Full Metal Jacket (1987)

Na meerdere herzieningen vind ik het tweede deel juist veel sterker. Geeft ene mooi overzicht van de verschillende (sporten) gebeurtenissen in Vietnam. Een mooi caleidoscopisch beeld. Dat drillen blijft toch een beetje en one trick pony. En die harde overgang naar de zonnige straten en het vertier in Vietnam is briljant. Doet denken aan de scène met het bot uit 2001.

Full Metal Jacket is een oorlogsfilm, gebaseerd op de roman The Short Timers van Gustav Hasford uit 1979.

De film gaat over de oorlog in Vietnam, en wordt verteld vanuit het standpunt van soldaat Joker, een oorlogscorrespondent die propaganda moet schrijven over zijn ervaringen in de oorlog. De film bestaat uit twee delen. In het eerste deel maken we kennis met een aantal Amerikaanse jongeren, die op het beruchte Parris Island worden getraind tot marinier. De drillsergeant is een vreselijke vent, die zijn rekruten regelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelt.

Het tweede deel volgt de getrainde groep op hun lijdensweg tijdens de oorlog in Vietnam. Veel soldaten zijn inmiddels compleet de weg kwijt door alle ellende en ze maken zich schuldig aan talloze oorlogsmisdaden. Het laatste half uur van de film worden de mariniers belaagd dor een sluipschutter, die de groep flink weet uit te dunnen.

Het eerste half uur van de film is erg vermakelijk, maar toch had ik op een gegeven moment wel genoeg van die afschuwelijke sergeant met zijn constante geschreeuw. Het tweede deel valt eigenlijk een beetje tegen. De film is overduidelijk niet in Vietnam opgenomen, maar op een tot kapotgeschoten fabrieksterrein omgetoverde set in Engeland. Soms is er een enkel palmboompje te zien, maar dat is het eigenlijk. En dat vind ik jammer, want bij Vietnamfilms horen eigenlijk regenachtige jungles en waterrijke oerwouddorpjes. Daarnaast vind het jammer dat er helemaal geen grote acteurs in de film meespelen. Een regisseur als Stanley Kubrick had toch een aantal topacteurs in zo'n grote film moeten hebben.

Maar goed, voor de rest is Full Metal Jacket best een aardig oorlogsdrama, die mooi laat zien wat voor impact oorlog kan hebben op jonge mensen. Geen meesterwerk als de eerdere Kubrick-films Barry Lyndon (1975) of The Shining (1980), maar toch een redelijke oorlogsfilm die de moeite van het kijken waard is. 3,5*

Prima en aangrijpende oorlogsfilm. Van dicht bij kan je redelijk goed de oorlogshandelingen volgen en deze komen vrij realistisch over. Ik ben de laatste tijd veel oorlogsfilms aan het kijken en deze stak met nog een paar anderen met 'kop en schouders' boven de anderen uit. Het gaat er hard aan toe, ook in het trainingscentrum voor mariniers wordt de hardheid en het hersenspoelen goed in beeld gebracht.

Gelukkig zitten er ook leuke en komische stukjes bij en dat zal ook wel moeten, anders zou je toch niet kiezen om marinier te worden. Zelf heb ik vroeger bij een vrij streng onderdeel gezeten in mijn dienstplicht maar om eerlijk te zijn, deze Amerikanen zijn wel een stukje harder in de training.

De film krijgt van mij een kleine 9!

?

Waarschijnlijk heb ik hem ergens eind '80 gezien maar herinner me niet veel meer, het laatste in de stad met de sluipschutter kwam wel bekend voor. In die tijd zaten we nog niet op MM. , dus wat ik nog niet heb staan in de lijst van MM, dus nog niet beoordeeld, kijk ik vrijwel allemaal nog een keer of de film moet goed in het geheugen zitten, ook films zoals "Oneflewoverthecuckoosnest" hebben we tig maal gezien en dat weet je nog wel.

Helaas was dit niks voor mij, veel te hoog pubergehalte. De overdreven en aanhoudende domme drills van de eerste helft begonnen me snel te vervelen, en het tweede deel van de film (in de oorlog) was ook behoorlijk slecht. Verder bevat het best veel naar leedvermaak die bij mij onder de term wansmaak valt. 1*.

