Quella Villa Accanto al Cimitero (1981)

Saaie en nogal ongeloofwaardige horror. Vervelend geluid, vervelende personages, vervelend script, hier zit gewoon geen vermaak in. Amusementswaarde vrijwel nihil. Enig hoogtepunt is een bepaalde scene met een bepaald vliegend dier, daar kreeg ik zowat de slappe lach van, al was dat waarschijnlijk niet zo bedoeld. Enkele spaarzame gore momenten zijn wel goed. Verder is het allemaal erg traag en vergezocht. Welke ouders laten er nu bijvoorbeeld in hun nieuwe gigantisch grote huis hun kind in z'n eentje totaal aan de andere kant van het huis slapen? Slaat nergens op.

En zo stikt de film van de rare, onlogische keuzes. Het ligt overigens niet aan de tijdsgeest, zo ben ik enorm fan van The Exorcist, Dawn of the Dead en The Shining, beste horrors ooit gemaakt.

Deze Fulci komt daar echter in de verste verte niet bij in de buurt. Ik heb nog wel wat andere films van hem op de plank klaarstaan, hopelijk sluiten die beter aan op mijn smaak.

2,5*

Vind dit echt een aardig stukje minder dan de vorige Fulci's die ik zag. Hij maakt hier minder gebruik van zijn sterke kanten. Toch kies ik dit any day boven het gros van de hedendaagse horror. Zelfs Fulci op een mindere dag is fijner.

Fulci blijft een bijzondere regisseur. Zijn regie ligt ergens tussen onvergeeflijk amateuristisch en sfeervol geniaal. Gelukkig haalt dat laatste het altijd. Hij weet hoe hij suspense kracht moet bijzetten. En dit is tot nu toe de gewelddadigste en bloederigste van zijn films die ik zag, hoewel The New York Ripper ook al niet mis was op dat vlak. Het duurt een heel eind voor een schijnbaar doorzichtig en vrij oninteressant verhaal rond moorden en verdwijningen rond "The Freudstein Mansion" culmineert in een redelijk intens laatste half uur. Dit redt deze film nog net van de middelmaat. Behalve die vleermuis waren de kills vrij realistisch en gedetailleerd in beeld gebracht. Een redelijk gore boel. Door een kind in de film te laten mee acteren zit de spanning er ook voldoende in. Niet zijn beste (persoonlijk vind ik het zeer spannende Sette Note in Nero (4*) en het visueel geweldige Zombi 2 (3,5*) zijn beste werken) maar wel alweer een smerig werkje.

Vermakelijke horror met prima kills.

12 jaar na dato een herziening gegeven op de Arrow Bluray (met intro van Giovanni Frezza, die zich verontschuldig voor 'zijn' stem in de Engelse dub). Halfje omhoog, maar in vergelijking met een The Beyond en zelfs City of the Living Dead is dit toch echt stukken minder.

Het mist het fantastische, de bizarre vondsten die je doorgaans in een Fulci film tegenkomt. Zeker het eerste uur kabbelt het behoorlijk traag voort. De characters zijn ook te kleurloos en de soundtrack niet memorabel genoeg.

Het halve puntje extra is op basis van het laatste halfuur waar het regelmatig lekker spannend (de bijl door de deur) en ranzig wordt (die kill met het mes snijdend door de keel is echt waanzinnig).

Tegelijkertijd is het visueel qua camerawerk en belichting ook weer uitstekend, zoals je van een Fulci mag verwachten.

Maar overall is dit toch absoluut de minste in de Gates of Hell trilogie.

Wel maf dat er nu een dr Freudstein statue te koop is. Is het niet zo dat Freudstein organen nodig heeft ipv lichaamsdelen zoals in beschrijving hierboven staat

Een abominabele verschrikking op vrijwel elk vlak, dit onkundige project van de Italiaanse regisseur Lucio Fulci. Zelfs voor amateurstandaarden valt The House by the Cemetery op overtuigende wijze door de mand, met bijzonder slecht acteerwerk van vrijwel ieder personage. De goedkope nasynchronisatie wekt daarnaast irritatie op, de sfeerzetting komt totaal niet van de grond en het concept is zo idioot als wat. Enkel de lollige speciale effecten zorgen voor schaars leven in de brouwerij binnen een project dat vooral doods en ongeïnteresseerd overkomt. Het ontgaat me een beetje wat men in een regisseur als Fulci ziet afgaande op de uitkomst van dit brolwerk, want THBTC moet wel één van de allerslechtste films zijn die ik persoonlijk ooit heb gezien. Een vermoeiende ellende om doorheen te komen met krakkemikkige opmaak en een gebrek aan spanning en energie, het was werkelijk waar niet te doen.