• 14.365 nieuwsartikelen
  • 172.925 films
  • 11.594 series
  • 32.809 seizoenen
  • 637.295 acteurs
  • 197.550 gebruikers
  • 9.263.768 stemmen
Avatar
 
banner banner

Bring Me the Head of Alfredo Garcia (1974)

Actie / Misdaad | 112 minuten
3,49 294 stemmen

Genre: Actie / Misdaad

Speelduur: 112 minuten

Oorsprong: Verenigde Staten / Mexico

Geregisseerd door: Sam Peckinpah

Met onder meer: Warren Oates, Isela Vega en Robert Webber

IMDb beoordeling: 7,4 (22.627)

Gesproken taal: Engels, Latijn en Spaans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Bring Me the Head of Alfredo Garcia

"It’s got guts!"

Een rijke Mexicaanse grondbezitter looft een premie uit van een miljoen dollar voor het hoofd van Alfredo Garcia, omdat deze zijn dochter verkracht heeft. Barpianist Bennie (Oates) en zijn liefje Elita (Vega) beginnen een speurtocht...

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Quentin

Quentin

  • 10202 berichten
  • 8463 stemmen

Ja, toch wel een andere beleving dan mijn MGM dvd van meer dan 10 jaar oud.


avatar van Malick

Malick

  • 9093 berichten
  • 470 stemmen

Wat Goongumpa schrijft. In het eerste uur zit Peckinpah je stiekem in slaap te sussen. Met af en toe een speldenprikje maar als die eenmaal het plot op tafel legt krijg je als een kijker een paar stevige klappen te verwerken. Zoveel hedendaagse regisseurs die schatplichtig zijn aan Peckinpah zijn stijl en nihilistische kijk op de (Amerikaanse) samenleving. Is Ferrara al genoemd?


avatar van Sir Djuke

Sir Djuke

  • 349 berichten
  • 970 stemmen

Decennia voor Quentin Tarantino en The Coen Brothers was Sam Peckinpah de grootmeester van realistisch doch fraai in beeld gebracht geweld. Destijds grotendeels neergesabeld door de filmkritiek heeft 'Bring Me The Head Of Alfredo Garcia' de tand des tijds meer dan doorstaan. Peckinpah zelf vond het zijn beste film en daar kon hij wel eens gelijk in hebben. Er vallen doden bij bosjes en de discutabele held van het verhaal is er uiteindelijk één van.



avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1563 berichten
  • 937 stemmen

volgens verkregen info is dit de enige film waarin Peckinpah final cut kreeg maar veel brokken maakt die ook niet. Nog steeds grillig en onsamenhangend. Na de knappe inleiding wordt het verhaal plots opzij gezet om een interludium in te bouwen over een roadmovie tussen Elita en Bennie en het verhaal wordt pas weer opgenomen nadat Elita sterft. Dan krijgen we terug de Peckinpah stempel met geweld in slow motion en een einde dat in bijna al zijn films zit. Mijn voornaamste kritiek : hij herhaalt zich zelf te veel. We hebben het al eerder gezien. Nochtans is het interludium best wel interessant. Die surreële toetsen, die ongedwongenheid, die love story ... had hij daar nu op voort gebouwd ipv een doorsnee actie met shoot outs dan had het voor mij het meesterwerk kunnen worden dat sommigen er nu al in zien.


avatar van goongumpa

goongumpa

  • 3057 berichten
  • 4063 stemmen

Nog eens bekeken: een prachtig, diep doorleefd meesterwerk. Peckinpah's montage is absoluut briljant.


avatar van Bob Gray

Bob Gray

  • 1192 berichten
  • 1979 stemmen

Sterke, rauwe roadmovie door stoffig Mexico met een goede rol van Oates als antiheld. Op een paar punten niet altijd even boeiend


avatar van wendyvortex

wendyvortex

  • 5133 berichten
  • 7218 stemmen

En dat is weer eentje van het laatste stapeltje 70's classics die ik nog nooit gezien had. Sam Peckinpah met een soort pikzwarte roadmovie door Mexico, waar we op jacht zijn naar het hoofd van Alfredo Garcia. Makkelijke klus, want onze hoofdpersoon, Alfredo is zojuist tragisch om het leven gekomen, maar Sam Peckinpah kan z'n befaamde slow motions ook hier gewoon toepassen.


avatar van ZAP!

ZAP!

  • 5405 berichten
  • 3603 stemmen

Bijzondere film, dat zeker. Glansrol voor Isele Vega, van Oates weet ik het niet zo - hij doet het wel goed, maar ik vraag me af of hij de perfecte man voor deze rol was. Het verhaal is nogal atypisch, zal ook wel meta bedoeld zijn, maar ik kon er uiteindelijk niet zo veel mee. Misschien ook maar es vaker kijken. Bij de 3e keer viel me bv. op dat die bus met toeristen in het begin bij de bar van Bennie stond en later ook weer opdook net voor de shootout met de familie en de 2 gentlemen / ultra bad guys... Ook de Time Magazine met Nixon op de cover sprong in het oog.

En me dunkt dat 'Guantanamera' ook bewust gekozen is... Ik ben een eerlijk man / Uit dit land met palmen / En voordat ik sterf wil ik / Deze gedichten vanuit mijn ziel delen...