Eerste half uur is moeilijk door te komen en best vervelend met de voortdurend schreeuwende sergeant-majoor (natuurlijk opzettelijk) en geeft op een harde manier toch wel een duidelijke boodschap mee over de drills in het leger en wat dat met een mens doet.

Het tweede gedeelte van de film in Vietnam is zeer sterk. Niet alleen de leger drills zijn in de vorm van "mind-control", ook de hele guerilla oorlog in Vietnam is pure "mind-control", elke stap kon je laatste zijn vanwege de verstopte boobytraps.

Het einde met de sniper is briljant. Een mooi detail: terwijl private Joker nadenkt over de keuze om toch het Vietnamese kind te vermoorden verdwijnt langzaam het vredesembleem op zijn jasje in de schaduw.

Zeer sterke oorlogsfilm en het laat sterk de psychologische kant van oorlog zien. Daarom is het naar mijn mening ook beter dan een film zoals Saving Private Ryan. Verder heeft de film prachtig camerawerk en gebeurd er van alles op de achtergrond in bepaalde scenes, met misschien zelfs iets te geperfectioneerde timing.

Zeer vermakelijke film. Begin lijkt inderdaad wat puberaal met geschreeuw etc. tot bijna wat onrealistische. Desondanks overal gezien erg goed met name door tweede deel van film dat realistischer oogt.

Run Through the Jungian: Stanley Kubrick's ‘Full Metal Jacket’, a Phenomenological Treatise on War

Geweldig artikel, de Grunt. Thanks.

Luister maar ns naar deze Amerikaanse marinier. (vanaf 13:46) US Marine Breaks Down Military Movies | GQ - YouTube

Na zoveel jaar maar eens herzien en blijft een erg sterke film. Full Metal Jacket bestaat als het ware uit twee delen waarbij ik het eerste deel nog steeds het sterkst vind.

Vanaf de eerste minuut word je in filmland's wreedste bootcamp geworpen. Met een geïmproviseerde live auditie kreeg hij de rol van Sgt. Hartman, de extreem vulgaire drill-instructeur waar menig private nachtmerries van krijgt. Ik weet nog dat ik in vervlogen tijden eens een keer het nummer Skullfuck van Neophyte hoorde en er tal van oneliners uit deze film werden gebruikt. Geen wonder aangezien het een feest is om te luisteren naar de scheldpartijen van Ermey. Een schitterende en huiveringwekkende performance.

Niet veel minder, maar op een minder luidruchtige manier, is het acteerwerk van D'Onofrio. Pyle is buitenbeentje en daarom het pispaaltje van de groep waardoor hij flink wat te verduren krijgt. Hoe hij met de broek op de enkels loopt, met de duim in de mond moet zitten of een donut naar binnen werkt terwijl de rest moet opdrukken, het zorgt voor stiekem gegniffel, maar wekt tegelijk medelijden op. Helemaal wanneer hij bont en blauw wordt geslagen door zijn eigen peloton.

Het tweede deel is ook sterk, maar mist een powerhouse als Ermey. Het draait hier vooral om Joker, die we in het eerste deel ook volgden en dat is simpelweg geen bijster interessant personage. Wel zijn er nog enkele geinige scenes zoals met de hoertjes, maar zo'n zogenaamd strenge sergeant valt dan weer in het niet vergeleken met Ermey. De actie ziet er goed uit, en is zelfs spannend. De slow-mo shots zijn spectaculair en de wending, dat de schutter een vrouw is, is verrassend. Eén van de betere Vietnam-films.

Voor mij een redelijke oorlogsdrama film. Maar om te zeggen, of deze film op plaats 63 in de Top 250 thuis hoort. Ik weet het niet. Voor mij, was deze film wat te langdradig en op sommige momenten ook vervelend saai. Het camarawerk, het acteren en zeker ook de geloofwaardigheid waren wel sterk. Deed wel realistisch overkomen. Oorlogsfilms zoals als Savior, Platoon, Schindlers List, Unsere Mütter unsere Väter krijgen van mij wel een dikke vier. Maar ik hou het bij Full Metal Jacket op een kleine drie.

I am in a world of shit..

De verschrikkelijke oorlogsfilm As if I am not there spookt nog steeds wel door m'n kop, vooral omdat ik hem van tijd tot tijd nog eens bekijk. Wat wij mensen, elkaar aandoen is niet echt mals. Het komt niet in ons op dat samen eten veel zou kunnen oplossen. Helaas.
Inplaats van kogels schieten, je zogeheten vijand uitnodigen voor een (veg(a)enistarisch, uiteraard) feestmaal en samen drinken op een goed uiteinde van welke oorlog dan ook.

