46-Okunen no Koi (2006)

Nee, dit werd hem niet voor mij. Het zag er alleszins wel bijzonder fraai uit met mooie volle kleuren, sterke cameraposities en fijne belichting (vooral als die twee door die gang lopen, van licht naar schaduw naar licht, et cetera). Ook de muziek was bij tijd erg sterk. Alleen kon de hele film mij verder weinig boeien en wist ik nooit op enige manier betrokken te raken bij de film. Wellicht komt het deels door de wat magere uitwerking van de personen of de manier van chronologiegebruik. Want de plot, zoals hierboven vermeld, klonk mij direct interessant. En zo wordt dit, ondanks de thematiek, een verdomd lange zit. 1,5*.

Ik lees dat de beste man veel verschillende film heeft gemaakt, dus nog een wat anders proberen of het aan deze lag of aan de hele regisseur.

Moet ik de film nog zien of vertelt de omschrijving hier al de hele film?

Niet dat je de film om het plot moet kijken, maar er wordt inderdaad wel al een hoop vrijgegeven.

Ik heb de synopsis alsnog ingekort. Ik heb de film niet gezien, ik weet niet of het nog steeds teveel verklapt. Zo ja, dan graag nog even correctie insturen.

Wat is het toch wat deze regisseur aan z'n kont heeft hangen? Ik kom er niet helemaal bij. 'Underground' is de beste beschrijving die er in me opkomt. Wat ik tot nu toe van em gezien heb is niet uitermate boeiend qua plot of verhaal, maar de manier waarop het verteld wordt is dusdanig innemend dat je toch ingepalmd wordt en ook nu smaakt het gewoon naar meer. En aan de kwantiteit van z'n oevre te zien is het feest voor mij nog lang niet voorbij.

Zelfs met underground kom je er niet, de laatste jaren maakt hij de ene "Japanse blockbuster" na de andere. Zelfs een paar kinderfilms (maar zelden zonder wat gekkigheid).

Hij is denk ik dan ook zelf zo gek als een deur 😛

M'n eerste Miike; na 1000+ films mocht het een keer. En het is me niet tegen gevallen. 46-Okunen no Koi bevat een hoop leuke ideeën, dat in elk geval. In de uitwerking schort het er nog wel eens aan. Visueel vooral door kitscherigheid of een goedkope uitstraling. Inhoudelijk doordat de structuur toch wat geforceerd is en met name het detective gedeelte met de Q&A eigenlijk niet werkt. Het is ook tekenend dat er in losse scenes wel spanning zit maar in de film als geheel eigenlijk nauwelijks en ik dus ook niet echt gegrepen werd. Het einde van 46-Okunen no Koi vond ik wel goed, en ook de vraag die opgeworpen wordt door de ene detective; wat is nog de zin om te straffen als er sprake is van zo'n haast onvermijdelijke keten van oorzaken en gevolgen? Aardige film wel.