La Ardilla Roja (1993)

Vertigo op zijn Spaans

Julio Medem is zo'n regisseur die bij mij altijd wel een belletje deed rinkelen maar waar ik op zich geen titels van kende. Mijn eerste kennismaking met de Spanjaard kwam er via Lucio y el Sexo en die was erg aangenaam te noemen. Wat me vooral opviel was de broeierige sfeer die de film uitstraalde en ik was wel benieuwd of Medem dit altijd in zijn films wist te steken of dat het meer een toevalstreffer was. Na La Ardilla Roja is het duidelijk geworden: het is zeker en vast geen toevalstreffer.

Want Medem levert hier toch weer een heerlijke film af. Geen idee hoe hij het doet maar vanaf de eerste minuut bevat de film een soort van ongrijpbare sfeer die je helemaal mee de film inzuigt. Het is dus pas de tweede film die ik van hem zie maar toch begin ik een soort lijn te zien in zijn werk maar dat is niet altijd even positief te noemen. Zo wordt er in La Ardilla Roja ook weer erg veel teruggegrepen naar toeval, iets wat me in Lucia ook al een beetje tegenviel, en dat is zonde want hierdoor komt de film soms ietwat te gekunsteld over. Op zich heb ik niets tegen dit soort situaties waar alles in elkaar blijkt te passen maar Medem wilt er teveel van dit soort geintjes (bijvoorbeeld dat Lisa de zuster is van Salvador, de medewerker in het ziekenhuis) instoppen. De erotische aspecten zijn ook wederom aanwezig, weliswaar niet zo uitdrukkelijk als in Lucia, maar Medem slaagt er ook deze keer in om het op een artistieke manier te verwerken zonder dat je het gevoel krijgt dat je naar een halve pornofilm zit te kijken. Normaal gezien ging dit ook een hogere score krijgen dan Lucia maar jammer genoeg schiet de regisseur naar het einde toe uit de bocht met de introductie van Felix. Op zich vond ik het nog wel een geslaagd personage maar wanneer hij om een onduidelijke reden een stuk van zijn wang afsnijdt had ik het wel gezien. Het past compleet niet in de film en dat is toch wel erg jammer.

Maar wat een cast bevat La Ardilla Roja! Ik heb gezien dat Emma Suárez ook meedoet in Vacas en Tierra en laat dat nu juist de twee volgende films zijn uit mijn boxset. Ik ben benieuwd want ze heeft hier zo'n heerlijk dierlijke uitstraling dat het puur genieten is om haar in beeld te zien. Als Lisa draait ze een rad voor de ogen van iedereen met wie ze in contact komt maar ook als kijker kun je er nooit zeker van zijn wat haar nu eigenlijk juist drijft. Veel daarvan is dan ook te wijten aan het geweldige tegenspel van Nancho Novo. De film steunt voornamelijk op de chemie tussen de ex-popster en het meisje zonder geheugen maar die is dan ook zo uitdrukkelijk aanwezig dat het een genot is om naar hen te kijken. Moet toch dringend eens wat meer Spaanse films gaan kijken. Ik was ook wel te vinden voor de visuele kunstjes die Medem hier bovenhaalt. De sequenties met Lisa onder water waren sowieso al mooi maar ook de toevoeging van de eekhoorns vond ik wel vrij geslaagd.

Tweede Medem film en tweede keer dat hij op 4* wordt beloond. Het hadden er meer kunnen zijn mocht de film naar het einde toe niet wat uit de bocht vliegen. Wat vooral bijblijft is de enorme sexy presence van Emma Suárez en de hypnotiserende sfeer. Moet toch echt wel dringend eens werk maken van de twee andere films in de boxset.

4*

Aparte film. Het begint heel sterk, als spannende en boeiende mysterieuze film, bijna thriller-achtig, maar gaat op den duur (gelukkig pas tegen het einde) over in een meer surrealistische / psychologische film. Die overgang, met name de veelbesproken scene met de schaar, moet ik nog even verteren. Voor mijn smaak slaat de film vanaf dat punt een beetje door. Bij deze film had ik graag een alternatief einde gezien. Het is trouwens wel een tijdloze film, 20 jaar oud alweer, en dat valt totaal niet op.

