Rio Bravo (1959)

Dit was voor mij een tegenvallende western.
Bij de western The Big Country vond ik de lange speelduur niet erg .
Maar bij deze Western vond ik het in zijn nadeel werken .
Wat vooral komt door de te lange dialogen tussen Wayne en Dickinson .
Ook dat gekibbel tussen Wayne en Brennan ,wat wel even leuk is maar niet heel de film lang .
Als dan ook nog het grootste gedeelte van de film zich in het hotel of in de gevangenis afspeelt
dan blijft er voor mij niet veel over dan een iets wat saaie western .
De eind shoot out was eerder amusementvol dan spannend .
Grootste pluspunt van de film is Dean Martin die hier een mooie rol neer zet .
De twee liedjes die in de film gezongen worden vond ik niet storend .
Maar dat kun je dan ook wel over laten aan Martin en Nelson .
Nog mooier vond ik het nummer Deguello' ,wat de sfeer wel ten goede komt .
Al met al is vond ik de film nergens spannend of boeiend worden,
waardoor het voor mij maar een klein zesje wordt.

Dan moet je toch eens naar Andre de Toths meesterwerk 'Day of the Outlaw' kijken. Deze Western speelt zich volledig in de winter af en naast het script en de acting-performance, zijn ook de wintertaferelen ge-weldig.

Die heb ik nog niet gezien, maar aan de hoge beoordelingen te zien moet dat inderdaad een erg goeie film zijn. Day of the Outlaw stond al een tijdje op mijn 'to-see-list', maar ik denk dat ik hem (in verband met de winterse omstandigheden) deze zomer nog niet zal kijken. Dan lijkt het me mooier om zo'n film met de kerst te zien. Bedankt voor de tip.

Kan normaal je recensies goed hebben, maar hier loop je toch wel onzin te praten.

Mee eens, echt onzin. Amerikanen zijn hier trouwens vaak helemaal weg van.

Klassieke western uit de oude doos met een monumentale John Wayne en een speelse Dean Martin. Nog altijd leuk om te bekijken anno 2013, ondanks clichés. 3,5*.

Ik bezoek deze film niet zo vaak, dus 'onzin' was mij ontgaan.
Uiteraard ben ik het hiermee niet eens. En waarom men mijn reviews 'goed kan hebben' is mij ook een raadsel. Ben sedert ca. 1958 Western-fan, en heb er heel veel gezien, maar sta desondanks kritisch in het genre, dus ook t.o.v. deze Rio Bravo. Doe niet mee aan die The Man Who Shot Liberty Valance en High Noon hype bijvoorbeeld.
En wat de Amerikanen vinden interesseert mij niet; die geven de sublieme Western ' Once Upon A Time in the West' (1969) een veel te lage score bijvoorbeeld.

Genre aanduiding voor deze film is Western. Maar ik zie een luchtige town-Western, waar de spanning en tempo wordt weggenomen door de te grote comedy inbreng van Walter Brennan en die Mexicaanse saloon-eigenaar. Brennans huppeltje kende ik al uit To Have And Have Not uit 1944. Daar werkte het, maar hier wordt me dat te veel. De bedoelde humoristische inbreng van beide lieden haalt voor mij de spanning uit het verhaal weg en ervaar ik als storend. De 'dialogen' tussen Wayne en Brennan duren ook te lang. Kibbel maar in de opnamepauzes en niet voor de camera.
De toen populaire zanger Ricky Nelson kan amper acteren en moet ook nog een liedje zingen...
Westerns met liedjes zijn helemaal niet mijn ding en haalt ook hier weer de spanning en de vaart uit de film.
Verder loop ik tegen geforceerde dialogen aan tussen Wayne en miss Anderson en de laatste, die 26 jaar jonger is dan Wayne, moet zich middels die dialogen ook nog ontwikkelen als Wayne's love-interest (Wayne kon haar vader zijn qua leeftijd. Maar goed, dat kennen we al uit o.a. High-Noon (Cooper-Kelly).).
Tja en weer een Wayne Western, dus kunnen 1 of meerdere van zijn 3 onafscheidelijke maatjes (Hank Wordon, Walter Brennan en Ward Bond) niet ontbreken. Hier zelfs 2 van dit trio. Graag eens andere acteurs.
Verder hebben Brix, Mr.rumson en Trebremmit al punten aangehaald, waarom ik de hoge score van Rio Bravo niet begrijp. Voor mij een tegenvaller.

