Loving Vincent (2017)

Prachtig gemaakt maar idd, dat er Engels/schots/Iers wordt gesproken doet de sfeer een beetje de das om.

Matig verhaal stoort niet in prachtig Loving Vincent
***

Een 95 minuten durende animatiefilm die compleet bestaat uit handgeschilderde beelden in de stijl van Vincent van Gogh: het idee alleen al geeft reden tot applaus. In een grote loods in Polen maakten 150 schilders 67.000 schilderijen, die vervolgens frame voor frame worden geanimeerd tot een prachtig ogende animatiefilm. Het resultaat is een groots schouwspel waarin de kijker de personages uit Van Goghs schilderijen tot leven ziet komen. Puur esthetisch gezien is de film dus prachtig, maar als de kijker na een kwartier een beetje gewend is aan de stijl, blijkt dat achter de mooie verpakking een weinig verheffend verhaal schuilgaat.

Loving Vincent speelt en jaar na Vincent van Goghs dood. Joseph Roulin, postbode en vriend van Vincent, vraagt zijn zoon Armand om Vincents laatste brief te bezorgen bij zijn broer Theo van Gogh. Wanneer ook Theo overleden blijkt te zijn, zet Armand zijn reis toch voort. Hij besluit de brief te gaan bezorgen bij Dr. Gachet, een goede vriend van Vincent. Het duurt echter even voordat Armand hem te spreken krijgt. In de tijd die Armand moet overbruggen, spreekt hij met mensen die Vincent hebben gekend.
Armand ontdekt een aantal verdachte gebeurtenissen rond de ‘zelfmoord’ van Van Gogh en maakt het zijn taak om uit te zoeken of het daadwerkelijk zelfmoord was, of dat er iets anders aan de hand is geweest. De rest van de film draait om de zoektocht van Armand en laat ons meer zien over de laatste dagen en het getroebleerde karakter van Van Gogh.

Armands onderzoek naar de mogelijke moord op Van Gogh geeft het bekende verhaal een originele twist, maar omdat de afloop al meer dan 130 jaar bekend is, wordt het nooit echt spannend. De kijker- er even vanuit gaande dat deze een beetje algemene kennis heeft- weet dat Vincent wel degelijk zelfmoord heeft gepleegd. De reis is mooi vormgegeven, maar de bestemming is al bekend.

In plaats van met beelden te laten zien wat er gebeurt, verzandt de film in- overigens nog steeds mooi geschilderde- pratende gezichten die het verhaal vertellen. Dit maakt dat het tweede deel van de film wat statisch overkomt. En waarom hebben de Franse karakters trouwens allemaal een Iers accent?

Concluderend is Loving Vincent een mooie film, maar is het verhaal wat inwisselbaar. De kijker zal zich echter nooit vervelen, daarvoor zijn de beelden te mooi. De draai die regisseurs Kobiela en Welchman aan het verhaal geven is leuk gevonden, maar slaagt er niet in om de film enige suspense te geven. Of dit erg is, is maar de vraag. Want hoewel het verhaal van Loving Vincent misschien snel vergeten wordt, zal de overweldigende schoonheid van de tot leven gebrachte schilderijen van Van Gogh de kijker nog lang bijblijven.

Wat een schitterend idee en wat een schitterende realisatie. Nooit eerder gezien zo'n kunstige animatie.
Een eerbetoon aan Van Gogh en wat zijn al die figuren prachtig neergezet.
Naast het herkennen van enkele bijzondere werken van de meester en het genieten van geheel van Van Gogh's schilderstijl, toch ook geboeid door het suspensverhaal rond die laatste brief en zijn dood.
Eenvoudig, duidelijk dialoogwerk en opbouw en ook de aftiteling is mooi en origineel, ondersteund door het emotionele "Starry, Starry Night".

