Na het meesterlijke La Haine, keerde Kasovitz terug met Assassin(s), die toch buitengewoon net zo fenomenaal is en waar alles gewoon klopt en schitterend en slim in elkaar is gezet, en ook met een buitengewoon plot.
We krijgen te maken met kruimeldief Max (schitterend neergezet door Kasovitz zelf) die van stelen al een hobby heeft gemaakt. Totdat hij inbreekt bij de verkeerde, bij de gepensioneerde huurmoordenaar Wagner (ook een glansrol van Serrault die ik verder nog niet echt ken). Hij ontkomt net aan een bijna dood ervaring, maar daardoor zet hij zijn hobby niet stil. Hij gaat weer inbreken bij een supermarkt en inene komt hij daar toevallig tapes tegen waar hij "de man waar hij heeft ingebroken" weer tegenkomt, die dus een moord pleegt. Toevallig komt ie ook nog even op visite bij Max. Waar de tralarie pas echt begint....
In ruil voor zijn leven moet Max dus Wagner helpen met zijn klussen die hij als ouwe rot niet meer aankan en daar voert Kassovitz ons mee in een absurde, bizarre en ook ultra geweldadige, psychologische trip. Max is maar slechts een kruimeldief en krijgt het maar niet in zijn hart om de trekker over te halen. Wat ik bijvoorbeeld ook daar een erg sterke scene vond was
dat Max op het moment bij die ouwe vent niet de trekker kon overhalen en vol medelijden zat. Maar er is een oplossing, even snel naar de tv kijken waar net een vrolijk programma bezig is, om je moed en humeur een beetje te resetten, en het dan alsnog proberen. Erg scherp!

Ook dat stukje met
Wagner en een duivelstaart was geniaal. Wat ook gewoon leuk is is dat die twee mekaar altijd maar op sleeptouw hebben en daardoor de spanningen nog wel eens hoog oplopen. Ook als Max, Wagner nog het goede leven laat zien door zo'n ouwe lul mee te nemen naar een disco.
Het leukste komt toch wanneer we ook te maken krijgen met Medhi, het 13 jarige broertje van Max, die ik toch wel de ziekste personage uit de hele film vind. Hij is tamelijk geinterresseert in Max zijn klusjes en wil zijn compaan worden. En hij neemt het er ook meteen van en zo zie je dat het kleine broertje van Max nog koelbloediger is en ook totaal minder schijterig was dan Max in het begin.

Ook dat stukje waar hij
even netjes een pistool van Wagner leent om zijn Schooldirecteur overhoop te knallen was echt onvergetelijk.
Dit is gewoon weer een parel van de heer Kassovitz waar hij het zowel prachtig doet als regie en acteerwerk. Ook het sfeertje is erg apart en voelt nog lekker modern aan, de film moet het ook vaak hebben van (nogal bizarre) reclamespotjes en tv-programma's en is kennelijk ook een kritiek tegen de consumptiemaatschappij. Ook kom je hier regelmatig nog snufjes uit La Haine tegen en Franse hiphop (dat ook helemaal zo slecht nog niet is) Maar voor de rest is dit gewoon weer een prachtige, en lekker harde film, die behoorlijk veel te bieden heeft. Die Fransen blijven toch een van de meesters in het filmgebied.
4,5*