Fiddler on the Roof (1971)

Dit is de muzikale verfilming van de verhalen en het toneelstuk van Sholem Alejchem, dat al eerder bewerkt was door Joseph Stein tot een succesvolle musical op Broadway. Gemaakt met veel gevoel voor traditie. Mooie familietableaus, fraaie dansscènes, begeleid door goedklinkende zang en muziek. Zeer kleurrijk opgenomen op locatie. Werd acht maal genomineerd voor een Oscar en won er uiteindelijk drie waaronder beste muziek en beste geluid...

TRADITION!!!

Het is mooi gefilmd, maar verder vond ik dit niks aan. bom-biddy-diddy-diddy-diddy-bom-bom.

Topol is wel goed (beter dan in Flash Gordon, natuurlijk). Deze film moet je net na The Hebrew Hammer kijken, eigenlijk.

Lex Goudsmit kon het ook goed

Heb er niet zozeer van kunnen genieten. Misschien is dat omdat ik me niet kon inleven in de personages, maar het kwam vooral omdat die snertfilm zo vreselijk lang duurt! 1.5 ster.

Prachtige film, normaal zie ik nooit dit soort films maar deze vond ik wel erg mooi. 4 sterren

Merkwaardige Nederlandse poster

Die poster verwijst naar het feit dat Fiddler on the Roof onder de naam Anatevka de meest succesvolle musical van de jaren '60 in Nederland was. Met Lex Goudsmit in de hoofdrol. Heeft, als ik me niet vergis, een paar jaar gelopen.

Goeie film met mooie muziek van Williams.

Een film die het in mijn ogen niet echt moet hebben van de liedjes want deze gaan op en neer qua niveau. Echter het verhaal, de mooie authentieke decors en kostuums, de humor, de personages en de situaties compenseren dit weer ruimschoots. Sfeervol, amusant, en humoristisch, maar tevens realistisch en licht-dramatisch.

3,5*

Zeer sfeervolle en amusante musical met mooi verhaal en leuke liedjes. Goed.

Do you love me?

In het theater had ik geen last van emotionele momenten, tijdens de film moest ik de tranen uit mijn ogen wissen en kwam het op de een of andere manier veel meer aan. M'n tante had tijdens het Tevye/Chava moment tranen in haar ogen, vertelde ze, en ze vond het erg ver gaan.

Dat was in elk geval tijdens de voorstelling, in Den Haag.
De film zelf roept deze kersverse herinnering op, en is, voor mij, na Jesus Christ Superstar, weer een erg mooie musical van Jewison. Ik houd gewoon van musicals en van muziek, en kon me dan ook erg in de liedjes onderdompelen, die ik in de Nederlandse taal hoorde in Den Haag.

Traditie, Traditie..

Een erg mooie film over het leven. Ik was erg onder de indruk van de muziek en heb hier en daar gelachen om de humor. Buiten de naam kende ik het stuk niet, maar als ik nog eens in de gelegenheid ben het te zien, dan zal ik hetwaarschijnlijk wel doen.

volgens de gids duurt deze film net 2 uur en 5 minuten

De muziek was het leukste en verhaal was redelijk.
Omgeving was oke en ook de acteurs waren prima.
Alleen bleef niet de gehele tijd boeien.

3 sterren

Treurig weinig waardering voor dit meesterwerkje. Geweldige cast. Mooie liedjes. Sfeervolle set. En ondanks de winterkou en de tsaaristische ijselijke politiek.....spat de menselijke warmte van het beeld. Topol is de warmbloedige en hartveroverende spil van een sociaal gebeuren dat me meesleepte. Het verhaal is doodsimpel...

Hier moest ik onontkoombaar aan denken:
Tragische joodse geschiedenis eind 19e eeuw in Oekraiëne Rusland: de pogroms. Daarna kwam sibirische Stalin en onze lieve heer vond het nog niet genoeg: dus kwam Hitler met zijn bende nog eens langs. Die vioolspeler moet onderhand wel vals spelen.
De traditionele joodse zelfspot krijgt iets wrangs. Het einde van de film, met de fiddler dansend aan de kim van een heuvel deed me denken Ingmar Bergmans Seventh Seal...La Dance Macabre. Teveel religie en ideologie zijn een pest.

