Unagi (1997)

Beeldschoon. De zakelijke, ondoorgrondelijke Yamashita versus de aanhankelijke Keiko, hartverwarmend.

Unagi ? Bestaat dat echt !? Ik dacht dat Ross dat verzonnen had....

Unagi betekent 'aal'.

Nee, Unagi betekent het bewust zijn van alles wat er in je omgeving gebeurt..... Aldus Ross.

Al een tijdje geleden gezien op ned. 3. Mooie film, over de eenzaamheid van een man met zijn aal.

Kijk, naar zo'n filpje ben ik nou op zoek. Rustig, tragisch, maar toch complex. De personages schijnen geweldig te zijn en de plotwendingen talrijk.

Dit lijkt me echt een heel mooie film, zeker als ik ook afga op de recensie die op de volksrant-site staat...

Ik ga er morgenavond zeker voor zitten en zet ook de video gereed!

Wat een fantastische film is dit. Alles zit erin.

Helemaal gelijk!

Wel nog een keertje kijken, zodat ik het ietwat ondoorgrondelijke karakter van dit pareltje wat beter kan plaatsen...

Snel een stem!

Viel me een beetje tegen.

Het eerste uur vond ik vrij goed, daarna zakte de film behoorlijk in. Is wel een manco van veel Japanse films: het ontbreken van een coherent verhaal. Dat vond ik van deze film ook.

Hoe meer Japanse films ik zie, des te meer me opvalt hoe contactgestoord de Japanners eigenlijk zijn.

Het yakuza-gedeelte vlak voor het einde vond ik van een hoog slapstickgehalte.

Toch 3 sterren.

Dit is wat mij betreft echt een heel mooie film.

Uit bovenstaande berichtjes valt misschien op te maken dat er over deze film weinig te zeggen valt. Ook ik had moeite om iets zinnigs te zeggen over deze film- omdat hij zo compleet is, eigenlijk.

Het is een zeer mooie film, waarin het beste uit Japan naar voren komt. Het kijkt als een soort surrealistisch of modern sprookje.

Het verhaal is prachtig, de liefdesstory zeer mooi (tussen een erg gereserveerde ex-gevangene en een ongecompliceerd, ontwapenend meisje), en de bijfiguren vaak bijzonder.

Op traditioneel Japanse wijze wordt alles verteld. Het nederige karakter van de volksziel komt hier naar voren, evenals het gereserveerde, ingehouden (en niet contactgestoorde) karakter van veel van de mensen daar.

Het verhaal is subtiel verteld, enigszins ondoorgrondelijk, als een modern sprookje wat ons allemaal wel kan overkomen.

Het einde is prachtig en geeft een mooi gevoel mee aan de kijker.

Alles aan deze film is dus erg mooi te noemen. De aal als metafoor voor het leven, en het vrijlaten als een nieuw begin.

Prachtig.

Ik dacht zelf dat de aal een metafoor was voor de hoofdpersoon i.p.v. het leven. Of bedoel je dat ook Gimli?

Volgens mij kan het beide...

De man was erg gereserveerd, voelde zich opgesloten, net een aal.

Wat dat betreft kan de aal ook direct op hem slaan ja.

Tijdje geleden dat ik 'm gezien heb, maar hetgene dat ik me nog herinneren was dat ik in een deuk heb gelegen om die hoofdpersoon! Zo tragisch en geisoleerd dat ik niet anders kon dan erom lachen... heb ik wel vaker met Japanse films. Is weer eens wat anders dan de doorsnee Hollywood-flick.

Deze film valt mij toch een beetje tegen na al die positieve woorden hier....

De symboliek in deze film ligt er ooit TE dik op, sommige scene's zijn totaal misplaatst en sommige subplots zijn zelfs irritant..

De scene met de minnaar van Keiko en zijn trawanten in de kapperszaak is tenenkrommend slecht. Vooral dat moment dat Keiko met een stuk hout de hoofdpersoon per ongeluk tegen zijn hoofd ramt; dat hoort in een Laurel&Hardy-film thuis en niet in deze emotionele scene. En die eindscene met de vrijlating van de aal is best mooi gedaan totdat die 'medegevange' uit het water springt om de nogal duidelijke zaak even toe te lichten...een geval van fout surrealisme naar mijn mening. Zo ook de opgelegde symboliek in het gesprek met de UFO-man: "jij kijkt zeker uit naar UFO's omdat je contact met mensen vreest"..."ja, en jij praat met een paling omdat jij dat contact ook vreest"....mwamwamwa..kan toch wel wat subtieler vind ik. En ik irriteer me een beetje aan die golf van symboliek op 't einde;
EN de man laat zijn paling vrij....want hij is zelf vrij..
EN de man accepteert eindelijk dat pakketje van Keiko..
EN de vergelijking met de paling is compleet want hij zal waarschijnlijk terugkeren om voor het kind van Keiko te zorgen, net zoals de paling dat doet.
Een beetje voorspelbaar, een beetje te gedwongen en afgeraffeld en een beetje te veel overduidelijke symboliek dus en daar houd ik niet van.

