Cinderella Man (2005)

uitstekend boksdrama.....russel speelt geweldig.

Ik heb eigenlijk meer negatiefs dan positiefs te zeggen over deze film.

Audiovisueel is het een gedrocht. Een saai, kleurloos, donker toneelstuk is wat het is. Crowe doet niets bijzonders, Zellweger is weer eens irritant, alleen Giamatti heeft een leuke rol te pakken. Verder is het verhaal te verwaarlozen. Maar man, die boksscène's, wat zijn die goed zeg. Alles in en rond de ring pakt je bij de lurven. Gelukkig was dit richting het einde meer en meer het geval, waardoor ik bijna de volledige tweede helft enorm aandachtig heb zitten kijken.

Ondanks alle negatieve punten daardoor toch nog 4*.

Voor de zoveelste keer naar aan het kijken , een blijver!!

Standaard boksfilm. Niets speciaals maar wel OK om de avond een keer door te komen.

Heel aardig en degelijke sportdrama van de hand van Ron Howard. De film straalt een en al degelijkheid uit en geeft best wel een mooi beeld van de crisisjaren waarin de tijden erg zwaar waren en de armoede groot. Geen geschikt moment om als sporter een blessure te hebben terwijl je daar op dat moment heel veel profijt van had kunnen hebben.

Prima verhaal in die zin over Jim Braddock de bokser die als versleten en op werd beoordeeld, in behoorlijke armoede moest rondkomen en bij toeval weer in beeld kwam voor een standaard trainingspotje van een titelkandidaat. Van gaarkeuken naar het kampioenschap. Weet overigens niet hoe precies het verhaal na geleefd wordt. Mooie kleurenfilters, prima decors en setting, en Giamatti in een van zijn beste rollen. Crowe degelijk als altijd en Craig Bierko die zich weer lekker onpopulair kon maken als de bokser Max Bear die wel een licht discutabele naam had. Maar of die man zo'n etterbak was...? Desondanks Bierko weer op zijn slechts of best, hoe je het maar wil benaderen.

Als ik dan toch minpunten moet noemen: helaas grijpt of beklijft het verhaal en de vertelling me nergens eigenlijk. Het is degelijk allemaal, zelfs een beetje braaf, op Bierko/Bear na, maar ik mis onder dergelijke moeilijke omstandigheden toch wat een scherp randje van criminaliteit of slechte mensen zoals in bv The Fighter. Maar goed wat er niet is kan je niet maken natuurlijk. Dan is er het gevecht tussen Bear en Braddock, Howard gaat er dermate dicht op zitten met de camera dat de beide mannen met hun donkere haar te veel op elkaar lijken. Weliswaar is er een licht lengteverschil en dragen ze verschillende kleuren broeken maar desondanks is het verschil erg moeilijk te zien tijdens het gevecht. Beetje een foutje van Howard.

Afijn, aardig en degelijk sportdrama, maar niet helemaal top.

Ik vind ‘m mooi gemaakt, goed gespeeld ook, maar ik heb weinig tot niks met boksen, waardoor ik het niet erg interessant vond. Er zijn sportfilms die ik wel heel goed vond, ook als ik niet heel veel met de sport had. Misschien lag de nadruk voor mijn gevoel dan wat minder op die sport en meer op het omliggende verhaal. In deze film vind ik het verhaal omtrent het gezin en de armoede waarin zij moeten zien te overleven wel interessant, maar het boksen staat erg op de voorgrond. Daardoor hield het mijn aandacht niet goed vast, en ik vind het niet enorm pakkend of meeslepend gebracht. Dit is vooral een film voor boksliefhebbers, denk ik. Een kleine voldoende. 3*

Een boksfilm gebaseerd op de carrière van Jim Braddock die alle sterren van de regenboog heeft gezien en niet alleen op het canvas. Wel een mooie - weliswaar beperkte - inkijk op het leven na de beurscrash van 1929. Braddock was ervoor een coming man en had het allemaal wel voor elkaar. Na de beurscrash lag hij zo goed als in de goot. Mede ook door zijn blessures en gereserveerde spel kwam hij niet meer aan bod bij de boksfederatie. Dit alles wordt nogal makkelijk neergezet. De overgangen (rise-fall-rise) komen wel erg plots en met weinig nuancering tot uiting. Een vleugje sentimentaliteit is dan ook nooit ver weg.

Desondanks toch enkele fijne sfeerbeelden en een uitstekende setting van vooral buiten de ring. In de ring weinig memorabel, niet slecht, gewoon meer dan degelijk. Pluspunt is wel dat de gevechten en de slagen visueel overzichtelijk bleven. Prima acteerrollen ook waarbij Giamatti er wel uitsprong bij mij. Maar ook Zellweger en Crowe waren oerdegelijk.

Kan me wel scharen in de meest recente meningen hierboven. Zeer degelijk allemaal, prima om eens mee te pikken, maar aan een 4,0* raak ik toch niet.

Aardig tijdsbeeld van de jaren '30 en de boksscènes zijn oké. Maar bij vlagen echt te sentimenteel en een zacht gekookt ei als bokser doet het verhaal ook geen goed.

Veilig.

Ron Howard heeft zich altijd wel gericht op echte verhalen. Soms voegt hij daar vanuit de regie ook lekker veel aan toe, maar soms kiest hij voor de meest klassieke stijl mogelijk. Cinderella Man is daarop geen uitzondering, en dat is ook precies de voornaamste reden van mijn kritiek. Het is allemaal niets nieuws.

