Hatari! (1962)

Een gouwe ouwe topper, lekker voor de buis

een hapje en drankje en je vermaken aan

de hummor, sfeer en top-opnamen gemaakt

in tanzania (afrika) kijk niet vaak een

film meerdere keren, maar deze is elk jaar

aan de beurt.

En een ieder die mee kijk is altijd verrast

en enthousiast.

Had toch meer verwacht van deze Howard Hawks film,inderdaad meer voor de familie,zit wat erg flauwe sentimentie in en de standaard affaires tussen de spelers,wat hier erg ongeloofwaardig overkomt.Haws had toch ook in zijn laatste films de nare gewoonte om minimaal 1 slechte actrice te casten,hierbij dus ook.John Wayne was weer leuk,en ook een aantal leuke scenes met de dieren,het personage van Buttons was nog wel weer grappig.

3*

Na heel veel jaren nog eens gezien, aanvankelijk met wat terughoudendheid i.v.m. het vangen van de dieren maar is me reuze meegevallen. Goede film.

ben op gegroeit met de john wayne film ...door dat mijn ouders er zo dol op waren ....deze heb ilk al vele male gezien ..en blijf em leuk vinden...van mij krijg die een dikke 10.......

Mooie sfeervolle poster.

John Wayne in een voor hem zeer ongewone omgeving, Afrika, waarin hij zich echter wonderwel goed thuis lijkt te voelen.

Hij nam in enkele scènes ook behoorlijk wat risico moet ik zeggen.

(goed te zien dat hij het zelf was, en niet een double)

Enkele goede co-stars, zoals Hardy Kruger en Red Buttons, en veel denderende actiescènes maken deze luchtige film tot een redelijk aangename kijkervaring.

Elsa Martinelli, het (te) slanke ex-fotomodel is charmant, maar acteert niet al te sterk.

De typische Hollywood 'matching' van oudere man in de hoofdrol- en veel te jonge vrouw als tegenspeelster is ook hier weer aanwezig.

Wayne was 55, Martinelli 27!

Michèle Girardon, de veel te jong overleden (zelfmoord) Franse actrice vond ik persoonlijk heel wat aantrekkelijker dan Martinelli.

De opnames van het vangen van wilde dieren zijn behoorlijk spectaculair.

Maar ik heb wel de indruk dat het voor die dieren veel stress betekende.

Denk ook niet dat een dergelijke film tegenwoordig nog gemaakt zou kunnen worden.

De meeste mensen zijn een stuk gevoeliger geworden voor dierenwelzijn dan destijds het geval was.

Wel jammer dat er toch wat veel opnames met achtergrond projecties gebruikt worden in de film.

Lijkt mij niet echt nodig, en verstoort het realiteitsgevoel dat de film oproept.

Ook vind ik de romantische interludes wel wat erg de overhand hebben.

Die verzwakken het geheel behoorlijk, waardoor de film te lang lijkt.

Het komedie element werkt daarentegen wel goed.

Buttons is daarin in zijn element.

Voor mij had de film wat korter gemogen.

Maar zo kort als de filmoperateur hem eens meende te moeten maken tijdens een matineevoorstelling die ik lang geleden bezocht was dan weer het andere uiterste.

Hij liet gewoon een hele filmspoel weg, want anders zou de aansluitende film niet tijdig kunnen beginnen!

De poster die hier momenteel te zien is kan mij niet echt bekoren, en toont bovendien Wayne in een weinig relevante opname.

Denkelijk om in te haken op zijn western imago.

(De scène komt wel voor in de film, maar is eerder onbelangrijk)

Nee, Marianne Thieme zal deze film niet in haar Toptien hebben staan, denk ik?

Deze film staat me vooral bij vanwege de muziek van Henry Mancini, o.a. de Baby Elephant Walk. Voor de rest 'gewoon' aardig.

Inderdaad ook eens leuk om John Wayne eens niet in het Wilde Westen te zien.

