The Hunchback of Notre Dame (1996)

Frollo blijft toch wel mijn favoriete Disneyschurk

Lang geleden dat ik deze prent nog heb gezien. Voordat ik deze versie heb gezien had ik al een versie gezien met echte acteurs, en daar kan ik me ook nog maar weinig van herinneren. Dit is een serieus verhaal dat me echter niet zo erg wist te boeien. Ik was er persoonlijk niet zo van onder de indruk. Wat ik wel leuk vond was het fantasy -element met de gargoyles (standbeelden van vliegende beesten die tot leven komen) hetgeen mij terug deed denken aan de lange namiddagen met vrienden waarbij we het bordspel Heroquest speelden en het "gedrocht" oftewel in het Engels "gargoyle" de meest gevreesde vijand was. Wat me vooral stoorde in deze prent was dat de moeder van Quasimodo die je in het begin krijgt te zien wel erg veel lijkt op het zigeunermeisje Esmeralda. Ik dacht eerst dat ik de enige was die dat vond totdat mijn vader dezelfde opmerking maakte. Ik geef geen score, deze moet ik eens herzien.

Goede Disney klassieker. Ik heb het alleen vroeger nooit meegekregen dus voor mij is het geen jeugdsentiment. Eigenlijk is hij een 3* waard maar het is gewoon niet helemaal mijn ding. Leuk voor een keer.

Look at that disgusting display. Yes, sir!

The Hunchback of Notre Dame is op The Lion King na de beste Disney animatiefilm ooit. Prachtige animatie, liedjes waarvan je kippenvel krijgt en boeiende karakters.

Het verhaal gaat dus over de gebochelde klokkenluider Quasimodo. Zijn ouders, zigeuners, waren vermoord door Frollo, en hij wilde hetzelfde met het gebochelde kind doen, totdat een priester hem hierop aansprak. Hij voedde Quasmido op met het verhaal dat zijn moeder hem verstoten had, en dat Frollo de enige was die hem wilde opvoeden. Als hij een keer naar buiten gaat, verandert alles in Parijs. Een vrij simpel verhaal, maar zo mooi in beeld gebracht. De omgevingen zijn mooi en er zitten leuke easter-eggs in.

De liedjes zijn stuk voor stuk meesterwerken. ''Out There'', ''Hellfire''..... allemaal prachtig. Disney waagde wel een gok om een seksueel gefrustreerde slechterik in de film te stoppen, maar ook dit is mooi in beeld gebracht met Hellfire.

De karakters zijn ook geweldig, op een paar na. Quasimodo is, heel saai, mijn favoriet. Hij is zo zielig, zijn meester Frollo zei altijd dat hij een lelijk wezen was en dat zijn moeder hem heeft verstoten. De reden waarom Frollo zo'n krachtige schurk is, is omdat hij vrij menselijk is. Hij vecht niet met zwaarden en veel toeters en bellen, hij is gewoon een monster. Esmeralda is ook een goed karakter. Hoe ze meeleeft met Quasi is echt geweldig. Dan de wat mindere karakters: Phoebus vond ik dus helemaal niks. Dat levert ook weer een prachtige scene op, waarin Quasimodo denkt dat Phoebus Esmeralda wil gevangen nemen, en hij hierop roept: sanctuary, sanctuary! Geeft aan hoeveel hij om Esmeralda geeft. En dan heeft deze film hetzelfde probleem als Brother Bear, een prachtig verhaal maar met vervelende sidekicks. Hier zijn dat de waterspuwers. Toch weten ze zo nu en dan iets grappigs te zeggen.

De Notre Dame zelf is erg mooi getekend, en op gegeven moment vergat ik dat ik een animatiefilm aan het kijken was. Prachtig.

Dus al met al, een fantastish meesterwerk. 5*

Disney Classic #37

De filmposter van The Hunchback of Notre Dame staat mij nog goed voor de geest. Iedere week als wij op de basisschool de sportzaal inliepen stond ik oog-in-oog met onze gebochelde vriend. Maar in tegenstelling tot wat zijn uiterlijk doet vermoeden weet Quasimodo vanaf de eerste minuut sympathie op te wekken. Het introlied is prachtig en ook die duistere nacht in Parijs weet de kijker meteen in het verhaal te sleuren.

