
Unagi (1997)
Alternatieve titels: The Eel | うなぎ
Japan
Drama
117 minuten / 134 minuten
geregisseerd door Shôhei Imamura
met Koji Yakusho, Misa Shimizu en Mitsuko Baisho
Een Japanse man belandt in de gevangenis nadat hij zijn vrouw heeft vermoord. Als hij na acht jaar wordt ontslagen, vestigt hij zich in een klein dorpje en begint een kapperszaak. Daar ontmoet hij Keiko, die sterke herinneringen aan zijn vrouw oproept.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=OelrWLWvyLY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.


Dit lijkt me echt een heel mooie film, zeker als ik ook afga op de recensie die op de volksrant-site staat...
Ik ga er morgenavond zeker voor zitten en zet ook de video gereed!


Helemaal gelijk!
Wel nog een keertje kijken, zodat ik het ietwat ondoorgrondelijke karakter van dit pareltje wat beter kan plaatsen...
Snel een stem!
Het eerste uur vond ik vrij goed, daarna zakte de film behoorlijk in. Is wel een manco van veel Japanse films: het ontbreken van een coherent verhaal. Dat vond ik van deze film ook.
Hoe meer Japanse films ik zie, des te meer me opvalt hoe contactgestoord de Japanners eigenlijk zijn.
Het yakuza-gedeelte vlak voor het einde vond ik van een hoog slapstickgehalte.
Toch 3 sterren.

Uit bovenstaande berichtjes valt misschien op te maken dat er over deze film weinig te zeggen valt. Ook ik had moeite om iets zinnigs te zeggen over deze film- omdat hij zo compleet is, eigenlijk.
Het is een zeer mooie film, waarin het beste uit Japan naar voren komt. Het kijkt als een soort surrealistisch of modern sprookje.
Het verhaal is prachtig, de liefdesstory zeer mooi (tussen een erg gereserveerde ex-gevangene en een ongecompliceerd, ontwapenend meisje), en de bijfiguren vaak bijzonder.
Op traditioneel Japanse wijze wordt alles verteld. Het nederige karakter van de volksziel komt hier naar voren, evenals het gereserveerde, ingehouden (en niet contactgestoorde) karakter van veel van de mensen daar.
Het verhaal is subtiel verteld, enigszins ondoorgrondelijk, als een modern sprookje wat ons allemaal wel kan overkomen.
Het einde is prachtig en geeft een mooi gevoel mee aan de kijker.
Alles aan deze film is dus erg mooi te noemen. De aal als metafoor voor het leven, en het vrijlaten als een nieuw begin.
Prachtig.

De man was erg gereserveerd, voelde zich opgesloten, net een aal.
Wat dat betreft kan de aal ook direct op hem slaan ja.

De symboliek in deze film ligt er ooit TE dik op, sommige scene's zijn totaal misplaatst en sommige subplots zijn zelfs irritant..
De scene met de minnaar van Keiko en zijn trawanten in de kapperszaak is tenenkrommend slecht. Vooral dat moment dat Keiko met een stuk hout de hoofdpersoon per ongeluk tegen zijn hoofd ramt; dat hoort in een Laurel&Hardy-film thuis en niet in deze emotionele scene.

EN de man laat zijn paling vrij....want hij is zelf vrij..
EN de man accepteert eindelijk dat pakketje van Keiko..
EN de vergelijking met de paling is compleet want hij zal waarschijnlijk terugkeren om voor het kind van Keiko te zorgen, net zoals de paling dat doet.
Een beetje voorspelbaar, een beetje te gedwongen en afgeraffeld en een beetje te veel overduidelijke symboliek dus en daar houd ik niet van.
Dit lijken hele kleine minpuntjes maar het idee voor deze film had echt een meesterwerk kunnen opleveren als de regisseur/schrijver iets subtieler te werk was gegaan. Want de beelden zijn soms heel mooi, het acteerwerk is zeer sterk, de komedie en drama is goed gemixed (behalve in die kapperszaakscene), de tegengestelde karakters van hoofdpersoon en Keiko zijn zeer goed uitgewerkt en het verhaal van eenzaamheid en liefde wordt mooi verteld. Ik kom uit op 3,5 sterren.
Die scene's over UFO'S en vooral die gevechten op het einde vond ik niet echt passen in het geheel. Inderdaad een beetje slapstick-gehalte.
Maar omdat er zoveel moois en goeds in de film zat, toch 4*.
Prachtig zoals alle karakters neergezet worden.
Ikzelf had trouwens helemaal geen problemen mee dat de regisseur soms wat rust door middel van wat luchtige scenes er in te zette.
Ik vond die scene met die yakuza juist goed. De emoties die in die scene zaten kwamen naar mijn mening juist goed over.
Ik ga hem zeker nog een keer kijken, voor nu 4*.
Een typisch Japans drama, maar toch niet. Dit komt vooral door de score, die dik aangezet is tijdens de moordscène en andere, iets wat me niet echt beviel, vooral niet in zo'n film. Die behoren sereen, kalm en rustig te zijn. Plaats er dan een rustgevend pianostuk onder.
De omgeving van de film vond ik dan weer wel erg interessant. Zo'n typisch Japans verlaten industriegebied.
Voor de rest is de vertelling heerlijk rustig, met soms wat clowneske situaties het hierboven al aangehaalde 'gevecht' . Had het liever wat minder 'spannend' gezien. Dan kwam de film makkelijk aan 4/4,5*. Nu blijf ik op 3,5* hangen, nog steeds niet slecht, maar had gewoon stukken mooier gekund.



Een ingetogen film over berouw, afzondering, liefde en verlossing. De film doet mij beseffen dat ik meer aan de slag moet met de films van Imamura.