Wat een mooie, kunstzinnige en originele film is dit. Ik was zo gefascineerd door de beelden, of eigenlijk schilderijen, dat ik het best lastig vond om mij op het verhaal te concentreren. Ik vind het een redelijk boeiend verhaal, maar de uitwerking vind ik nog boeiender. Echt heel knap gedaan! Een prima speelduur, niet te lang of te kort, en ik heb me niet geërgerd aan hoe er gesproken wordt. Piece of art! 4*

Oh, dit is tegengevallen zeg! Op enkele spaarzame momenten na vond ik het er helemaal niet zo mooi uitzien, lelijk zelfs. Had ook steeds het idee dat ik naar een Heidi-tekenfilm uit de jaren zeventig zat te kijken. De gezichten vooral. Postbode Roulin (héél mooi schilderij overigens) die opeens begint te praten en zelfs tanden blijkt te hebben. Tanden! Van Gogh schilderde meerdere portretten van Roulin, maar ik mis hier toch de sierlijke krulletjes in zijn baard en de fraaie bloemetjes op de achtergrond. Ik heb verder helemaal niets tegen bewegende schilderijen, de portretten die in 'Frida' tot leven komen, die vond ik wel érg mooi, maar dit is echt teveel van het goede.
Van Gogh was een eenzame man. Ik zie dat in deze film nergens terug. Het schilderij 'De Slaapkamer' uit 1888 als voorbeeld nemend: daar gaat een enórme eenzaamheid van uit. Overigens in vrijwel al zijn schilderijen. Dat probeerde hij ook uit te drukken: triestheid en extreme eenzaamheid. Maar in de film ligt Van Gogh in zijn houten bed, komt er zelfs even iemand binnengelopen en alles lijkt door elkaar heen te krioelen als een hoopje maden. Overigens klopt er van het echte schilderijtje 'De Slaapkamer' als je naar de verhoudingen kijkt helemaal niets. Maar is typisch Van Gogh en heeft ook wel iets liefs. In zijn brieven klaagde Van Gogh erover dat niemand hem op school ooit had uitgelegd wat perspectief was.
De vraag 'was het zelfmoord of moord?' vind ik ook zo irrelevant, meer iets voor een goedkoop sensatieblaadje. Het werk wat Van Gogh in Nederland maakte wordt weer eens onderbelicht, aan zijn bewogen leven wordt geen enkele aandacht geschonken, geen enkele interessante visie op zijn kunst. En dan die beroerde cover van 'Starry, Starry Night' aan het einde. Waarom niet gewoon het origineel, vraag ik mij af?

Ik vind het echt een mooie film. Origineel idee ook. Wel jammer dat er Engels in wordt gesproken, dat vind ik wel echt een minpunt aan de film. Maar door de animatie vind ik het zeker een geslaagde film. Daarom 4 *.

Loving Vincent stond al eventjes op mijn lijstje. Viel toch eerlijk gezegd een klein beetje tegen. De grootste sterkte van de film vind ik tegelijk zijn grootste zwakte. Grafisch een zeer unieke en aparte animatiestijl waarbij een 125-tal schilders 65000 frames hebben gecreëerd die dan aan elkaar werden gezet. Fijn om de stijl van Van Gogh zelf terug te zien in de gehele film. Alleen werd ik op de duur horendol van al die bewegende streepjes en bollen. Erg vermoeiend om naar te kijken. Wel ook een pluspunt voor flashbacks die in een andere stijl werden weergegeven, mooi in het zwart-wit.

Ook het verhaal zelf was matig. Wel een origineel uitgangspunt om de film aan te vatten na de dood van Van Gogh zelf en waarbij de focus lag op Armand Roulin wiens verhaal werd verteld. Erg opwindend is het "whodunit" verhaaltje niet.

Deze animatiefilm heeft veel indruk op me gemaakt.
De film gaat over de laatste fase van Van Gogh's leven en de mensen om hem heen.
De rode draad is de oorzaak van zijn dood waar er eigenlijk 2 theorieën zijn. De ene een stuk aannemelijker dan de ander. Tegelijkertijd wordt dit overschaduwd omdat de focus meer ligt op het leven van Vincent.

De emoties kwamen goed over. Goede muziek, bijzonder project.

De visuele stijl is wel interessant (en geslaagd), maar mijn vermoeden dat dit niet "gewoon" 67.000 schilderijtjes waren bleek terecht. De rotoscoping maakt het toch meteen een stuk minder indrukwekkend. Makkelijk als je elke frame gewoon netjes kan naschilderen.

Bijzonder originele animatie, over het algemeen best fraai en geslaagd, en het zorgt zeker voor een eigen visuele smoel. Helaas vond ik het verhaal zelf verre van interessant, met vlakke personages, veel flashbacks en een wat vreemd gebruik van Schotse accenten. Na drie kwartier had ik het eigenlijk wel gezien.