Er zijn veel betere Westerns, met helaas lagere scores t.o.v. Rio Bravo. PR speelt blijkbaar een belangrijke rol. Door de komische noot zal dit ook wel een familie-Western zijn en een breder publiek bereiken. Deze toegankelijke en luchtige Western tip ik ook voor hen, die vooroordelen tegen genre Western hebben.( Als volgende stap 'The Big Country' (die ik veel hoger inschat dan Rio Bravo, vanwege Western-feel).).

In deze luchtige Western vind ik de inbreng van de zanger Dean Martin erg goed en beïnvloedt mijn score zeker positief, en heeft mij de film de afgelopen decennia diverse keren doen uitzitten.
Verder is de transferkwaliteit van de DVD bovengemiddeld, moet zeker in Blu-ray erg mooi zijn.
De locatie lijkt trouwens veel uit die andere town-Western, Randolph Scotts 'Decision at Sundown' (1957).
Blijf na de zoveelste keer herzien echter toch bij een IMDb #5/10.

PS
Om weer 'Western-feel' terug te krijgen, kijk ik vanavond 'Last Train from Gun Hill', ook uit 1959.

Ging mij dus puur om je statement dat je vast weinig westerns gezien hebt als je deze een hoge rating geeft, Dogie. 'Ik kan je reviews normaal altijd waarderen' is waar mijn andere opmerking op neer kwam.

Heel toevallig heb ik echt net The Big Country weer herzien, zeker een aanrader voor de liefhebber. Sowieso een veel serieuzere western met meer character development.

OK. Heb inderdaad onderbouwing van mijn score voor 'Rio Bravo' gegeven en onderbelicht dat ik vind dat te velen vast zitten in de 3-hoek Rio Bravo - High Noon - The Man Who Shot Liberty Valance. Als je veel meer Westerns dan deze 3 (met te hoge score) gezien hebt, die doorgaans stukken beter zijn, dan verwacht ik ook een terechte daling van de 8/10 score voor deze film.
Hollywood heeft in de jaren 30 t/m 50 heel veel (kinder-) matinee B-Westerns afgeleverd voor het hele gezin met veel liedjes, 1-dimensionale personages (die of goed of fout waren) en comedy, in de vorm van film en later tv-series, en daar leunt 'Rio Bravo' tegenaan.
Blijf erbij, dat alleen de inbreng en karakterontwikkeling van Dean Martin 'Rio Bravo' de moeite waard maakt, maar alleen daardoor kan voor mij deze film geen 8/10 score waard zijn.
Sommigen hebben ook moeite met de setting: 'town-Western', maar dat vind ik hier niet storend.

Inderdaad, deze punten lijken mij ook belangrijk om een goede film (Western) af te leveren.

Mwah, karakterontwikkeling is nu niet per definitie iets waar westerns het van moeten hebben. De karakters zijn juist in westerns erg ééndimensionaal. Voorspelbaarheid is troef binnen de western. Niet dat daar iets mis mee is. Maar om te stellen dat karakterontwikkeling belangrijk is óm een goede western af te leveren... ik zou haast zeggen, dan heb je zeker maar weinig westerns gezien.

Meer on-topic: Dit is een feelgood western van de bovenste plank voor mij. Inderdaad een stukje komedie en familiefilm in een westernsetting. Brennan en Wayne voelen hier als een oude leren jas; het zit als gegoten.

Ik ben dol op "oude leren jassen"...vooral die van Randolph Scott

Dogie_Hogan heeft het over de vaart uit de film halen in Rio Bravo. Dan kun je nog wel tientallen andere westerns noemen die daar last van hebben. Westerns zijn vaak niet bepaald snelle actiefilms met flitsende montages.

Je wekt ook een beetje de indruk dat dit een halve comedy is en dat is overdreven.

Ik heb zelf minder met overdreven stereotype westerns van het soort waarin de held een witte hoed heeft en door de camera van onderen gefilmd wordt. Dan voel ik me niet serieus genomen door de Hollywood studios.

