La Caduta degli Dei (Götterdämmerung) (1969)

Magistrale film van de Italiaanse grootmeester. De loodzware toon, de barokke mise-en-scene en dito vertolkingen en de compleet anti-naturalistische fotografie zullen vele kijkers doen afhaken, maar desondanks een absolute klassieker.

Bereid je voor op twee en een half uur verderfelijkheid met inbegrip van moord, incest, verraad, machtswellust en grootheidswaanzin.

Geniale vertolking van Helmut Berger als Martin die een opmerkelijke transformatie ondergaat van zwakke, aan drugs verslaafde travestiet tot een monster dat het best de essentie van het nationaal-socialisme begrepen heeft.

Berger zet inderdaad een magistrale vertolking neer.
Ook schuwt men niet een aantal taboe-onderwerpen, zoals oa incest, aan te snijden.
Boeiende film van de eerste tot de laatste minuut.

Goede smaak, Kleintje

De onderwerpen waren anno 1969 inderdaad niet bepaald onomstreden. Deze film werd bij zijn premiere neergesabeld door de kritiek en kreeg prompt een X-rating.
De ondergang van een dynastie (in alle mogelijke vormen), de opgang van een nieuwe, en de aanpassing van de oude aan de nieuwe is een geliefkoosd thema van Visconti (zie ook Il Gattopardo). Voeg daarbij zowat alle omstreden onderwerpen die je in een film kan stoppen en je krijgt de Italiaanse meester op zijn donkerst.
Berger is op zijn minst gezegd indrukwekkend en speelt met zijn sinistere blik de rest van de cast (o.a. met Dirk Bogarde, Ingrid Thulin en Charlotte Rampling toch niet de minste) van het scherm.

Nog aan toevoegen dat volgens R.W. Fassbinder dit misschien wel de grootste film was die hij ooit heeft gezien.
Volgens hem was The Damned even belangrijk voor de filmgeschiedenis, als Shakespeare voor de toneelgeschiedenis.

Kwam op mij nogal stuurloos over. Misschien dat het lag aan mijn overmogen om bij te houden wie wie was (ik had IMDb en een blocnote nodig voor ik eindelijk enigszins begreep hoe de familie in elkaar stak), maar belangrijke personages leken nogal eens lange tijden uit het zicht te blijven om dan opeens weer op te duiken. Helmut Berger is indrukwekkend, al is zijn personage wat karikaturaal. 3 *

Is er eigenlijk wel een originele Duitse dub van deze film te krijgen? Op de dvd die ik heb, staan alleen de afschuwelijke Engelse en de aanvaardbare Franse versie. Toch heb ik hem na een kwartier maar afgezet, omdat ik het niet meer kon aanhoren.

Originele (zeer mooie) poster geplaatst.

Ik was vooral onder de indruk van het vakmanschap waarmee deze film is gemaakt. De uitstelscène waarbij we minuten- en minutenlang het steeds dronkener worden zien van de bruinhemden, waarbij je steeds meer duidelijk wordt dat er iets vreselijks gaat gebeuren is klassiek plot opzetten van de eerste orde. Dirk Bogarde vond ik zoals altijd magistraal en Berger vond ik goed maar ik kon zijn stem niet aanhoren.
Net als Queto was ik erg in de war met de personages. Alle jonge blonde mannen leken op elkaar.
Bovendien heb ik het probleem dat ik geen idee had wat nou de SA was enzo. Waren dat nou de bruinhemden of de zwarthemden? Het gekonkel tussen de verschillende Duitse belangengroepen, daar miste ik simpelweg de kennis voor.
Ook jammer vond ik dat zo vaak letterlijk belangen werden uitgesproken en de smeekbede van Rampling (hoe goed zij mij ook lijkt als actrice) kon ik niet aanhoren.
Ik keek dus met een wonderlijke mengeling van fascinatie, bewondering en verwarring.
Visueel is het allemaal schitterend en de algehele mise-en-scène ook. Ik kan me voorstellen dat Visconti ook opera geregisseerd heeft.

Weet iemand wat de originele taal is? De WB dvd die ik heb heeft een engels audiospoor, maar ik twijfel of het wel of niet een dub is.

De meeste films van Visconti zijn altijd gedubd, welke taal je ook neemt. De film zal waarschijnlijk eerst uitgegeven zijn in het Duits of het Italiaans (die laatste heb ik gezien denk ik).

Volgens mij wordt bij deze film de Engelse dub het vaakst gebruikt. Deze film heeft een nogal internationale cast en daarom hoor je, welke taal je ook neemt, nooit alle originele stemmen.

Maar het is wel raar om een film van een Italiaanse regisseur die zich in Duitsland afspeelt, in het Engels te gaan bekijken .

Euhm het laatste half uur ben ik mijn concentratie echt helemaal verloren, maar ik vondt het allemaal al niet zo interesant. Het is wel zeker een film met taboe onderwerpen maar dat zorgde er toch niet voor dat ik geconcentreerd bleef. Geef mij dan maar 1900, die duurt welliswaar nog langer maar die boeit echt wel van begin tot eind.
Ik geef deze 3 sterren, kan meer worden als ik hem eens herzie maar dat kan nog een tijdje duren.