Ontroerende film.

Met je eerste alinea kan ik grotendeels instemmen, NarcissusBladsp. Vooral dat van dat sfeervolle en die warmte, en ook dat er verbazend weinig stemmers zijn voor deze film. Mijn idee is dat musicalfilms relatief niet meer zoveel aantrekkingskracht hebben op een rationeel Nederlands filmpubliek.

Onterecht wat mij betreft, want Fiddler on the Roof heeft niet alleen inhoudelijk nog wel wat te bieden, maar toont nu en dan ook verbluffend camerawerk. De dansen zijn prachtig om te zien, maar er tussendoor zien we ook schitterende verstilde beelden van het dorpje en Oekraïense landschappen, die in reguliere films niet zouden misstaan. Een film met veel pretentie hierdoor.
Ik had nog wel moeite met het eerste halfuur, omdat musicalliedjes nog weleens de neiging hebben wat flauw te zijn. Als die drie meisjes zingen over de 'matchmaker' heb je even het idee in de Sound of Music te zijn beland. Gelukkig wordt het later minder flauw en zoetsappig, en barst het drama voluit los.

Het is uiteindelijk een film met veel archetypische beelden over traditie en moderniteit. Misschien zullen velen deze nu als clichés beschouwen, maar ik krijg de indruk dat Fiddler on the Roof een soort mijlpaal vormt in deze thematiek, zeker gelet op het jaartal. De metafoor van de titel, waarmee de balans van het samenleven op basis van tradities wordt vergeleken werkt uitstekend. Soms zijn de dialogen wat simplistisch, maar soms deden ze me ook een glimlach om de mond trekken:

Perchik, een progressieveling van buiten het dorp: There is more in life than to talk. You should know what's going on in the outside world!
Dorpeling: Why should i break my head about the outside world? Let the outside world break its own head!
Tevye: He's right!
Perchik: Nonsense. You can't close your eyes to what's happening in the outside world.
Tevye: He is right.
Andere dorpeling: He's right and he's right? They can't both be right.
Tevye: You know, you are also right!
(ok, je moet het hebben gezien)


Dat is een conclusie die ik dan weer niet uit de film kan halen. Wat mij betreft laat deze vooral de moeite zien die het dilemma traditie/moderniteit teweegbrengt, zonder nu echt partij te kiezen.

De slotscene deed inderdaad aan Het Zevende Zegel denken, en in Schultze Gets the Blues (om maar even een andere categorie erbij te halen) zien we eveneens een verwijzing; naar welke van de twee weet ik dan weer niet. Kortom een mooie film, die dicht tegen de 4 sterren aanschurkt.

De joodse nederzetting worden, als vaste traditie zou je haast zeggen, bedreigd door antisemitistische opwelllingen van de Russische machthebbers. Antisemitisme hebben religieuze wortels die politiek-ideologisch ingezet worden.
http://nl.wikipedia.org/wik...
Joodse intelectuelen waren dan ook heel actief tijdens de Russiche Revolutie. Hitler, als anti communist, zag dat jaren later als teken van een Joodse samenzwering.

Dat is zonder dat daar de nadruk op ligt, hoe dan ook, de hele context van deze film.....

.....Ach de geschiedenis van het Joodse volk is eindeloos treurig. De schijnbare verwijzing naar Het Zevende Zegel is dan ook passend....de eeuwige dans met de dood.

Maar bedoel je nu ook dat die Russische antisemitische pogroms religieus geïnspireerd waren? Dat vraag ik me zeer sterk af. Zelfs het door jou geciteerde wikipedia-artikel wijst met name op de 'uitlaatklepfactor'. In het algemeen kan men natuurlijk stellen dat antisemitisme deels zijn basis kent in de leer van de oosterse orthodoxen en de westerse katholieken, maar de concrete uitingen hiervan in de 19de en 20ste eeuw hebben daar weinig meer mee te maken; de sociaal-economische factor biedt veel meer openingen om recent antisemitisme te verklaren.
Ik dacht ook dat je met die door mij aangehaalde stelling van jou doelde op de religie en ideologie van de joden.

