De gemene Cruella de Vil is een mode-gigante met een gevaarlijke liefde voor bont. Cruella's mode-ontwerpster Anita en haar echtgenoot Roger zijn dolblij als hun dalmatiërs Pongo en Perdita de trotse ouders worden van een nest schattige puppies. Als Cruella hier van hoort, zet ze alles op alles om de vachtjes van de Dalmatiërs pups te pakken te krijgen voor haar nieuwe kledinglijn. Als ze samen met twee stuntelige handlangers alle puppies uit Londen probeert te ontvoeren, slaan de vachtjes op de vlucht.
Ik heb hier wel degelijk leuke tijden aan beleeft. Het zal vandaag de dag een stuk minder zijn maar ik herinner de film liever zoals toen ik 'm vroeger zag. Ik laat het dus bij een zeven.
101 Dalmatiërs, neen dank u. 101 échte Dalmatiërs, ook niet.
Dit is echt een zonde van mijn tijd geweest. Cruella De Vil (en ik heb het nog maar net door: De vil= De-vil= DEVIL=Duivel) is een hatelijk irritant personage. 2*
Erg leuke en vermakelijke film. Ook knap opgenomen met al die dieren. Het enige wat ik niet snap is hoe het komt dat er bij Cruella 99 dalmatiers zijn, terwijl dat nest van Perdy en Pongo uit 15 bestond..
Erg leuke en vermakelijke film. Ook knap opgenomen met al die dieren. Het enige wat ik niet snap is hoe het komt dat er bij Cruella 99 dalmatiers zijn, terwijl dat nest van Perdy en Pongo uit 15 bestond..
Die andere honden komen uit een ander nest. Ze heeft er zoveel nodig om haar jas te maken. Maar Perdy en Pongo gaan achter hun jongen en redden zo ook de andere puppy's...
Vroeger vaak gekeken. Is nu toh een 10 jaar geleden dat ik hem heb gezien, ik kende hem nog volledig vanbuiten. Nu vind ik hem wel niet zo goed meer vinden.
Nee, dan zijn de 101 Dalmatiërs van Disney toch een heel stuk leuker. Met echte mensen wordt het al snel flauwer en vooral minder leuk, al was het nog wel redelijk goed uit te zitten.
Vooral de personages zijn pijnlijk onleuk, met die twee boeven voorop. Cruella de Vil straalt hier ook veel minder dreiging uit, dan in de animatiefilm, al doet Glenn Close het overigens nog wel het beste van allemaal. De acties met en rondom de honden zelf zijn nog wel aardig, maar door het slapstick-achtige geneuzel met de boeven.
De weg richting het einde was nog enigszins hilarisch. Het leek op een gegeven moment wel een vervolg van Home Alone, met al die vallen en boobytraps. Maar verder niet echt goed en duidelijk een film, die een hart mist, terwijl de animatieversie dat wel heeft.
Zeer genietbaar filmpje. De humor is van het gehalte van Home Alone vooral dan de scènes met de boeven. Leuk dat ze bij deze film gebruik hebben gemaakt van echte dieren en niet van geanimeerde. In grote lijnen is het verhaal hetzelfde als die van de animatiefilm. Gewoon genieten. Jammer van dat heel povere vervolg.
Deze hilarische en vooral schattige zogenaamde live-action verfilming van de animatieklassieker uit 1961 was deels gelukt. In ieder geval was Glenn Close in de rol van de griezelige Cruella een schot in de roos en de honden waren vanzelfsprekend goed getraind; ze waren bovendien beeldig en zorgden voor de grappen. Helaas speelde de rest van de cast minder overtuigend.
Ik heb vanochtend deze film voor het eerst in 10(?) jaar gezien - toentertijd keek ik 'm samen met mijn Duitse Herder, die er helemaal in op ging. Heb dus vooral herinneringen aan hoe hij zat te piepen voor de tv
Ik moet zeggen dat ik deze film nog steeds bijzonder charmant vind, en dat natuurlijk vanwege de puppies en de andere dieren. Als kind (ik geloof dat ik deze destijds in de bios heb gezien) vond ik Cruella de Vil best wel eng, nu laat ze me vooral glimlachen.
