Tierra (1996)

Vreemde film.

Het verhaal pakte me niet zo. Ik denk dat dat komt omdat een duidelijke rode draad ontbreekt.

De film heeft een overdaad aan poetische dialogen (van de hoofdrolspeler) en dito beelden. Daar word je wel eens moe van.

De klassieke muziek vind ik slecht gedoseerd in deze film, die paste nogal eens niet bij de betreffende scene.

Toch wel een aardige film, in ieder geval origineel en met mooie actrices..

ik heb de Medem box gekocht, daar zit deze bij (naast Vacas, Lucia en Vacas) Dit is de enige die ik nog nooit gezien heb, dus ben wel benieuwd.

Binnenkort meer.

Carmelo Gómez (die ook in Grimm speelde) en Emma Suárez spelen de sterren van de hemel in een film die stuurloos rondzwalkt, zonder echt tot een fantastisch thema te komen, dat écht aanspreekt. Muziek van huiscomponist Alberto Iglesias kon me hier niet echt bekoren. Dankzij goed spel kom ik tot een 3,5 vooral omdat een bepaal soort thema toch wel lekker uit de verf kwam.

Film heeft bijna teveel universele thema's. De dood, de nietigheid van het bestaan, gespleten persoonlijkheid, lust versus liefde. Maar overdaad schaadt inderdaad. De muziek ook te theatraal ingezet. De esthetiek van de film is echter fraai net als de erotiek. 3,5*

Wederom een erg goede film van medem, op naar Los Amantes del Círculo Polar..!

Jammer dat ie niet te huur is in de bieb........

Lijkt me een mooie film na het zien van de trailer.

Kan me aardig vinden in de reacties hierboven. Met de sfeer, het camerawerk en de muziek zit het wel snor. De film voelt aan als een ietwat surrealistische, maar wel heel fijne en warme droom. Het plot fladdert inderdaad veel kanten op zonder ook maar ergens een beetje concreet te worden. Was de film na 90 minuten afgelopen dan had er een dikke 4* ingezeten, nu blijf ik hangen op 3,5. Toch wel een uitstekende regisseur, die Medem.

Een film is pas stuurloos als beoogd wordt er een draad in te vinden.

Dit heeft Medem niet gehad.

Deze film kwam als een drug op me af.

Komt niet zo vaak (meer) voor dat je met een film even 2 uurtjes alles achter je kan laten en je mee kan voeren in de prachtige wereld van een geweldige regisseur als Medem

Alweer een briljant stukje cinema van deze regisseur, jammer dat ik bijna door zijn films heen ben op Amants na

De films weten me altijd te hypnotiseren en er helemaal in te trekken, wat een sfeermaker, die Medem.

**** 4 hele dikke sterren ****

Wat een rare volgorde houd je dan aan.

Los Amantes en Lucia y el zijn wel zo'n beetje de absolute pareltjes van de Spaanse meester.

Niet iedereen kijkt chronologisch, Kapp

De muziek draagt de film juist, zonder dat was het te psychedelisch geworden ipv poëtisch. De eerste helft kon me minder bekoren door het super simpele thema dat agressieve mensen de wereld beheersen. Eigenlijk wou ik hem toen terzijde schuiven, omdat het depressief makend was. Maar de tweede helft kreeg de droom en de wens de overhand en werd het toch echt mooi, m.n. de verbeelding van de twijfel en meerdere kanten van jezelf (of was het toch een engel . Heel herkenbaar voor een gevoelsmens als ik.

Lelijke poster trouwens. De echte hoes van nu is veel mooier.

Zitten er in die box gewone dvd-hoesjes? Of zijn het gewoon 4 discs in het karton?

Ik wil het graag weten, want hij ligt nu voor een schappelijk prijsje bij bol.com

Aardige Medem,

Ben het eens met voorgaande sprekers dat Medem wel wat teveel hooi op de vork neemt. Verhaallijnen rollen over elkaar heen en van enige chronologische verhaalstructuur is hier niet iets te bekennen. Al is het uiteindelijk niet moeilijk om alles te plaatsen.