Nee, maar 'Rio Bravo' is een combinatie van een luchtige film met aardig wat comedy, een feel-good movie dus, en dat moet je liggen (binnen en buiten het Western genre).

Flitsend, dat hoeft ook niet, maar wel een combi van actie en goede dialogen, en een mooi plot natuurlijk.
Die tientallen Westerns met liedjes scoren bij mij doorgaans dan ook niet hoog. Sla ze meestal ook over (Roy Rogers, etc.). Wat die 'witte hoed Westerns' uit Hollywood betreft zitten we denk ik op dezelfde lijn.

Het is me een groot raadsel waarom ik deze 'Rio Bravo' nog nooit eerder zag, maar goed. Regisseur Howard Hawks zorgt voor een fantastische kijkervaring, door een machtig mooi sfeertje neer te zetten in het typische kleine stadje. Ik hou ervan. Qua vermaak valt er ook niks op deze prent aan te merken, het tempo is rustig en relaxed, net als de uitstekende karakters. De shoot-out op het einde is heerlijk en Angie Dickinson is een bloedmooi extraatje in het wilde westen. Heb gelachen en erg genoten van de bijzonder leuke taferelen die sheriff John Wayne beleeft met de mannen. Zeer fijne film.

Mooie, sfeervolle western. Ik geef toe dat ik een zwak heb voor John Wayne. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die niets met zijn optredens kunnen, maar ik vind dat hij iets cools heeft. Zo ook in Rio Bravo waarin hij verantwoordelijk is voor een belangrijke gevangene. Wayne vormt een prachtig stel met Stumpy en Dude. Ook Rio Bravo heeft een natuurlijk weer een onlogische romance, maar die is hier dan best geinig uitgewerkt. De situatie met de belangrijke gevangene en het legertje huurlingen dat hem moet bevrijden, maakt de situatie aangenaam spannend. Spannend anno 1959 natuurlijk. Tegenwoordig heeft het meer een jongensboekniveau. Rio Bravo is in elk geval een stuk leuker dan de saaie leeftijdsgenoten die ik gezien heb.

Howard Hawks' oeuvre bevat een excessief aantal van oudjes, maar ik moet toch wel zeggen dat hij een van de beste filmmakers is al in tijden toen de filmwereld nog niet zo lang bestond. Combineer hem met zo'n legendarisch fenomeen zoals John Wayne en een topfilm is je gegarandeerd. Hun samenwerking leidde in 1948 al tot een fantastische western, Red River, en nu met Rio Bravo sluiten ze een stroming van de Amerikaanse western conventies af.

John T. Chance (gespeeld door John Wayne) is de sheriff van een stadje die het gelukt is om een beruchte moordenaar achter de tralies te krijgen. Deze gevangene heeft echter nog een broer die minstens zo berucht is als hemzelf en die alles op alles zet om hem uit de gevangenis te bevrijden. Chance probeert dit te voorkomen en krijgt hierbij de hulp van een aantal mensen die zo hier en daar ook hun gebreken hebben. Maar lukt het dankzij deze gebreken wel om de criminelen te stoppen?

De cast van deze film doet het erg goed. John Wayne mag natuurlijk niet ongenoemd blijven maar iedereen kent dit legendarisch fenomeen natuurlijk wel. Hij speelt de sheriff erg goed: in topvorm als een stoer en natuurlijk met Amerikaans accent pratend personage. Dean Martin speelt ERG goed als Dude, een aan alcohol verslaafde revolverheld. Een erg leuk rolletje van Ricky Nelson als jonge knaap die zelfs nog een liedje mag zingen in deze film. Walter Brennan speelt de hilarische rol van Stumpy, de komische noot van de film. Tenslotte heb je nog de mooie Angie Dickinson die ervoor zorgt dat er zelfs nog een romantisch (maar zeker geen saai) tintje aan vast zit.

Rio Bravo is een uitstekende Amerikaanse western en overduidelijk wel een van de laatste voordat het spaghettiwestern zijn intrede maakte. Spectaculair, vermakelijk, goed geacteerd en af en toe ook redelijk grappig en dankzij de vlotte regie van Howard Hawks ook nog eens prachtig gemaakt.

