
Barefoot in the Park (1967)
Alternatieve titel: Op Blote Voeten in het Park
Verenigde Staten
Komedie / Romantiek
106 minuten
geregisseerd door Gene Saks
met Robert Redford, Jane Fonda en Charles Boyer
Een pas gehuwd echtpaar betrekt een eenvoudig appartement in New York, en probeert vervolgens de moeder van de bruid uit te huwelijken aan een excentrieke buurman, hetgeen tot vele komische verwikkelingen leidt.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=tMkG3Wg-i1g
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Het is wel overduidelijk geschreven als toneel klucht, maar toch knap uitgewerkt met vooral veel waardering voor de unieke en erg komische locaties, zoals het appartement van buurman Charles Boyer, de oneindig lange trappen omhoog maar vooral het beperkte appartementje van de hoofdrolspelers zijn erg knap bedacht voor het witte doek!
Enkel punt van bezwaar zijn misschien de laatste paar scenes, die niet het hoge niveau van de rest van de film halen. Maar dat mag verder niks afdoen aan de acteer prestaties.
Let ook even op de hilarische bijrol van Herb Edelman, misschien wel een van de leukste onbekendere acteurs in bijrollen uit de 60's. Ook bekend uit The Front Page en The Odd Couple. Speelde bijna in alle beroemde tv series in de jaren 60 en 70 (Love Boat, CHiPs, Charlie's Angels, Fantasy Island), die als telefoon instalateur heel wat te verduren krijgt! (inclusief alle trappen op en af en een echtelijke ruzie).
3.5/5
Maar over het algemeen kon de film me niet echt boeien.
2*
Het is alweer een tijdje geleden dat ik zo heb moeten lachen als bij deze film. Met een hilarische screenplay van - hoe kan het ook anders - Neil Simon. De film begint rustig met veel grinnik-momenten en later wordt het alleen maar grappiger. Dat begint met de eerste echtelijke ruzie en daarna raakt het verhaal in een stroomversnelling met het ene hilarische moment na het andere, met als hoogtepunt de dronken Robert Redford in het park. Ik kwam niet meer bij!
Zowel Jane Fonda als Redford vertolken hun rollen fantastisch, maar ook de bijrollen zijn niet minder. Van mij een dikke vette 5* voor Barefoot in the Park!
Laat niemand zich misleiden door de Doris Day musical-achtige poster, want deze film is toch wel heel wat anders.
Is deze geschikter?



Those were the days.
Op Broadway speelde Elizabeth Ashley tussen 1963 en 1967 meer dan 1500 keer de bruid van Robert Redford. Ik vind het raar dat men voor de verfilming uiteindelijk voor Jane Fonda koos.

Tegenwoordig heb ik zo'n grote achterstand met betrekking tot opgenomen films (gekochte ook maar dat is een ander verhaal) dat het soms weken en zelfs ettelijke maanden kan duren vooraleer ik een film kijk. Ik probeer altijd zo min mogelijk plotomschrijvingen te lezen en wanneer ik dan eindelijk aan de film begin, ben ik alweer vergeten waarom ik hem heb opgenomen. Het is dus altijd een verrassing om te zien wat ik deze keer voorgeschoteld zal krijgen.
Al kon ik me precies nog vaag herinneren dat Barefoot in the Park een komedie was en daar had ik wel zin in. Mijn geheugen liet me deze keer eens niet in de steek en regisseur van dienst, Gene Saks, levert een combinatie af tussen Dharma & Greg en Period of Adjustment, toevallig ook met de immer bevallige Jane Fonda. Het resultaat mag er in ieder geval wezen. Oorspronkelijk was dit een toneelstuk maar er is gelukkig bitter weinig te merken van deze verandering. Saks speelt amusant met het kleine appartementje en de vele trappen maar geraakt helemaal in zijn sas wanneer de bovenbuurman op de proppen komt. Victor Velasco is een heerlijk charmant personage dat de film net dat extra kleurrijke tintje geeft dat nodig was. Het zolderappartement, de vele diners, de romance met de moeder, ... Erg leuk allemaal. Naar het einde toe zakt de film jammer genoeg wel wat in wanneer er besloten wordt dat er toch enige vorm van climax aanwezig moet zijn. De dronken Paul die op het dak kruipt en Corie die hem dan moet redden... Het werkte jammer genoeg niet echt. Vooral Redford gaat hier met zijn performance wat de mist in.
Wat op zich zonde is want de chemie met Jane Fonda is uitstekend. Ik ben een groot Redford fan maar Fonda is overduidelijk de spil van de film en misschien zelfs wel net iets beter in haar rol. Wat op zich wel vreemd is want a) ze was niet de eerste keuze want onder andere Natalie Wood, Sue Lyon en Nancy Sinatra kregen de rol eerst aangeboden maar weigerden stuk voor stuk en b) Redford had de rol van Paul al in zijn voeten doordat hij hem in het originele toneelstuk vertolkte. Je zou verwachten dat alle aandacht naar deze twee sterren ging maar dat was zonder Charles Boyer en Mildred Natwick gerekend. Die spelen respectievelijk Victor Velasco, de bovenbuurman, en Ethel Banks, de moeder van Corie, en zijn echt heerlijk op dreef. Fijn ook om te zien dat Boyer wel wat komedie in zijn handen heeft want ik vond hem ook al erg sterk in All This, and Heaven Too.
Jammer eigenlijk van het misplaatste einde want dat kost de film toch wel een halfje. Dit regiedebuut van Gene Saks is een erg vermakelijke komedie die vooral gedragen wordt door de vier hoofdrollen. Hier en daar nog een leuk nevenpersonage (Harry Pepper, de telefoon installateur!) dat het geheel afmaakt.
Dikke 3.5*
Voor mij persoonlijk had het verhaal wel eventjes de tijd nodig om op gang te komen, dat Fonda & Redford super verliefd waren zagen we genoeg van, maar wat mij betreft had de bovenbuurman wel een grotere rol mogen hebben. De scenes tussen hem en de moeder waren voor mij persoonlijk toch wel het leukst!
Het kleine appartementje zorgt ook voor een hoop sfeer maar de relatie tussen Fonda & Redford was voor mij persoonlijk niet de hoofdreden waarom ik de film vermakelijk vond.
Het mooiste gedeelte is voor mij wel dat de moeder, bovenbuurman en het stel uit eten gaan en daarvoor eerst het water over moeten en op het eerste gezicht bij een gewoon huis terecht komen. Jammer dat deze scene niet wat langer duurde want voor mij was dit het beste gedeelte van de film.
Fijne film zonder meer, maar de film had wat mij betreft nog een beetje meer aandacht mogen besteden aan de leuke bijrollen.
3 hele dikke sterren die in de buurt komen van een 3,5

“That's a rotten thing to say!”
Grappige en soms venijnige romcom met een uitstekende Redford en Fonda. Zij als de onafhankelijke en vrijzinnige Corie, en hij als de zakelijke en cynische Paul. Het knettert tussen beide, en het samenspel tussen de twee acteergrootheden en de scherpe dialogen zorgen ervoor dat Barefoot in the Park vermakelijk blijft om naar te kijken. Met sterke bijrollen van Mildred Natwick en Charles Boyer als moeder en buurman.