Ik weet nog heel goed dat onze onderzoeker van WO2 L de Jong eens op een persconferentie zei dat antisemitisme een Christelijke bron kende. Hij werd daar heftig op aangevallen.( Jezus is immers niet erkend als messias door de Joden en het Joodse volk wordt zelfs als verrader gezien). Na WO 2 willen vele Christenen hier natuurlijk niet meer mee geassocieerd worden. Maar voor de oorlog kende Nederland een rijke traditie in joodse scheldnamen: bv brillejood. Een soft soort antisemitisme. Het antisemisme is in sommige landen nog steeds broeiend. De geschiedenis van de Protocollen van de Wijzen van Sion is wat dat betreft opvallend en fascinerend.

http://nl.wikipedia.org/wik...

Wikipedia is trouwens, in het algemeen, niet altijd een betrouwbare bron....en erg summier. Hoewel het verhaal hier prima wordt uitgelegd. Het komt er in kort op neer dat een vervalst document nu nog erg veel invloed heeft.

D.w.z.. niet zeggen dat je op de Joodse religie geen kritiek mag hebben: "Het Beloofde Land" is wat dat betreft een heikel punt. Maar vele Joodse denkers hebben dit zelf al vaak en heel scherp gedaan....

Trouwens in 1947 maakt Elia Kazan een film over antisemitisme in Amerika:
http://www.moviemeter.nl/fi...

Als Elia Kazan de nadruk had gelegd op de Christelijke wortels van het antisemitisme, dan zou zijn film vast heel lastig door de filmkeuring zijn gekomen. En de financiers zouden ook niet blij zijn....Amerika is voornamelijk Christelijk. Je kan je afvragen of Gentleman's Agreement voor WO2 gemaakt had kunnen worden door... een Jood.

Dat veel mensen gevoelig waren en zijn voor antisemitisme heeft vaak met een religieuze onderstroom te maken. (Dat wil niet zeggen dat elke Christen of Moslim antisemiet is). Slechte sociale economische toestanden kunnen een aanleiding zijn om oude vooroordelen te doen herleven.

Er is wat mij betreft onderscheid te maken tussen een christelijke bron en een christelijke inspiratie van antisemitisme. Ik denk dat we het over het bestaan van die christelijke bron wel eens kunnen zijn, maar (zoals gezegd) uitingen van antisemitisme zijn zeker vanaf de 19de eeuw weinig direct geïnspireerd op een (religieus-)christelijke haat tegen joden.
Daarom is het ook zinvoller om bijvoorbeeld in het geval van Polen te spreken over een antisemitische cultuur die er lang heeft geheerst, en die er door sociale omstandigheden (isolatie etc.) toe heeft geleid dat bepaalde wrok op joden werd gebotvierd. Het koesteren van scheldnamen over joden is net zo min religieus geïnspireerd als scheldnamen over negers of marokkanen.
Ik denk dat de Amerikaanse moeizame omgang met antisemitisme weliswaar de schijn wekt van religieuze inspiratie, maar in werkelijkheid meer te maken heeft met reeds lang bestaande gedeeltelijk culturele isolatie van joden.

Maar nogmaals, Fiddler on the Roof gaat niet echt over de oorzaken en motivatie van de pogroms; de film richt zich volledig op de joodse samenleving zelf. Ik zal overigens eens op zoek gaan naar die film van Kazan

Christelijke religie heeft zoveel invloed dat zelfs de grootste krittkasters door die cultuur beïnvloed zijn. Zo is het humanisme een zijstroom van de Christelijke hoofdstroom. Gewoontes (zoals scheldnamen verzinnen) zijn losgezongen van de religieuze praktijk.
Maar het isolement van de Joden is opgelegd door een Christelijke cultuur. Joden mochten veel beroepen niet uitoefenen. Wenen rond 1900 was één van de eerste grote steden waar Joden de vrijheid kregen om beroepen uit te oefenen. Hitler heeft dat als zwerver ondervonden....