Best een leuke komedie die ik volgens mij nog in de bioscoop heb gezien toen. Jaren later vind ik het nog steeds een leuke film. Het verhaal is vrij simpel, maar het vermaakt wel degelijk. De rol van Cruella is naar behoren ingevuld en is mij al die jaren bijgebleven als een behoorlijke rol. Enigszins is deze film een klein stukje jeugdsentiment.
awwww. Natuurlijk ben ik bevooroordeelt. Kijk dan naar al die live puppies, al dan niet echt! Ze waren echt genoeg om mijn parttime hond te overtuigen, en nu zet zij alles op alles om ook door te breken als dalmatier-actrice. ... Jammer alleen dat ze een kleine witte maltezer is...
Gewoon een lieve film, zeker zo leuk als de animatie.
Geinige familiefilm, alhoewel de getekende versie toch nog ietsje beter is, is dit een leuke en humorvolle film.
Close en Daniels bieden elkaar goed partij, maar de show wodt gestolen door Laurie en Williams, de scenes waarin zij weer eens de mist in gaan zijn ronduit hilarisch. Close kreeg het op sommige momenten goed voor de kiezen, in de docu van de making of werd duidelijk dat zij bijna stikte toen zij in de kuip met, ja wat eigenlijk werd gedumpt.
Een film die je ieder jaar met de kerst moet kijken.
Het maken van een live-action versie van een animatiefilm zal altijd een uitdaging blijven. Stephen Herek is het zeker gelukt met deze Disney klassieker. Alles is niet bijster intelligent uitgewerkt, maar de honden zijn prima afgericht en de summiere bijdrage van Jeff Daniels en Joely Richardson komt geheel ten goede van Glenn Close's optreden. Zij is perfect gecast als über-slechterik Cruella De Vil en speelt haar rol heerlijk over de top.
Deze film is niet helemaal lekker uitgewerkt, maar hij kijkt wel lekker weg. De acteurs kunnen zich goed inleven in hun rol en de honden zijn goed getraind voor deze film. Hier en daar wat over de top, maar dat vind ik in deze film juist goed.
'Madammen met een bontjas zijn gemeen. [...] Tegen madammen met een bontjas zeg ik neen.' zong Urbanus ooit. Nou, als zelfs een halvezool het snapt...
Ontzettend goed hoe Glenn Close (zelf hondenliefhebster overigens) gestalte geeft aan een van Disney's meest beruchte villain: Cruella de Vil. Die hekserige lach van haar, werkt echt op de lachspieren. Zomaar een klein voorbeeldje van haar hilarische vertolking: op een gegeven moment wordt een van haar handlangers aangevallen door een Dalmatiër en wat doet Glenn Close? Die neemt, alsof er niks aan de hand is, nog maar een trekje van haar sigaret. (Nu weet ik overigens niet zeker of dit uit deel 1 of deel 2 komt).
Glenn Close is voorzitster van non-profit organisatie Bring Change to Mind die als missie heeft het doorbreken van stigma omtrent mentale aandoeningen (haar zus lijdt aan bipolaire stoornis). Over het doel zegt ze zelf: 'I'd like for us to talk about mental illness the way we talk about any other chronic disease.'
Echt tientallen keren gezien 'vroeger', wel in het Nederlands.
Nu door Disney+ weer eens kunnen herzien, in de originele versie wel. En vind het nog steeds heerlijk vermaak en nostalgie. Vooral met al die live actions van Disney tegenwoordig, is dit echt wel 1 van de betere.
Cruella de Vill is echt 1 van de meest savage villains van Disney, vind ik.
Deze film komt niet echt goed uit de verf. Jeff Daniels en Joely Richardson hebben niet veel chemie en de twee handlangers van Cruella de Vil zijn wel heel erge klungels. Glenn Close speelt overigens wel prima als Cruella, maar dat is dan ook de enige sterke rol. De film weet nergens echt te overtuigen en komt niet in de buurt van het niveau van de Disney klassieker.
Leuke en vermakelijke real-life verfilming van de bekende animatie klassieker, eveneens uit de stallen van Disney. De prima cast brengen hun rollen op een humoristische manier, maar het zijn de honden die de show stelen. 3 Sterren.