studeren en trekt hierdoor dus uit huis. Er is hierdoor dus soms wat ongeregeldheid binnen zijn familie en met zijn vlam Megan. Ook Bumblebee kreeg het er een beetje moeilijk mee. Zijn vader had het er wat minder moeilijk mee en had al het idee om van zijn kamer een thuisbioscoop te maken, haha! Tijdens het opruimen van zijn kamer en het in pakken van zijn tassen kwam hij nog een stukje van de kubus tegen. Dat stukje prentte een volledige code taal in Sam’s gedachten en daarna werd deze zo warm dat hij naar beneden brandde en vervolgens alle keukenapparatuur tot leven wekte en hier decepticons van maakten. Het huis vloog in de fik en ze moesten dekking zoeken voor de velen machines die achter de familie aan zat.

Een leuk afscheidscadeau dus, en Sam vervolgd zijn weg richting de college. Hier vertoond hij vreemde trekjes en aanvallen door de codering wat in zijn hoofd werd geprent, hij verteld onder andere dat Einstein het verkeerd hij berekend en noem zo maar op. Op een dag kreeg hij weer de aandacht van een mooie meid, die hem even later bezochte in zijn kamer. De twee gingen wat flikvlooien toen Fox binnen stapte, en na de confrontatie blijkt het inderdaad niet te zijn zoals ze dacht dat het was: de meid die Sam probeerde te verlijden was een decepticon en die wou Sam Witwicky graag hebben vanwege dat laatste stukje kubus. Ze worden samen met de kamergenoot van Sam gedwongen te vluchten en daarna worden ze aangevallen door de decepticons (Megatron die weer tot leven kwam). En dan begint het eerste grote gevecht wanneer de autobots zich er mee gingen bemoeien en daarna komt Optimus Prima om het leven.

Dit geeft de reden om ‘The Fallen’ terug te sturen naar de aarde, het oudste lid van de Decepticons en tevens de baas. Hij wil de mensheid uitroeien om zo de decepticons tot leven te brengen. Ze vallen stukje bij beetje de mensheid aan en het vertrouwen in de autobots word geschaard. Daarna moeten ze zien te overleven maar tevens tegelijkertijd moeten ze er voor zorgen dat de Decepticons verslagen worden zonder hulp van Optimus Prime. Ze gaan op onderzoek uit wat de tekens betekenen wat Sam constant ziet en gaan op zoek naar de oude plekken waar deze gevonden waren. Zo komen ze uit op hele oude transformers die er al jaren waren en zo brengen ze Optimus Prime weer tot leven waarna er een grote actie scenes volgt ergens in Egypte en dan is al snel bijna alles eind goed al goed, voor zolang het duurt.

Mikaela Banes: “You live with your momma?”
Agent Simmons: “No, my momma lives with me. There's a big difference.”

De CGI was soms lachwekkend slecht, verdomme he dat zag ik totaal niet aankomen. In het eerste deel liep het allemaal mooi welletjes maar hier waren er soms scénes met de computer bewerkt en het leek er niet op, en dan haalde het gelijk ook de klasse een beetje weg van Bay en de filmreeks. De actie is allemaal wel prima maar het spreekt toch steeds minder aan en de film werd steeds meer een cliché. Ik ben ook het laatste drie kwartier nog in slaap gevallen, meer mijn eigen schuld en het werk wat ik uitoefen (waarvoor ik zeer vroeg me bed uit moet), dus dan heb ik het laatste stukje nog maar eens opnieuw gekeken, alleen ook dat wekte verder geen kriebels meer op, en stelde dit tweede deel in het algemeen maar weinig voor.

3.0*

Hetzelfde.

Ik vreesde eventjes dat ik dit een onvoldoende zou geven, maar gelukkig red Bay de boel toch nog een beetje uiteindelijk. Dit deel voegt eigenlijk vrij weinig toe aan de reeks, behalve dat er 1 nieuwe superschurk bij is gekomen.

LeBeouf blijft prima, Fox viel me tegen. Duhamel en Gibson voegen ook vrij weinig toe, wat er dan nog over is zijn een aantal behoorlijk spectaculaire scenes. Vooral de opening maar ook de slotfase mochten er wezen, en die tillen de film toch nog even op naar een nipte voldoende.

Een voordeel is dat het er allemaal wederom weer prachtig uitziet. De snelle, flitsende actie is soms wat te snel zodat het haast aan je voorbijschiet maar in het algemeen is het allemaal prima om te volgen. Jammer dat die geforceerde humor zo aanwezig is vol met irritante types. Vooral Moeder Witwicky was vreselijk.

Voor de rest is 150 minuten behoorlijk lang, maar het weet wel te vermaken. Het ziet er allemaal top uit, en in de slotfase laat Bay alle remmen los. Ook is er nog ruimte gemaakt voor enkele toffe robots, zoals die shredder was een heerlijk gezicht.

Realistisch, nee natuurlijk niet. Als de vervelende humor iets minder was geweest en de film wat minder voorspelbaar was geweest had dit best een toppertje kunnen zijn. Maar nu is het voor wat het is.