Gedurfd, origineel en apart. 3*

Een van de favoriete films van Stanley Kubrick.

Een aardige film die helaas hier en daar uit de bocht vliegt en dat bedoel ik dan in figuurlijke zin.

Het uitgangspunt is sterk maar de uitwerking daar schort het hier en daar wat aan. De toch wat typische Medem humor is gelukkig wel weer aanwezig.

Voor een oudere Medem vroeg ik mij af of mij deze ook zou bevallen en of deze ook een grote herkijkwaarde zou hebben. En dat blijkt dus het geval, gelukkig. Het is al overduidelijk een Medem waarin een broeierige sfeer en een leuk toegankelijk verhaal centraal staan en waarbij altijd de circel weer rond is.

De volgende dvd die ik van hem ga kijken (ook uit de Quality Film Collection) is Tierra. Alleen wil ik ook Vacas nog hebben op dvd uit de QFC, want dan is ook mijn circel rond betreft QFC-dvd's van Julio Medem.

Vanwege het goede en leuke acteren van Emma Suárez in de film "La Mosquitera (2010)" en mede omdat ze er ook leuk uitziet, ben ik opzoek gegaan naar eerdere films van haar en toen stuitte ik al snel op deze film en mede door de "Mr Skin" website

Het leuke en vooral vermakelijk verhaal draait om een man en een vrouw, waarbij de vrouw (goed gespeeld door Emma Suárez die er in deze film heel fraai uitzag en soms ook wat bloot, behoorlijk rondborstig is ze, is te bewonderen) in de avond een flink ongeluk maakt met de motor (botst tegen een reling) en door de flinke klap die ze daarna maakt bij de val, verliest ze haar geheugen. De man met de naam Jota/Jee (verdienstelijk gespeeld door Nancho Novo) die in de buurt is omdat hij een einde wilt maken aan zijn leven, ontfermt zich dan over de vrouw en maakt misbruik van de situatie. Want hij doet net alsof het het zijn vriendin is (hij zat dan zogenaamd achterop de motor) is met de naam Lisa. De naam overigens bewust omdat hij een popster is van een onbekende band "Las Moscas" die een goed nummer hebben geschreven met de naam "Elisa". Hij zegt ook tegen haar dat ze een schoenenverkoopster was en dat haar winkel failliet is gegaan en dat ze daardoor geen werk meer heeft. Ook maakt hij haar wijs dat ze niet gelooft in een huwelijk en dat ze geen kinderen wilt hebben.

Als Lisa uit het ziekenhuis vertrekt (Jee ontvoerd haar eigenlijk uit het ziekenhuis) vertrekken ze samen op de motor naar het kampeergebied La Ardilla Roja (oftewel de film titel en het betekend in het Nederlands "De Rode Eekhoorn") waar ze elkaar leren kennen. Grotendeels speelt het verhaal zich ook af op het kampeergebied waar ze in aanraking komen met de buren (een gezin met kinderen, waarvan de vader een taxichauffeur is die heel hard rijdt met zijn taxi), waar ze dan veel mee omgaan en wat een aantal vermakelijke situaties oplevert zoals de scene waarbij één van de kinderen (tienerjongen Alberto) op de billen slaat van Lisa en zij dan zegt "Wil je mijn kontje voelen ! Je wilt graag eens voelen. Ik weet wel wat je wilt. Je hebt zin. Niet?", waarna ze de hand van hem pakt en tussen haar benen stopt Sowieso zitten er een paar leuke seksuele conversaties in deze film, zoals de scene waarbij Jee aan Lisa vraagt tijdens een etentje "wat wil je graag dat ik bij je doe" en zij daarop antwoord "dat je me langs achter vingert, heel diep en naar voren" en tevens "dat je in mijn tepels knijpt met je vingers, of liever nog, dat je erop bijt". Uiteraard vraagt Lisa dat ook aan Jee en hij zegt dan o.a. "Dat je me pijpt"