In dit vakkundig gemaakte, onderhoudende klassieke westerndrama, dat zich afspeelde in Texas, stonden, dankzij de lange speelduur, de karakters van de personages centraal. Echter de film, die vooral over vriendschap ging, was ook wat aan de rommelige kant. De gehele cast speelde uitstekend. John Wayne was stereotype als altijd en er was zelfs ruimte voor twee liedjes (duetten) door Dean Martin en tienerster Ricky Nelson (ik heb trouwens volledig gemist dat de laatste al op oudejaarsdag 1985, door een vliegtuigongeluk, om het leven gekomen is.

Onlangs ontdekt en ook op blu ray aangeschaft. Eén van de betere films van Howard Hawks. Heb ervan genoten.

Dat brengt onder woorden waarom deze film me beviel. En omdat het dunne plot overduidelijk naar de achtergrond wordt geschoven. Wel op een erg studio-hollywood-manier. Vooral met heel erg witty dialogen en een beetje actie, een beetje drama, een beetje comedy. Karakters waar je makkelijk van kan houden. Slim geschreven en slim gecast.En de film neemt de tijd, wat ik erg, erg lekker vond. En in zo'n film hou ik van spelende regisseurs. Zoals de eerste minuten in een behoorlijk dialooggedreven film gewoon geen dialoog hebben. Of close ups bijna weglaten.

Een klassieker in het westerngenre misschien, maar niet mijn soort film. Af en toe is het wel vermakelijk, en het acteerwerk van een deel van de cast is zeker voor een western wel aardig (Dean Martin bijvoorbeeld). Maar toch: het is een ouderwetse western, met alle cliches erop en eraan - vlakke karakters die ofwel goed ofwel slecht zijn, een stuk of wat vervelende personages die er voor de humor inzitten (Walter Brennan is behoorlijk irritant, die Mexicaan is niet veel beter), die eeuwige John Wayne die weer eens een chagrijnige, stugge, stoere good guy speelt, een fraaie Angie Dickinson die natuurlijk als een blok valt voor Wayne terwijl ze tientallen jaren jonger is. De film geeft een beetje het gevoel van een gezellige familiewestern met alle ingredienten die volgens het boekje erin zouden moeten zitten, en daar hou ik niet zo van. Dan heb ik toch liever westerns die ofwel wat complexere karakters hebben, of een wat grimmigere sfeer, of een minder standaard plot, of die enigszins tot nadenken stemmen - eigenlijk alles behalve dit soort bloedeloze, tandeloze, formulaische genre-exercities. 1.0*

Dit was voor mij een western die toch wel wat tegenviel. Had er wel wat meer aktie van verwacht.

De eerste minuten dacht ik: 'brrrrrrrrrrrrrrrrr!', vanwege het wat matige acteerwerk, maar gaandeweg kreeg ik toch lol in de film. Wayne is gewoon zijn standaardtype, dat ik best kan hebben, maar Dean Martin vond ik in deze film zeker een dikke plus en erg veel charisma hebben. Ik had niet verwacht dat ik hem zou kunnen waarderen. Ook het gedoe met Stumpy vond ik best nog wel grappig.

Er zijn best veel manco's aan de film, maar who cares! Uiteindelijk is ie ook gewoon vermakelijk!

Ik had wel zin in een nieuwe samenwerking tussen Hawks en Wayne 10 jaar na hun prima western Red River die ik vorige week zag, maar vond deze erg tegenvallen.

Mijn voornaamste punten van kritiek zijn allereerst de casting en het acteerwerk. Waar Wayne een sterke rol neerzet in eerder genoemde Red River, is hij in deze film veel minder op dreef. Een nogal eendimensionaal figuur, die in de war raakt als de veel jongere Dickinson avances maakt. Dickinson is geen miscast maar haar rol is weinig geloofwaardig noch erg interessant en naar verhouding te groot. Ricky Nelson maakt weinig indruk als de jonge Colorado, en Brennan speelt een beetje dezelfde rol als in Red River als tandeloze mopperpot, dat doet hij met verve maar ik had het op een gegeven moment wel een beetje gehad met hem. De hotelbaas deed me denken aan Manuel uit Fawlty Towers, en dat is niet bedoeld als compliment. Van tevoren had ik ook mijn bedenkingen tegen Dean Martin, maar die redt zich verrassend goed als alcoholverslaafde.

