Dead Men Don't Wear Plaid (1982)

Steve Martin acteert met tegenspelers uit beroemde film-noirs, uit de jaren veertig. Dat is knap en verrassend [je ziet ineens Veronica Lake meespelen en dat soort dames] maar de grap blijft niet zolang leuk en het verhaaltje is natuurlijk dun. Als je veel ouwe films kent, heb je een leuke tijd.

Verschrikkelijk goed gedaan, de oude scenes zijn naadloos in het verhaal ingepast.

Leuke eerbetoon aan de klassieke film-noirs. Goed gespeeld door Martin.

Geweldige film door Carl Reiner.

Ook een knappe film, alles is goed afgesteld op de oude films maakt de film ook leuk en grappig door de dialogen, zoals met het ''oude brood'' en '''Kalkoen'' slaat nergens op maar is heel leuk gedaan. Steve Martin is heel leuk in zijn rol.

De film is heerlijk overdreven op een film-noir manier ik vond het een hele goeie film die zeker de moeite waard is als je van Noir en komedie houd!

4 **** sterren

Vond het fantastisch in het begin, die sfeer, alles. Helaas was het teveel een truukje. Componist Miklós Rózsa ging in 1981 met pensioen, en dit was zijn laatste film. Ironisch genoeg zijn veel van archiefbeelden uit films waar hij oorspronkelijk ook de score voor deed. Zo waande hij zich weer helemaal in de goeie oude tijd, en kon een laatste grote ode brengen aan de film-noir. Als je de muziek kent van de verscheidene films is dit een waar spektakel, echt heel goed gedaan van Rózsa. Bij de aantiteling wordt hij ook ook correct in de tijdsgeest genoemd als 'musical director'. 2 sterren voor de film.

Zoals gezegd is Dead Men Don't Wear Plaid heel erg leuk qua sfeer. Helaas is het verhaal zo flinterdun en voel je gewoon dat er nodeloos scenes tussen zijn 'geplakt'. Hierdoor rakt langzaam maaer zeker het magische effect van de film weg. De enorm flauwe komedie momenten verstoren dit ook helaas. Had wat mij betreft totaal niet gehoeven.

2,5*

Een leuk experiment maar als geheel toch minder geslaagd. Martin valt voor de verandering eens mee, maar ik had het meer gewaardeerd als de soms erg platte humor weggelaten was.

2,5*

Leuke komedie die absoluut voer is voor de oudere cinefielen onder ons. Niet altijd even geslaagd maar vaak zeer vermakelijk. Goed.

De eerste helft is redelijk (2.5) maar de tweede helft is beter (3.0).

Daar sluit ik me geheel bij aan. Nog een leuk grapje als Steve Martin met één lucifer niet twee sigaretten aansteekt (zoals Paul Henreid in Now, voyager voor Bette Davis) maar de beide uiteinden van één sigaret, om die dan doormidden te breken en de ene helft aan Rachel Ward te geven.

Vage film-noir-achtige detective film met melige grappen in de trend van Abrahams/Zucker. Ik had deze film al heel lang geleden op video. Maar ik kon me niet meer herinneren dat hij ook nog grappig was.

Opvallende ode.

In deze komische 'ode' aan de Film Noir door Martin's vaste regisseur Reiner, is het af en toe genieten door de oude filmbeelden. Onopvallend is het vaak niet omdat de 'nieuwe beelden' wel in zwart-wit zijn, maar niet beschadigd. Dat laatste i.t.t. de oude filmfragmenten. Soms zijn ze ingenieus vervlochten, maar meestal niet. Het is een feest der herkenning voor de oudere cinefiel of liefhebber van het eerder genoemde subgenre. Maar echt hilarisch wordt het eigenlijk niet.

Redelijk.

Nou ik vond er toch niet veel meer aan. Natuurlijki wel knap met die oude beelden tussendoor gemonteerd maar verder gewoon saai. 2.0

Een collage maken van oude en nieuwe beelden zou later een trend worden. Denk aan het duet van Nat en Natalie Cole of de gesimuleerde interviews in Het Huis van Wantrouwen. Voor liefhebbers van klassiekers volgen de momenten van herkenning elkaar op. Het valt op dat Steve Martin niet zo cool kan doen als Humphrey Bogart, al doet hij nog zo z'n best. De godinnen van het witte doek werden destijds soms doorheen een mistfilter geschoten, waardoor je het contrast met de recente beelden meteen ziet. Om oud en nieuw aaneen te doen sluiten hebben ze body doubles gebruikt, bijvoorbeeld voor de achterkant van Ingrid Bergman. De oude stijlelementen zijn toegepast: de voice-over, de schaduwen, de Venetiaanse jaloezieën, sigarettenrook. Het eerste halfuur is erg leuk, daarna doen de ontwikkelingen wat geforceerd aan.

Goeie film waarin een detective een nieuwe klus aanneemt van een knappe vrouw. Een parodie op oude film-noir's waarbij op een slimme en ook wel originele manier veel scenes uit oude zwart/wit films zijn gemonteerd. Het verhaal weet niet echt te boeien, voornamelijk omdat het te fragmentarisch is. De humor is soms flauw, maar wel geslaagd en de film bevat een aantal leuke one-liners.

Film noir is een van mijn favoriete filmgenres. Dead Men Don't Wear Plaid is een komische film noir, maar voldoet aan alle eigenschappen van de klassieke film noir: een cynische detective, een voice-over, flashbacks, een regenachtige stad, veel sigarettenrook en natuurlijk een femme fatale. En uiteraard is alles in prachtig zwart-wit geschoten.

Het verhaal is absoluut niet te volgen: iets met een verdwenen professor, een dodenlijst en een Duitse samenzwering, maar dat doet er helemaal niet toe. Het is een genot om te kijken. Heel inventief is het gebruik van archiefmateriaal uit oude films, waardoor we veel Hollywoodsterren van weleer kunnen spotten. Een genot voor een filmfreak als ik. Zo ontwaarde ik onder anderen Humphrey Bogart, Alan Ladd, Veronica Lake, Barbara Stanwyck, Ava Gardner, Burt Lancaster, Bette Davis, Joan Crawford, Ingrid Bergman, James Cagney, Cary Grant, Burt Lancaster en nog een handvol andere sterren die me inmiddels weer zijn ontschoten. 4*

Bijzondere en kap gemaakte film.

Een ode, aan de zwart wit classics.

Fantastisch gespeeld door Steve Martin een van de beste,komedie acteurs.

Bijzonder gemaakt, met de ingemonteerde wereld beroemde film sterren van vroeger.

Een erg leuke detective komedie film, en mooi gemaakt