De slomo's zijn vaak erg efficiënt en mooi toegepast. Vooruit, een kleine 7 voor nu.


avatar van BBarbie

BBarbie

  • 12893 berichten
  • 7675 stemmen

Het eerste deel van de film is wel aardig, maar het gewelddadige tweede deel –zo ongeveer vanaf de dood van Elita– spreekt mij veel minder aan. Ik denk niet dat ik ooit een Peckinpah fan zal worden.


avatar van Wouter

Wouter

  • 18705 berichten
  • 3060 stemmen

Ongelofelijk wat een film.


avatar van Flavio

Flavio

  • 4796 berichten
  • 5106 stemmen

Zoals je psychologische thrillers hebt, en psychologische horror, Bring Me the Head of Alfredo Garcia is een soort psychologische actiefilm. De door sommigen als saai bestempelde eerste helft was voor deze film nodig om de gemoedstoestand van de tweede helft te verklaren, als de opportunistische Benny zich als wraakengel ontpopt, in plaats van het geld mee te nemen. Ik vond de scenes tussen Oates en Vega sowieso erg geslaagd, maar zonder die tragische liefdesgeschiedenis zou het tweede deel ook helemaal niet interessant zijn.

Het is ondanks de romantiek (op z'n Peckinpah's) verder een film die doet waar liefhebbers van Peckinpah op zullen rekenen, met een cynische blik op de mens, veel geweld, waarbij ook een rouwend moedertje niet wordt gespaard. Het wordt allemaal stijlvol in beeld gebracht, en eindigt in een kogelregen. Peckinpah all over, maar juist die wat afwijkende eerste helft maakt van deze film een klassieker imho.


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1563 berichten
  • 937 stemmen

The New Hollywood : take 13

Peckinpah serveert ons hier een bizarre mix van love story, actie en verlossing. Het ene is al wat beter dan het andere. Prachtig is de relatie tussen Elita en Bennie alsof de film een pauze knop indrukt om de gevoelens, hoop en illusies van deze twee mensen te tonen (cf huwelijksaanzoek onder de boom). Nadien drukt Peckinpah het gaspedaal weer in en de shoot outs volgen elkaar op. De sequentie waarin de 2 huurmoordenaars plots verschijnen en een vuurgevecht volgt tussen hen, de rouwende familie van Garcia en Bennie is een knap staaltje cinema. Ook het begin is goud waard wanneer de zwangere dochter hardhandig wordt verplicht om de naam te noemen van de vader. De scene is geënsceneerd met een duidelijke religieuze ondertoon waar schuld en boete elkaar ontmoeten. De vader heeft het laatste woord : Bring me the head of Alfredo Garcia.

Bennie is een outcast, droomt van beter bestaan en we zien een Mexico buiten de toeristische paden. Mexico als land van geweld en misdaad, van folklore en tradities, van rouw, van armtierige hotels, enz. Met af en toe surrealistische toetsen gaan we de derde act in waarin Bennie op zoek gaat naar verlossing. Het hoofd wordt zijn metgezel, soms een concurrent (Garcia was de voormalige minnaar van Elita), soms afgunst (Elita is begraven op het graf van Garcia zodat zij samen kunnen rusten in de eeuwigheid). Dat op dit zelfde graf Bennie wel uit de aarde kan kruipen na de aanval, is dan ook de wedergeboorte van Bennie.

BMTHOAG is duidelijk een complexe film maar tevens vond ik het ook onevenwichtig. Dat Bennie als een wreker zich een weg schiet tot aan de Mexicaanse bende van in het begin dat dan ook een voorspelbaar einde kent. Maar dit is zo'n film dat ik fascinerend vind. De film toont ons de zwaktes van de mens, zijn hunker naar liefde en onafhankelijkheid. Net als Mr McCabe and Mrs Miller en The man who fell to earth is Bring me the head of Alfredo Garcia een film die ik nog meermaals zal bekijken maar meesterwerken zal ik dit trio nooit vinden.


avatar van Roger Thornhill

Roger Thornhill

  • 5880 berichten
  • 2366 stemmen

Decennia geleden voor het eerst gezien volgens mij, en als ik op Alex Cox Vdeodrome google blijkt dat inderdaad zo te zijn, want Alex Cox presenteerde die film op de BBC in zijn geweldige cult-cinema-serie op 4 september 1994. Ook niet verrassend dat deze film me bijstond als een soort Terminator avant la lettre met Warren Oates als nietsontziende moordmachine, want het is per slot van rekening Peckinpah nietwaar, maar sindsdien is mij wel duidelijk geworden dat die man meer dan één kunstje beheerst. In feite is dit een soort ultieme existentialistisch Peckinpah-statement waarin de kleine man zijn kans ruikt om in één keer uit zijn miserabele omstandigheden te kruipen en daartoe door roeien en ruiten gaat, met een perfect gecaste Oates, en hoewel de film niet altijd even aangenaam is om naar te kijken heb ik bewondering voor de compromisloze insteek, hoewel de allerlaatste scène misschien een beetje té is, net zoals je je kunt afvragen of het personage van Yves Montand op het einde van Le salaire de la peur… enfin.