Het scenario vond ik maar zwak. Ik had een epische western verwacht, ook gezien de lange speelduur, maar kwam bedrogen uit. Een flinterdunne plot uitgesmeerd over bijna tweeënhalf uur, zich afspelend op een paar locaties, met een bende schurken die nauwelijks dreigend overkomt, leidend tot een wat flauwe finale. De muziek is matig, en wordt ook nog eens verkeerd gebruikt. Veel ruimte voor een paar flauwe cowboyliedjes, terwijl het sfeervolle El Degüello meteen wordt afgekapt en alleen nog uit de verte doorklinkt. Juist op het moment dat de Mexicaanse trompetmuziek wordt ingezet verwacht je dat dat een leidend thema wordt, met beelden van schurken die hun revolvers laden, te paard het stadje in komen rijden, maar het zou kennelijk tot Leone's westerns duren voordat muziek op die manier werd gebruikt.

Voor mij onbegrijpelijk dat dit door velen als Hawks' beste western wordt gezien, of zelfs als een van de beste westerns period.

Deze negen jaar geleden voor het laatst gezien, toen vond ik er niet zoveel aan, maar smaak kan veranderen dus deze nog maar eens een kans gegeven, ook omdat het zo hoog scoort bij velen.
Dat viel me niet heel erg mee, maar ook niet heel erg tegen, wat ik hier negen jaar geleden schreef vind ik eigenlijk nog steeds. De film is best saai, mist spanning, en had wel korter gemogen, ook het luchtige spreekt me niet aan en dat het zich constant in een stadje afspeelt houd ik ook niet van, op een gegeven moment is het gewoon een herhaling van zetten. Buiten die negatieve dingen vind ik Wayne, Martin en Dickinson wel lekker op dreef hier, ze spelen goed, vooral Dean Martin speelt goed en in zijn rol zit tenminste nog enige diepgang.
Op de blu-ray staat nog een korte docu over deze film waarin verteld wordt waarom Hakws zo'n hekel had aan High Noon, terwijl ik die film toch wel beter vind dan deze.

Ik meen eens te hebben gelezen dat de regisseur later El Dorado maakte, omdat hij niet echt
tevreden was over deze film. Er zijn ook zeker meerdere raakvlakken.
Rio Bravo vind ik vooral een van de vermakelijkste westerns die ik heb gezien. Een echt mannelijke western kun je het niet noemen, door een dominant aanwezige luchtigheid. Tegen het einde
schuurt het zelfs tegen het speelse aan, en de dialogen met ook gekibbel over en weer, zijn
veelvuldig eerder geestig dan ernstig. Zelfs de inbreng van Angie Dickinson als love interest van
Wayne, levert voornamelijk hilariteit op.
Maar de film was van begin tot eind bizonder vermakelijk, met een bijna uitgelaten Schwung bij
Wayne vond ik (Evenals bij El Dorado trouwens), en natuurlijk ook een geweldige rol van Dean
Martin die met zijn demon (De alcohol) moet zien af te rekenen. De film consequent in een
levendige, attractieve western modus en wat voor mij dit tot een van mijn favoriete westerns
maakt.
Bijkomende leuke wetenswaardigheid is misschien, dat regisseur George A. Romero zich
door deze film schijnt te hebben laten inspireren bij het maken van diens film Night Of The Living
Dead. Namelijk het opgesloten zijn in een kleine ruimte, belaagd door een vijand van buiten.
En we weten inmiddels hoe vaak met name bij horrorfilms dit idee navolging heeft gekregen.

@Klara. Volgens IMDb is Rio Lobo een mix van Rio Bravo en El Dorado. Ook Wayne Westerns trouwens.

Best wel een gezellige western. Het is weer eens iets anders om niet al te veel te focussen op bad vs good. Dat blijft wel aanwezig, maar centraal staan de hoofdpersonages wiens motivaties en leven door de gebeurtenissen beproefd worden. Komt zelden voor zo'n karakterontwikkeling in de cliché westerns. Blijkbaar heeft het ook wat regisseurs beïnvloed zoals hier al genoemd George A. Romero bij zijn Night of the Living Dead maar ook John Carpenter met Assault on Precinct 13 haalde hier zijn inspiratie. Leone zou ook aan Morricone gevraagd hebben iets te schrijven in de stijl van componist Dimitri Tiomkin die met het El Degüello theme voor de nodige sfeer zorgt in Rio Bravo.