De onderstroom van anti Joodse sentiment is, hoe dan ook, door een religieuze onderstroom beïnvloed.

ps: niet alleen Katholieken waren antisemiet maar de kerkhervormer Luther is ook berucht om zijn anti Joodse geschriften.....http://www.gebladerte.nl/11...

Geweldige film, keek m al toen ik nog maar een heel klein meisje was. Mijn moeder heeft hem een jaar terug besteld. Ziet er goed uit, beeld is in kleur (was eerst toch niet zo?), geluid is goed. Kan met plezier naar kijken!

Verbazend frisse en krachtige film. Topol was geweldig. En ook grappig om Starsky als revolutionair aan het werk te zien.

Leuke film, al vond ik hem qua musical eigenlijk ondermaats. In die zin dat de choreografieën en vooral de liedjes niet zo bijzonder goed waren (slechts een tweetal liedjes die behoorlijk goed waren).

Pluspunten aan Fiddler on the Roof is de eenvoudige maar erg effectieve vertelstructuur, waarbij Tevye telkens één van zijn dochters ziet huwen wegens steeds "ontraditioneler" wordende redenen. Mooi was toch wel hoe hij reageerde bij zijn jongste dochter Chava, waarbij het typisch stroperige einde - waarbij Tevye ook nu weer geen bezwaar zou aantekenen uit liefde voor zijn dochter, zijn geloof ten spijt - vermeden wordt, terwijl er toch nog ergens de liefde van een vader voor zijn dochter doorsluimert. Het bitter(zoet)e einde was ook een welgekomen verrassing en zorgt er voor dat de film na aftiteling toch nog even blijft hangen.

Fiddler on the Roof profiteert van een aardig, ietwat standaard verhaal, mooie acteerprestaties (Topol op kop, een schitterend acteur blijkbaar) en enkele leuke grappen/oneliners. Minpunten zijn enkele kernpunten van de musical, nl. de liedjes en de choreografieën. Haal die er gewoon uit en je houdt volgens mij een betere film over, al was het maar door een ingekorte speelduur die het verteltempo ten goede komt.


3,5*

Buitengewoon mooie film met een aandoenlijke Topol als de hoofdpersoon Tevye. Zeker voor die tijd (1971) zeer vernieuwend verfilmd ( de scene met Tevye als hij If I where a rich man zingt!!!!!).

Ik ben geen echte musicalkenner dus ik kan de kwaliteit van zang en dans niet echt ten volle beoordelen.

Anderzijds kan je wel stellen - bij mij werkte het toch zo - dat een musical een soort schmalzie verhaallijntje suggereert, terwijl de harde realiteit van déze film er door zijn vorm net zo hard inhakt. (cfr. Dancer in the Dark!!!)

Hartverscheurend toch wel.

Fiddler on the roof was een film die als kind nogal zwaar op de maag lag. Het is geen Marry Poppins of Willy Wonka. Lange tijd niet meer bekeken en dan kwam er in Vlaanderen de musicalversie. Die viel zo goed mee, dat ik toch de filmversie nog eens een kans wou geven. Meteen het bewijs dat smaak kan evolueren en bijgestuurd worden met het ouder worden.

Fiddler on the roof is niet meteen een revolutionaire musical. Films als West Side Story zijn daarin creatiever en kennen een betere choreografie. Maar het verhaal van de film staat er wel en hij bevat veel humor. De choreografie is zoals gezegd niet speciaal, al springt de dans met flessen op de hoeden er wel bovenuit. De zang is ook geweldig met prachtige nummers. En dan heb ik het niet alleen over het overbekende 'If I were a rich man'.

De harde drama zorgt voor een sterk opgebouwd verhaal, waarin tijd wordt genomen om even stil te staan. Mooi van de regisseur trouwens bij het overschouwen van Tevye telkens één van z'n dochters met een man afkomt en hij bidt tot God. Een film vol traditie en de scheurende keuzes die zijn geloof kan teweeg brengen. Waarbij Tevye constant een balans zoekt om zowel z'n familie als z'n geloof een deel te laten blijven uitmaken van z'n leven.