Miss Saigon is absoluut een favoriete musical. Ik kan het verhaal wel echt dromen. En dat sluit aan bij deze film, dus.
Ik heb genoten als dat het woord is, van de uitstraling van het personage Hartman. Zijn tragische einde, siddert nog steeds door..
Net als de seconden daarna.
Oh mijn hemel, neeee.
En dan zijn we in Vietnam en neemt de heimwee die ik voel, het steeds meer over.
Ik mis de relaxte sfeer uit Singapore en Seoul. Vietnam geeft datzelfde gevoel, zelfs zonder dat ik daar ooit geweest ben..

Stanley Kubrick, je bent absoluut een meester in wat je gedaan hebt. Wauwer dan wauw gewoon..

Goede analyse van deze film : the duality of man - YouTube

Eerste deel vond ik nice, het deel vd oorlog zelf vond ik minder, nogal saai. Lee Ermey als Sgt. Hartman vond ik geweldig, vond die in Chainsaw Massacre (2003 en 2006) ook heerlijk.

Blijft nog steeds een prachtige film, die ook heden nog steeds actueel is.

Een aanrader van formaat !!

En ook de soundtrack is een parel !

Let me see your war face! You got a war face?

Na 3 jaar weer eens opzet Nu dus alweer 33 jaar oud. Voor mij nog steeds een dikke 4 sterren. Alleen het begin van de tweede helft bij die redactie van Stars & Stripes was iets minder. Zeg maar wat saai. De film staat nu op een mooie 4K transfer. Vond hu beeld op de blu ray wat matig, maar deze transfer is een stap voorwaarts. Je mist soms wat scherpte en details. Maar overall een goede transfer. Geluid is prima!

Ja the Drill Commander is natuurlijk waar iedereen het over heeft altijd. Dat blijft wennen en gezien de huidige tijd natuurlijk weer not done. Zal ook wel op een discriminatie lijstje staan pfff. Afijn vond het 1e stuk net zo sterk als het tweede gedeelte alleen miste ik soms wat interactie van het korps. Het moment is trouwens ook altijd beladen geweest in deze film maar misschien ook wel een goede wake up.

Muziek soundtracks zijn heerlijk in deze films. De film zit bovendien vol met verwijzingen. Born to Kill op de helm en zo'n vredes speldjd dragen bijvoorbeeld. En hij blijft trouwens wel op. Opvallend! Eind is sterk. Al vond ik de female sniper wat ver gezocht. Maar de Full Metal Jackets blijft voor mij een toppertje!

Film 4,0
Beeld 4K 4,0
Geluid 4,0
Extra's 3,5

Menig marinier.

Kubricks antwoord op Rambo werd een bijzondere Vietnamfilm. Of eigenlijk twee films, tot één film gesmeed. Want met uitzondering van de acteurs kijk je de eerste helft naar een volstrekt andere film. Helaas zit er ook verschil in impact, want het tweede deel is goed maar van een minder hoog niveau. Dan komt daar ook nog bij dat de intro van het tweede gedeelte, waarin men naar het slagveld verhuist, niet bijster sterk is. Al scoorde de 2 Live Crew een monsterhit met 'Me So Horny', een goede film na een briljante komt nu eenmaal minder sterk over. Toch is ook het tweede deel van A Full Metal Jacket echt wel de moeite waard. Een en ander had iets korter gemogen, maar toch. Menig marinier bejubelt het realistische karakter.

De legendarische filmmaker filmde in Londen, waar de palmbomen werden geplant tussen de sloopgebouwen van een oud industrieterrein. Je moet het weten om te geloven. Het echte vuurwerk speelt zich dus voor de pauze af en daarbij mag men rustig stellen dat de show wordt gestolen door R. Lee Ermey. Deze drilsergeant was eigenlijk aangetrokken als adviseur, maar speelde zichzelf dusdanig in de kijker dat Kubrick niet om hem heen kon. En terecht, want zelden heeft een 'amateur' zo'n fenomenale acteerprestatie neergezet. Ermey kneedt de groentjes tot echte mannen met verbale obsceniteiten die je wellicht nooit eerder hoorde. Uitsmijter Vincent D'Onofrio vestigde zijn naam met een eveneens prachtige performance.

