• 13.687 nieuwsartikelen
  • 171.400 films
  • 11.360 series
  • 32.317 seizoenen
  • 633.716 acteurs
  • 197.067 gebruikers
  • 9.219.188 stemmen
Avatar
 
banner banner

La Nuit Américaine (1973)

Drama / Komedie | 115 minuten
3,59 178 stemmen

Genre: Drama / Komedie

Speelduur: 115 minuten

Alternatieve titels: Day for Night / Effetto Notte / The American Night

Oorsprong: Frankrijk / Italië

Geregisseerd door: François Truffaut

Met onder meer: Jacqueline Bisset, François Truffaut en Jean-Pierre Léaud

IMDb beoordeling: 8,0 (25.549)

Gesproken taal: Engels en Frans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot La Nuit Américaine

"A movie for people who love movies."

In de Victorine Studio's in Nice begint de Franse cineast Ferrand (François Truffaut) aan zijn nieuwe film: "Meet Pamela". Zoals altijd loopt alles vanaf het begin niet meteen van een leien dakje: ups en downs op de set, acteurs en hun beruchte grillen, ingewikkelde liefdesaffaires en een producer die iedereen onder druk zet... Ferrand vraagt zich af of hij zijn film ooit wel zal kunnen voltooien.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van eRCee

eRCee

  • 13408 berichten
  • 1953 stemmen

Onderhond schreef:

Des te meer films over het maken van films ik zie, des te vervelender ik ze vind. Oninteressant en zelfingenomen.

Fijn dat je zo zelfkritisch durft te zijn.


avatar van Flavio

Flavio

  • 4764 berichten
  • 5055 stemmen

Het filmproces is als een reis door het Wilde Westen, eerst hoop je op een aangename reis, maar al snel ben je al blij als je aankomt. Een grappige typering die als je het hele subgenre aan films en docu's over filmmaken beschouwt (Living in Oblivion, Burden of Dreams, Lost in La Mancha etc) redelijk lijkt te kloppen.

Deze Nuit Americaine is een klassieker in het genre. Truffaut speelt een wat minder ambitieuze versie van zichzelf, die eigenlijk liever Toergenjev had verfilmd in Japan maar in plaats daarvan onder grote tijdsdruk een romantisch niemendalletje regisseert. Ook altijd leuk, acteurs die met de nodige zelfspot een weinig vleiend beeld scheppen. Leaud als verwend, emotioneel onvolwassen mannetje, Cortese als labiele alcoholverslaafde. Minstens even leuk zijn de figuren om hen heen, de scriptgirl, rekwisietenman, producer, set-manager, ieder met zijn eigen sores en belang(etje). Los van de vermakelijke interacties binnen de crew is ook het filmproces leuk om te zien. Alles om de illusie overeind te houden, terwijl er continu kleine en grote problemen moeten worden opgelost.

Ik vind zo snel geen bron die het bevestigt, maar de jongen die in een droomscène Citizen Kane plaatjes steelt leek me de jonge Leaud uit Les 400 Coups, al zit de scène niet in die film voor zover ik me kan herinneren.


avatar van Rotterdam@1

Rotterdam@1

  • 805 berichten
  • 372 stemmen

Flavio schreef:

Het filmproces is als een reis door het Wilde Westen, eerst hoop je op een aangename reis, maar al snel ben je al blij als je aankomt. Een grappige typering die als je het hele subgenre aan films en docu's over filmmaken beschouwt (Living in Oblivion, Burden of Dreams, Lost in La Mancha etc) redelijk lijkt te kloppen.

