13 Tzameti (2005)

Nu kan het aan mijn tv liggen (LG-LED42) maar toch heb ik daarover twijfels.

Wie weet hoe het precies zit. Oh ja, de film heb ik nog niet helemaal gezien, dus daarover later.

Hij is toch echt zwart-wit, zoals bijvoorbeeld bij de technische info die je onder de imdb-link aantref kunt lezen. Ook volgens Google is hij zwart-wit. Waarschijnlijk heb je naar de remake uit 2010 gekeken.

Ja, SPT heeft gelijk. Het was de remake en die was ook redelijk goed.

Zie daarvoor op de remake pagina.

Grimmig filmpje en wat een malafide figuren lopen daar rond... Met een fantastisch einde: vanuit het niets is alles over. Na al het geluk dan toch de dood tegemoet lopen.

Direct na afloop had ik het gevoel dat er iets van een diepere laag of betekenis is, zeker gezien dat wrange einde.: 'Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje' Een sobere, emotieloze insteek die mooi in lijn ligt met de zwart-witte beelden en de ingetogen soundtrack van de film. Haast calvinistisch zelfs, wat wel een beetje past bij de Fransen ; )

De muziek en de opbouwende geheimzinnigheid tot aan het spel zijn ook goed, maar daarna zit het script me niet lekker. De spanning neemt af, de finale is voorspelbaar, maar wat me veel minder bevalt is het uitgangspunt: waarom zouden mensen in godsnaam tonnen geld wedden bij een moordspel dat 100% op toeval is gebaseerd en niet ook op inzicht of kennis. Bij hun 'slachtoffer/maatje' komt toch totaal geen kunde kijken?

En dan was er zelfs nog iemand die al een paar keer zo'n spel had gewonnen, what are the odds... Het enige waarmee ze nog een beetje het geluk kunnen afdwingen is in de finale door meteen te schieten wanneer de lamp aangaat zodat de ander wellicht gelijk neergaat. Alleen daar zie je dat beide mannen een fractie wachten... (Al leek het er vlak daarvoor op dat z'n tegenstander er genoeg van had..)

Uiteindelijk is het een morbide en niet al te mager filmpje, maar wel met een paar manco's die makkelijk voorkomen hadden kunnen worden om er een klein, zwartgallig 'meesterwerkje' van te maken.

Bizar verhaal wat mij niet erg tot de verbeelding spreekt, behalve het einde dan, hoewel je die ook wel aan zag komen.

Goede film over een walgelijk onderwerp.

Knap geacteerd, weinig muziek wat de ondraaglijke, onbehaaglijke spanning nog opdrijft.

Ik moet toegeven dat het onsmakelijke van het thema mij van een prijzenkwotering afhoudt, al verdient deze merkwaardige film dit eigenlijk we

Jammer dat ik hiervan de remake - waarvan ik niet onder de indruk was - al gezien heb. Dit neemt de magie van het zien van deze film wat weg. Zeker nadat blijkt dat deze film eigenlijk exact hetzelfde is als de remake. Ik ben geen fan van de remake, en ik ben dat ook niet van deze film. Het begin is rommelig, en het einde is overbodig. Het middenstuk is leuk en spannend, maar ook niet meer dan dat. De acteerprestaties zijn zwak tot matig (zeker de vrouw in het begin irriteerde me). En ik snap niet waarom de film in het zwart-wit werd geschoten. Het breekt niets af, maar het voegt ook niets toe (zoals bij Schindler's list wel het geval is).

Een magere 6/10 maar nog altijd anderhalf punt meer dan de remake.

Vandaag de film voor de tweede keer gezien. Ik had hem voor het eerst gezien in 2009 denk ik. Had er wel heel veel zin om hem te zien. Het blijft een waanzinnige goede film! De opbouw, de spanning en het verloop. Het klopt allemaal precies! Ook heb ik erg genoten van de acteurs:). Orgineel verhaal en uiteindelijk ook onvoorspelbaar verloop van het verhaal en daar hou ik wel van.

Dus als men nu een film in zwart/wit maakt dan hebben de makers niet de intentie om een serieuze film te maken? Tsss, krasse, en in mijn optiek, ook een beetje een domme uitspraak.

Wat een potsierlijk spastisch uitgangspunt heeft deze film. En dan heb ik het nog niet over de belachelijke dialogen. Ongetwijfeld zullen er debielen zijn die dit soort weddenschappen aangaan. Maar niet elke debiel verdient zijn eigen film.

Lezertje, dit was niet mijn bericht maar een pennestreek van SPT, geplaatst op 21 maart 2012, 20:56 uur.

Ik ben het trouwens wel met jou eens dat zwart/wit of kleur niets met de intentie te maken hebben, ik persoonlijk geloof zelf dat iedere regisseur de intentie heeft om zijn of haar film goed af te leveren.

Waarvan acte.

De intentie is waarschijnlijk geweest om er een visueel kunstwerk van te maken, in plaats van een degelijke standaardproductie. Alleen vind ik dan zwart-wit een nogal gemakkelijke optie. Het vereist geen enkele inspiratie of inspanning, maar gaat wel enorm ten koste van de waarneming van de kijker (in sensorisch opzicht). Ik zie niet goed in wat dat objectief voor voordelen kan hebben. Zeker in een film die in de details nog wel wat steekjes laat vallen (zie mijn oorspronkelijke post) ben ik daar geen fan van. We hebben hier niet te maken met de beoogde kroon op het werk van een gerijpte regisseur, maar met een regiedebuut.