Vervolgens komt de Notre Dame meerdere malen terug vanuit allerlei hoeken en standen. Het weet mij dusdanig te prikkelen dat ik meteen zin heb om naar Parijs te gaan. Die levende beelden waren leuk bedacht al zijn ze na The Beauty and the Beast natuurlijk niet zo origineel meer. De toonzetting is wederom duister maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld The Black Cauldron zijn er ditmaal wel de nodige humoristische momenten en een aantal aanstekelijke personages.

Met name de bad guy maakte een uitstekende transformatie door. Gedurende de film heeft hij zichzelf steeds minder goed in de hand. Of dit verhaal een daadwerkelijke sneer naar het kerkelijk gezag is gaat wellicht wat ver maar het liedje waarin Frollo voor de openhaard stond vond ik behoorlijk krachtig en tot de verbeelding sprekend. Sowieso is het een verademing om nu eens een grauwere Middeleeuwen te zien in vergelijking met het vrij brave Sword in the Stone en Robin Hood uit vroegere tijden. The Hunchback of Notre Dame is absoluut een titel die het klassieker stempel met verve draagt.

4,5*

Als kind heb ik deze film gezien en vond ik hem helemaal fantastisch. Nu als volwassene vind ik het nog steeds een hele mooie film.
Sociale thema's als sociale ongelijkheid en vooroordelen worden mooi in beeld gebracht. Frollo die je gedurende de film steeds gefrusteerder ziet worden en zijn best ziet doen om zijn lustgevoelens te onderdrukken.

De muziek is echt fantastisch!!

De personages vind ik erg mooi. Quasmido waar je veel sympathiek voor krijgt, die onzeker en bescheiden is door de 'opvoeding' van Frollo. Esmeralda, een krachtige, onafhankelijke vrouw die opstaat om de kwetsbaren te helpen. Frollo, de gemene schurk maar een heel ander soort schurk dan in andere films. Hij is religieus en overtuigt zichzelf ervan dat hij goed handelt om zo orde te herstellen. Phoebus met zijn gevatte opmerkingen en die uiteindelijk wel het meisje krijgt in plaats van Quasimodo. Iets wat ik juist sterk vond aan de film, want het zou niet erg 'realistisch' zijn geweest als Esmeralda toch voor Q. zou kiezen. Beetje jammer is dat ik ook deel 2 van de Klokkenluider heb gekeken. Geen aanrader!!

Ik ben blij dat het er niet is gekozen voor het einde uit het boek. Sowieso zou het dan niet echt meer een geschikte kinderfilm zijn, maar dan nog: kom op! Het is disney! Je gaat toch een animatie disneyfilm kijken, omdat het juist wel een fijn gevoel bezorgt! Natuurlijk gebeuren er verdrietige dingen in Disneyfilms, maar ik ken geen Disneyfilm die daarmee eindigt en je toch met een soort kater-gevoel laten zitten.

Iets wat me toch elke keer weer stoort als ik hem zie is de ketel die ineens wel hééél veel gesmolten metaal kon bevatten (of was hij misschien ook betoverd, zoals de Black Cauldron). Maar ach, waar hebben we het dan over.

Welverdiende 4*

Nog steeds een geslaagde animatiefilm. Vooral Frollo blijft (duivels) goed. Jeugdsentiment!

Tja na het zien van de 70 jaar oudere versie met LOn Chaney die ik in alle opzichten superieur vond aan deze vrees ik dat die herziening er niet meer van zal komen...

Dit is zeker een van de betere Disneys! Het spreekt mij in ieder geval meer aan en dat heeft alles te maken met de gedurfde aanpak. De liedjes zijn opzwepend, het plot dramatisch (totaal niet dat zoetsappige cliché-gebeuren) en tot slot zag de animatie er ook cool uit. Dat zwierige en licht theatrale paste goed bij het schrijnende verhaal van de Klokkenluider van de Notre Dame.

een gaaf geschoten film met soms duister geschoten gebeurtenissen rond zigeuners

en dat doet de film goed

Prima disney vermaak, lang geleden dat ik deze film met mijn kinderen zag. Onlangs dus maar weer eens gekeken op tv en veel dingen was ik vergeten. Het kan aan mij liggen, maar de liedjes vond ik, op een paar uitzonderingen na, wat tegen vallen. Maar dat was voor mij dan ook het enige minpuntje. De hele film ademt een sfeer uit van ellende, maar ook van hoop. Gelukkig worden de zaken niet geromantiseerd, ook het slechte gedrag van mensen komt aan de orde en dat maakt dat het verhaal van Victor Hugo recht word gedaan.