Bij mij was het juist omgekeerd. In de tweede helft zat ik veel meer dan in de eerste helft. Vond alle erg goede stukken ook in de tweede helft zitten. Bijvoorbeeld de nacht van de lange messen is grandioos gedaan. Niet in het minst omdat die scene haast geen dialoog bevat.

Vond het wat taai en moeizaam op gang komen. En het barokke sfeertje van de latere Visconti's werkt voor mij toch echt het beste in Morte a Venizia.

3.5*

Magistrale film van Visconti
Ijzersterke vertolkingen van Bogarde, Berger en Thulin. De barokke, opera-achtige mise-en-scene van Visconti past perfect bij dit loodzware, donkere drama !
Verhoog naar 5*

"Sommigen bleven in Europa, zoals SS-officier Karl Hass. Hij werd doodverklaard, maar in 1969 bleek hij springlevend. Hass speelde een kleine rol in de film The Damned van Visconti: als nazi-officier."

AD.nl - Buitenland - Kerk, CIA en Rode Kruis hielpen nazi's

Upperclass familie, eigenaar van Duits staalimperium, krijgt het moeilijk met opkomend fascisme, want de verhoudingen komen op scherp. De keuze tussen meeliften op Hitler of geweten doet zich amper voor, macht is al snel de enige drijfveer. Tsja, moeilijk, moeilijk. Gevoelig als ik ben voor Visconti’s rise-and-fall-epossen, dit is wel erg grotesk. Richting Bunuel, of Paul Verhoeven (als die twee namen in één zin te gebruiken zijn), maar dan verder volledig trouw aan de serieusheid van Il Gattopardo en L´innocente. Er komt elke 15 minuten wel een fetish bij, en de synchronisatie die nodig is om Dirk Bogarde en Charlotte Rampling Italiaans te laten praten is allerbelabberdst. De grens tussen tragisch mislukt en vooropgezette camp is doorgaans moeilijk te trekken en zou ook eigenlijk niet uit moeten maken. Wat vind ik er nou van, da´s het enige dat telt. Het is op zijn minst interessant, maar nee, ik blijf hier toch teveel haken aan suggestieve verhaalmotieven die maar niet willen culmineren in iets substantieels of diepgaands dat hun aanwezigheid rechtvaardigt. Het helpt me wel als ik de hele Nazi-thematiek wegdenk, maar dan denk ik nog steeds: heeft Visconti beter gedaan, dit.

Waar te koop?

Waarom staat dit bij de beschrijving:

''Pas op voor gecensureerde versies.''

?

PS: Ik weet al waar deze te koop is

Visconti Nummer 7

Na niet zo heel lang geleden weer zo'n verschrikkelijk goed epos te hebben gezien van Visconti (Rocco e i Suoi Fratelli) was mijn liefde weer wat aangewakkerd. Oorspronkelijk was het het plan om Ludwig te zien maar blijkbaar wordt die gezien als een derde deel van een trilogie en deze The Damned als het eerste dus werd het toch maar deze.

Voor mij behoren Visconti's vorstelijke epossen tot het beste wat de man ooit heeft gerealiseerd. Zowel Rocco en Il Gattopardo zijn geniale meesterwerken. De verwachtingen stonden dan ook torenhoog gespannen toen ik zag dat dit weer zo'n epos ging zijn. Jammer genoeg kwam de teleurstelling van de film me dan nog des te harder aan. Waar ik in zijn andere films een grote sympathie krijg voor de kronieken van de betreffende familie was dit hier juist het tegenovergestelde. Het grootste nadeel waren de personages. Film is bedoeld als ontspanning en dan heb ik eerlijk gezegd geen zin om mijn hoofd te moeten breken wie nu wie is in de Von Essenbeck familie. Iedereen trekt opeen en personages kunnen soms voor 3/4 van de film verdwijnen om dan even weer terug te komen voor misschien één zinnetje. In Visconti's Italiaanse kronieken heb je ook soms dit probleem maar daar blijft het allemaal net iets meer overzichtelijk waardoor ik het verhaal nog altijd wel perfect kan volgen, iets wat hier naar het einde toe jammer genoeg niet meer het geval was.

Iets waar ik Visconti normaal gezien voor respecteer is zijn kunst om een verhaal helemaal uit te doeken te doen zonder de interesse van de kijker te verliezen. Zowel Rocco als Gattopardo duurt langer dan deze film maar Visconti kon me deze keer niet bekoren. Hoe kan het ook anders als je bijna 10 minuten naar dronken Duitsers zit te staren die wat liederen liggen te lallen waar men nu eens echt geen klote van weet te verstaan. Even lijkt de film na dit intermezzo zichzelf even te herontdekken maar vervalt al snel weer in het onsamenhangende verhaal dat de film bijna de das omdoet. Jammer maar hier slaagt Visconti toch echt wel de bal gigantisch mis, ik vraag me dan ook af waarom de film hier zo hoog wordt beoordeelt. Waarschijnlijk om de vele gedurfde thema's die hier de revue passeren waaronder pedofilie, incest, travestie... Ik vermoed dan trouwens wel dat ik de niet gecensureerde versie heb.