De intro is gelijk aardig. Het verhaal van die kever is boeiend en pakt je gelijk en is tegelijkertijd een mooi bruggetje naar een van de thema `s in de film: veranderen. Iets wat deze film dus ook doet. Bepaalde contexten houden niet al te lang aan en worden soms vanuit een ander perspectief opnieuw overgedaan. Film duurt wel wat lang. Had best wat gekort kunnen worden in het verhaal rondom de vader van Emma Suarez.

De film mist ook net wat onderhuidse spanning. Iets dat La Ardila Roja wel over zich had. Hier vooral wat aantrekkingskracht tussen man en vrouw. Beide vrouwen spelen trouwens aardig net zoals de hoofdrolspeler die telkens wat vreemds maar daardoor ook wat fijn mysterieus over zich had.

Qua muziek aardig. Qua camerawerk wat mminder dan ik van Medem gewend ben. 3,5*

prachtige film met mooie shots en leuke verhaallijntjes. wel een wat vreemde film, maar daar moet je je even aan over geven denk ik. ik heb het in ieder geval gedaan en 't werkte prima! orrigineel en een perfecte cast! een dikke 4.

Dat viel wel mee; de hoofdpersoon maakt gewoon veel dingen mee in het kleine dorpje en heeft met elk personage een totaal verschillende (unieke) band. Persoonlijk vind ik het juist erg sterk van Medem dat hij de verschillende ontwikkelingen erg boeiend als één geheel weet te brengen.

Bovendien wordt het verhaal volledig chronologisch verteld (op de 'flashbacks' na).

Uiterst merkwaardige film weer, zoals wel vaker met Medem.

Dat magisch realisme is toch wel bijzonder, af en toe werkt het helemaal niet en vraag je je af wat toch in vredesnam de bedoeling is, en af en toe besluipt het je heel langzaam totdat je in de film raakt.

Dat laatste is hier een beetje het geval. Ik betrapte mezelf er een gegeven moment op dat ik toch wel behoorlijk geboeid zat te kijken. De film weet een soort droomwereld te creeren waar je denk ik net voor in de juiste stemming moet zijn.

Prachtig plan, zeer leuke ideeën, soms mooie shots, maar verschrikkelijk uitgewerkt. Een film die zou moeten werken op gevoel, maar je maar af en toe mee kan slepen. Dan weer een wow-moment en direct daarna een regenbui als het ware die je terug op de grond zet. Hier had veel meer ingezeten met een betere regie en vooral montage. Gelukkig zitten er nog goeie momenten in om de film te kunnen boeien omdat je zoals kos hiervoor zegt, de film een soort droomwereld creëert. Wel de moeite om te kijken, alleen blijf je toch wat achter met enige filmhonger helaas. 3 sterren.

Deze film van Medem wist mij itt zijn andere films "Los Amantes .." en "Lucia .." niet te boeien en dat ligt voor de volle 100% aan het warrige verhaal. Van het steeds maar herhalen van de diepzinnige boodschappen over kosmos en universum etc. kreeg ik op een gegeven moment schoon genoeg, hoewel ik me enigszins best wel in de filosofie van Medem kan vinden. De erotische scenes van Angel (Carmelo Gomez) en Mari (Silke) vond ik daarentegen zeer mooi. Dat geldt ook voor andere scenes zoals oa de zwijnenjacht en de gezamenlijke ongedierte bestrijding.

3,0*

Ik denk dat julio medem goed weet waar hij mee bezig was...

het mystiek is net geniaal

Bij het lezen van de berichten hier waren mijn verwachtingen geremd, maar ik vond het een flinke meevaller. Erg fijne film weer van Medem. Waar ik in Vacas het Medemiaanse sfeertje miste, past dit weer helemaal in het rijtje van La Ardilla Roja en Los Amantes del Circulo Polar (bij Lucia heerst er een heel andere sfeer). Maar zo goed als LAR of LADCP wordt ie nergens, maar ik vond 'm beter dan Vacas.