Dit soort - enigszins alternatieve en kunstzinnige - producties gelden vaak als een soort lakmoesproef voor filmliefhebbers. Als je voor dat soort producties een hoog cijfer geeft hoor je er helemaal bij en ben je een echte kenner, als je het niet veel vindt voorstellen heb je nog niet veel verstand van films. Mensen willen er graag bij horen, en hechten er waarde aan een zo positief mogelijk beeld van zichzelf te schetsen (blijft toch een stukje ijdelheid). Ze herkennen feilloos dat er van ze wordt verwacht alternatieve/kunstzinnige producties hoog te waarderen, dus dat doen ze dan maar. Mensen die er een andere mening op na houden worden niet zelden als dom of oppervlakkig geclassificeerd, om extra te benadrukken dat zijzelf tot een select gezelschap van kenners behoren.

Dat is ook mijn probleem. Mensen (Ook critici) vinden een kunstgziinige film maar al te gauw een meesterwerk, ook al begrijpen ze er geen hol van. Ze zijn alleen maar bang om niet intellectueel over te komen (Zie vooral de films van Terence Malick, die hij gemaakt heeft na 'The New world').

Lang geleden de remake gezien... en nu eindelijk eens de gewone dvd-editie op de kop getikt in een tweedehands dvd-zaak in Dordrecht. Deze was natuurlijk echt Frans... boven het Amerikaans.

Ja, Frans... dat zwart-wit was over het algemeen goed gekozen waarbij deze film wat weg kon hebben van een ouderwetse Franse film noir. Het verhaal kon ik al van de remake maar toch wist het me opnieuw te raken en te benauwen. Mede dankzij de veel donkerdere sfeer. Die roulette-scenes waren prachtig en puur geschoten en het angstzweet is te ruiken. De organisators zijn kil en glad, de deelnemers erg overtreffend en Sebastien wordt hier ook erg goed neergezet en je moet maar beseffen dat dit soort dingen gewoon bij jou om de hoek kunnen gebeuren.

De sfeer was zoals gezegd al prima in orde en ook de soundtracks of enig muziek wordt weggehouden waarbij de realisme ook overkomt. Het einde is weer erg spannend en het is wel al jammer dat ik al wist hoe het af zou lopen. Een mazzel hebben-scene was nog wel zo verfrissend geweest na een claustrofobische nachtmerrie.


4,5*

Het leek goed te worden. Ik had het origineel al gezien met Jason Statham dat een doorsnee thriller werd. Mijn hoop ging dan ook naar dit origineel. De aanpak in zwart/wit maakt het geheel wat harder en tijdlozer. Zou je denk dan. Als ze staan te bellen met typische nokia's gaat de sfeer helemaal weg. En veel pit zit er ook niet in. Statham acteerde dan veel beter. Wat meer zegt over deze acteurs dan over Statham. Het geheel is wel wat minder zoet dan z'n remake, maar kan het ook niet echt waarmaken. Het leek wel een film die in de jaren '70 provocerend zou geweest zijn, maar nu komt het nogal flauw over.

Trage, eerder langdradige start.

Sterk, verrassend en ontnuchterend wanneer duidelijk wordt waar het om draait.

Maar uiteindelijk gaat het verhaal zich dan toch weer verder slepen - met datzelfde adjectief voor ogen: langdradig.

Het slot had ik dan weer niet verwacht...

Fijne rauwe mystery-thriller. Het is degelijk, onderhoudend en spannend, voor een klein geschoten filmpje. En dat terwijl het vrij langzaam op gang komt, niet bepaald onvoorspelbaar is, soms wat te veel herhaald en tamelijk houterig gefilmd én geacteerd is. De hoofdrolspeler zet het karakter relatief emotieloos neer en het voelt niet geloofwaardig dat hij als stille, sullige knul ineens zo het onbekende tegemoet gaat. Met al die minder positieve punten kom ik normaal zelden op een voldoende uit, maar toch voelt deze low-budget-prent prima aan, het idee is goed en ik hou ergens wel van het gruizige.

Best een grauwe rauwe film, niet in het minst door de groene kleurloze filter die over de film hangt. Het brengt extra sfeer in de film. Het deed me in die zin qua opzet wat denken aan Hostel waarbij op afgelegen duistere plaatsen ook dingen gebeurden die het daglicht niet mochten aanschouwen. Qua aanloop en einde verschillen deze twee films niet zo heel veel van elkaar.

De film houdt de spanning erin - ik ken de film met Jason Statham niet - over wat er precies staat de gebeuren. Russische roulette dus, welk me onvermijdelijk bij één van de topscènes van The Deer Hunter (Film, 1978) brengt. Het meest jammere van de film is toch wel dat het hoofdpersonage weinig overtuigt. De randfiguren daarentegen kwamen wel over, puur fysisch dan, alsof ze letterlijk uit het maffiamilieu werden weggeplukt.

goed uitgewerkte low budget rolprent rondom een bizarre gokcultus.