Wat de film enigszins red van een onvoldoende zijn de acteerprestaties van de cast. Bogarde was al fantastisch in Morte A Venizia, wat blijkbaar de opvolger van deze is dus van een trilogie is er niet echt te spreken omdat die films nu eens helemaal niets met elkaar hebben te maken, maar hier is hij zelfs nog beter. Hij zet Bruckmann op een uiterst overtuigende manier neer en was samen met Martin maar één van de weinige personages die ik direct herkende wanneer ze weer verschenen. Diezelfde Martin wordt trouwens nog op een betere manier neergezet dan Bogarde door Helmut Berger. Op mijn dvd hoes staat hij in 'volle glorie' in zijn travestietenact en dat behoort dan ook tot één van de vele hoogtepunten die zijn rol heeft. Fantastisch om te zien hoe hij van flamboyante playboy verandert naar puur kwaad. De rest van de cast was ook vast en zeker de moeite maar Ingrid Thulin steekt er als één van de weinige vrouwen met kop en schouders bovenuit.

Voor de eerste keer in 7 films zit er een teleurstellende Visconti tussen. Zijn hand is er overduidelijk in te zien maar het vervangen van de Italianen door Duitsers bleek toch geen goede zet te zijn. Wel zit het met de cast weer heel goed dus krijgt The Damned toch nog een voldoende.

2.5*

Is er eigenlijk nu al iemand uit wat de originele taal moet zijn geweest want ik heb nu de Engelstalige versie gezien.

Italiaans en Duits waren de originele talen.

Jammer dat dan op mijn versie Frans en Engels staat.

Lekker decadent filmpje van de neo-marxistische hertog Luchino die de upper classes ervan langs geeft,suggererend dat hier de wortel van het fascisme gevonden moet worden.Die opatting lijkt me achterhaald en daarmee gedeeltelijk ook de film die beter afgesloten had kunnen worden met de nacht van de lange messen,een gebeurtenis die Visconti trouwens in staat stelt zijn liefde voor halfnaakte blonde knapen uit te leven.
Verder goede acteerprestaties van Bogarde en zoals reeds gememoreerd Berger,wiens personage trouwens is geinspireerd door Stavrogin uit de idioot van Dostojevski.

Prima film dit van Visconti.

Visconti is een regisseur, die graag de tijd neemt om een film te vertellen en hier is dat niet anders. Het begin van de film is aardig, maar ik had wel moeite om in de film te komen, mede ook, omdat ik het lastig vond alle personages uit elkaar te houden. De travestietendans is een mooi hoogtepunt van dat begin.

Als ik de personages eenmaal goed kan plaatsen wordt de film gelukkig ook beter en beter. Dirk Bogarde levert hier evenals Ingrid Thulin een erg sterke acteerprestatie af, niets om aan te merken. Toch ben ik nog het meest onder de indruk van Helmut Berger. Zijn uiteindelijk transformatie is fascinerend om te zien en daarnaast gewoon erg geloofwaardig.

Het tweede gedeelte van de film bevat voor mij ook echt de hoogtepunten. De nacht van de lange messen is een fantastische scene. Ook de scene waarbij moeder en zoon samen in bed liggen, had iets surrealistisch over zich heen en is erg sterk.

Rest me nog te zeggen dat de film visueel erg goed is en een fijn baroksfeertje heeft. De sfeer is soms lekker dreigend en de film is uiteindelijk gewoon erg goed.

4,0*

Als iemand weet waar ik deze film kan kopen laat me dan iets weten

En mij ook!

Eindelijk gezien, moet eerlijk toegeven dat ik eerst even op mijn gemak de familiebanden op me heb laten inwerken. Ik haat het als ik blanco in een film ga, helemaal in zo een.
Werkelijk fenomenale film. Enige zeer storend ding vond ik weer de taal. Zo ergelijk als alles klopt in de film. Even dacht ik ze te betrappen met een filtersigaret, maar die werden al vanaf 1930 gerookt, zeker in die decadente kringen. Des te jammer dat Duitsers wel Duits schrijven en lezen, maar Engels praten omdat er geen Duitse dub is, wel een Franse...

Vanwaar trouwens de (Götterdämmerung) in de titel? Staat ook zo op IMDB, maar dat is toch niet altijd zo geweest of vergis ik me?

Metalfist
Dat klopt, ik heb het zonet aangepast naar IMDb voorbeeld.

Als je goed kijkt kun je het zien op de originele Italiaanse poster. Het staat er in kleine letters.

Verdraaid, dat is me nooit opgevallen. Vind het wel enorm lelijk staan, maar het is dan blijkbaar toch de bedoeling geweest.

Ja precies, ik vind het ook minder mooi.

Hm, ik heb juist wel Duitse dub maar die bevalt me totaal niet. Vraag me af welke beter is...