Wanneer ik zeg dat het Medemiaanse sfeertje aanwezig is, doel ik vooral op de beginscène met de wolken en de kosmos, en de soortgelijke intermezzo's. Verder vond ik het toch duidelijk wat minder goed gefilmd dan ik verwachtte. De cast bestaat uit inmiddels de bekende koppen, waar verder weinig op aan te merken is. Muziek ook weer van de bekende Alberto Iglesias, wat altijd goed is, hoewel dit iets teveel rust op de strijkers.

Voor velen is het verhaal een struikelblok. Misschien was het minder gestructureerd aanwezig, maar ik vond alle kenmerken er weer inzitten; toeval speelt weer een grote rol, we hebben weer een leuk namenspel, een vleugje erotiek (wat in de laatste gedeelte van de film flink toeneemt) en enkele grote vraagstukken over het leven. Het had iets bondiger gemogen, want het lijkt inderdaad of het nergens heen leidt. Maar toch vind ik het zeker een flinke - maar subtiele - climax bevatten; de grens tussen liefde en lust wordt als het ware volledig uitgegumd, in de scène met Angel en de blonde, de rode en de barman. Wie het uiteindelijk gaat worden blijft een lange tijd spannend.

Op een wat vreemde en onlogische wijze worden de thema's wel degelijk erg goed uitgewerkt. Verder vond ik e de tweede persoon, de Engel, een erg goede vondst. Fijne film weer van Julio Medem, vol ideeën en interessante thema's, maar die net niet helemaal lekker uit de verf komen. Maar door de fijne sfeer kijkt ie goed weg.

3,5*

In de herziening!

Weer één van die prachtige films van Julio Medem.

Deze mag samen met Vacas en Los Amantes del Circulo Polar bij zijn toppers.

Hele film heeft een soort aardse gloed (geel en bruintinten).

Het verhaal lijkt losjes gebasseerd op Bunuel's Cet Obscur Objet du Desir.

Prachtig warme film en ondanks een enkele misser (Caotica Ana) mag Medem wat mij betreft alvast in het pantheon der grote Europeese regisseurs.

Meesterwerk!

Tierra nu aantal dagen geleden gezien en kan de verhaallijn nu al niet meer correct terughalen. Dat zegt wat over mij natuurlijk ( afnemend geheugen ) en of de film.

Hoewel bij Medem eigenlijk alles klopt wat bijdraagt aan 'een goede film-ervaring' blijft er , na het zien van 4 van zijn films ( box ) een soort onoverbrugbare AFSTAND over. Ik blijf echter hopen dat er bij de films van hem die ik nog niet gezien heb enige bij zijn waar de betrokkenheid bij het ondwerp/thema intiemer zal zijn.

Eerste film van Medem die ik heb gezien.

En ik vond dit nog een best goede film. Om te beginnen oogt de film expres heel saai en leeg en word evengoed met het moment boeiender aan de vage en bizarre onderwerpen. Het is ook een beetje een soort bizarre, surrirealistische trip en de mensen lijken allemaal wel gek. Ook die mysterieuze dochter vond ik erg goed en ook erg lekkâh! Verder is de leegheid gewoon heel erg extreem en het straalt ook een hoop pessimisme af. De hoofdpersoon worsteld steeds met zijn schyzofrenene engeltje, duiveltje malaise. Wat ik er verder over kan zeggen is wel erg moeilijk. Je moet de film eigenlijk gewoon zien om het zelf te beoordelen. Het is meer experimenteren met allerlij gevoelens en dat vond ik nog erg knap gedaan. Wat mij betreft kan ik gewoon zeggen dat deze geslaagd was.

3,5*

Moo landschap mooie beelden. Voor de rest wist de film me niet echt te boeien, die kosmische praatjes en het duiveltje, de surrealistische setting, toeval met naampjes........ Ik was er niet van onder de indruk, het begon me al snel te irriteren. Vervolgens moeten we 90 minuten wachten voor het mannetje bij de vrouwtjes komt.

Goed de film dateert alweer van 1996, misschien was het toen verfrissend, het voelt nu wat kunstmatig en pretentieus aan.

Een aardige film van Medem maar ik vind dit toch een pak minder dan ander werk van de man. Het verhaal zwalkt mij teveel terwijl het uitgangspunt zoals beschreven in de synopsis best intrigerend is.