Sterker nog, dit soort films voelen te herkenbaar aan. Het voelt aan alsof ik deze film eerder heb gezien, maar dan met een ander (bestaand) persoon in de hoofdrol. Ik ben er wel zeker van dat elke bokser een ander leven heeft gehad, maar waarom elke biografiefilm in dat kader dan steeds weer hetzelfde aanvoelt ontgaat me volledig. Maakt de film een stuk voorspelbaarder en saaier.

Dat neemt overigens niet weg dat deze sentimentele sportbiografiefilm niet zonder zijn goede scenes zit. Moment waarop Crowe zich moet wenden tot investeerders kwam goed binnen. Daarnaast was ik ook wel te spreken over de boksscenes. In het begin voelen ze repetitief aan, maar richting de tweede helft (in het specifiek 't laatste uur) komen ze goed uit de verf met aardig kleurgebruik en een passende stilering.

Verder vond ik het allemaal maar een beetje aan de saaie kant, vooral omdat het te bekend aanvoelt. Cinderella Man vormt wat mij betreft één van de meest veilige biopics die zijn geregisseerd en waarbij Howard vergeet om er ook daadwerkelijk wat aan toe te voegen. Alle problemen, conflicten en situaties die zich binnen de grenzen van deze film afspelen voelen te bekend aan. En natuurlijk zijn die problemen ook relevant, maar dit riedeltje steeds op dezelfde manier presenteren wordt na enige tijd wel vermoeiend.

Overigens leuk om Bierko in deze rol te zien. Ken hem eerder van de flauwe parodiefilms, en om hem nu in een soort antagonistische en dreigende rol te zien kon ik erg waarderen. Als film zelf is Cinderella Man verder niet perse slecht. Professioneel ingericht en uitgevoerd, maar Howard onderneemt te weinig om van Crowe een eigen figuurtje te maken. Had liever wat eigenzinnigers gezien, iets dat van Crowe echt een herkenbaar figuur maakt. Nu zal ik zijn personage snel weer vergeten en dat is jammer.

Mwah.

Nogal standaard. Boksfilm, met de eeuwige underdog die al dan niet z'n gelijk kan halen. Het speelt zich af in een interessante tijdsperiode, wat de film het eerste uur een sociaal drama maakt. Maar het is eigenlijk geenszins bovenmatig interessant. Het is gewoon degelijke Oscarmeuk. Behoorlijk klef, met Russell Crowe en Renée Zellweger in een hoofdrol - anno 2005 toch echte Oscarkanonnen. Ik vind de speelduur behoorlijk lijvig, maar uiteindelijk is het niet saai. Het is gewoon doorsnee. Te doorsnee om echt te beroeren.

2,5

Uitstekende film over een bokser die helemaal aan de grond zit, maar toch weer weet op te krabbelen. Een mooi verhaal over bokser Jim Braddock ten tijde van de grote depressie. De film weet het tijdsbeeld mooi neer te zetten. Aan de lange kant, maar onderhoudend van begin tot eind. Goed acteerwerk en alhoewel wat voorspelbaar is de finale spannend.

Biografisch drama over de "Great Depression Era" bokser James Braddock. Met een vleug Grapes of Wrath en een dikke laag Hollywoodiaanse emo. Daar mag je op Ron Howard voor rekenen. De boksmatchen zijn sterk gefilmd : de boksers in die tijd waren vaak nog echte "killers" zoals Max Baer. De pijn en de duizelingen komen goed door; ik ken slechts weinig films waar ik zo gethrilled was; enkel Raging Bull en Warrior komen in me op.

Het gaat verder ook over een man die de economische crisis aan den lijve ondervindt en een vechtersmentaliteit aan de dag legt om er zich letterlijk uit te boksen, en zijn familie een waardig bestaan te geven. De top 250 bewijst alweer dat underdog verhalen het altijd goed doen bij het publiek en inspirerend werken. Maar groot minpunt is de afschildering van de armoede ... zag ik geen moment. Alles is zo netjes gebracht dat die armoede totaal niet naar de maag grijpt. De proper uitgedoste personages, de blinkende straten, ... Alles wordt zo braaf getoond : de zoon die vlees steelt, het lege appartement van Gould, vijf willekeurige mannen die per dag uitgeloot worden als dokwerker, het bureau van welstand. Nee, de plank wordt op dit vlak vaak misslaan want de armoede uit die tijd was verschrikkelijk zie bvb Grapes of Wrath. Je zou haast nostalgie hebben naar die tijd en dat is ook niet de bedoeling lijkt me.

Maar toch een aardig drama met wereldse thema's en prima geacteerd door Crowe, Giamatti en Zellweger. Het is allemaal niet erg diepgaand voor een biografische film maar het is een vermakelijk geheel geworden.

Zo'n film die ik tegenkwam in de Top 250 en op een streamingservice staat en daarmee op mijn watch list maar die me echt helemaal niks zei. Gek, want een hoge notering, veel stemmen van een best bekende regisseur en vol sterren.

Wel erg degelijk, veilig en compleet binnen de lijntjes. Hier zit echt niets bijzonders in. En daarmee zijn die 140 minuten dan een lange zit. De film zit technisch prima in elkaar, Crowe en vooral Giamatti zijn prima (Zellweger is dan weer vrij irritant en totaal niet geloofwaardig in de dramatische stukken) en de sfeer is aardig. Maar alle clichés komen netjes langs zonder indruk achter te laten. Even een scène dat Crowe niet gekozen wordt voor werk, even een scène dat er te weinig melk is, etc etc. De boksscènes zelf zijn beter geschoten maar geen moment echt opwindend. 2,0*.