De score is hierbij ook meteen verhoogt, al zal het niet meteen de 5* halen. Daarvoor mist het dat ietsje meer creativiteit en originaliteit. Wat niet wegneemt dat die een klassieker in z'n genre is.

Goeie film waarin de vijf dochters van een Joodse man één voor één trouwen. De gemeenschap met de bijbehorende tradities wordt goed neergezet. Het verhaal daarentegen is aan de langzame kant, en dit komt niet door de liedjes. Groots opgezet met mooie sets en kostuums. Topol is innemend als het hoofd van de familie.

'k wist eigenlijk niet veel over deze film, behalve dan het bekende liedje "If I Were a Rich Man". Het verhaal was me onbekend en in tegenstelling van andere musicals zat er toch een serieus verhaal in. De meeste liedjes kende 'k eigenlijk niet, maar sommige klonken zeker niet slecht. De film is wel redelijk religieus getint. De film zit ook niet bomvol liedjes, er wordt ook heel wat in gesproken.
De cast was goed, al springt vooral de vader (Topol) er echt wel uit.
Wel een lange film (180min), maar gelukkig had de film toch wat "grappige" momenten.
Een iet wat onbekende musical, maar toch eens het bekijken waard.

Uch. Een zware bevalling. De cinematografie is inderdaad aardig, en over het production design heb ik ook weinig te klagen. Maar met de muziek en het verhaal uitgesponnen over drie uur, kon ik stukken minder. Ook de rollen van de dochter vond ik niet echt denderend ingevuld, en daarnaast nauwelijks tot leven komen.

Ik ben geen musicalfan pur sang (en een heiden), dat helpt ook niet, maar zelfs met dat in het achterhoofd hoort dit bij mijn mindere musicalervaringen. Brrr. Snel vergeten. Jammer, want ik had graag een iets beter bij mijn smaak aansluitende film over dit onderwerp en deze periode gezien.

Fiddler on a Roof is typisch zo'n film waarvan de titel bekender is dan de film zelf- ik had eigenlijk geen idee wat me te wachten stond, maar de films die ik eerder van Jewison gezien heb waren wel het bekijken waard en dat geldt gelukkig ook voor deze prent.

Het blijkt dus een musical te zijn, met een aantal bekende liedjes en verder een hoop elementen die je wel als romantisch-Joods (ashkenazi) zou kunnen betitelen. Topol, een acteur die kennelijk alleen onder zijn achternaam bekend is, raakt precies de juiste snaar als Tevye, die lijdzaam toeziet hoe de ene na de andere dochter zich afkeert van de veelbezongen tradities.

De film ziet er tot in de puntjes verzorgd uit en de humor was soms nog wel aardig, zoals het gebekvecht met de onfortuinlijke slager. Sommige scenes zijn grimmig maar zijn afgelopen voordat het echt uit de hand loopt. Sommige zaken worden misschien ook wat te licht aangeroerd om recht te doen aan de werkelijke gebeurtenissen, zoals de pogroms en de aankomende revolutie, maar dan krijg je ook meteen een ander soort film. De film duurt met drie uur wel vrij lang.

Nu de musical weer gaat lopen hier in mijn stad, dacht ik laat die film versie eens kijken. In 2 delen gekeken.
Lieve film met heerlijke nostalgische beelden. Musical gaat helaas gebukt onder het tekort aan goede liedjes.
If i were a richman is nu een ontzettend onuitstaanbare clichèplaat. Verder kan ik niets noemenswaardig verzinnen uit die 3 uur muziekjes.

Prachtige musical, origineel, met sociaal-politieke achtergrond maar vooaral met een echte lach, een echte traan en bovenal een waanzinnig weergaloze Topol. De manier waarop hij tegen zich zelve spreekt, tegen zijn dieren en tegen God is uniek en zijn uitvoering van "If I were a rich man" is effenaf prachtig.