Deze Bardem is zonder voorkennis (zoals ik hem zag) een tikkeltje taai. Zoals vaak bij hem zit ook in deze film een behoorlijk tintje surrealisme in, ook in de dialogen. Op het eerste gezicht is het een romantisch drama met als rode draad Ángel, de hoofdpersonage, die verliefd wordt op twee vrouwen en met beiden een relatie aangaat. Maar... dat dacht ik voordat ik op het internet naar de (Baskische) achtergronden ging speuren, want er gaat een veel diepere rode draad - en strijd - schuil achter deze film.

Ángel is verdelger (exterminador) van beroep, waardoor bij mij de link met "El Ángel Exterminador" (De Verdelgende Engel) van surrealist Buñuel werd gelegd, qua titel in ieder geval. Misschien een knipoog van Bardem? Verder veel Baskische historie/mythologie die dus verborgen zit in de film. Daar was ik niet mee bekend, dus ben achteraf maar op het internet gaan kijken. Had ik voor het kijkplezier beter vooraf kunnen doen, dus deze moet maar een keertje in de herkansing. Alles wat aanvankelijk bizar leek heeft namelijk een diepere betekenis en het verhaal blijkt dan heel logisch in elkaar te zitten. Alleen die logica ontgaat elke kijker die niet bekend is met de Baskische Mythologie (oftewel iedereen). De film blijkt een strijd te zijn tussen hemel en aarde.

Zo staat Mari (gespeeld door Silke) in de Baskische mythologie voor de Moeder Godin, oftewel de Moeder Aarde die in grotten onder de grond leeft (in de grond die de hemelse Ángel komt verdelgen). De aardse Mari is in de film zo soms een mens, en soms een Godin (wanneer zij zegt dat ze zelf voor de bliksem verantwoordelijk is bijvoorbeeld), en is steeds in het café te vinden (een grot, onder de grond dus, waar de godin Mari leeft).

Het verdelgingsbedrijf van Álgel heet Urtzi, oftewel de god die uit de hemel komt en de hemelse tegenhanger is van de aardse godin Mari. Zo schijnen er nog meer verwijzingen in te zitten naar de Baskische mythologie, zo werden kalfjes geofferd aan de godin Mari, en werden de doden bij hun huizen begraven (zo blijft hun ziel altijd bij hun huis, in de buurt van de levenden, en komen levenden met hen in contact). Ángel is half mens (aards) en half engel (hemels) en heeft een relatie met de aardse Mari en met de hemelse Ángela (vrouwelijk voor Ángel, oftewel voor engel), en zal uiteindelijk voor één van hen moeten kiezen.

Ángela wordt gespeeld door Emma Suárez die we net als Karra Elejalde ('Patricio') en Carmelo Gómez ('Ángel) ook in Medem's La Ardilla Roja en Vacas tegenkomen. Dit is de derde Medem dus waar deze cast speelt. 3* voor deze film die eigenlijk met de opgedane kennis meteen aan een tweede kijkbeurt toe is.

Beste een aparte en ook ietwat rare Drama / Romantiek film, die eigenlijk draait om aardluizen, everzwijnen en dood (o.a. door bliksem). Het verhaal wist me in ieder geval te vermaken van de eerste tot de laatste minuut en ook met de uitvoering van het verhaal zat het wel goed met o.a. veel fraaie beelden van dorre zandachtige landschappen.

In dit verhaal staan eigenlijk een 5-tal personen centraal. De 1e persoon is hoofdrolspeler Angel Bengoelxeo (goed gespeeld door Carmelo Gómez) die naar een klein dorpje komt en daar de luizenplaag gaat bestrijden die de plaatselijke wijnoogst van de boeren bedreigt (door de luizen smaakt de wijn namelijk naar aarde). Ook heeft het dorpje last van everzwijnen. Angel is verdelger van beroep en heeft ook een eenmanszaak met de naam "Urtzi", wat bestaat uit een jeep met aanhanger (daarin zit gif om de luizen te verdelgen). Hij beschrijft zichzelf als een complex wezen welke bestaat uit half mens en half engel en zo ziet hij dat soms ook letterlijk. Hij voelt zich ook eenzaam, terwijl hij dat niet wilt zijn. Bij aankomst in het dorpje ontmoet hij Angela (goed gespeeld door de fraaie Emma Suárez) waar hij gelijk gevoelens voor heeft.