Het hele verhaal (misschien wel wat langdradig) kabbelt eigenlijk rustig door naar het einde en vanaf dan (zeg maar de laatste 15 minuten van het verhaal) ontspoort het verhaal enigszins, want dan krijg je opeens te maken met een zekere Félix (gespeeld door Carmelo Gómez) die op de camping verschijnt en die die opzoek is naar Lisa en beweert dat hij haar man is en dat haar echte naam Sofia is. Hij zegt dan dat hij zonder haar liefde niet kan leven en zijn bloed dan stolt. De eerder genoemde tienerjongen Alberto gelooft dat niet waarna Félix een schaar pakt en een groot stuk uit zijn rechterwang knipt (aardig in beeld gebracht) en daarna zegt "Zie je wel ?", terwijl hij bloed als een rund

Die Félix blijkt tevens de dolle autochauffeur te zijn die mensen doodrijdt (dat komt inderdaad ook aanbod in het verhaal waarbij je dan in eerste instantie denkt dat het de campingbuurman is) en is ook verantwoordelijk voor het motorongeluk van Lisa. Als Lisa daarna wegrijdt met de motor gaan Félix en Jee haar achterna met de auto (overigens geweldig hoe Jee in de auto stapt, beter gezegd klimt), waarna Félix bewust de auto in het meer rijdt vanaf een ravijn. Félix overleefd dat niet en Jee wel, waarna hij opzoek gaat naar Lisa en dan achter haar ware identiteit komt, wat best verrassend en leuk is. Want Lisa blijkt maar heel eventjes last te hebben gehad van geheugenverlies (ze was eigenlijk alleen maar even in de war), haar echte naam was overigens Sofia Fuentes en ze werkt in de dierentuin van Madrid, en voor de rest heeft ze Jee gewoon te grazen genomen. Ze is echter wel verliefd geworden op hem en zo eindigt dan ook het verhaal.

Al met al is dit gewoon een leuke en vermakelijke Drama / Romantiek film welke zich lekker wegkijkt. Dat laatste mede natuurlijk door de fraaie Emma Suárez. Op naar "Tierra (1996) waarin Emma Suárez ook in meespeelt (bestaat min of meer uit dezelfde hoofdrolspelers als uit deze film) en welke ook geregisseerd is door Julio Medem die een aantal mooie films heeft gemaakt en waarbij mooie vrouwen veelal centraal staan.

Emma Suarez is in deze film inderdaad ronduit goddelijk.

Bijzonder. Het oogt als een goedkope televisieserie met soms wat kitscherige harde kleuren, maar de film kijkt redelijk weg. Geinig idee en sommige losse momenten zijn goed gedaan. Suárez is sensueel en ook Novo doet het wel leuk en vooral de momentjes tussen die twee zijn wel mooi. Het verhaal boeit lang niet altijd even goed en kent genoeg mindere momenten dat de film gewoon stil valt, maar als geheel voldoende. 3,0*.

Vacas (1992) en Tierra (1996), van dezelfde regisseur en ook met Emma Suarez zijn wel aanraders. Wel met meer surrealisme dan bij deze film en daarmee een ietsjes minder heldere verhaallijn, daar moet je wel van houden of je van tevoren wat inlezen om ze makkelijk te volgen, dat laatste geldt vooral voor Tierra anders gaat de helft van de film aan je voorbij.

Qua geloofwaardigheid was ik na een half uur al de weg kwijt. Vervolgens komt er hoop camping-life in beeld, waar ik niet zo'n fan van ben. Maar gelukkig trekt de film tegen het einde een surrealistische kant op en dan openbaren zich de verbindingen tussen de losse eindjes van de film. Niet dat het dan geloofwaardig wordt, maar de film is dan in ieder geval een afgerond geheel geworden. La Ardilla Roja heeft dan toch meer te bieden dan het mooie meisje en de brutale artiest. Er zit ten slotte toch een fascinerend laagje om de veelvuldig simpele beelden die ik kreeg voorgeschoteld.