The Wild Bunch (1969)

Inderdaad moeten die kerels allemaal gehoorbeschadigingen hebben gehad destijds, door de (vele)luide knallen van de wapens.

Oordopjes waren nog niet in zwang.

Datzelfde geldt trouwens ook voor vele westernacteurs.

Het is bekend dat die daardoor slechthorend werden op den duur.

De shoot outs waren goed maar nergens kon ik echt in de film komen. De film was ook ellenlang ongelooflijk lang. Kan je totaal niet vergelijken met Once Upon a Time in The West die we de week ervoor in 4K restauratie hebben gezien.

Het was wel weer eens tijd voor een herziening. Ik heb The Wild Bunch vaak gezien gedurende mijn jonge jaren, toen grote klassiekers een onuitwisbare indruk maakten, maar ook nu blijft de film overeind. De lange opening is ijzersterk, werd later nog eens dunnetjes overgedaan in The Long Riders, en hoewel het daarna onvermijdelijk een beetje inzakt blijft het een boeiend relaas over de laatste echte outlaws in het al niet meer zo Wilde Westen, en het -nog steeds behoorlijk wilde- Noord-Mexico. Verhalend is The Wild Bunch toch wel duidelijk de mindere van genre-en tijdgenoten als Once Upon a Time in the West en The Good, the Bad & the Ugly.

De personages in TWB zijn van het ongepolijste soort, die hard moeten lachen om dingen die niet eens mildly amusing zijn, zoals iemand die beteuterd toeziet hoe zijn maten alle whisky opzuipen, en die ook een praktische gehardheid hebben. Mooi voorbeeld als die oude vraagt hoe zijn kleinzoon het deed bij de laatste overval (die eigenlijk gewoon werd achtergelaten). Tijd om er lang bij stil te staan was er niet, de dood zat iedereen voortdurend op de hielen.

Het einde is natuurlijk legendarisch maar komt toch niet zo binnen als de opening. Misschien omdat het machinegeweer gewoon een lompe maaimachine is, die in niks lijkt op het gereedschap van de gun slinger. Als er al sprake is van (valse) romantiek met vuurwapens, dan is die met de 'wild bunch' gestorven.

O ja... goed gezien, Flavio.

Erg langdradig. Drie goede lange actiemomenten (vooral de treinroof, maar ook die prima en eindeloze beginscène) daargelaten schiet de film niet echt op en weet nooit echt te boeien. De film focust zich op de personages. Dat alles kan boeiend zijn maar hetgeen wordt getoond en gezegd wist me maar matig te interesseren. Qua aankleding en sfeer allemaal prima in orde en mooie plaatjes van de landschappen maar daar redt de film zich niet mee. 2,5*.