Deze Nuit Americaine is een klassieker in het genre. Truffaut speelt een wat minder ambitieuze versie van zichzelf, die eigenlijk liever Toergenjev had verfilmd in Japan maar in plaats daarvan onder grote tijdsdruk een romantisch niemendalletje regisseert. Ook altijd leuk, acteurs die met de nodige zelfspot een weinig vleiend beeld scheppen. Leaud als verwend, emotioneel onvolwassen mannetje, Cortese als labiele alcoholverslaafde. Minstens even leuk zijn de figuren om hen heen, de scriptgirl, rekwisietenman, producer, set-manager, ieder met zijn eigen sores en belang(etje). Los van de vermakelijke interacties binnen de crew is ook het filmproces leuk om te zien. Alles om de illusie overeind te houden, terwijl er continu kleine en grote problemen moeten worden opgelost.

Ik vind zo snel geen bron die het bevestigt, maar de jongen die in een droomscène Citizen Kane plaatjes steelt leek me de jonge Léaud uit Les 400 Coups, al zit de scène niet in die film voor zover ik me kan herinneren.

In het geval van Truffaut en Léaud gaat het zelfs nog dieper en vooral langduriger. Omdat Léaud als jonge jongen al voor Truffaud werkte (Quatre cents coups) en blijkbaar op school onhandelbaar was, wierp Truffaud zich op als mentor/vaderfiguur hetgeen beiden wel veel baat heeft gedaan. De echte ouders, scenario-schrijver en actrice , vonden dit prima. Dit is de illustratie van je laatste zin: terwijl er continu kleine en grote problemen moeten worden opgelost....Nou en of..

Ik schrok enigszins toen ik onlangs een foto zag van Léaud nú.


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 10009 berichten
  • 5398 stemmen

Interessante film over hoe het er aan toegaat achter de schermen van het maken van een film. Altijd fijn om een film in een film te zien. Truffaut laat zien wat er allemaal bij komt kijken en toont aan dat het voor velen of zelfs voor allen gewoon werk is, een normale job met elk zijn eigen bekommernissen en moeilijkheden.

Besoignes met de acteurs, problemen met de kat, discussies met de producer en ga zo maar door. Wel een grappige scène met die kat. Ook de start van de film was een beleving om alle details te ontwarren van wie wat op welk moment moest doen.

Zeer realistisch ook gebracht denk ik. Soms vloeide realiteit en fictie wat door elkaar en wist ik niet goed of men in Meet Pamela zat of niet, maar dat maakte het extra fijn.


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1482 berichten
  • 894 stemmen

Graag gezien. Mooie ode aan het filmmaken. De vele hindernissen die opdoemen (ontwikkeling van pellicule loopt verkeerd zodat alle scenes opnieuw moeten gedaan worden, een kat die geen melk lust, jaloezie onder de acteurs, ijdelheid, enz) maar wanneer alles eensklaps vlot gaat, horen we die prachtige score van George Delerue die de passie en het plezier extra onderstreept. De vele anekdotes op de set maken het luchtig en vlot verteerbaar. La nuit Américaine is een trailer van bijna 2 uur voor wie wil weten vanwaar de magie van cinema vandaan komt.


avatar van El  Loco

El Loco

  • 766 berichten
  • 2088 stemmen

Wat mij betreft blijft dit de beste film over film maken die ik tot dusver gezien heb. The Disaster Artist is ook een pareltje, maar deze is veel completer. Het is vooral de technische kant van het film maken dat zo ongelooflijk gedetailleerd in beeld wordt gebracht. De openingsscène op het plein bijvoorbeeld is ontzettend interessant om te volgen. Soms staan we bij het kijken van een film er niet bij stil hoeveel zaken correct moeten lopen. Iemand die een fractie van een seconde te vroeg of te laat in beeld komt, kan de hele scène al om zeep helpen.

Verder heeft La Nuit Américaine een ontzettend hoog tempo. Er gebeurd quasi ieder moment wel iets dat een invloed heeft op het maken van de film, zowel op technisch vlak als op privé vlak van de personages. Heerlijk om te zien hoe Truffaut hier zelf de regisseur speelt en eigenlijk nog goed zijn kalmte weet te bewaren onder al die stresserende omstandigheden.

4.5*