Voor mij is, na Beauty and the Beast, The Hunchback of Notre Dame één van Disney’s grootste meesterwerken. In vergelijking met de meeste Disney films is het verhaal duisterder, maar het verhaal word op een sterke wijze verteld en het neemt de thema’s die het aankaart serieus. Thema’s als religie, gebocheld zijn in oude tijden waarin daar meer op werd neergekeken, lust of de onderdrukking van bepaalde groeperingen worden op tafel gegooid. De personages zijn gedetailleerd getekend met vloeiende bewegingen, achtergronden van de kerk & Parijs zien er prachtig uit, de instrumentale muziek heeft een epische toon en de meeste liedjes zijn sfeervolle liedjes die de emotie van de scene goed weten te pakken (zowel het rustige God Help the Outcast als het energieke Topsy Turvy, om 2 voorbeelden te noemen).

De personages zijn sterk onderbouwde figuren die ik met volle interesse volgde. Frollo is één van de meest duistere figuren die Disney ooit gemaakt heeft. Hoe hij, verblind door zijn eigen visie op een ideale wereld, nare dingen kan doen, met de overtuiging dat god aan zijn zij staat, kan voor meerdere sterke scenes zorgen. Quasimodo is een zachtaardig figuur waarvan ik hem geluk van harte gunde, wat de nare situaties waarin hij terecht komt des te zwaarder maakte om naar te kijken. Esmeralda is een energiek figuur die sterk in de schoenen blijft staan en zich niet laat afweren door de onderdrukking. Soortgelijk als Quasimodo is dit een figuur waarvan ik wou dat het met haar goed kwam, wat de situaties waarin zij terecht kwam ook intens maakte. Zelfs Phoebus, een personage met een relatief kleine rol, wist in de korte momenten waarin hij in beeld was een paar opmerkingen te maken waar ik hard om kon lachen. Deze personages vertellen het verhaal op een goed tempo waarbij het verhaal niet te snel ging, noch werd het traag op bepaalde punten.

Het grootste gedeelte van Hunchback of Notre Dame bevat materiaal die thuishoort in een film die ik een 5* wil geven, maar de potentie word echter niet ten volle benut. Wat me ervan weerhoud het een hoger cijfer te geven zijn de geforceerde kinderlijke aspecten. Bij iedere Disney kun je een paar upbeat liedjes verwachten of wat humoristische sidekicks. Dit is echter één van de weinige Disneyfilms waarin ik de vrolijke aspecten een te groot contrast vind vormen met de serieuze, waardoor ze eerder een hinder vormen dan iets toevoegen. De 3 standbeelden waren hier een goed voorbeeld van: Quasimodo kan midden in een serieuze praatscene zitten, plots komen de 3 beelden eraan en gooien geforceerde flauwe grappen ertussendoor die me deels uit het moment haalde. Hun lied kon ik al helemaal niet uitstaan en deze sla ik in de regel over als ik de film kijk.

Los daarvan was er niets dat me niet beviel. De muziek is prachtig, het verhaal is sterk, thema’s zijn interessant, personages zijn sterk onderbouwd, animatie is fenomenaal en er zaten een paar effectieve traanmomenten in. De kinderlijke aspecten werken aanzienlijk minder goed dan de andere Disneyfilms, zelfs storend op bepaalde punten, maar de goeie kanten lieten mij hier overheen kijken en ik kan het één van mijn persoonlijke favorieten Disneyfilms noemen.

4,5*

Helemaal mee eens. Dit is ook een van mijn favoriete Disneyfilms. Mooi tekenwerk, leuk verhaal, donkere momenten en een heerlijke schurk.

Herhaling gezien sinds 1999...

Redelijk animatie/drama/familie/muziek/romantiek film...

Redelijk verhaal...

Redelijk gemaakte animatie...

Muzikale is mijn ding niet...

Goed achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Wat een mooi verhaal. Op een of andere manier lukt het vaak om hele fraaie films te maken met verhalen, sprookjes en legendes die zich in Parijs afspelen. Deze is echt zeer geschikt voor een live-action remake, en ik zie dat die er inderdaad staat aan te komen, al moeten we wel tot 2022 wachten... Hopelijk wordt ie net zo goed als Beauty and the Beast (2017), als ze het goed aanpakken zit hier een hele krachtige film in.