Super leuke film,let op de 3 oliefantjes!!!!

Redelijke avonturenfilm, die ietwat te lang voortkabbelt.

Eens een keertje geen western, waarin John Wayne zijn kunsten mag vertonen. Hatari is meer een mix tussen romantische komedie en avonturenfilm. Voor de afwisseling op zich niet verkeerd.

Het is in het begin best leuk en interessant om te zien hoe ze de dieren vangen. Met behulp van een jeep en lasso rijden ze met de dieren mee, waarna ze de dieren uiteindelijk vangen. Dat zoiets bij bijvoorbeeld een neushoorn best spectaculair kan zien, zien we in deze film. Los daarvan vond ik de film verder niet zo heel goed.

Af en toe is er een mooi shot van Afrika te zien, maar visueel is het verder niet echt bijzonder. De acteurs doen allemaal hun ding naar behoren. Er springt er niet eentje uit in positieve of negatieve zin. De muziek is niet onaardig en de humor is soms geslaagd en soms ook niet. Uiteindelijk duurt de film net wat te lang, maar gelukkig is de film het grootste gedeelte wel redelijk onderhoudend, waardoor de verveling gelukkig niet toesloeg.

Echt goed of hoogstaand wordt het echter nooit. Toch leuk om een keer gezien te hebben en de film deed me trouwens enigszins denken aan de serie Daktari, die ik vroeger ooit eens zag. De titel deed me daar trouwens ook aan denken.

2,5*

Na 'The Story of Film' (film en boek) toch weer wat aandacht gekregen voor Howard Hawks. Er wordt relatief veel aandacht aan hem geschonken. Toen ik begon met veel films kijken en to see-lijstjes te maken met 'belangrijke' oudere titels al veel van Hawks gezien. En ik vond het op een gegeven moment wel welletjes. Recentelijk toch nog wat titels verzameld en gekeken. Time Out spreekt nog over een 'late masterpiece' van Hawks. Juist omdat Hawks later in zijn carrière van die lang uitgesponnen, langzamere sfeerfilms ging maken, met zowel milde sociale satire als wat actie. In zijn westerns pakte dat redelijk goed uit, maar hier is het teveel stereotiep. Minder bekend decor natuurlijk. Dus ik vond het naast de lange zit toch wel echt een mixed-bag. Ik haak even in op een aantal dingen die hier al in het forum staan:

Leuk dat jou is opgevallen dat het Wayne zelf is bij de stunt opnames. Ik heb daar ook op gelet, maar kon er niet helemaal wijs uit. Met name bij die neushoorn-scène tegen het einde. Overigens kan ik het over de dames zeker met je eens zijn. Bij de aanwezigheid van Martinelli hebben duidelijk ook andere motieven meegespeeld.

John Wayne zet een goede prestatie neer , Red Buttons en Kruger zijn ongelofelijk

Voor mij een topfilm die ik nu al vele malen heb gezien

dit soort films zouden ze terug moeten maken

Rockets for Pockets

Ik heb altijd mijn twijfels gehad of Hatari wel iets voor mij ging zijn. Als enorme John Wayne fan moest ik de film ooit wel eens zien natuurlijk, maar ik ben niet zo te vinden voor het hele safari gedoe en het neerschieten van wilde dieren. Ik heb zelfs Green Hills of Africa van Hemingway, toch wel één van mijn favoriete schrijvers, hiervoor halverwege links laten liggen. Hatari leek me in dat straatje te liggen maar bon, vandaag me er dan toch eens aan gewaagd.