****

De 4K Ultra HD versie van Full Metal Jacket is vanaf 7 oktober verkrijgbaar en herbergt een extra disk met de film op Blu-ray met de optie op een commentaar met cast en crew en een interessante documentaire van een half uur. De film is voorzien van een keurige dts-HD Master audiotrack en in 2160p mis je weinig detail, zelfs niet in de schaduwen en donkere scènes. Full Metal Jacket zag er nog niet eerder zo goed uit. Qua filmbeleving zit je op het hoogste niveau, qua extra's is het een karige bedoening.

Met dank aan Warner Brothers voor het recensie-exemplaar.

Hoe vaker ik de film zie, hoe meer ik juist het tweede deel ga waarderen over het eerste. Het kaleidoscopische beeld dat Kubrick van de Vietnamoorlog schetst is buitengewoon sterk en interessant. Ken geen andere film die zo’n breed en divers beeld geeft van de situatie daar. Kijk enorm uit naar herziening in 4k. Nog even wachten op de price drop.

Full Metal Jacket is een geweldige film om mensen af te schrikken om ooit te tekenen bij de Mariniers. Mariniers zijn stoottroepen, zij banen de weg voor de rest. Daarom wordt er discipline, veelzijdigheid, doorzettingsvermogen en mentale hardheid van ze verwacht. Zij worden harder gedrilled dan soldaten van de landmacht en hun basisopleiding duurt iets langer. Zijn ze beter? Nee, gewoon anders. Het leger is juist getraind om langere tijd in een foreign theatre te opereren. Zij moeten het gewonnen terrein behouden en verdedigen, wat vaak lastiger is dan het veroveren. Mariniers zijn zeg maar de American Footballspelers van de krijgsmacht en soldaten meer atleten uit de IronMan Triathlon. Beide topatleten maar met een ander umfeld. Full Metal Jacket toont de keiharde Mariniersopleiding in al zijn goede en slechte facetten. Sergeant Hartman (R.Lee Ermey) is iedere cadets nachtmerrie. Een bikkelharde, niets en niemand ontziende man die de jonge pikkies ongenadig hard op hun nummer kan zetten met zijn bijtende opmerking. Ermey is zelf ook een Marinier geweest en wist dus precies wat er bij deze rol kwam kijken. D'Onofrio speelt erg goed een simpele ziel die eigenlijk niet geschikt is. Hij gaat kapot aan de harde aanpak van Hartman en de wraakacties van zijn medecadetten. Waar het gedeelte op Parris Island zo verrekkte goed is blijft het gedeelte in Vietnam een beetje achter. Het is te fragmentarisch in het begin. Het lijkt meer een compilatie uit Tour of Duty. Pas bij het snipergedeelte begint het lekker te lopen maar dan is de film al bijna afgelopen. Het gebrek aan aansprekende figuren in het tweede gedeelte zorgde ook voor een mindere beleving. D'Onofrio en Ermey waren toch wel de kracht van het eerste gedeelte. Ik ben ook geen fan van Matthew Modine, een acteur met gebrek aan charisma. Dat is na deze film niet echt veranderd, al deed hij het niet slecht moet ik eerlijk bekennen. Full Metal Jacket is dus een film met twee gezichten maar laat wel een onuitwisbare indruk achter.

Interessante visie heb je op het tweede gedeelte. Ik zal hem nog eens bekijken met 'jouw' blik. Misschien dat mijn beeld dan ook wat positiever wordt.

Full Metal Jacket is als boekverfilming vanuit Kubrick een zeer geslaagd project. Er wordt trouw gehouden aan de twee verhaallijnen en vooral het tweede gedeelte springt er uit. Het decor is niet Vietnamese maar toch aardig fraai in elkaar gezet. Zeker voor de tijd van toen. De film heeft wat fragmenten die nog lang niet zijn en zullen worden vergeten o.a. : what do we get for ten dollars?

De eerste helft is bijna niet om door te komen, in de tweede zitten een paar magnifieke patrouille scenes (vooral de eerste, dat ze elkaar rennend voorbij gaan telkens, vond ik het hoogtepunt van de hele film). Zolang er maar niemand gaat praten, want de tekst is buitengewoon beroerd. Dat Kubrick niet alleen in z'n toon afstand neemt van de meeste Vietnam-films, maar ook in z'n kristalheldere cameravoering, vind ik wel te prijzen. Erg gemengde gevoelens dus maar ik neig toch naar het negatieve.