Dit lijken hele kleine minpuntjes maar het idee voor deze film had echt een meesterwerk kunnen opleveren als de regisseur/schrijver iets subtieler te werk was gegaan. Want de beelden zijn soms heel mooi, het acteerwerk is zeer sterk, de komedie en drama is goed gemixed (behalve in die kapperszaakscene), de tegengestelde karakters van hoofdpersoon en Keiko zijn zeer goed uitgewerkt en het verhaal van eenzaamheid en liefde wordt mooi verteld. Ik kom uit op 3,5 sterren.

Het begint als een degelijk drama, maar eindigt meer als komedie, wat ik jammer vind.
Die scene's over UFO'S en vooral die gevechten op het einde vond ik niet echt passen in het geheel. Inderdaad een beetje slapstick-gehalte.
Maar omdat er zoveel moois en goeds in de film zat, toch 4*.

Hele mooie film.

Prachtig zoals alle karakters neergezet worden.

Ikzelf had trouwens helemaal geen problemen mee dat de regisseur soms wat rust door middel van wat luchtige scenes er in te zette.

Ik vond die scene met die yakuza juist goed. De emoties die in die scene zaten kwamen naar mijn mening juist goed over.

Ik ga hem zeker nog een keer kijken, voor nu 4*.

Viel me een beetje tegen. Hij begint erg sterk, maar na verloop van tijd zwakt dat een beetje af en wordt het (veel) te luchtig. 3*

Hey gotti, wat zijn wij het vaak eens!

Tja, wij hebben gewoon een goeie smaak denk ik.

Alweer een paar weken geleden dat ik Unagi zag, maar toch verlaat een bericht(je).

Een typisch Japans drama, maar toch niet. Dit komt vooral door de score, die dik aangezet is tijdens de moordscène en andere, iets wat me niet echt beviel, vooral niet in zo'n film. Die behoren sereen, kalm en rustig te zijn. Plaats er dan een rustgevend pianostuk onder.
De omgeving van de film vond ik dan weer wel erg interessant. Zo'n typisch Japans verlaten industriegebied.

Voor de rest is de vertelling heerlijk rustig, met soms wat clowneske situaties het hierboven al aangehaalde 'gevecht' . Had het liever wat minder 'spannend' gezien. Dan kwam de film makkelijk aan 4/4,5*. Nu blijf ik op 3,5* hangen, nog steeds niet slecht, maar had gewoon stukken mooier gekund.

Zoals de meeste gouden palmen is dit ook niet geweldig. Lang geleden gezien, maar verbaas mij erover dat met zoveel mooie dramas net deze film zo'n palm wint. Neem dan iets echt goeds.

Denk dat het misschien juist deze is, omdat hij op verschillende vlakken toegankelijker voor een westers publiek is dan andere Japanse dramas. Dit is natuurlijk speculeren, maar voor mij voelde het wel zo aan.

Tja, 't is toch Cannes voor iets ? Film elite etc etc. Mensen zijn toch meer gewoon dan enkel Pulp Fiction zou je zeggen. Of is dat een slecht voorbeeld ?

Filmelite is ook weer in hokjes te verdelen natuurlijk En dan lijkt me Pulp Fiction niet echt een goed voorbeeld, dat is toch echt wel mainstream.

Release datum van de Artificial Eye DVD (R2-UK) is voor de zoveelste keer uitgesteld, Ditmaal slechts twee weken (naar medio maart), maar A.E. maakt er al ruim een jaar (twee jaar?) de gewoonte van om hun releases aan te kondigen, uit te stellen, etc. Ook de release van de Mizoguchi box is voor de zoveelste keer uitgesteld.

beeldschone film, en in mijn beleving verstilt; een film die mij nu na ruim een jaar nog steeds in mijn herinnering als echt iets bijzonders

De films van Shōhei Imamura bevallen mij wel. De eerste van twee films onder zijn leiding waarin Kōji Yakusho en de zeer bekoorlijke Misa Shimizu de protagonisten zijn. Naar mijn mening passen zij perfect bij elkaar en dat geeft de film een boost.

Een ingetogen film over berouw, afzondering, liefde en verlossing. De film doet mij beseffen dat ik meer aan de slag moet met de films van Imamura.