En het is een mooie meevaller dat Howard Hawks ervoor kiest om een film te maken waar de focus puur op het vangen van de beesten ligt en niet op het neerschieten. Daar zitten natuurlijk dan ook nog altijd vrij harde scènes in, maar daar kan ik op zich mee leven. Bij het uitkomen van de film in 1962 was er de kritiek dat dit eigenlijk meer een vakantie voor Hawks moet zijn geweest dan effectief werk. Iets wat te begrijpen valt want er was geen afgerond script en Hawks liet zich op zijn dooie gemak (en ver weg van de studiobazen) inspireren door het moment waardoor het budget van 6 miljoen dollar er nogal snel werd doorgejaagd. Dat is dan ook het enige minpunt dat ik kan bedenken bij Hatari en dat is dat de film nooit tot een echte climax weet op te bouwen. Ik had dan ook verwacht dat er wat meer met de neushoorn gedaan ging worden, maar verder dan de ontsnapping van dat beest (wat per ongeluk gebeurde waarop Hawks besloot om het in de film te houden om het realisme op peil te houden) wordt daar niets meer mee gedaan. De romance stelt zoals gewoonlijk niet veel voor, maar ik kan me altijd wel amuseren met een klungelende Wayne die niet begrijpt wat hij verkeerd heeft gedaan bij de dame in kwestie.

Hetgeen direct opvalt aan Hatari, het is dan ook onder andere de openingsscène, zijn de scènes waarin er een poging wordt gedaan om de wilde dieren te vangen. Volgens Hawks komen er geen stuntmannen aan te pas (ik heb er echter wel wat mijn twijfels over) waardoor deze scènes nog interessanter worden. Misschien had er wel één of twee pogingen geknipt mogen worden, 2.5 uur kan voor sommigen toch net iets te lang zijn, maar ik heb me gelukkig geen moment verveeld. John Wayne voelt zich overduidelijk in zijn sas in Afrika, maar het viel me op dat gewoon heel de cast erg veel plezier lijkt te hebben. Het groepje mannen is lekker op elkander ingespeeld en ook de vrouwelijke touch van Michèle Girardon en Elsa Martinelli is erg aangenaam. Die laatste is inderdaad niet het toonbeeld van een goede actrice (dan liever Girardon), maar het stoorde me blijkbaar minder hard dan sommigen anderen hier op het forum.

Geslaagde muziek ook, tof om eens te horen waar het bekende Baby Elephant Walk zijn oorsprong in vond. Hoewel dit niet het beste is wat Wayne en Hawks op het grote scherm hebben getoverd, is dit toch weer een heerlijke zit. Jammer dat ik hier zo lang mee heb gewacht.

4*

Familiefilmpje, al te sentimenteel. De humor is van het kunstmatige type. Gelukkig wordt de film gered door de jachtbeelden, vaak spectaculair. En John Wayne ? Wel zelfs in een voor hem ongewoon werelddeel blijft onze John dezelfde in zijn rol : gedecideerd, bestweter en...onhandig in de romantiek.

Deze film wist mij niet echt te boeien .

Misschien komt dit ook dat ik meer een avonturen film had verwacht .

Er komen dan wel een paar avontuurlijke scenes in voor.

Maar die komen allemaal op hetzelfde neer.

Namelijk het vangen van wilde dieren met behulp van een lange stok met een lus eraan.

De meeste tijd in de film word dan ook besteed aan romantiek en flauwe grappen die meestal van Red Buttons afkomen.

Het acteren is redelijk al vond ik Elsa Martinelli amateuristisch acteren.

De muziek was prima evenals een paar jacht scenes.

Maar helaas bied deze toch al lange film te weinig om te kunnen boeien .

Mooie bovengemiddelde avonturenfilm. Vooral die achtervolging op het einde is leuk.

Uitstekende film waarin een groep mannen wilde dieren in Afrika vangen voor de dierentuinen. Prachtige opnames in Afrika en vooral de scenes waarin jacht wordt gemaakt op de dieren zijn ronduit spectaculair. Tegenwoordig zou deze film dan ook niet meer gemaakt mogen worden (wat ook maar goed is). Vermakelijke personages en dito dialogen. Een nipte 4.0 sterren.