Qua minpunten is er de animatie van de personages die niet echt uitblinkt, maar de decors van de Notre Dame maken veel goed. Ook het zingen in deze quasi-musical kon stukken beter, met name de stemmen waren niet allemaal fijne zangstemmen. Deze animatie heeft veel raakvlakken met het prachtige Les Misérables (2012), als Disney hiermee zoiets kan maken, en dat kunnen ze, dan kan ik niet wachten tot het 2022 is.

4*

Dit was 1 van m'n eerste biosfilms ooit en ontelbare keren in Nederlandse versie gezien. Nu wil ik alle disney classics graag in het origineel zien en vandaag was deze aan de beurt..

Ik hou van de wat duistere Disney films en dit is er 1 van.

Alleen, en ik zeg dit snel, ik vond de Nederlandse versie qua zang echt veel beter.. Of het aan m'n nostalgie ligt, weet ik niet.. Maar alleen het nummer hellfire al.

Maar de animatie is echt prachtig! Vooral nu ik een paar keer in Parijs zelf ben geweest

Dit was de laatste goede Disney-film van die tijd. Vanaf Hercules was Disney gewoon Disney niet meer. Al moet gezegd dat ook deze film al behoorlijk een buitenbeentje is. Voor een Disneyfilm is het als verfilming van een verhaal van Victor Hugo toch behoorlijk duister allemaal, met zeer serieuze thema's die worden behandeld. Daardoor is de film ook wel een van mijn favorieten, maar om eerlijk te zijn mist de film wel een beetje de balans tussen wat leuk is voor volwassen en wat leuk is voor kinderen. De zware thema's overschaduwen de humor en personages een beetje.

Eigenlijk brengen alleen de Gargouilles (afleidend dat een van hen door Jason Alexander wordt gespeeld) en het Festival of Fools wat luchtigheid. Het probleem bij de personages is dat alleen Frollo echt een personage met complexiteit is. Daarmee heeft de film een van de beste bad guys in een Disneyfilm, maar Quasimodo is eigenlijk maar wat saai, en Esmeralda en Phoebus zijn sympathiek maar te perfect. Je ziet ook eigenlijk maar relatief weinig interactie tussen al die personages.

Wat betreft de liedjes is de film ook niet al te sterk. Hellfire is zo'n beetje het enige nummer dat er voor mij echt uit weet te springen. De soms theatrale score kan me overigens wel goed bekoren. De animatie is ook erg sterk in deze film. Het ziet er allemaal echt nog geweldig uit. De kleuren zijn vaak verbluffend en de belichting is fraai. De Notre-Dame, de Court of Miracles en andere locaties zijn ook bijzonder mooi in beeld gebracht, met precies genoeg oog voor detail. Sterk einde ook. 3.5* ruim.

Zeer mooie Disneyfilm met een goed verhaal en mooi gedetailleerd. Vind het alleen wat jammer dat het musical gehalte vrij hoog is, waardoor het verhaal hierdoor wat minder spannend wordt. Vooral de eerste 15 minuten is het vooral zang. Toch blijf het de moeite deze Klokkenluider van Notre Dame te bekijken, want de songs die vrij divers zijn, zijn wel prachtig mooi gezongen. Nog een tip! Halverwege de film heb ik de soundtrack van Engels omgedraaid naar Frans. Een echte aanrader daar de film zich ook afspeelt in Parijs. En nu weten we vast en zeker hoe de Notre Dame is aangestoken haha. Wat is vooral goed vond aan deze Disney dat lelijkerd Quasimodo en niet behorend tot het normale volk Esmeralda de gipsy "heks" goed wordt belicht en dat we allemaal leven op deze mooie aardbol.

We hebben dan ook nog een prins op het witte paard een soort van moraalridder, maar die is niet het belangrijkste in deze film. Het gaat toch vooral om Quasimodo Esmeralda en Frollo. Het tekenwerk is goed en een feest om naar te kijken. Leuk uitgewerkt tot de laatste minuut. Echt grappig wordt ie nooit, maar heb me bijna geen seconde verveeld.

Film 3.5

Beeld 3.5

Geluid 3.5

Extra's 3.5