Niet overtuigd. Omdat veel zaken tot niets leiden. De opleiding met daarin de bedoeling om via ontmenselijking soldaten tot (doden)machines om te vormen is steeds op dezelfde nagel kloppen. De eerste scene toont reeds treffend waarover het gaat nl haar afscheren, een soort ontnemen van individualiteit. Daarna gewoon herhaling tot de climax nl het gek worden van rekruut D'onofrio. Een prachtige scene met die ijle score. Wonder mooi. Maar het is afgesloten, komt niet terug, geen gevolgen en geen trauma. Daarna het Vietnam gedeelte en alweer veel overbodige scenes vb die eerste waarin een prostitué toestapt naar de soldaten, het leidt tot niets, wordt niks mee gedaan. Eerste geniale scene in dit gedeelte is die helicopter waarin iemand vrouwen in rijstvelden neerschiet (waarom ? omdat ze minder rap lopen dan mannen) en besluit : war is hell. Meer moet dit niet zijn. Maar toch. Tot aan de sluipschutter sequentie blijft het wat ter plaatse trappelen (rol van de media, leven van een platoon, etc) om dan opnieuw genialiteit te zien. Gaande weg is dit een inferno aan het worden (beelden van vlammen en brandhaarden rondom de soldaten in de ruïnes) waar op het einde Modine moet kiezen tussen 'born to kill' of 'peace'. Nu komt de dualiteit van het personage op de voorgrond en voor mij de eerste keer dat er een drama structuur te voelen valt. Dat is volgens mij waarom Modine de vrouw doodschiet. Hij kiest (eindelijk). Oorlog haalt het donkerste uit de mens boven. Niet nieuws maar wat een prachtige sequentie (grootmeester Kubrick waardig) daarop volgend de sublieme afsluiter met de Micky Mouse song (fotografie hier en in het tweede gedeelte algemeen schitterend door Douglas Milsome in één van zijn eerste opdrachten en als 'lighting cameraman' op de crewlijst van IMDB staat). In veel films van Kubrick is er een afstand van emotie, meer een studie over de psyche of procedure en dus ook hier. Daardoor komt voor mij de film niet volledig tot zijn recht. Het kan zijn doordat het hoofdpersonage (Modine) in het eerste gedeelte passief is (hij ondergaat en komen weinig te weten over hem) en pas op het einde van het tweede gedeelte centraal staat. Voor mij te wisselvallige (in visie en in opbouw) om een grote Kubrick te zijn.

It's a huge shit sandwich and we all gonna have to take a bite...

Eén van de beste Vietnamfilms, wel een heel cynische. Al veel gezien en herzien en telkens weer ben ik erin mee gesleept. In dit tweeluik wordt je eerst meegenomen in het keiharde drillen van de marines, waarin ze gehersenspoeld worden tot killers. Eentje is daar echter niet voor gemaakt : Lawrence, beter gekend als private Pyle. Je ziet dat hij in feite een braaf en goedhartig mens is die daar totaal niet past. Voor hem loopt het dan ook helemaal verkeerd af . In militaire taal heet dat natuurlijke uitval, in morele termen heet dat een verspild leven.
Het tweede deel is ondanks de setting in Vietnam, minder intens dan de eerste. Ik zou zelfs eventjes het woord "inkakken" durven gebruiken. Joker is intussen oorlogsverslaggever voor het leger. Zijn opleiding, hoe hard ook, bereidt hem niet voor op de weinig glorieuze realiteit. De soldaten begrijpen dat het een op voorhand verloren zaak is en dat hun dagen nu enkel om overleving gaan.

Gedrild om de held uit te hangen voor het vaderland, daarna in de steek gelaten en gedwongen om te overleven. Voor wie erop let : de film is vooral in de tweede helft niet ontdaan van donkere humor... De "born to kill" helm van Joker en zijn "vredespin" vatten mijn insziens de hele film samen. Dat contradictorische van "oorlog voeren voor de vrede", alsof beiden verzoenbaar zijn met elkaar. Full Metal Jacket is en blijft mijn favoriete Kubrick.

Mooie verhoging Wouter