Deze 2e persoon Angela is echter getrouwd (heeft ook een dochter en vader waarvan net de vrouw is overleden, en deze nu bij haar woont) met de ontrouwe boer Patricio (leuk gespeeld door Karra Elejalde), die een luxe tractor heeft waar hij graag in verblijft en die het niet heeft op zigeuners (eigenlijk op één specifiek persoon te weten Manuel) en hij heeft het ook niet zo op Angel die hij beschouwd als concurrentie voor zijn vrouwen.

Want deze 3e persoon Patricio scharrelt/neukt er namelijk op los met roodharige Mari (leuk gespeeld door de fraaie Silke die ook een paar keren bloot is te bewonderen) waar Angel ook een oogje voor heeft. Mari wordt door Angela omschreven als "gemaakt om mannen te hypnotiseren en jullie idioten aan te trekken. Een seks-genie, in zekere zin. Jullie doen een moord om haar te neuken" En in zekere zin klopt dat ook want Patricio beschouwd haar voor zichzelf en bedreigt (schiet zelfs een keer, maar wel bewust over hem) ook Angel vanwege haar.

Deze 4e persoon Mari slaapt 's nachts slecht van het geluid van de everzwijnen en ze is de zus van de sympathieke Alberto (de 5e persoon) die de eigenaar is van een bar in het dorp en tevens wonen ze samen in een huis op het land. Dit levert op het einde van het verhaal een leuke situatie (en tevens een fraaie douches scene met Emma Suárez) op als Mari Angel verleidt om mee naar huis te komen (daar hebben ze best aparte seks zonder orgasme ) en Alberto Angelo mee naar huis neemt.

Om deze 5 personen draait nu het hele verhaal welke leuk in elkaar steekt en welke ook leuke en aparte situaties oplevert. Ook loopt het met niet iedereen goed af. Hier en daar is de film wel wat langdradig en hij duurt naar mijn mening ook wat te lang met bijna twee uren. Het einde vond ik overigens wel aardig en is misschien ook wat verrassend m.b.t. de keuze van vrouw. Al met al gewoon een aardige Drama / Romantiek film, welke zich lekker wegkijkt.

Het roodbruin van de aarde is de dominante kleur. In die aarde zien we computergeanimeerde schildluizen rondwroeten. Een contrast hiermee vormt het helderblauw van de hemel. We zien de vlekken op een reusachtige maan; op de ogen van Ángel (Carmelo Gómez) staan ook vlekken. De wolken worden vergeleken met het schuim op de zee. Behalve aarde en lucht zijn ook de andere twee natuurelementen aanwezig: vuur - de blikseminslagen - en water - de zee op het einde.

Die tegenstelling aarde-lucht wijst op platonisch dualisme. Dit zit ook in de dubbele persoonlijkheid van Ángel: half engel, half mens. En het zit in z'n twee liefdesobjecten: blondine Ángela (Emma Suárez, lucht) en rougette Mari (Silke, aarde). Bij Plato en in het christendom wordt het geestelijke als positief voorgesteld en het materiële als negatief. Ángel besluit daarentegen beide kanten te omarmen. Z'n immateriële helft kiest voor Ángela; z'n materiële kant voor Mari. De twee vrouwen evolueren naar hun tegendeel. Ángela gaat zich meer aards gedragen en Mari meer spiritueel.

Dit is een voorbeeld van magisch realisme. Het realistische zit in de Baskische locatie en de ruwheid van de dagloners. De naam van het café La Letxe Basterretxe ("melk van de lage aarde"?) is op z'n Baskisch gespeld. Het magische aspect kun je op verschillende manieren interpreteren. Eén interpretatie is dat Ángel gek is. Hij hoort stemmen, heeft een gespleten persoonlijkheid en was vroeger in behandeling voor een overactieve verbeelding. Alle onmogelijke gebeurtenissen kunnen hallucinaties zijn; we krijgen niet de realiteit te zien maar de verstoorde waarneming van een psychoot.