John Wayne is in zijn element als een soort tegenhanger van Gary Cooper in High Noon. En ook zangers Dean Martin en Ricky Nelson zijn gelukkig meer dan zingende cowboys. En Walter Brennan (Stumpy) is altijd leuk in een bijrol. Geen wonder dat hij ooit 3 Oscars won voor beste bijrol. Angie Dickinson heeft een verhaallijn dat eigenlijk niet veel toevoegt aan de film, maar het zorgt toch voor leuke scènes. En geeft wat tegengewicht aan het personage van John Wayne. Ze lijkt de enige te zijn waarbij hij even wankelt aan sheriff die alles onder controle denkt te hebben.

Rio Bravo is een betere western dan ik me kon herinneren, waarschijnlijk omdat het zo afwijkt van de cowboys vs indianen die je veel bij Wayne ziet. En best goed gemaakt. Als je van westerns houdt, zal je hier zeker van kunnen genieten.

Doet John Wayne weer z'n loopje? The John Wayne Walk - YouTube
Overigens, de in deze film piepe Dickinson wordt volgend jaar 90.

Hm.

Afgelopen week zag ik The Searchers en die viel me best mee. Hierdoor had ik ergens ook nog wel vertrouwen in Rio Bravo, een western die ook tevens met Wayne is. De plotomschrijving klonk daarnaast ook best interessant. Toch is dit hem niet helemaal geworden voor mij.

Het overweldigende trage tempo is vooral de knoop om de nek van de film. Het wil nergens echt goed op gang komen. We kijken tegen veel dialoog aan tussen personages die niet heel erg boeien. Je hoopt dat er ergens nog een soort Leone-moment komt, maar ook die zijn hier niet te vinden.

De dialogen zijn ook gewoon niet al te interessant. Wayne staat wel oké te acteren en ook de andere rollen zijn helemaal niet slecht, maar er ontbreekt gewoon iets unieks of eigenaardigs. De schurken zijn best saai en de goederikken willen ook nergens echt van de grond komen.

De setting is wel erg geslaagd, leuk opgebouwd decor weer, maar dat moet ook wel bij dit soort westerns. Vaak ook goed in beeld gebracht, al is het allemaal wel veilig geregisseerd. De regisseur neemt weinig risico om een echt bijzondere shot op te nemen. Maar er is genoeg kleur en genoeg detail om dat een beetje te compenseren.

De actie is wat mak, ondanks een redelijk spectaculaire finale. Alles daartussendoor is toch wat makkelijk en vooral snel over. Je zit 141 minuten tegen verhaal aan te kijken, maar met personages die gewoon niet van de grond komen. Het verhaal wordt daarom na een uurtje wel wat saaier. Heel bijzonder is het ook niet, dus zo'n ruime speelduur is niet echt nodig.

Ik mis wat unieks aan de film. Mooi ingekleurd allemaal, goed acteerwerk en een degelijke finale, maar de dialogen zijn wat zwakker, het tempo is te traag en de personages zelf wat saai. Brennan moet de vreemde vogel uithangen, maar zijn type is ook wat herhaald. Jammer, want het had allemaal best leuk kunnen zijn.

Rio Bravo is een vrij brave western met een luchtige ondertoon. Natuurlijk zijn er good en bad guys, maar echt grimmig wordt het nooit. Met karakters als Stumpy krijg je regelmatig wat simpele humor erbij, maar in deze context werkt het gewoon. Toch kabbelt de film regelmatig iets te lang door, maar krijgen we aan het eind toch een redelijk slotakkoord. Het was zeker leuk om deze oude film een keer te zien. De verschillende karakters worden keurig uitgewerkt en ook zonder al te veel spektakel blijft Rio Bravo aan de goede kant van de streep.

De eerste helft vond ik erg goed, mooie openingsscène en daarna een erg onderhoudend tempo met dikke voldoendes op alle gebieden. Ergens rond het zingen van de liedjes begint het wel erg conventioneel 50s werk te worden. Die Stumpy wordt ook steeds vervelender en Angie Dickinson heeft ondanks haar leuke présence toch een vrij suf karakter. Anyway, heel erg is dat allemaal ook weer niet, blijft gewoon een leuke film.