Het zigeunerjongetje dat van op grote afstand een steen tegen een paal werpt, is een voorafspiegeling. Datzelfde jongetje zal Ángels hoofd treffen met een steen. Verschillende dingen gebeuren twee keer: de zigeuner sterft twee keer, twee mensen sterven door een blikseminslag.

Op het einde ontvlucht Ángel Spaans Baskenland. Regisseur Julio Medem, geboren in het Baskische San Sebastián, kent een dubbelzinnige verhouding met deze regio.

Herzien. Ook twintig jaar na dato nog steeds behoorlijk vaag en pretentieus, al zijn er wel een aantal mooie individuele scenes (alsmede mooie vrouwen) en blijven plot en personages toch enigszins intrigeren. Het had echter allemaal wel wat luchtiger en minder gekunsteld uitgevoerd mogen worden. Haalt het dus niet bij het eerdere werk van Medem, maar het blijft een interessante regisseur.

Wijn en luizen

In 2013 had ik mijn kennismaking met Julio Medem, en wat voor één. Ik had op een rommelmarkt een boxset gekocht met daarin Lucía y el Sexo, La Ardilla Roja, Vacas en Tierra. Eens op goed geluk toen Lucía geprobeerd en het resultaat: 4*. Niet lang daarna volgde La Ardilla Roja en het resultaat: opnieuw 4*. Toen kwam Vacas en hoewel die iets minder oogde, was het resultaat nog altijd 3.5*. Om een onduidelijke reden stopte het daar echter. Tierra liet zo'n 4 jaar op zich wachten en vandaag eindelijk eens voor gaan zitten.

En dan vraag je je soms af waarom je je tijd verspeelt aan hapklare en slechte films terwijl je nog zoveel moois in de kast hebt staan. Ik zeg wel dat het indertijd om een onduidelijke reden stopte, maar eigenlijk was het meer een kwestie dat ik in een zekere mood moet zijn voor dit soort films. Medem wilt nogal eens de dromerige kant opgaan en dat is in Tierra niet anders. Een plot rond Angel die ervan overtuigd is dat hij een engelbewaarder heeft en ondertussen heen en weer wordt geslingerd tussen twee mooie vrouwen. Veel symboliek, veel surrealisme en tegelijkertijd toch erg boeiend. Je kunt het in ieder geval aan Medem overlaten om dit voor een kleine twee uur interessant te houden. De stijl van de regisseur (veel toevalligheden, een dosis erotiek en veel spielerei met lucht en aarde) zijn in ieder geval ook ruimschoots aanwezig. Hoewel dit misschien niet de beste film is om kennis te maken met het oeuvre van hem, maak ik me sterk dat, indien je films als La Ardilla Roja ook tof vind, je dit toch wel zal kunnen waarderen.

Veel bekende gezichten weer. Emma Suárez is haar goddelijke zelve, bijzonder hoe ze tegelijkertijd zo onschuldig en toch zo hypnotiserend erotisch kan zijn, en alleen zij al is een reden om dit eens gezien te hebben. Een ietwat kleinere rol misschien, maar Suárez doet het uitstekend. Ze heeft een goede chemie met Carmelo Gómez, was ook niet de eerste keer dat ze samen speelde, en die doet het geweldig als Angel. Sowieso erg fijne cast met onder andere Nancho Novo als barman Alberto en Karra Elejalde als de gladde Patricio. Naast Suárez is er nog een tweede schoonheid te bewonderen in de vorm van Silke die het tegengestelde van Suárez speelt. Leukste scène is ongetwijfeld het wel erg pijnlijke ontbijt tussen Alberto, Angel, Angela en Mari.

Schandalig van mezelf dat ik dit vier jaar heb laten liggen. Ik heb me meteen maar voorgenomen om eindelijk nog eens wat meer van Medem te gaan zoeken, want mijn voorraad is nu wel op. Jammer dat hij maar zo'n beperkt oeuvre heeft gemaakt, een aantal zijn dan nog eens van die meerdere regisseursfilms.

4*